آی‌پد ۸ ساله شد

استقبال اولیه تحلیلگران و کاربران اینترنت البته چندان خوب نبود. خیلی‌ها استیو جابز را دست می‌انداختند و بسیاری هم پیش از آنکه آی‌پد را عملا امتحان کنند، آن را یک آیفون بزرگ ناکارآمد می‌دانستند.

اما اندکی بعد، جو تغییر پیدا کرد و همه در شگفت شدند که تا به حال چگونه بدون این وسیله زندگی می‌کردند.

اشتباه نکنید! ایده تبلت مسلما قبل از معرفی آی‌پد توسط استیو جابز وجود داشت و به صورت همزمان انبوهی از شرکت‌های دیگر هم بودند که می‌خواستند تبلت ویندوزی یا اندرویدی وارد بازار کنند.

در واقع در سال ۱۹۸۹، جف هاوکینز GridPad را معرفی کرده بود که MS-DOS را اجرا می‌کرد، اما آنقدر سنگین و گران بود که خریدار چندانی پیدا نکرد.

خود اپل در سال ۱۹۹۳ نیوتون را معرفی کرده بود که از نیاز زمانه جلوتر بود و البته آن کارایی لازم را نداشت. مایکروسافت هم در سال ۲۰۰۰ ایده تبلت را داشت، اما سخت‌افزار و نرم‌‌افزار آن اصلا آن جذابیت لازم را نداشت

اما در نهایت این اپل بود که موفق شد. اندازه، صفحه نمایش قابل قبول، وزن، سیستم عامل و اپلیکیشن‌های خوبی که می‌شد روی آی‌پد نصب کرد؛ باعث شد که آی‌پد فاصله زیادی با تبلت‌های دیگر پیدا کند.

نخستین تبلتی که شخصا من خریدم آی‌پد نبود، بلکه یک تبلت گلکسی ۷ اینچی سامسونگ بود. من با امتحان همان تبلت متوجه شدم که تبلت می‌تواند نوع کاربری من را متحول کند. دیگر نیازی نبود که مقالات طولانی را پرینت بگیرم و اپ‌های متعددی هم را هم می‌شد روی تبلت، بهتر آزمایش کرد.

اندکی بعد در حالی که تردید داشتم و تصور می‌کردم که شاید واقعا خرید یک تبلت دیگر، ضروری نباشد. آی‌پد وای فای را آن زمان با قیمت حدود ۶۵۰ هزار تومان خریداری کردم.

این خرید به زودی تبدیل به به‌صرفه‌ترین خرید گجتی طول عمر من شد. با همین آی‌پد کلی کتاب خواندم و خبرها را با فلیپ‌بورد مرور می‌کردم.

استیو جابز با همان فناوری‌های زمانه خودش کاری جادویی کرده بود و توانسته بود نیاز ناگفته و نامحسوس جامعه را درک کند و وسیله‌ای با بهترین طراحی ممکن در اختیار آنها قرار بدهد.

مرور مشخصات فنی نخستین آی‌پد و مقایسه آن با تبلت‌ها و آی‌پدهای فعلی نشاندهنده پیشرفت سریع فناوری در عرض این هشت سال است. الان شاید تصورش هم برای ما سخت باشد که چطور تبلتی با وضوح تنها ۱۰۲۴ × ۷۶۸ را تحمل می‌کردیم. تبلتی که پردازنده آن یک ARM Cortex-A8 بود و حداکثر ۶۴ گیگ ظرفیت حافظه داشت. از نظر ضخامت و طراحی هم الان خیلی زمخت به نظر می‌رسد.