تاریخ تحول حافظه‌های دیجیتالی +اینفوگراف
باور کنید یا نه، زمانی بوده که ابزارهای ذخیره داده‌ها، تنها قابلیت ذخیره چند کیلوبایت داده را داشته‌اند. اکنون شاید شما یک USB ۱۶ یا ۳۲ گیگابایت را در جیب خود داشته باشید. هیچ نیازی به صحبت از فضای نا‌محدودی که فن آوری Cloud می‌تواند در اختیار شما بگذارد هم نیست؛ اما آیا تاکنون گمان کرده‌اید از کجا به اینجا رسیده‌ایم؟
تابناک: باور کنید یا نه، زمانی بوده که ابزارهای ذخیره داده‌ها، تنها قابلیت ذخیره چند کیلوبایت داده را داشته‌اند. اکنون شاید شما یک USB ۱۶ یا ۳۲ گیگابایت را در جیب خود داشته باشید. هیچ نیازی به صحبت از فضای نا‌محدودی که فن آوری Cloud می‌تواند در اختیار شما بگذارد هم نیست؛ اما آیا تاکنون گمان کرده‌اید از کجا به اینجا رسیده‌ایم؟
نگاهی به مسیر تحول حافظه‌ها یا ابزارهای ذخیره سازی اطلاعات برای استفاده آتی، نشان می‌دهد، این فقره در دنیای فن آوری، تاریخچه‌ای جالب توجه دارد. گذر از حافظه‌های مغناطیسی سنگین و حجیم با ظرفیت ذخیره سازی اطلاعات و داده‌ها در حد چند بایت، تا رسیدن به حافظه‌های میکرو با کمترین ابعاد ممکن و ظرفیت‌های چندین گیگابایت.
همه این‌ها در نوع خود جالب توجه است. در این مسیر بعضا به مواردی برخورد می‌کنیم که ظهور آن‌ها را می‌توان به مانند نقطه عطفی در این تاریخ نگاه کرد؛ همانند فلاپی دیسکت و CD یا حافظه‌های Flash.
در این مطلب با کمک یک اینفوگراف، این تاریخچه را مختصر برای شما ترسیم نموده‌ایم؛ اما قطعا در این اینفوگراف مواردی وجود دارد که بسیاری از ما با آن‌ها بیگانه هستیم؛ بنابراین، برخی از مهم‌ترین موارد را با هم مرور می‌کنیم.
Punch Card یا کارت پانچ: در سال ۱۷۲۵ یک کارگر نساج به نام «باسیل بوشون» این کارت را برای کنترل دستگاه بافندگی ابداع کرد. با استفاده از این کارت وی قادر به کنترل دستگاه به شکل خودکار برای بافت از روی الگو شد. این کارت در سال ۱۸۹۰ برای نخستین بار برای خواندن اطلاعات و داده‌ها از روی رایانه توسط «هرمان لولریث» مورد استفاده قرار گرفت.
لامپ یا تیوب ویلیامز: نخستین حافظه دیجیتالی با دسترسی اتفاقی.
حافظه درام: پدر بزرگ دیسک سخت در دوران معاصر بوده است.
IBM ۳۵۰: نخستین دیسک سخت مدرن با پنجاه دیسک ۲۴ اینچ و سرعت ۱۲۰۰ دور در دقیقه.
فلاپی دیسک: نخستین حافظه دیجیتالی که به شکل انبوه مورد استفاده قرار گرفت. از این ابزار حتی برای بارگذاری سیستم عامل‌هایی همچون DOS استفاده می‌شد.
IBM ۳۳۸۰: نخستین حافظه ای که به ظرفیت گیگابایت دسترسی یافت.
DAT یا نوار صوتی دیجیتال: فرمت اولیه آن برای ذخیره سازی طولانی موسیقی بود، اما بعدها به عنوان حافظه برای رایانه ها مورد استفاده قرار گرفت.
CD: که هنوز هم به وفور استفاده می شود و ظرفیت بالاتر و بهای پایین تر آن منجر به از میدان به در شدن فلاپی دیسک شد.
مینی دیسک Mini Disk: تلاشی از سوی شرکت سونی برای زنده کردن فلاپی دیسک بود؛ اما بهای آن بسیار بالا بود و همچنین حضور Zip Disk یا دیسکت فشرده پایانی تلخ برای این ابزار رقم زد.
Zip Disk یا دیسکت فشرده: بسیار مناسب برای فایل های مستند و گرافیکی سنگین بود که گاه به شدت بر CD ارجحیت داشت زیرا قابل رونویسی یا Re-writable بود.
حافظه SD: به هنگام معرفی، به شدت از آن استقبال شد، به ویژه برای دستگاه‌هایی مانند گوشی‌های هوشمند و دوربین‌های عکاسی دیجیتال. قطر باریک و اندازه کوچک آن‌ها بسیار کاربردی بود و این ابزار هیچ محدودیتی برای اندازه ندارند.
فناوری Cloud : منجر به آن شده است که کاربران قادر به دسترسی به حافظه ای تقریبا نامحدود باشند که از همه جای قابل دسترسی است.
SSD یا Solid State Drive: بدون هیچ قطعه مکانیکی و با سرعت خواندن و نوشتن فوق العاده بالا و همچنین اشغال فضای اندک، این حافظه‌ها اکنون محبوب‌ترین حافظه‌های فیزیکی موجود هستند.
در اینفوگراف زیر، می‌توانید نگاهی سریع به تاریخ تحول حافظه‌های دیجیتال داشته باشید:
نگاهی به مسیر تحول حافظه‌ها یا ابزارهای ذخیره سازی اطلاعات برای استفاده آتی، نشان می‌دهد، این فقره در دنیای فن آوری، تاریخچه‌ای جالب توجه دارد. گذر از حافظه‌های مغناطیسی سنگین و حجیم با ظرفیت ذخیره سازی اطلاعات و داده‌ها در حد چند بایت، تا رسیدن به حافظه‌های میکرو با کمترین ابعاد ممکن و ظرفیت‌های چندین گیگابایت.
همه این‌ها در نوع خود جالب توجه است. در این مسیر بعضا به مواردی برخورد می‌کنیم که ظهور آن‌ها را می‌توان به مانند نقطه عطفی در این تاریخ نگاه کرد؛ همانند فلاپی دیسکت و CD یا حافظه‌های Flash.
در این مطلب با کمک یک اینفوگراف، این تاریخچه را مختصر برای شما ترسیم نموده‌ایم؛ اما قطعا در این اینفوگراف مواردی وجود دارد که بسیاری از ما با آن‌ها بیگانه هستیم؛ بنابراین، برخی از مهم‌ترین موارد را با هم مرور می‌کنیم.
Punch Card یا کارت پانچ: در سال ۱۷۲۵ یک کارگر نساج به نام «باسیل بوشون» این کارت را برای کنترل دستگاه بافندگی ابداع کرد. با استفاده از این کارت وی قادر به کنترل دستگاه به شکل خودکار برای بافت از روی الگو شد. این کارت در سال ۱۸۹۰ برای نخستین بار برای خواندن اطلاعات و داده‌ها از روی رایانه توسط «هرمان لولریث» مورد استفاده قرار گرفت.
لامپ یا تیوب ویلیامز: نخستین حافظه دیجیتالی با دسترسی اتفاقی.
حافظه درام: پدر بزرگ دیسک سخت در دوران معاصر بوده است.
IBM ۳۵۰: نخستین دیسک سخت مدرن با پنجاه دیسک ۲۴ اینچ و سرعت ۱۲۰۰ دور در دقیقه.
فلاپی دیسک: نخستین حافظه دیجیتالی که به شکل انبوه مورد استفاده قرار گرفت. از این ابزار حتی برای بارگذاری سیستم عامل‌هایی همچون DOS استفاده می‌شد.
IBM ۳۳۸۰: نخستین حافظه ای که به ظرفیت گیگابایت دسترسی یافت.
DAT یا نوار صوتی دیجیتال: فرمت اولیه آن برای ذخیره سازی طولانی موسیقی بود، اما بعدها به عنوان حافظه برای رایانه ها مورد استفاده قرار گرفت.
CD: که هنوز هم به وفور استفاده می شود و ظرفیت بالاتر و بهای پایین تر آن منجر به از میدان به در شدن فلاپی دیسک شد.
مینی دیسک Mini Disk: تلاشی از سوی شرکت سونی برای زنده کردن فلاپی دیسک بود؛ اما بهای آن بسیار بالا بود و همچنین حضور Zip Disk یا دیسکت فشرده پایانی تلخ برای این ابزار رقم زد.
Zip Disk یا دیسکت فشرده: بسیار مناسب برای فایل های مستند و گرافیکی سنگین بود که گاه به شدت بر CD ارجحیت داشت زیرا قابل رونویسی یا Re-writable بود.
حافظه SD: به هنگام معرفی، به شدت از آن استقبال شد، به ویژه برای دستگاه‌هایی مانند گوشی‌های هوشمند و دوربین‌های عکاسی دیجیتال. قطر باریک و اندازه کوچک آن‌ها بسیار کاربردی بود و این ابزار هیچ محدودیتی برای اندازه ندارند.
فناوری Cloud : منجر به آن شده است که کاربران قادر به دسترسی به حافظه ای تقریبا نامحدود باشند که از همه جای قابل دسترسی است.
SSD یا Solid State Drive: بدون هیچ قطعه مکانیکی و با سرعت خواندن و نوشتن فوق العاده بالا و همچنین اشغال فضای اندک، این حافظه‌ها اکنون محبوب‌ترین حافظه‌های فیزیکی موجود هستند.
در اینفوگراف زیر، می‌توانید نگاهی سریع به تاریخ تحول حافظه‌های دیجیتال داشته باشید:
برای دیدن عکس در اندازه بزرگ بر روی آن کلیک کنید
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر