ترامپ - کیم جونگ اون؛ کدام خطرناک ترند؟!
ایندیپندنت نوشت: گرچه کیم جونگ اون دیوانه تر از دونالد ترامپ است اما به اندازه او احمق نیست.
خبرگزاری صدا و سیما: این روزنامه انگلیسی در پایگاه اینترنتی خود در تحلیلی به قلم ماتیو نورمن نوشت: ممکن است روزی فرا برسد که مشکل بسیار خطرناک و پیچیده ای در جهان ایجاد شود .
با توجه به سیاست لبه پرتگاه -استراتژی سوق دادن بحران به لبه پرتگاه جنگ تا از این رهگذر حریف را به عقب‌نشینی از مواضع آن وادارد- میان آمریکا و کره شمالی که روز به روز هشدار دهنده تر می شود، ظاهرا اوضاع برای مداخله یک قدرت فرا منطقه ای آماده می شود.
دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، فردی است که نظر خود را درباره مسائل مهم هر ساعت تغییر می دهد و می تواند در یک جمله نظرات متناقضی را بیان کند. کیم جونگ اون، استعداد زیادی برای وحشتناک و مضحک بودن به طور همزمان دارد.
در عرصه سیاست، آنها فقط به غرور فراوان خود متکی هستند و به دلایل دیگری که فراتر از درک آنها از سیاست است، بر مسند قدرت تکیه زده اند.
ترامپ و کیم که رجزخوانی های بی وقفه درباره قدرت نیروهای مسلح خود راضیشان نمی کند، فقط رئیس دو کشور هسته ای هستند که با گستاخی درباره استفاده از تسلیحات هسته ای خود صحبت می کنند.
ترامپ تابستان گذشته در دوران رقابت های انتخاباتی خود در یک کنفرانس خبری در یک ساعت سه بار پرسید چرا یک رئیس جمهور نباید از تسلیحات هسته ای خود به عنوان اولین سلاح در حملات نظامی استفاده کند.
از طرف دیگر، ششمین آزمایش هسته ای کره شمالی قریب الوقوع است و کارشناسان معتقدند ظرف مدت چند سال، این کشور موشک بالستیک بین قاره ای با قابلیت شلیک کلاهک های هسته ای به سواحل غربی آمریکا را خواهد داشت.
در همین حال، ترامپ یک راهبرد دوگانه دارد. یک راهبرد، رشوه دادن به چینی ها با توافقات تجاری مطلوب به منظور فشار آوردن به همسایه و متحدشان است. اما روسای جمهور آمریکا از اوایل دهه نود چنین تلاشی را انجام داده اند.
راهبرد دیگر، استفاده از قدرت نظامی با شلیک موشک به سوریه برای ترساندن کره شمالی بوده است.
با توجه به این که کیم از ترامپ دیوانه تر است، اما به نظر نمی رسد که به اندازه وی احمق باشد. وی می داند که بمب های سنگرکوب آمریکا نمی توانند برنامه هسته ایش را نابود کنند و پنتاگون دهها سال یک مانور نظامی تغییر رژیم را در پیش گرفته است بدون این که راهی برای انجام آن پیدا کند و خطر اقدامات تلافی جویانه وحشتناک و تلفات در کره جنوبی و ژاپن را در پی نداشته باشد.
تنها پاسخی که بسیار شبیه واکنش حمله به سوریه است، این است که ظاهرا هیچ پاسخی داده نشود.
با توجه به سیاست لبه پرتگاه -استراتژی سوق دادن بحران به لبه پرتگاه جنگ تا از این رهگذر حریف را به عقب‌نشینی از مواضع آن وادارد- میان آمریکا و کره شمالی که روز به روز هشدار دهنده تر می شود، ظاهرا اوضاع برای مداخله یک قدرت فرا منطقه ای آماده می شود.
دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، فردی است که نظر خود را درباره مسائل مهم هر ساعت تغییر می دهد و می تواند در یک جمله نظرات متناقضی را بیان کند. کیم جونگ اون، استعداد زیادی برای وحشتناک و مضحک بودن به طور همزمان دارد.
در عرصه سیاست، آنها فقط به غرور فراوان خود متکی هستند و به دلایل دیگری که فراتر از درک آنها از سیاست است، بر مسند قدرت تکیه زده اند.
ترامپ و کیم که رجزخوانی های بی وقفه درباره قدرت نیروهای مسلح خود راضیشان نمی کند، فقط رئیس دو کشور هسته ای هستند که با گستاخی درباره استفاده از تسلیحات هسته ای خود صحبت می کنند.
ترامپ تابستان گذشته در دوران رقابت های انتخاباتی خود در یک کنفرانس خبری در یک ساعت سه بار پرسید چرا یک رئیس جمهور نباید از تسلیحات هسته ای خود به عنوان اولین سلاح در حملات نظامی استفاده کند.
از طرف دیگر، ششمین آزمایش هسته ای کره شمالی قریب الوقوع است و کارشناسان معتقدند ظرف مدت چند سال، این کشور موشک بالستیک بین قاره ای با قابلیت شلیک کلاهک های هسته ای به سواحل غربی آمریکا را خواهد داشت.
در همین حال، ترامپ یک راهبرد دوگانه دارد. یک راهبرد، رشوه دادن به چینی ها با توافقات تجاری مطلوب به منظور فشار آوردن به همسایه و متحدشان است. اما روسای جمهور آمریکا از اوایل دهه نود چنین تلاشی را انجام داده اند.
راهبرد دیگر، استفاده از قدرت نظامی با شلیک موشک به سوریه برای ترساندن کره شمالی بوده است.
با توجه به این که کیم از ترامپ دیوانه تر است، اما به نظر نمی رسد که به اندازه وی احمق باشد. وی می داند که بمب های سنگرکوب آمریکا نمی توانند برنامه هسته ایش را نابود کنند و پنتاگون دهها سال یک مانور نظامی تغییر رژیم را در پیش گرفته است بدون این که راهی برای انجام آن پیدا کند و خطر اقدامات تلافی جویانه وحشتناک و تلفات در کره جنوبی و ژاپن را در پی نداشته باشد.
تنها پاسخی که بسیار شبیه واکنش حمله به سوریه است، این است که ظاهرا هیچ پاسخی داده نشود.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
سگ زرد برادر شغاله.هردو ساز جنگ وجنایت میزنند.
عجیبه برای من فکر می کردم فقط ما ایرانی ها تو علم سیاست اغنا نشدیم ولی با بعضی خبرها به این نتیجه رسیدم که آمریکاییها هم کارشناسانی در حد ملا نصرالدین خودمون هم نیستند چرا که دستور جنگ به کره ربطی به ترامپ نداره چون ابعاد جنگ فرا ملیتی هستش اولگروه جنگ ابعاد قبل و بعد را با شرکاش بررسی می کنند به فرض که به نتیجه حمله هم برسند دوباره توسط سران حکومتی بررسی میشه اگه اینطوری بود که همه به دلیل احساسات وشرایط قدرتی همدیگه را تکه تکه می کردند اگر احساسی به مسئله نگاه کنیم در گام نخست که خدا نکنه جنگ بشه چون در جنگ ها ملت ها قربانی می شوند دوم اینکه با توجه به جایگاه روسیه در منطقه و محبوب شدنش در بین ملل مختلف امریکا هم اینکه می خواهد خودی نشون بده و ماله کشی بر عواقب داعش بزنه بعید نیست از طرفی امریکا و اروپا به خوبی درک می کنند که با کشتارهای بی حدی که در آسیا راه انداخته اند امکان عکس العمل و واکنش رهبران اسیایی هست و به نابودی انها منافاتی نداره اما کره همین که پر و بال امریکا را ریخت خوشحالم و نباید به قولی مته زیر خشاش بذاره و امریکا را تحریک کنند از طرفی ترامپ برای حمله بهتره چرا ؟حساب کنید کره در برابر امریکا از نظر مالی و نظامی و جمعیت جوجه هستش و اگه جوجه پیروز بشه غرور می گیردش و همه ما از این به بعد باید برده کره شویم ببین تعصبات قومی در چه حد است که با هم نسبان خود به کجا رسیده اند