چرا هزینه درمان ام.اس بالا است؟
مدیرعامل انجمن ام.اس با بیان اینکه سهم فرانشیز بیمار در هزینه برخی داروهای داخلی و خارجی مورد نیاز بیماران ام.اس ۷۵۰ هزار تا یک میلیون تومان است، گفت: این موضوع هزینه درمان این بیماری را افزایش میدهد.
خبرگزاری ایسنا: عبدالحسین هوشمند درباره علت بالا بودن هزینه درمان بیماران ام. اس گفت: هزینه‌های این بیماری در زمینه تشخیص، درمان، توانبخشی و اجتماعی است. فرد برای تشخیص بیماری خود باید ام. آر. آی انجام دهد؛ این خدمت برای سر، گردن و کمر با دفترچه حدود ۴۵۰ هزار تومان میشود. ممکن است بیمار هر سه ماه یکبار به انجام ام. آر. آی نیاز داشته باشد؛ در این صورت سالیانه باید بیش از یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان بپردازد. علاوه بر آن باید هزینه آزمایشگاه را نیز حساب کرد؛ چون بیمار حداقل بیش از ۱۰۰ هزار تومان برای هر بار مراجعه در این مورد هزینه میکند. به این هزینه‌ها باید پول رفت و آمد و ویزیت پزشک را نیز اضافه کرد.
وی ادامه داد: تعدادی از داروهای ایرانی ام. اس که به صورت گسترده استفاده می‌شوند، به صورت رایگان در اختیار بیمار قرار می‌گیرند، اما در کنار آن داروهای دیگری وجود دارند که به تشخیص پزشک مصرف می‌شوند. بخشی از بیماران از داروهایی استفاده میکنند که تحت پوشش بیمه است، اما فرانشیز سهم بیمار بسیار بالا است. داروهایی وجود دارد که فرانشیز سهم بیمار برای آن ۷۵۰ هزار تا یک میلیون تومان است. این موضوع هم برای داروهای داخلی وجود دارد و هم خارجی.
مدیرعامل انجمن ام. اس در ادامه با اشاره به هزینه بالای خدمات توانبخشی و کاردرمانی، افزود: در حال حاضر فقط هزینه توانبخشی و کاردرمانی دو عضو بدن تحت پوشش قرار دارد، اما گاهی اختلالات حرکتی چهار عضو بیمار را درگیر میکنند. تصویب لایحه حمایت از معلولان این مشکل را حل میکند.
هوشمند همچنین اضافه کرد: بیماری که برای رسیدن به جلسات کاردرمانی که جلسه‌ای ۷۰ هزار تومان هزینه دارد، باید به صورت متوسط حداقل ۵۰ هزار تومان برای رفت‌وآمد خود هزینه کند. اگر بخواهد هفته‌ای دو جلسه کاردرمانی انجام دهد این رقم در ماه به ۴۰۰ هزار تومان می‌رسد. بحث ورزش و آب درمانی در بیماران ام. اس نیز باید مورد توجه قرار گیرد، اما استخرهایی که می‌توانند این خدمات را ارائه دهند بسیار محدود هستند. این درمان نیز در ماه حدود ۱۲۰ هزار تومان برای بیمار هزینه دارد. تمام این هزینه‌ها برای بیمارانی که در شهر خود مرکز توانبخشی ندارند و باید به شهرهای دیگر مراجعه کنند، بیشتر میشود. بیماران اگر نتوانند برای دریافت خدمات مورد نیاز خود به شهر دیگری سفر کنند، علائم بیماری در آنها وخیم میشود.
نظر کاربران
چون مدیریت کاردان نداریم
این مسخربازیهاچی مگه مریض دوست دار مریض بش پس بیمه به چه دردمیخورمال لای جرز میخوردولت بودجه هاروباس چی خرج می‌کنه خرج حدود۱۶ملیون مهاجرافغانی خارجی ۱۰ملیون شغل اشغال کردن پول۲۰۰سال کشورصرف میش
پاسخ ها
اشتباه این ملت اینه که فکر میکنن دولت باید پول همه چی رو تامین کنه. سیستم خدمات درمانی سیستمی بر مبنای مالیات و مشارکت مردم و شرکت های بیمه است. یعنی اگر خدمات بهتری میخواید یا باید حق بیمه ی بشتری بدید یا مالیات بیشتر. باور کنید خیلی ساده است و همه جای دنیا همینه.
پسرم افغانی ها نباشن امثال تو که آجر رو اجر نمیزارن تا خونه ها ساخته بشن.. اگه غیرت و همت کار سخت .
داشتی که این حال و روز مملکتت نبود. شما ایرانی ها فقط غر می زنیدو همیشه دنبال بهونه و انداختن کارها به گردن دیگران هستید. افغانی مملکت شما نباشد جای دیگه کار میکند اما اگر افغانی نیاید ایران و کار نکند کی زمستان و ها و در برف و یخ جاده های ایران را باز میکند ؟ کی برای تو شبکه فاضلاب و برق و آب و گاز میکشد ؟ کی خیابان ها را آسفالت میکند ؟ کی پارک ها سرسبز حفظ میکند ؟ همین ابرو برداشته ها که میگویند افغانی ما را بیکار کرده ؟؟؟
۱۶:۴۸ میگیم نره میگی بدوش حالیته
یه جور میگین هزینه ی ام اس ،انگار از درمان بگیر تاااا هرچی دیگه همشون هزینه ی پایینی میخواد فقط همین ام اس مشکلمونه .
درد بیماری و درگیر شدن خانواده یه طرف بعد هزینه هم یه طرف، خداییش مردم چکار کنن طرف باید همه انرژیشو صرف درمان و ایجاد انگیزه کنه یا اول فکر پول درمانش باشه سخته
بسیاری از بیماریها هستند که هزینه های درمانی بسیار بالایی دارند. در جهان امروز صنعت درمان یک صنعت و تجارت بسیار پول محور است و داروهای جدید با قیمت های بسیار گزافی به فروش میرند. در شرایطی که منابع مالی محدود هستند روش مورد تایید اولویت بندی است. به عنوان مثال با هزینه ای که برای درمان کامل سرطان یک فرد یا هزینه ی چند سال دارو های نگه دارنده ی ام اس شاید بتوان چند هزار کودک مبتلا زردی یا تشنج یا اسهال خونی و وبا را درمان کرد. هیچ کس دوست ندارد شاهد درد و رنج همنوعان خود باشد اما اولویت بندی منابع و بودجه باعث میشود نتیجه ی بسیار معقول تری فارغ از احساسات به دست آید
پاسخ ها
حرف حساب و جالبی بود . زیاد دیده ام که میلیون ها تومان هزینه ی بیمارستان های متعدد و درمان دردناک و پر هزینه ی یک بیمار 70 ساله میکنند که خودش هم ترجیح میدهد برود و همه ی این هزینه نهایتا چند ماهی عمر دردناکش را طولانی تر میکند . خب چرا بیمه باید این هزینه ها رو پرداخت کنه. بهتر نیست سرویس دهیش به کودکان و جوانان و میانسالان رو بهتر کنه ؟ بهتر نیست چند داروی گران رو از لیستش خارج کنه و بجاش خدمات و تجهیزاتش رو بهتر کنه؟ به نظرتون آیا مردم که درگیر هزینه های ویزیت و نسخه چند هزار تومنی هستند راضی هستند که هزینه های داروهای چند میلیون تومنی رو بیمه بده؟