دست آخر تاوان این ذرات ریز و درشت را ریه‌هامان می‌دهند!
آنچه اکنون در تهران و شهرهای اطراف می‌گذرد، فراتر از حد تصور است. موج سنگین گرد و غبار، پایتخت و حومه را در خود مدفون کرده و در این میان، این ریه‌های مردم است که هزینه این شرایط فاجعه‌بار را می‌پردازد.
برترین‌ها: کیفیت هوای تهران در وضعیت «بسیار ناسالم» قرار گرفته و شرایط را به مرز بحرانی رسانده است. بر اساس آخرین اندازه‌گیری‌ها، شاخص آلودگی هوای تهران در ۲۴ ساعت گذشته حتی از عدد ۳۰۰ عبور کرده و از محدوده بنفش به وضعیت قهوه‌ای تغییر یافته است. در چنین شرایطی نه‌تنها گروه‌های حساس، بلکه تمامی شهروندان در معرض خطر جدی قرار دارند. به‌ویژه افراد دارای بیماری‌های زمینه‌ای مانند مشکلات قلبی و ریوی، سالمندان، کودکان و زنان باردار به‌هیچ‌وجه نباید از منزل خارج شوند.
با وجود این وضعیت کم‌سابقه، ستاد مدیریت بحران استان که معمولاً در چنین شرایطی تشکیل جلسه می‌داد و نسبت به تعطیلی مدارس و ادارات تصمیم‌گیری می‌کرد، این بار هنوز هیچ اعلام رسمی درخصوص تعطیلی صادر نکرده است. از سوی دیگر، مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران در یک گفت‌وگوی زنده تلویزیونی، مردم را به «عادت کردن» به گرد و غبار توصیه کرده است؛ سخنی که باعث تعجب و انتقاد بسیاری از شهروندان و کارشناسان شده است.
آنچه اکنون در تهران و شهرهای اطراف می‌گذرد، فراتر از حد تصور است. موج سنگین گرد و غبار، پایتخت و حومه را در خود مدفون کرده و در این میان، این ریه‌های مردم است که هزینه این شرایط فاجعه‌بار را می‌پردازد. درحالی‌که آسمان خاکستری تهران هر روز تیره‌تر می‌شود، بسیاری معتقدند باید تدابیر فوری و قاطع‌تری برای حفاظت از سلامت عمومی اتخاذ شود، چراکه ادامه این روند می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیری برای ساکنان این کلان‌شهر به‌همراه داشته باشد.
کاربران چه نوشتند؟
کاربری به نام محمد نوشت: تهران آلوده ترین شهر جهان شد. آلودگی هوا اینقدر شدید شد که نمیشه ساختمان خیابان بعدی ببینی.
سعید: با اینکه این چند روز تهران خلوت بود ولی ببینین شاخص آلودگی هوا رو! یعنی دلیل این همه آلودگی چی می‌تونه باشه؟!
مهدی نوشت: منشاء آلودگی امشب هوای تهران، گرد و غبار برخاسته از بیابان‌های شمال شرق و مرکز ایران (کویر لوت و سمنان) است. بغداد وضع وخیم‌تره. گرد و غبار بیابان‌های شرق سوریه خفمون کرد. البته باعث شد هوا کمی خنک بشه که خب...
غزالی: برق که می‌رود مجبوری پنجره بازکنی. بیرون گرد و غبار است. شاخص آلودگی هوا بالای دویست. وضعیت بنفش. جیغِ بنفش. ریزگردها وارد ریه‌ات می‌شوند. آب نیست، چندساعتی. برق نیست، دوساعتی.
نیلگون: هوا غیر قابل تنفسه. حالا ما هی بپرسیم چرا؟ این چیه تو هوا که ساعت ۱۱ شب هم هوا رو «خطرناک» می‌کنه؟
کاملیا: این حجم از آلودگی هوا واقعا سرطان خالصه، بیچاره نسل آینده معلوم نیست قراره چه بلایی قراره سرشون بیاد .
پژمان: نمی‌دونم این مربوط به آلودگی هوا ست یا چیز دیگه‌ای؟ من دیشب تا صبح سردردی داشتم که با هیچ مسکنی خوب نشد.
و سهیل: این آلودگی هوا عجیب نیست؟ اونم توی تابستون؟ پنجره رو باز کردم انگار مه هست هیچ جا دیده نمیشه! واقعا شب های دارکی رو داریم میگذرونیم.
وقتی مدیر، بلندگوی تسلیم می‌شود!
عبدالرضا خزایی، روزنامه نگار درباره شرایط وخیم هوا طی روزهای اخیر و همچنین واکنش غیرمنتظره یکی از مقامات مسئول در این رابطه می‌نویسد: در روزهایی که شاخص آلودگی هوای تهران تا عدد حیرت‌انگیز ۴۰۰ بالا می‌رود و آسمان شهر دیگر آبی نیست، بلکه خاکستریِ خفقان‌آور است، مدیر شرکت کنترل کیفیت هوای تهران جمله‌ای به زبان آورده که از خود آلودگی هم نفس‌گیرتر است: «مردم باید به گرد و غبار عادت کنند؛ این وضعیت تداوم خواهد داشت.»
این یعنی چه؟
یعنی نهادی که باید بلندگوی هشدار و مطالبه‌گری از دولت باشد، حالا به بلندگوی انفعال و تسلیم تبدیل شده.
یعنی مدیری که باید با تمام قوا از مسئولان بخواهد کاری کنند، آمده و از مردم می‌خواهد «هیچ کاری نکنند» و فقط «عادت کنند»!
این جمله فقط یک بی‌تدبیری ساده نیست؛ یک اعتراف صریح است به ناتوانی کامل.
یعنی واقعاً ایشان اطمینان دارد که دیگر هیچ کاری از دولت برنمی‌آید؟
یعنی کار تمام است و تنها راه‌حل، تنفس خاک است؟
نه آقای مدیر، شما نباید به مردم هشدار بدهید که عادت کنند؛ شما باید به مسئولان فریاد بزنید که کاری بکنند!
شما باید با صراحت اعلام کنید که اگر برای مهار کانون‌های گرد و غبار (در خوزستان، عراق، سوریه) برنامه‌ای نباشد، اگر طرح جامع مقابله با بیابان‌زایی اجرا نشود، اگر بودجه محیط زیست همچنان در حاشیه باشد، آینده‌ای برای نفس کشیدن نمی‌ماند.
مردم ما به رنج، عادت دارند؛ اما به بی‌تفاوتی، نه.
مردم به گرد و غبار عادت نمی‌کنند، به پرسشگری عادت دارند.
و این‌بار، نه فقط از شما، که از تمام ساختار تصمیم‌گیری کشور می‌پرسند: چرا برای نجات جان مردم، کاری نمی‌کنید؟
ارسال نظر