کمدی بامزه ای به نام «سینمای ایران»

هفت صبح: وضعیت سینمای ایران به تدریج از وضعیت تراژدی به موقعیت کمدی نزدیک می شود. حجم و جنس اتفاقاتی که در ماه های اخیر باعث شده بود رکود و بی رونقی به فصل مشترک اظهارات اغلب کارشناسان تبدیل شود، در روزهای اخیر شکل مضحکی به خود گرفته، تا جایی که برای نخستین بار طی یکی، دو دهه اخیر دو گروه سینمایی به دلیل بی میلی صاحبان آثار سینمایی، بدون فیلم مانده اند.

همزمان فیلم سینمایی «پس کوچه های شمرون» که باید از این هفته اکران می شد، به دلیل مخالفت حوزه هنری و شهرداری روی پرده نمی رود و وزارت ارشاد به عنوان متولی سیاستگذاری و اجرای قوانین فرهنگی کشور هیچ کاری از دستش برنمی آید.

این در حالی است که فوتبال و جام ملت های اروپا بعد از حدود سه ماه بی رونقی سینما قرار بود مردم را با سینما آشتی دهند. بعد از چند روز کش و قوس و شرط های عجیبی که نیروی انتظامی برای پخش فوتبال در نظر گرفت، عصر دوشنبه مدیرکل نظارت و ارزشیابی اعلام کرد مجوز حضور زنان و مردان برای تماشای فوتبال در سینماها بلامانع است اما یکی، دو ساعت بعد، دو پردیس سینمایی که برای فوتبال بلیت فروخته بودند، توسط نیروی انتظامی پلمب می شوند.

مسئول فرهنگی شهرداری می گوید تا چند ساعت دیگر این سینماها رفع پلمب می شوند اما پلیس تهارن در بیانیه ای اعلام می کند: «بازگشایی این پردیس ها منوط به اخذ تعهد کتبی از مسوولان آنها درخصوص عدم تکرار مجدد و طی مراحل قانونی در این زمینه است که هنوز این مراحل طی نشده است. لذا این پردیس ها همچنان پلمب باقی می مانند.»

از سوی دیگر یک بازیگر زن سینما و تلویزیون هنگام ورود به یک کنسرت موسیقی به دلیل بدحجابی دستگیر می شود و خبر را قائم مقام فرمانده نیروی انتظامی اعلام می کند تا مشخص شود عزم پلیس برای ورود تمام قد به حوزه فرهنگ و هنر و برخورد با رویدادهای فرهنگی که در آن شئونات رعایت نمی شود، جدی است.

هرچند که یک روز قبل فرمانده نیروی انتظامی گفته بود پلیس قرار نیست به پشت صحنه سینما وارد شود و نهادهای فرهنگی مسوول در این زمینه باید پاسخگو باشند.

در میانه همه این اتفاق ها دیروز مدیرعامل موسسه رسانه های تصویری که به عنوان دبیر اولین جشنواره فیلم های ویدئویی منصوب شده و مانند مدیران بالادستی اش به رسانه ها اظهارات جنجالی و خبرساز علاقه خاصی دارد، در نشست خبری این جشنواره، ناگهان به نمایندگی از مدیریت سینما انتقادهای عجیبی را متوجه نیروی انتظامی می کند.

حرف های او چنان تند و تیز است که احتمال دارد هر آن با برخورد قضایی و انتظامی مواجه شود. محمدرضا عباسیان به بهانه دفاع از سینما به پلیس، خانه سینما و رسانه ها می تازد که چرا در برابر حملات بیرونی به سینما سکوت کرده اند و وقتی در برابر این سوال قرار می گیرد که چرا مدیران وزارت ارشاد سکوت کرده اند، جواب سر بالا می دهد.

همه این اتفاق های عجیب و غریب طی یکی دو روز افتاده اند. اگر بدبینانه نگاه نکنیم، یاد کمدی های هجوآمیز محمدرضا هنرمند می افتیم. فضا و لحن جدی است اما ترکیب وقایعی که رخ می دهد، بامزه ترین لحظه ها را رقم می زنند. سینمای ایران این روزها رصدکنندگانش را بدجوری به خنده انداخته است.

شاید هم باید به یاد آن جمله مشهور بیفتیم که تاریخ همیشه دوباره تکرار می شود، یک بار به شکل تراژدی و بار دوم به شکل کمدی. فقط این بار فاصله میان تراژدی و کمدی خیلی کم بود.