تصاویر تسلا در تهران یاد مظفرالدین شاه را زنده کرد
دو جهانگرد از نروژ و شیلی، با تسلا سایبرتراک خود پس از عبور از آمریکا و اروپا، حالا به ایران رسیدهاند. این وانت تمامبرقی و ضدگلوله که بیشتر شبیه یک سفینه فضایی است، در شهرهایی مثل زنجان، تهران و شاهرود دیده شده و موجی از توجه را در خیابانها و فضای مجازی برانگیخته است.
برترینها: دو جهانگرد از نروژ و شیلی، با تسلا سایبرتراک خود پس از عبور از آمریکا و اروپا، حالا به ایران رسیدهاند. این وانت تمامبرقی و ضدگلوله که بیشتر شبیه یک سفینه فضایی است، در شهرهایی مثل زنجان، تهران و شاهرود دیده شده و موجی از توجه را در خیابانها و فضای مجازی برانگیخته است. این سفر بخشی از پروژهای جهانی برای ثبت رکورد طولانیترین سفر با یک خودروی برقی در کتاب گینس است و ایران بهعنوان مقصد چهلوچهارم آنها، حالا مرکز نگاهها قرار گرفته. اما چیزی که بیشتر از سفر آنها در ایران خبرساز شد، بازخورد جامعه ایرانی بود.
سفر این جهانگردان که خود را CyberLocos مینامند، برای ثبت رکورد جهانی گینس طولانیترین سفر دور دنیا با خودروی برقی تسلا سایبرتراک انجام میشود. ایران بهعنوان چهل و چهارمین مقصد آنها پس از ترک ترکیه، جذابیتهای فراوانی را برایشان داشته است. اما بنظر میرسد این سفر ابعاد ویژهتری برای ایرانیها دارد.
خیلی ایزوله بهنظر میرسیم!
شاید خود سفر دو جهانگرد چندان غیرعادی نباشد؛ تسلا در خیلی از کشورها بهوفور دیده میشود. اما بازخوردی که در ایران شکل گرفت، داستان را متفاوت کرد. شبکههای اجتماعی پر شد از ویدئوهایی که مردم با شور و هیجان از سایبرتراک فیلم گرفتهاند؛ بعضی با تعجب از «ماشین فضایی» حرف میزدند، بعضی آن را «هیولا» مینامیدند و برخی هم فقط مات و مبهوت تماشا میکردند.
این حجم از هیجان نشان میدهد جامعه ما تا چه اندازه از جریان اصلی فناوری جهان فاصله دارد. در کشوری مثل آلمان یا فرانسه، دیدن سایبرتراک چیزی جز یک خودروی جدید برقی نیست، اما در ایران همین تصویر به یک «اتفاق ملی» تبدیل میشود. کاربران فضای مجازی هم این موضوع را به زبان طنز و انتقاد مطرح کردند: «ما اینقدر از دنیا جدا شدیم که دیدن یه ماشین، همهمون رو میخکوب میکنه.»
این واکنشها در واقع آینهای از وضعیت ایزوله ایران در عرصه فناوری است. نه به این معنا که ما توان یا ظرفیت نداریم، بلکه به این دلیل که ارتباطمان با جریان جهانی صنعت خودرو و انرژی نو بسیار محدود شده. نتیجه؟ دیدن یک محصول روز دنیا که در بسیاری از کشورها حتی بهعنوان تاکسی یا خودروی خدمات شهری به کار میرود، در ایران به سوژهای غیرعادی بدل میشود.
تسلا در اراضی عباسآباد تهران؛ باز هم میبینیم؟
سؤال بعدی اما این است: آیا این ماجرا یک اتفاق گذراست یا نشانهای از آینده؟ دیدن سایبرتراک در اراضی عباسآباد تهران برای خیلیها مثل تحقق یک رویا بود؛ رویا از جنس فناوریهای دستنیافتنی. ولی واقعیت اینجاست که درست در بیخ گوش ایران، در کشورهایی مثل امارات و قطر، تسلاها سالهاست بخشی از زندگی روزمره مردماند. در دبی ایستگاههای شارژ تسلا بهسادگی در هر مرکز خرید پیدا میشوند و خودروهای برقی بهعنوان تاکسیهای شهری فعالیت میکنند.
این تفاوت نشان میدهد ماجرا بیشتر از یک خودروست. موضوع اصلی به سیاستهای کلان، زیرساختها و نگاه به آینده برمیگردد. ایران پتانسیلهای فراوانی دارد؛ از منابع انرژی گرفته تا بازار مصرف بزرگ و جوان. با اینهمه، هنوز خودروهای برقی در خیابانهای ما حکم «شگفتی لحظهای» را دارند، نه واقعیتی پایدار.
حالا پرسش اساسی این است: آیا ایران میتواند روزی به جایی برسد که تسلا یا هر خودروی برقی پیشرفته دیگری، نه به چشم یک مهمان عجیب، بلکه بهعنوان بخشی از زندگی عادی شهروندان دیده شود؟ پاسخ مثبت به این پرسش فقط به معنای ورود چند خودرو خارجی نیست، بلکه نشانه خروج از انزوای تکنولوژیک و همگام شدن با جریانی است که جهان مدتهاست وارد آن شده است.
در انتها شاید خواندن این توئیت از کاربری به نام بهرام خالی از لطف نباشد: واکنش امروز ما به تسلا یادآور وکنش آنروز ما به اولین خودرویی بود که مظفرالدین شاه وارد ایران کرد و چقدر همه چیزمان به همه چیزمان می آید! دردی عمیق! مردم شریف ایران شایسته بهترین هایند.
نظر کاربران
ملت آفتابه پرست ،حقش همینه
تف به ذات بزرگترامون