چه کسی مقابل رفیق چاوز می ایستد؟
انریکه کاپریلس،رقیب سرسخت چاوز در آخرین انتخابات ونزوئلا یک بار دیگر برای شرکت در انتخابات نامزد شده تا این بار در مقابل نزدیک‌ترین دوست هوگو چاوز یعنی نیکلاس مادورو بایستد.
مجله مهر: انریکه کاپریلس،رقیب سرسخت چاوز در آخرین انتخابات ونزوئلا یک بار دیگر برای شرکت در انتخابات نامزد شده تا این بار در مقابل نزدیک‌ترین دوست هوگو چاوز یعنی نیکلاس مادورو بایستد. مخالفان توزیع پول نفت میان مردم را برای به دست آوردن محبوبیت، یکی از دلایل تورم بالای این کشور می‌دانند.
با مرگ رئيس جمهور محبوب طبقه فقیر ونزوئلا انتخابات این کشور قرار است در ۱۴ آوریل(۲۵ فروردین) برگزار شود و همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد کاپریلس در میان مخالفان تنها کسی بود که می‌توانست در این انتخابات مطرح شود. کاپریلس در انتخابات گذشته که در مهرماه برگزار شد سرسخت‌ترین رقیب چاوز در طول ۱۴ سال گذشته بود.
این وکیل جوان اما در این انتخابات با به دست آوردن حدود ۴۵ درصد آرا در مقابل چاوز که در حال دست و پنجه نرم کردن با سرطان به سر می‌برد شکست را پذیرفت. کاپریلیس جوان حالا باید با نیکلاس مادورو،رئیس جمهور موقت ونزوئلا رقابت کند که چاوز او را به عنوان جانشین مورد علاقه خود معرفی کرده بود.
بسیاری عقیده دارند که مادورو در تلاش است تا با برگزاری سریع انتخابات، از جو موجود در ونزوئلا پس از مرگ چاوز برای یک پیروزی آسان استفاده کند. کاپریلس حتی مراسم تحلیف مادورو را یک کلاهبرداری توصیف کرد تا نشان دهد تا حدود یک ماه دیگر ساکت نخواهد نشست. مخالفان رسیدن مادورو به ریاست جمهوری موقت را غیرقانونی می‌دانند چون بر اساس قانون اساسی ونزوئلا در صورت مرگ رئیس جمهور قدرت به صورت موقت باید به رئیس پارلمان این کشور واگذار شود.
متهم به ارتباط با محافل صهیونیستی
انریکه کاپریلس،۴۱ ساله است. او به خاطر شکست در مقابل چاوز در انتخابات سال ۲۰۱۲ ضربه سختی را تحمل کرد اما نمی‌توان این واقعیت را نادیده گرفت که او جدی‌ترین رقیب چاوز در طول ۱۴ سال گذشته بوده است.
کاپریلس که حقوق خوانده هر چند در انتخابات ریاست جمهوری شکست خورد اما پس از آن توانست بار دیگر سمت خود را به عنوان فرماندار ایالت مهم و پر جمعیت میراندا به دست بیاورد. او بر خلاف چاوز از خانواده‌ای ثروتمند است. بسیاری عقیده دارند که کاپریلس اگر بتواند بار دیگر در زمان بسیار کمی که دارد مخالفان را متحد کند در نبود چاوز می‌تواند امید بیشتری به پیروزی داشته باشد. کاپریلس در سن ۲۶ سالگی به عنوان جوانترین نماینده به مجلس نمایندگان کنگره راه یافت و دو سال بعد رئیس آن شد.
مجرد زندگی کردن کاپریلس ۴۱ ساله و اصلیت یهودی باعث شده تا برخی او را تلویحا به همجنس‌گرایی و نزدیکی به محافل صهیونیستی و دوری از مذهب اکثریت مردم ( کاتولیک) متهم کنند. بر خلاف رویکرد چاوز،کاپریلس اعلام کرده به دنبال بهبود روابط کاراکاس با واشنگتن و اسرائيل است. به گفته مخالفان با وجود موضع‌گیری‌های چاوز که حتی یک بار جورج بوش، را یک «الاغ خطرناک» خوانده بود در تمام سال‌های گذشته آمریکا بزرگترین شریک تجاری ونزوئلا بوده است. در سال ٢٠١٢ حجم صادرات ونزوئلا به آمریکا نزدیک به ٣٩ میلیارد دلار و وارداتش از این کشور هم بیش از ١٧ میلیارد دلار بود.
کاسترو در مقابل داسیلوا
طرفداران چاوز که سیاستهایش را از فیدل کاسترو الگو گرفته بود او را مدافع سرسخت قشر فقیر جامعه می‌دانند. به همین خاطر درحالی‌که در تمام نقاط جهان مردم علیه دولت‌ها تظاهرات می‌کردند و خواستار استعفای دولتمردان بی‌کفایت می‌شدند، در ونزوئلا ده‌ها هزار نفر برای سلامت چاوز دعا می‌کردند و برای او اشک می‌ریختند. ونزوئلایی‌ها از اینکه قیمت بنزین در کشورشان پایین‌تر از هر جای دیگری در دنیاست و از اینکه ماهانه ۳۰۰دلار یارانه دریافت می‌کنند و محصولات کشاورزی را با قیمتی ارزان می‌خرند راضی بودند و چاوز را قهرمان می‌دانند.
کاپریلس همیشه شعارش این بوده که در صورت رسیدن به قدرت، افزایش دوباره رشد اقتصادی ونزوئلا را دنبال کند. کاپریلس که رؤیای به دست آوردن عنوان جوانترین رئیس جمهور ونزوئلا را دارد الگوی سیاسی خود را لولا داسیلوا رئیس جمهور سابق برزیل معرفی کرده که به گفته وی سیاستهایش ضمن حمایت از اقشار کم‌درآمد، فعالیت شرکتها را هم تشویق می‌کند.
برزیل یکی از ۱۰اقتصاد اول دنیاست اما شاخص‌های اقتصادی ونزوئلا نزول کرده‌است. لولا از همان ابتدای رسیدن به قدرت صندوقی برای سرمایه‌گذاری درآمدهای مازاد نفتی ایجاد کرد و پول این صندوق را صرف سرمایه‌گذاری در بخش آموزش و بهداشت می‌شد. استدلال او این بود که مردم باسواد و سالم می‌توانند برای خودشان شغل ایجاد کنند و بار کمتری به دوش دولت هستند. چاوز اما مازاد درآمد نفتی را به‌صورت پرداخت‌های ماهانه میان مردم تقسیم کرد.
خدمت یا خیانت پول نفت؟
چاوز که از سال ۱۹۹۹ ریاست جمهوری یکی از اصلی‌ترین کشورهای تولیدکننده نفت جهان را در اختیار داشت توانست در یک دهه گذشته با افزایش قیمت‌های جهانی نفت بخش‌های درمانی، آموزشی و خدمات اجتماعی ونزوئلا را ارتقاء دهد و در میان طبق فقیر ونزوئلا محبوب شود.
سالی که چاوز، قدرت را در دست گرفت نفت بشکه‌ای ۸ دلار خرید و فروش می‌شد، اما در سال‌های بعد این قیمت حول و حوش ۱۰۰دلار چرخید و به او اجازه داد تا پول نفت را برای ارائه خدمات به طبقه فقیر این کشور خرج کند و در میان آنها محبوب شود. به همین خاطر تعداد فقرای ونزوئلا از ۴۹ درصد به ۲۸ درصد کاهش یافته و خدمات پزشکی و آموزشی در دسترس طبقه فقیر این کشور قرار گرفته است. همین مسئله اما یکی از انتقادهای مخالفان از چاوز و راه و روش آن است.
به عقیده مخالفان تزریق پول نفت یکی از دلایل اصلی نرخ بالای تورم ونزوئلاست که دولت با با توزیع کالاهای ارزان‌قیمت دولتی در تلاش برای مهار بخشی از آن بوده است. به عقیده آنها چاوز و همکارانش با توزیع پول نفت تنها در تلاش برای به دست آوردن محبوبیت برای در تضمین در اختیار داشتن قدرت بوده‌اند. وابستگی بودجه دولت به نفت در سال‌های گذشته به شدت افزایش یافته است. در سال‌های اخیر هم درآمدهای دولت کفاف هزینه‌های آن را نمی‌داد و به همین خاطر بنابر اعلام صندوق بین‌المللی پول، در سال ۲۰۱۲ دولت حتی به فروش ۱۰ تن طلای ذخیره خود دست زد.
ناامنی و ضریب بالای خشونت، قتل، جرح و دزدی پدیده‌ای مزمن در ونزوئلا به شمار می‌رود و به خاطر عدم سرمایه‌گذاری کافی در گسترش نیروگاه‌ها،قطع برق هم در ونزوئلا یکی از مشکلات مردم است. مخالفان در تلاش هستند تا از این موارد برای پیروزی در انتخابات استفاده کنند. اما به نظر می‌رسد که چاوز در طول ۱۴ سال در اختیار داشتن قدرت آن‌قدر برای محبوب بودن تلاش کرده که همراه همیشگی او باز هم به راحتی می‌تواند آرای مردم به ویژه طبقه فقیر را به دست آورد.
با مرگ رئيس جمهور محبوب طبقه فقیر ونزوئلا انتخابات این کشور قرار است در ۱۴ آوریل(۲۵ فروردین) برگزار شود و همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد کاپریلس در میان مخالفان تنها کسی بود که می‌توانست در این انتخابات مطرح شود. کاپریلس در انتخابات گذشته که در مهرماه برگزار شد سرسخت‌ترین رقیب چاوز در طول ۱۴ سال گذشته بود.
این وکیل جوان اما در این انتخابات با به دست آوردن حدود ۴۵ درصد آرا در مقابل چاوز که در حال دست و پنجه نرم کردن با سرطان به سر می‌برد شکست را پذیرفت. کاپریلیس جوان حالا باید با نیکلاس مادورو،رئیس جمهور موقت ونزوئلا رقابت کند که چاوز او را به عنوان جانشین مورد علاقه خود معرفی کرده بود.
بسیاری عقیده دارند که مادورو در تلاش است تا با برگزاری سریع انتخابات، از جو موجود در ونزوئلا پس از مرگ چاوز برای یک پیروزی آسان استفاده کند. کاپریلس حتی مراسم تحلیف مادورو را یک کلاهبرداری توصیف کرد تا نشان دهد تا حدود یک ماه دیگر ساکت نخواهد نشست. مخالفان رسیدن مادورو به ریاست جمهوری موقت را غیرقانونی می‌دانند چون بر اساس قانون اساسی ونزوئلا در صورت مرگ رئیس جمهور قدرت به صورت موقت باید به رئیس پارلمان این کشور واگذار شود.
انریکه کاپریلس،۴۱ ساله است. او به خاطر شکست در مقابل چاوز در انتخابات سال ۲۰۱۲ ضربه سختی را تحمل کرد اما نمی‌توان این واقعیت را نادیده گرفت که او جدی‌ترین رقیب چاوز در طول ۱۴ سال گذشته بوده است.
کاپریلس که حقوق خوانده هر چند در انتخابات ریاست جمهوری شکست خورد اما پس از آن توانست بار دیگر سمت خود را به عنوان فرماندار ایالت مهم و پر جمعیت میراندا به دست بیاورد. او بر خلاف چاوز از خانواده‌ای ثروتمند است. بسیاری عقیده دارند که کاپریلس اگر بتواند بار دیگر در زمان بسیار کمی که دارد مخالفان را متحد کند در نبود چاوز می‌تواند امید بیشتری به پیروزی داشته باشد. کاپریلس در سن ۲۶ سالگی به عنوان جوانترین نماینده به مجلس نمایندگان کنگره راه یافت و دو سال بعد رئیس آن شد.
مجرد زندگی کردن کاپریلس ۴۱ ساله و اصلیت یهودی باعث شده تا برخی او را تلویحا به همجنس‌گرایی و نزدیکی به محافل صهیونیستی و دوری از مذهب اکثریت مردم ( کاتولیک) متهم کنند. بر خلاف رویکرد چاوز،کاپریلس اعلام کرده به دنبال بهبود روابط کاراکاس با واشنگتن و اسرائيل است. به گفته مخالفان با وجود موضع‌گیری‌های چاوز که حتی یک بار جورج بوش، را یک «الاغ خطرناک» خوانده بود در تمام سال‌های گذشته آمریکا بزرگترین شریک تجاری ونزوئلا بوده است. در سال ٢٠١٢ حجم صادرات ونزوئلا به آمریکا نزدیک به ٣٩ میلیارد دلار و وارداتش از این کشور هم بیش از ١٧ میلیارد دلار بود.
طرفداران چاوز که سیاستهایش را از فیدل کاسترو الگو گرفته بود او را مدافع سرسخت قشر فقیر جامعه می‌دانند. به همین خاطر درحالی‌که در تمام نقاط جهان مردم علیه دولت‌ها تظاهرات می‌کردند و خواستار استعفای دولتمردان بی‌کفایت می‌شدند، در ونزوئلا ده‌ها هزار نفر برای سلامت چاوز دعا می‌کردند و برای او اشک می‌ریختند. ونزوئلایی‌ها از اینکه قیمت بنزین در کشورشان پایین‌تر از هر جای دیگری در دنیاست و از اینکه ماهانه ۳۰۰دلار یارانه دریافت می‌کنند و محصولات کشاورزی را با قیمتی ارزان می‌خرند راضی بودند و چاوز را قهرمان می‌دانند.
کاپریلس همیشه شعارش این بوده که در صورت رسیدن به قدرت، افزایش دوباره رشد اقتصادی ونزوئلا را دنبال کند. کاپریلس که رؤیای به دست آوردن عنوان جوانترین رئیس جمهور ونزوئلا را دارد الگوی سیاسی خود را لولا داسیلوا رئیس جمهور سابق برزیل معرفی کرده که به گفته وی سیاستهایش ضمن حمایت از اقشار کم‌درآمد، فعالیت شرکتها را هم تشویق می‌کند.
برزیل یکی از ۱۰اقتصاد اول دنیاست اما شاخص‌های اقتصادی ونزوئلا نزول کرده‌است. لولا از همان ابتدای رسیدن به قدرت صندوقی برای سرمایه‌گذاری درآمدهای مازاد نفتی ایجاد کرد و پول این صندوق را صرف سرمایه‌گذاری در بخش آموزش و بهداشت می‌شد. استدلال او این بود که مردم باسواد و سالم می‌توانند برای خودشان شغل ایجاد کنند و بار کمتری به دوش دولت هستند. چاوز اما مازاد درآمد نفتی را به‌صورت پرداخت‌های ماهانه میان مردم تقسیم کرد.
چاوز که از سال ۱۹۹۹ ریاست جمهوری یکی از اصلی‌ترین کشورهای تولیدکننده نفت جهان را در اختیار داشت توانست در یک دهه گذشته با افزایش قیمت‌های جهانی نفت بخش‌های درمانی، آموزشی و خدمات اجتماعی ونزوئلا را ارتقاء دهد و در میان طبق فقیر ونزوئلا محبوب شود.
سالی که چاوز، قدرت را در دست گرفت نفت بشکه‌ای ۸ دلار خرید و فروش می‌شد، اما در سال‌های بعد این قیمت حول و حوش ۱۰۰دلار چرخید و به او اجازه داد تا پول نفت را برای ارائه خدمات به طبقه فقیر این کشور خرج کند و در میان آنها محبوب شود. به همین خاطر تعداد فقرای ونزوئلا از ۴۹ درصد به ۲۸ درصد کاهش یافته و خدمات پزشکی و آموزشی در دسترس طبقه فقیر این کشور قرار گرفته است. همین مسئله اما یکی از انتقادهای مخالفان از چاوز و راه و روش آن است.
به عقیده مخالفان تزریق پول نفت یکی از دلایل اصلی نرخ بالای تورم ونزوئلاست که دولت با با توزیع کالاهای ارزان‌قیمت دولتی در تلاش برای مهار بخشی از آن بوده است. به عقیده آنها چاوز و همکارانش با توزیع پول نفت تنها در تلاش برای به دست آوردن محبوبیت برای در تضمین در اختیار داشتن قدرت بوده‌اند. وابستگی بودجه دولت به نفت در سال‌های گذشته به شدت افزایش یافته است. در سال‌های اخیر هم درآمدهای دولت کفاف هزینه‌های آن را نمی‌داد و به همین خاطر بنابر اعلام صندوق بین‌المللی پول، در سال ۲۰۱۲ دولت حتی به فروش ۱۰ تن طلای ذخیره خود دست زد.
ناامنی و ضریب بالای خشونت، قتل، جرح و دزدی پدیده‌ای مزمن در ونزوئلا به شمار می‌رود و به خاطر عدم سرمایه‌گذاری کافی در گسترش نیروگاه‌ها،قطع برق هم در ونزوئلا یکی از مشکلات مردم است. مخالفان در تلاش هستند تا از این موارد برای پیروزی در انتخابات استفاده کنند. اما به نظر می‌رسد که چاوز در طول ۱۴ سال در اختیار داشتن قدرت آن‌قدر برای محبوب بودن تلاش کرده که همراه همیشگی او باز هم به راحتی می‌تواند آرای مردم به ویژه طبقه فقیر را به دست آورد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر