طعنه سنگین روزنامه جوان به دوحه؛ امنیت اجارهای کارساز نیست
روزنامه جوان شکست پدافندی قطر را نماد فروپاشی مدل امنیتی مبتنی بر وابستگی دانسته و نتیجه گرفته است که تحقق امنیت پایدار نه در بازارهای تسلیحاتی غرب، بلکه در مراکز تحقیقاتی داخلی و توسعه توانمندیهای بومی امکانپذیر است.
رویداد ۲۴: روزنامه جوان در یادداشتی به قلم محمدجواد اخوان با عنوان «امنیت خریدنی نیست»، شکست پدافند هوایی قطر در حمله اخیر رژیم صهیونیستی را نشانهای از مدل امنیتی وابسته دانست و تأکید کرد که «استقلال دفاعی با دلارهای نفتی به دست نمیآید.»
به نوشته روزنامه جوان، نخستوزیر قطر پس از حمله اخیر رژیم صهیونیستی صراحتاً به ناتوانی سامانههای پدافند هوایی در رهگیری هواپیماها و پرتابههای مهاجم اعتراف کرده است؛ اعترافی که پرسشهای جدی درباره کارایی سرمایهگذاریهای کلان دفاعی دوحه برانگیخته است.
این یادداشت با اشاره به قراردادهای تسلیحاتی چند ده میلیارد دلاری قطر—including سامانههای پاتریوت و تاد آمریکایی، رادارهای هشدار زودهنگام و جنگندههای رافال، تایفون و F-۱۵—نوشت: «بهرغم این ظرفیتهای چشمگیر و هزینههای گزاف، موفقیت رژیمصهیونیستی در دور زدن این سامانهها، تحلیلگران امنیتی را به این نتیجه سوق داده که مسئله اصلی نه کمبود فناوری، بلکه محدودیت در حاکمیت عملیاتی است.»
روزنامه جوان به نقش پایگاه هوایی العدید اشاره کرده و آورده است: «کنترل عملیاتی بسیاری از سامانههای پیشرفته و دادههای راداری حیاتی، در اختیار نیروهای آمریکایی مستقر در آن است. این امر طبق توافقهای دوجانبه امنیتی، حق وتوی عملیاتی را به متحد آمریکایی میدهد.»
جوان سپس نتیجه گرفته است: «استقلال و امنیت قابل خریداری نیست. ثروت نجومی نمیتواند جایگزین استقلال سیاسی شود. قطر ثابت کرد که گردآوری تجهیزات پیشرفته بدون استقلال عملیاتی، تنها امنیتی ظاهری و شکننده ایجاد میکند.»
این روزنامه همچنین رفتار آمریکا در بحران اخیر را نشانهای از اولویتهای راهبردی دانسته و نوشته: «وقتی بین منافع یک متحد عربی (قطر) و یک متحد استراتژیک کلیدی (رژیم صهیونیستی) باید انتخاب شود، ایالات متحده جانب دومی را میگیرد.»
روزنامه جوان بخشی از یادداشت خود را به دغدغههای داخلی اختصاص داده و نوشته است: «این تحلیل، پاسخی مستدل به دغدغههای بسیاری از هموطنان ما پیرامون عملکرد سامانههای دفاعی کشورمان است. آنچه تعیینکننده است، نه صرفاً داشتن سامانههای پیشرفته، بلکه مالکیت مطلق بر تصمیمگیری و عملیات آنهاست. یک سامانه پدافندی بومی، اگرچه ممکن است در برخی مشخصات فنی پایینتر باشد، اما از قابلیت اطمینان و تضمین عملکرد در بحرانیترین لحظات برخوردار است. اساساً مهمتر از میزبانی فناوری دفاعی، مالکیت و حاکمیت بر آن است که امریکاییها در روابط نظامی و اقتصادی با شرکای خود، استقلال طرف مقابل را به رسمیت نمیشناسند. علاوه بر اینها سلاح تهاجمی راهبردی که کنترل و حاکمیت آن در اختیار دولت مستقر است، خود رافع نقیصههای احتمالی پدافندی نیز هست.»
یادداشت روزنامه جوان شکست پدافندی قطر را «نماد فروپاشی مدل امنیتی مبتنی بر وابستگی» دانسته و نتیجه گرفته است که تحقق امنیت پایدار نه در بازارهای تسلیحاتی غرب، بلکه در «مراکز تحقیقاتی داخلی و توسعه توانمندیهای بومی» امکانپذیر است.
ارسال نظر