رولکس سوییسی؛ شکلات اسپانیایی!

هفته نامه همشهری جوان - محمد حسین عباسی: فریادهای بغض آلود و غرور آمیز «رافائل نادال» در پایان آخرین مسابقه نیمه نهایی اولین گرند اسلم سال، حتی برای هواداران راجر فدرر نیز دلچسب به نظر می رسد. بعد از دو سال دست و پنجه نرم کردن با مصدومیت، بعد از شکست های متوالی در تورنمنت های بزرگ و سقوط آزاد در رنکینگ تنیس، رافا و راجر دوباره به هم رسیدند تا «فدال» تازه ای برای علاقه مندان تنیس بسازند و به بزرگ ترین رقابت معاصر این رشته ورزشی، حیات دوباره ای ببخشند.

مهم نیست که رد چند سال گذشته چقدر مسحور قدرت بدنی و تاکتیک بازی نواک جوکوویچ شده باشیم، مهم نیست که صدرنشینی اندی ماری در رنکینگ تا کجا طول بکشد، برای به یاد آوردن تنیس در این یک دهه، هیچ بهانه ای بهتر از فدرر و نادال وجود نخواهد داشت؛ سوپر استارهایی که بارها در زمین ثابت کردند که به دسته شگفت انگیزها تعلق دارند.

مسی و رونالدوی تنیس، بهترین های عمر خودشان بودند که بعدازظهر یکشنبه دوباره روبروی هم قرار گرفتند و مسابقه ای را برگزار کردند که شاید در سال های پیش رو دیگر تکرار نشود.

حذف عجیب و زودهنگام ماری و جوجو از جدول مسابقات، شاید نشانه ای از دخالت تقدیر برای شکل گیری دوباره رقابتی بود که در همه این سال ها به تنیس معنای متفاوتی بخشیده است. نبرد دشمنان سابق که در سال های کم هیاهوی فعلی شان لبخند زدن به هم را به خوبی یاد گرفته اند. فدرر و نادال تا امروز، سکانس های مشترک زیادی به وجود آورده اند. توشات هایی از دو اسطوره که نه تمام می شوند و نه تکرار.

چه کسی سلطان است؟

تماشای یکی از اکشن ترین جدال های فدرر و نادال از نمای نزدیک، سهم چینی ها شد. نبر در مسترز سال ۲۰۰۶ شانگهای، نزدیک ترین رقابت بین این دو ستاره نبود اما واکنش ها، فریادها و رفتارهای آنها در زمین نشان می داد که شکست دادن رقیب، چه اهمیت فوق العاده ای برای هر دو دارد. در هر دو ست، این راجر فدرر بود که موفق شد نادال را از پیش رو بردارد. او در یک بازی برتر، در حالی به پیروزی رسید که رسانه ها لقب سلطان خاک رس را برای نادال در نظر گرفته بودند. فدرر با این برد مقتدرانه نشان داد که هنوز هم سلطان دنیای تنیس است. او این پیروزی را با فریادهایی اغراق شده و واکنش هایی تند جشن گرفت و حریف اسپانیایی را به گوشه رینگ فرستاد.

پادشاه و پسربچه

نزدیک به ۱۳ سال قبل، فدرر و نادال برای اولین بار در یک قاب مشترک دیده شدند. راجر آن روزها در ارتفاع ابرها قرار داشت و رقیب اسپانیایی اش، تنها یک پسربچه هفده ساله ناشناخته بود. هنوز هیچ کس تصور نمی کرد که این پسربچه، اصلی ترین تهدید کننده جایگاه افسانه ای فدرر خواهد شد.

از همان اولین لحظات شروع بازی اما اعتماد به نفسی باور نکردنی در ذهن نادال شکل گرفت و به دست چپ او منتقل شد. او در هر دو ست مسابقه به پیروزی شش بر سه رسید و روبروی نگاه بهت زده تعقیب کننده های اوپن میامی، پادشاه دنیای تنیس را به زانو درآورد.

خیلی ها نتیجه این مسابقه را به سرماخوردگی و ضعف بدنی فدرر به خاطر بیماری ربط دادند اما خود او حریفش را ستود و اعتراف کرد که همه نقشه هایش در زمان برگزاری بازی برای عوض کردن نتیجه به بن بست رسیده است. او سیمای یک رقیب جدی را در حریف کم سن و سالش دیده بود و تعبیر کنندگان خواب، می دانستند که دربار فدرر با خطر حمله یک جنگجوی بی رحم اسپانیایی روبرو شده است.

سرآغاز دشمنی

رولن گاروس ۲۰۰۵ تقابل گرند اسلمی فدرر و نادال را رقم زد. آنها مقتدرانه به مرحله نیمه نهایی رسیدند و جذاب ترین مسابقه تورنمنت را برگزار کردند. برای نادال این مسابقه شرایط ویژه ای داشت. او در روز تولد نوزده سالگی روبروی فدرر قرار گرفت و توانست بهترین جشن تولد زندگی اش را با شکست دادن رقیب پرآوازه اش بسازد. ستاره اسپانیایی، این بار شکست نسبتا سنگینی را به حریف تحمیل کرد اما لحن مصاحبه های این دو نفر بعد از مسابقه، نشان از بالا گرفتن حرارت رقابت و دشمنی بین آنها داشت. فدرر شرایط جوی را به عنوان مقصر رقم خوردن این نتیجه معرفی کرد: «او می گوید باران حواسش را پرت کرده اما من فکر می کنم ضربات من این کار را با راجر کرد!»

یک انتقام با دو برنده

اولین بار در آمریکا بود که رسانه ها به نبرد فدرر و نادال علاقه نشان دادند و از این مسابقه، یک مفهوم جذاب رسانه ای به وجود آوردند. یک سال بعد از اولین جدال و پیروزی حیرت انگیز نادال، آنها باز هم در اوپن میامی و باز هم در همان ورزشگاه روبروی هم قرار گرفتند. دوباره این نادال بود که در شروع بازی با نمایش خیره کننده اش فدرر را عقب راند و ثابت کرد که پیروزی اش در مسابقه قبلی، تصادفی نبوده است. به نظر می رسید جوان هجده ساله اسپانیایی، در آستانه رسیدن به پیروزی دیگری در برابر ابرستاره دنیای تنیس قرار گرفته اما تمرکز و تجربه راجر، سرنوشت بازی را عوض کرد و او را با یک بازگشت شکوهمندانه، به برتری سه بر دو در نبردی سنگین با پنج ست رساند.

راجر همیشه از این بازی به عنوان یکی از خاص ترین نبردهای حرفه ای اش نام برده و بر این باور است که شهامت و ریسکی که در این نبرد به خرج داده، موجب شده تماشاگرها و حریف به او احترام بگذارند و اعتماد به نفس پیروز شدن را از دست بدهند.

فدرر، برنده این مسابقه شد و توانست از حریف جوان انتقام بگیرد اما این شکست، سرآغاز محبوبیت نادال در دنیای تنیس بود. اسپانیایی ها به پسر پر انگیزه و خستگی ناپذیرشان افتخار می کردند و همه به این عقیده رسیده بودند که سلطه راجر افسانه ای بر تنیس، دیگر بدون رقیب ادامه نخواهد یافت. این انتقام، هیچ بازنده ای نداشت و هر دو ورزشکار، برنده اش بودند. نادال، دقیقا همان چیزی بود که دنیای تنیس رد آن مقطع نیاز داشت؛ پسر جوان و جذابی که ظهور مین کند تا با شکل دادن به دو قطبی فدال، هوای تازه ای به تنیس تزریق کند.

بوکس در زمین تنیس

دو فورهند اشتباه در سرنوشت سازترین لحظات بازی، شانس شکست دادن نادال را از راجر گرفت تا مسابقه بزرگ سال ۲۰۰۶ در رم با پیروزی طرف اسپانیایی به پایان برسد. این یکی از تنش آمیزترین جدال های این دو قهرمان بود. میزانسنی تمام عیار از خشونت و حاشیه. شاید امروز تصور این اتفاق ممکن نباشد اما در رم، راجر و رافا تا مرز درگیری فیزیکی پیش رفتند و نیویورک تایمز نبرد این دو اسطوره در کشور ایتالیا را به مسابقه بوکس محمد علی کلی و جو فریزر تشبیه کرد.

البته این جدال تنیس، بیشتر به یک مسابقه بوکس شباهت داشت. فدرر و نادال مشتی به صورت هم روانه نکردند اما عمق اختلاف شان را در مصاحبه های بعد از بازی به تصویر کشیدند. یک طرف ماجرا فدرر بود که سرمربی حریفش را به رفتار غیرقانونی متهم می کرد و طرف دیگر، نادال که ایستاده بود و لبخند می زد و از رقیبش می خواست که یاد بگیرد در زمان شکست هم جنتلمن باشد. از آن روز ۱۰ سال سپری شده و حالا هم ستاره سوییسی و هم تنیسور درخشان اسپانیایی را به عنوان دو جنتلمن می شناسیم.

دربی اشک!

یکی از تماشایی ترین دوگانه های رافا - راجرز، سال ۲۰۰۹ در ملبورن ساخته شد. هر دو ستاره در اوج به فینال تورنمنت رسیده بودند و انتظار داشتند جام را بالای سر ببرند و رقابت ها را با پیروزی تمام کنند. بازی به نزدیک ترین شکل ممکن دنبال می شد و این تنها چند تای برک حیاتی بودند که موجب شد نادال برنده این بازی باشد و رفا زمین را به عنوان اسطوره ای شکست خورده ترک کند.

آنچه از این مسابقه یک خاطره تمام نشدنی در تاریخ تنیس ساخته، مربوط به اتفاقات جریان بازی نیست و هیچ ارتباطی به ضربه ها و امتیازها پیدا نمی کند. در پایان مسابقه، فدرر که جایزه نفر دوم را در دست داشت، پشت میکروفن قرار گرفت تا دقایقی کوتاه با تماشاگرها صحبت کند اما بعد از گفتن سه کلمه اول، در محاصره اشک قرار گرفت و نتوانست به حرف زدن ادامه بدهد.

بلافاصله نادال خودش را به او رساند و با در آغوش گرفتن فدرر، از رقیب سوییسی خواست که جملاتش را قطع نکند. همین چند ثانیه، اولین رشته های الفت را بین دو نابغه دنیای تنیس گره زد. آنها که روزهای رقابت پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشته بودند، سرانجام با این ملودرام هالیوودی، هوادارانشان در تمام جهان را در محاصره اشک قرار دادند.

از مایورکا تا ملبورن

وقتی راجر فدرر به افتتاحیه کمپ آموزشی نادال در مایورکا رفت، هر دو مصدوم بودند و هیچ کس تصور نمی کرد در فینال اولین گرند اسلم سال، شاهد رقابت آنها با هم باشند. این دوستانه ترین ملاقات زندگی حرف۵ه ای دو تنیسور بزرگ اسپانیایی و سوییسی بود. فدرر حتی اعلام کرد که سه پسرش را برای آموزش دیدن به آکادمی تنیس نادال خواهد فرستاد.

رافا و راجر، قصد داشتند در یک جدال نمایشی در ملبورن، خاطره رویارویی های گذشته را زنده کنند، چرا که حتی خودشان هم تصور نمی کردند به صورت همزمان به فینال اولین تورنمنت بزرگ سال برسند. فدرر در همه دقایق بازی مصمم تر بود و سرانجام از جدال سخت با نادال پیروز بیرون آمد تا اشک هایی را که هشت سال قبل روی زمین همین ورزشگاه نریخته بود، تلافی کند.

راجر، حریفش را شکست داد تا با رسیدن به هجدهمین گرند اسلم، دست نیافتنی تر شود. دست نیافتنی تر از او اما دوگانه جذابی است که در همه این سال ها با پسر اسپانیایی شکل گرفته است. تنیس در این ۱۳ سال بدون این رقابت همیشگی، چیزی کم داشت.