این پنج نفر را به ایران برگردانید، حال همه خوب می‌شود

برترین‌ها: بهمن بابازاده، خبرنگار حوزه موسیقی، اعلام کرده است که طی چند ماه اخیر با پنج خواننده مشهور لس‌آنجلسی گفت‌وگو کرده و نکته قابل توجه در تمامی این گفتگوها، ابراز تمایل مشترک این پنج هنرمند برای بازگشت به ایران بوده است. 

البته میل به بازگشت میان هنرمندان خارج از کشور، موضوع تازه‌ای نیست و پیش از این نیز نمونه مشابهی در مورد حبیب، خواننده شناخته‌شده رخ داد؛ او پس از سال‌ها دوری به ایران برگشت، اما سرنوشت خوشایندی برایش رقم نخورد. حتی بسیاری به کنایه گفتند که او «دق کرد»، در حالی که طبق روایت‌ها، به  این هنرمند وعده‌هایی درباره صدور مجوز فعالیت و برگزاری کنسرت داده شده بود.

حالا علاوه بر حبیب چند خواننده مشهور آور آبی نیز برای بازگشت  به ایران اعلام آمادگی کردند که در زیر به چند نمونه از آن‌ها پرداختیم: 

 منصور، خواننده و آهنگساز چند ماه پیش در گفت و گو با بهمن بابازاده از دلتنگی برای ایران صحبت کرد و به شکل غیر مستقیم اعلام کرد که مشکلی برای بازگشت به ایران ندارد.   منصور در این گفتگو  از عشق به وطن گفت و از پیوند ناگسستنی میان احساس، هویت و سرزمین سخن گفت و با بیانی صمیمی اما جالب، از مسئولیت هنرمند در بازتاب عاطفه و امید در روزگار امروز حرف زد.

شهرام شب‌پره، خواننده خارج نشین ایرانی، نیز  در صاحبه‌ای  از علاقه عمیقش به ایران سخن گفت و درخواست بازگشت به کشور را مطرح کرد. او تاکید کرد که آرزوی بازگشت به وطن و ادامه فعالیت هنری در ایران را دارد. 

در حالی که چندین خواننده ایرانی مقیم خارج از کشور فعالیت‌های هنری خود را ادامه می‌دهند و هیچ پیشینه سیاسی قابل‌توجهی ندارند و کارنامه‌شان صرفاً جنبه فرهنگی و هنری دارد، بازگشت آنها به ایران همچنان ممنوع و با موانع متعدد روبه‌رو است. این در شرایطی است که بسیاری معتقدند بازگشت این هنرمندان می‌تواند به‌طور بالقوه سرمایه قابل توجهی را به کشور وارد کند؛ سرمایه‌ای که در شرایط اقتصادی کنونی، کشور به آن نیاز جدی دارد. بسیاری از تهیه‌کنندگان، سرمایه‌گذاران و فعالان اقتصادی حاضرند برای حضور دوباره این چهره‌ها در ایران هزینه کنند و پروژه‌های سودآوری را شکل دهند.

موضوع مهم دیگر، چرایی مخالفت برخی افراد یا نهادها با بازگشت این خوانندگان است؛ مسئله‌ای که هنوز پاسخ شفافی ندارد.  روشن شدن این موضوع هم می‌تواند تصویر روشنی از سیاستگذاری فرهنگی کشور ارائه دهد. در کنار این بحث، بازگشت هنرمندان خارج از کشور می‌تواند رقابت را در حوزه موسیقی ایران شدیدتر و سالم‌تر کند؛ زیرا در حال حاضر بسیاری از خوانندگان داخلی به واسطه رانت، روابط و حمایت‌های غیرشفاف به‌راحتی کنسرت برگزار می‌کنند، در حالی که کیفیت آثار آنان از دید بخش زیادی از مخاطبان چندان قابل قبول نیست. همین وضعیت موجب شده قیمت بلیت کنسرت‌ها افزایش چشمگیری داشته باشد و بخشی از جامعه عملاً نتواند در این رویدادها حضور پیدا کند.

این در حالی است که تصور حضور یک خواننده مطرح مثل معین در ایران، نمونه‌ای روشن از ظرفیت بالقوه این بازار است. در واقع   اگر معین به ایران بازگردد، بازار کنسرت و موسیقی کشور دچار یک تحول جدی و بنیادی خواهد شد؛ چه از نظر استاندارد هنری و چه از نظر رقابت میان خوانندگان. چنین رویدادی علاوه بر تاثیرات اقتصادی، می‌تواند به‌طور ملموسی موجب افزایش امید و نشاط اجتماعی شود؛ به‌ویژه در شرایطی که بسیاری از مردم به دلیل مشکلات اقتصادی و اجتماعی، نیاز بالایی به فضاهای نشاط‌آور و برنامه‌های فرهنگی دارند. یک کنسرت از این دست می‌تواند حال و هوای گروه بزرگی از جامعه را تغییر دهد و احساس همبستگی و شادی جمعی ایجاد کند.

از طرفی  رونق دوباره صنعت موسیقی و افزایش امید و نشاط اجتماعی، می‌تواند پروژه‌هایی را که در خارج از کشور با هدف ترویج ناامیدی در داخل دنبال می‌شود، به حاشیه براند و ناکام بگذارد.