فیلم: به یابود خسرو شکیبایی در زادروزش

تابناک: هفتمین روز بهار، زادروز یکی از شاخص ترین بازیگران تاریخ سینمای ایران است؛ مردی که چند سالی تجسمِ خاکی اش از برابر دیدگان دوستدارانش رخت بربسته و دیگر در میانمان نیست.

هنرمندی که در هر نقشی ظاهر می شد، مردم دوستش داشتند، ولو حاکستری ترین نقش ها بود و اینک سالروزش یادآور خاطراتی است که سال ها خالقش بوده و در دفتر سینمای ایران گردوخاک کهنگی بر ننشسته و نخواهند نشست.

چقدر مسلط برای مردمش نقش آفرینی می کرد این مرد. روزی حمید هامون بود و در شیدایی دنیا و گذر از دنیا غوغا می کرد و روزی مرادبیک بود و آنچنان غارتگری را هم به نیکی نقش آفرینی می کرد که مردم از غارتگران سده های پیشین نیز خوششان می آمد!

خسرو یک تهرانی اصیل بود و در مولوی، محله آدم های صاف و ساده بزرگ شده بود و چون رودهای دهه ۴۰ تهران، عمق وجودش شفاف و مطلوب بود. فارغ التحصیل دانشگاه هنرهای زیبای دانشگاه تهران در همان دهه ۴۰ روی صحنه تئاتر رفت و تا پیش از انقلاب در دوبله نیز تجربه ها اندوخت و سپس با انقلاب به سینما آمد.

مسعود کیمیایی با فیلم بلند «خط قرمز» در سال ۶۱ او را به مردم معرفی کرد و پس از این فیلم، خسرو طی هفت سال در شش فیلم «دادشاه»، «صاعقه»، «رابطه»، «شکار»، «ترن» و «عبور از غبار» حضور یافت و به جمع بازیگران پرکار سینما در سال های نخست پس از انقلاب پیوست.

اما اوج گیری شکیبایی با «هامون» بود که سال ۱۳۶۸ توسط داریوش مهرجویی بر اساس فیمنامه ای از شخص مهرجویی ساخته شد و پس از آن شکیبایی گزیده کارتر گشت و نقش آفرینی های جدی تری را به نام خود ثبت کرد و با «ابلیس»، «بانو»، «یک بار برای همیشه»، «خواهران غریب»، «کیمیا»، «پری»، «کاغذ بی‌خط»، «سالاد فصل»، «اتوبوس شب»، «روزی روزگاری»، «خانه سبز» و همچنین ثبت دکلمه های دلنشین شعرای معاصر ... ماندگارتر شد.

او که شکوفه های زندگی اش در روز هفتم فروردین ۱۳۲۳ بر تارک این جهانی خاکی نقش بسته بود، میوه عمرش در تابستان ۱۳۸۷ چیده شد و در حالی که امید می رفت کهنسالی او نیز برای مردم با نقش های ماندگار دیگری در تاریخ سینما ثبت شود، به دوستان درگذشته اش پیوست و تن خاکی اش در قطعه هنرمندان بهشت زهرا جای گرفت. «تابناک» در سالروز تولد زنده یاد خسرو شکیبایی با انتشار فیلمی یازده دقیقه ای، یادی از این هنرمند ماندگار می کند.

این فیلم بخشی از دکمه نوروزی یکی از غزل های لسان الغیب در تلویزیون، بخش هایی از هنرنمایی های او بر پرده سینما و همچنین گوشه ای از مراسم بزرگداشتش در جشنواره فجر بیست و پنجم است. امید آنکه یادآور خاطره های شیرین ما با این هنرمند باشد.