بازیگر زن «اشک ها و لبخندها» درگذشت

کافه سینما: بازیگر قدیمی الینور پارکر، در سن ۹۵ سالگی درگذشت.

او سه بار بخاطر ایفای نقش زنان مصمم نامزد جایزه اسکار شده بود. علت مرگ وی عوارض ناشی از عفونت ریه بود.

الینور پارکر چند سال پیاپی، ۱۹۶۵ و ۱۹۵۵، ۱۹۵۱ نامزد اسکار شد; اما اوایل سال‌های ۱۹۶۰ شهرت او رو به افول گذاشت.; آخرین نقش خاطره‌انگیز الینور پارکر، بارونس در آوای موسیقی (اشک‌ها و لبخندها) بود، نقش بارونسی که کاپیتان (کریستفر پلامر) را به جولی اندروز می‌بازد.

کریستفر پلامر در بیاینه‌ای که پس از مرگ پارکر اعلام کرد چنین نوشت: «الینور پارکر یکی از زنان زیبارویی بود که; تا حالا شناخته‌ام. هم در مقام یک انسان و هم یک زن زیبا. این اخبار ناراحت‌کننده را به سختی باور می‌کنم، چون مطمئن هستم او طلسم خواهد شد و تا ابد زنده خواهد ماند.»

مرگ پارکر هم‌زمان شد با نمایش نسخه جدید آوای موسیقی از شبکه‌ی ان.بی.سی.

الینور پارکر پس از حضور در آوای موسیقی به بازیگری در سینما و تلویزیون ادامه داد.

او در گفت وگویی در سال ۱۹۸۸ در توضیح نرسیدن به مقام ستاره‌گونه همچون دیگر همکارانش گفت: «بیش از هرچیزی من یک بازیگر نقش دوم هستم. نقش‌های بسیار گوناگونی را روی پرده ایفا کرده‌ام که شخصیت واقعی‌ام را هیچ‌گاه نمایان نکرده است»

پارکر نخستین بار با کمپانی برادران وارنر قراداد بست و ایفاگر نقش‌های کوتاه شد تا اینکه کمپانی استعداد او را کشف کرد و نقش میلدرد راجرز در بازسازی Of Human Bondage را به النور داد. فیلم شکست خورد و الینور دوباره به نقش‌های معمولی روی آورد. تا اینکه با «زندانی» (۱۹۵۰) به شهرت رسید و برای نخستین بار نامزد اسکار بهترین بازیگر زن نقش نخست شد.

سال بعدش بخاطر ایفای نفش در داستان کمیسر در کنار کرک داگلاس دوباره نامزد اسکار شد.

وی در سال ۱۹۵۵ نقش خواننده اپرا را در Interrupted Melody ایفا کرد. نقشی که برای ایفای آن سختی‌های زیادی تحمل کرد و نتیجه‌اش یک نامزدی اسکار دیگر شد.

از فیلم‌های مهم او می‌توان اشاره کرد به مردی با بازوی طلایی، سوراخی در سر (هر دو در کنار فرانک سیناترا) و شاه و چهار ملکه مقابل کلارک گیبل.