«لاله» پروژه ای که تمامی ندارد!
شرایط ویژه ای که بر سر راه ساخت فیلم سینمایی "لاله" به وجود آمد و اصراری که تیم فرهنگی دولت دهم بر ساخت و تولید این فیلم داشتند، صرف نظر از این که آیا "لاله" به لحاظ مضمونی و ساختاری شایستگی این همه حمایت را داشته یا نه، اما به نظر می رسد در موضوع نقد و ارزیابی دلایل ساخت فیلم اسی نیک نژاد مسائل مختلفی خارج از چارچوب های مرسوم مورد توجه قرار گرفته باشد.
تابناک: شرایط ویژه ای که بر سر راه ساخت فیلم سینمایی "لاله" به وجود آمد و اصراری که تیم فرهنگی دولت دهم بر ساخت و تولید این فیلم داشتند، صرف نظر از این که آیا "لاله" به لحاظ مضمونی و ساختاری شایستگی این همه حمایت را داشته یا نه، اما به نظر می رسد در موضوع نقد و ارزیابی دلایل ساخت فیلم اسی نیک نژاد مسائل مختلفی خارج از چارچوب های مرسوم مورد توجه قرار گرفته باشد.
اعلام رقم نجومی بودجه ۱۲ میلیارد تومانی این فیلم توسط یکی از دست اندرکاران هیات مدیره خانه سینما در برنامه ای رادیویی با آن که هیچگاه از سوی مقامات سینمایی تایید و اعلام نشد اما همین اظهار نظر چماقی شد بر سر سازندگان پروژه "لاله"!
شاید یکی از مهمترین شاخصه های نقد و زیر سئوال بردن تولید این فیلم، عملکرد بسیار ضعیف مدیران سینمایی دولت دهم باشد که دامنه این عملکرد ضعیف دامنگیر حتی اندک کارهای مثبت تیم شمقدری هم شد.
اعلام عدم تامین بودجه "لاله" از سوی سازمان سینمایی و طولانی شدن زمان ساخت این فیلم، باردیگر شمشیر رسانه ها را بر سر این پروژه فرود آورد و در یک بازخوانی پرونده تولید "لاله" از ابتدا تا امروز، برخی از مسائلی که پیش از این بارها بیان شده بود بار دیگر منتشر شد.
در تازه ترین این واکنش ها، به این موضوع پرداختیم.
اخبار جالبی از پروژه هایی که در دو سال پایانی حضور جواد شمقدری و همکارانش در سازمان سینمایی کلید زده شد، به گوش نمی رسد و ظاهراً مدیران تازه این سازمان با شرایط عجیبی روبرو هستند و چند سال زمان نیاز دارند تا شرایط مجموعه تحت مدیریت شان را به حالت طبیعی بازگردانند که بخشی از طبیعی سازی شرایط به همین قراردادها بازمی‌گردد.
یکی از این قراردادها که حکم ترکمنچای را دارد، فیلم سینمایی «لاله» است. اسمش را پروژه پرهزینه بگذارید یا فاخر خطابش کنید، این پروژه که محصول تصمیم شمقدری بود و حمایت حسینی وزیر فرهنگ و ارشاد وقت را داشت، تاکنون بیش از ۶۵۰۰ میلیون تومان بودجه از سازمان سینمایی دریافت کرده و آن گونه که قرار بوده، مراحل پس از تولیدش قرار بوده خارج از ایران انجام شود که یکی از مسئولان از عدد ۲-۳ میلیون یورویی سخن به میان آورده بود که سه میلیون یورو به اضافه شش و نیم میلیارد تومانی که تاکنون پرداخت شده، بیش از هفده میلیارد هم می‌شود.
البته ظاهراً قرار نیست آن دو سه میلیون یورو مابقی هزینه شود و مدیران سینمایی جدید برای آنکه این ترکمنچای بودجه سال ۹۲ سینمای ایران را نیز صاحب نشود، خواستار طی مراحل پس از تولید در داخل ایران شده اند اما با این حال پایان پروژه ای که حدود سی دقیقه از آن باقی مانده و اتفاقاً سی دقیقه داخل پیست و پرهزینه آن باقی مانده، بعید است حتی با هشت میلیارد تمام شود و احتمالاً هزینه های کلان این پروژه به همین سادگی تمامی ندارد.کدام فیلم سینمایی، ۱۷ میلیارد تومان هزینه تولیدش شد؟!
از اتفاقات جالب در این پروژه نوع قراردادهای منعقده با عوامل آن است که منجر به شکل گیری چنین اعداد بزرگی شده و برخی رقم های پرداختی بسیار جالب و در عین حال عجیب است. «تابناک» در روزهای آتی به صورت جداگانه به برخی از این هزینه های جنجالی اشاره خواهد داشت اما آنچه بیش از همه چیز محل تامل است، غیرقابل توجیه بودن این پروژه است؛ پروژه ای که در ابتدا عنوان شد بخشی از هزینه هایش را اسپانسر خارجی پرداخت می‌کند اما تمامی بار مالی این پروژه به اصطلاح بین المللی بر روی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی افتاد.
آن گونه که پیش از این برخی مسئولان اعلام کردند دستور ساخت این فیلم توسط رئیس دولت پیشین صادر شد و شمقدری به صورت جدی پیگیر اجرای این پروژه میلیاردی شد و حتی مجلس نیز نتوانست روند تولید این فیلم را در دوره رئیس پیشین سازمان سینمایی متوقف سازد. «لاله» برشی از زندگی «لاله صدیق» قهرمان دوپینگی اتومبیلرانی و دختر یک کارخانه دار است که ظاهراً قرار است به عنوان نماد زن ایرانی (در کشوری با این همه الگوی زن موفق) از طریق این فیلم به جهانیان معرفی شود اما ظاهراً این قهرمان سازی کاذب هزینه سنگینی روی دست بودجه عمومی کشور گذاشته است!
پروانه پرتو تهیه کننده این فیلم سینمایی حاضر به گفت و گو با «تابناک» درباره این پروژه نشد و به سکوت ماه های اخیرش علی رغم حرف و حدیث ها استمرار بخشید اما چنین تصور می‌شود که با انتشار جزئیات این پروژه ها در روزهای پیش رو، این تهیه کننده سینما، همچون مدیران طرف قراردادش، پاسخگویی را به سکوت ترجیح دهند.
بدون شک به مجری، تهیه کننده و کارگردان پروژه «لاله» حرجی نیست که هیچ سینماگر از پول بدش نمی آید؛ مسئله اساسی مدیران پیشین هستند که زیر بار چنین قراردادی رفته اند و البته مهم ترین پرسش این است که اساساً پروژه «لاله» چه ارتباط فلسفی با مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی داشته که چنین قراردادی بسته شده است؟!
بگذارید هدف این مرکز را از وب سایت این مجموعه بخوانیم: «مركز گسترش سينماي مستند و تجربی، متولي حمايت و مشاركت در توليد فيلم‌هاي سينمايي اول، فيلم‌هاي مستند بلند، نيمه بلند و كوتاه، فيلم‌هاي كوتاه داستاني و تجربي حرفه‌اي و فيلم‌هاي انيميشن بلند و كوتاه است تا با هنرمندي جوانان خلاق، متعهد و باتجربه كشور و تلاش در عرصه نمايش و عرضه داخلي و بين‌المللي آثار ارزشمند فرهنگي، افق روشني را براي سينماي پرافتخار و جهاني «ايران اسلامي» ترسيم نمايد.». شاید لازم باشد مدیران پیشین این مرکز پاسخ دهند «لاله» بر اساس کدام یک از اهداف و تکالیف این مرکز مشمول ثبت قرارداد و پرداخت این رقم کلان که حق مستندسازان و فیلم اولی هاست، شده است؟!
اعلام رقم نجومی بودجه ۱۲ میلیارد تومانی این فیلم توسط یکی از دست اندرکاران هیات مدیره خانه سینما در برنامه ای رادیویی با آن که هیچگاه از سوی مقامات سینمایی تایید و اعلام نشد اما همین اظهار نظر چماقی شد بر سر سازندگان پروژه "لاله"!
شاید یکی از مهمترین شاخصه های نقد و زیر سئوال بردن تولید این فیلم، عملکرد بسیار ضعیف مدیران سینمایی دولت دهم باشد که دامنه این عملکرد ضعیف دامنگیر حتی اندک کارهای مثبت تیم شمقدری هم شد.
اعلام عدم تامین بودجه "لاله" از سوی سازمان سینمایی و طولانی شدن زمان ساخت این فیلم، باردیگر شمشیر رسانه ها را بر سر این پروژه فرود آورد و در یک بازخوانی پرونده تولید "لاله" از ابتدا تا امروز، برخی از مسائلی که پیش از این بارها بیان شده بود بار دیگر منتشر شد.
در تازه ترین این واکنش ها، به این موضوع پرداختیم.
اخبار جالبی از پروژه هایی که در دو سال پایانی حضور جواد شمقدری و همکارانش در سازمان سینمایی کلید زده شد، به گوش نمی رسد و ظاهراً مدیران تازه این سازمان با شرایط عجیبی روبرو هستند و چند سال زمان نیاز دارند تا شرایط مجموعه تحت مدیریت شان را به حالت طبیعی بازگردانند که بخشی از طبیعی سازی شرایط به همین قراردادها بازمی‌گردد.
یکی از این قراردادها که حکم ترکمنچای را دارد، فیلم سینمایی «لاله» است. اسمش را پروژه پرهزینه بگذارید یا فاخر خطابش کنید، این پروژه که محصول تصمیم شمقدری بود و حمایت حسینی وزیر فرهنگ و ارشاد وقت را داشت، تاکنون بیش از ۶۵۰۰ میلیون تومان بودجه از سازمان سینمایی دریافت کرده و آن گونه که قرار بوده، مراحل پس از تولیدش قرار بوده خارج از ایران انجام شود که یکی از مسئولان از عدد ۲-۳ میلیون یورویی سخن به میان آورده بود که سه میلیون یورو به اضافه شش و نیم میلیارد تومانی که تاکنون پرداخت شده، بیش از هفده میلیارد هم می‌شود.
البته ظاهراً قرار نیست آن دو سه میلیون یورو مابقی هزینه شود و مدیران سینمایی جدید برای آنکه این ترکمنچای بودجه سال ۹۲ سینمای ایران را نیز صاحب نشود، خواستار طی مراحل پس از تولید در داخل ایران شده اند اما با این حال پایان پروژه ای که حدود سی دقیقه از آن باقی مانده و اتفاقاً سی دقیقه داخل پیست و پرهزینه آن باقی مانده، بعید است حتی با هشت میلیارد تمام شود و احتمالاً هزینه های کلان این پروژه به همین سادگی تمامی ندارد.کدام فیلم سینمایی، ۱۷ میلیارد تومان هزینه تولیدش شد؟!
از اتفاقات جالب در این پروژه نوع قراردادهای منعقده با عوامل آن است که منجر به شکل گیری چنین اعداد بزرگی شده و برخی رقم های پرداختی بسیار جالب و در عین حال عجیب است. «تابناک» در روزهای آتی به صورت جداگانه به برخی از این هزینه های جنجالی اشاره خواهد داشت اما آنچه بیش از همه چیز محل تامل است، غیرقابل توجیه بودن این پروژه است؛ پروژه ای که در ابتدا عنوان شد بخشی از هزینه هایش را اسپانسر خارجی پرداخت می‌کند اما تمامی بار مالی این پروژه به اصطلاح بین المللی بر روی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی افتاد.
آن گونه که پیش از این برخی مسئولان اعلام کردند دستور ساخت این فیلم توسط رئیس دولت پیشین صادر شد و شمقدری به صورت جدی پیگیر اجرای این پروژه میلیاردی شد و حتی مجلس نیز نتوانست روند تولید این فیلم را در دوره رئیس پیشین سازمان سینمایی متوقف سازد. «لاله» برشی از زندگی «لاله صدیق» قهرمان دوپینگی اتومبیلرانی و دختر یک کارخانه دار است که ظاهراً قرار است به عنوان نماد زن ایرانی (در کشوری با این همه الگوی زن موفق) از طریق این فیلم به جهانیان معرفی شود اما ظاهراً این قهرمان سازی کاذب هزینه سنگینی روی دست بودجه عمومی کشور گذاشته است!
پروانه پرتو تهیه کننده این فیلم سینمایی حاضر به گفت و گو با «تابناک» درباره این پروژه نشد و به سکوت ماه های اخیرش علی رغم حرف و حدیث ها استمرار بخشید اما چنین تصور می‌شود که با انتشار جزئیات این پروژه ها در روزهای پیش رو، این تهیه کننده سینما، همچون مدیران طرف قراردادش، پاسخگویی را به سکوت ترجیح دهند.
بدون شک به مجری، تهیه کننده و کارگردان پروژه «لاله» حرجی نیست که هیچ سینماگر از پول بدش نمی آید؛ مسئله اساسی مدیران پیشین هستند که زیر بار چنین قراردادی رفته اند و البته مهم ترین پرسش این است که اساساً پروژه «لاله» چه ارتباط فلسفی با مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی داشته که چنین قراردادی بسته شده است؟!
بگذارید هدف این مرکز را از وب سایت این مجموعه بخوانیم: «مركز گسترش سينماي مستند و تجربی، متولي حمايت و مشاركت در توليد فيلم‌هاي سينمايي اول، فيلم‌هاي مستند بلند، نيمه بلند و كوتاه، فيلم‌هاي كوتاه داستاني و تجربي حرفه‌اي و فيلم‌هاي انيميشن بلند و كوتاه است تا با هنرمندي جوانان خلاق، متعهد و باتجربه كشور و تلاش در عرصه نمايش و عرضه داخلي و بين‌المللي آثار ارزشمند فرهنگي، افق روشني را براي سينماي پرافتخار و جهاني «ايران اسلامي» ترسيم نمايد.». شاید لازم باشد مدیران پیشین این مرکز پاسخ دهند «لاله» بر اساس کدام یک از اهداف و تکالیف این مرکز مشمول ثبت قرارداد و پرداخت این رقم کلان که حق مستندسازان و فیلم اولی هاست، شده است؟!
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر