طنز؛ رفع مشکل سیل‌زده‌ها با تکذیب به موقع مسئولان
خوشبختانه قدرت شناختی و سرعت واکنش مسئولان ما رو هیچ مسئول دیگه‌ای تو دنیا نداره. مثلا فقط ۱۰ ثانیه از ریختن ساختمون پلاسکو گذشته بود که مسئولان فهمیدن همچین ساختمونی هم بوده.
مهرشاد مرتضوى در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:
خوشبختانه قدرت شناختی و سرعت واکنش مسئولان ما رو هیچ مسئول دیگه‌ای تو دنیا نداره. مثلا فقط 10 ثانیه از ریختن ساختمون پلاسکو گذشته بود که مسئولان فهمیدن همچین ساختمونی هم بوده.
در حالی که همین کار تو کشورای خارجی حدود 20 سال طول می‌کشه، البته 20 سال قبل از ریختنش! یا توی سیستان سیل میاد و کلی خونه خراب میشه. زیر یک دقیقه متوجه میشن که همچین استانی تو کشور وجود داره و سریع خودشون رو می‌رسونن و بعد از اینکه می‌بینن تکذیب جواب نمیده، برای 10 سال آینده به مردم سیل‌زده وعده میدن.
وعده هم که می‌دونین، بهترین وسیله رفع مشکلات سیلزدههاست. یعنی شما دو تا وعده مناسب بدی، آب خودش خجالت می‌کشه و میره تو زمین و همه چی درست میشه. از اون طرف مردم خودشون رو تیکه پاره میکنن که خوزستان رو گرد و خاک برداشته. مسئولان در جا متوجه میشن و میگن «می‌دونیم، فقط منتظریم هوا تمیز شه ببینیم چی کار میشه براش کرد».
البته اینکه میگن مشکل زیرساخت داریم، خیلی حرف کارشناسی و درستیه. چون زیرساخت یعنی از زیر بسازیم بیایم بالا. در حالی که الان سازنده‌های ما واقعا وقت و حوصله این حاشیه‌ها رو ندارن. تئوری غالب اینه که ساختمون باید نماش خوشگل باشه، بقیه‌ا‌ش حل شدنیه! به خاطر همین، هر اتفاقی که تو کشور می‌افته (از زلزله 6ریشتری تا عطسه محکم افراد بالای 50کیلو) ظرف سه سوت تبدیل به یه بلای طبیعی و غیرطبیعی میشه.
مثلا برف میاد، همین‌طور که یه مسئول داره جلوی دوربین میگه «این نعمت خدادادی خیلی برای ما قابل استفاده‌ا‌س» پشت سرش سقف یه ساختمون زیر فشار 2سانتیمتر برف میاد پایین و خرابی به بار میاره، نصف راه‌های کشور بسته میشه، ترافیک تو شهرهای بزرگ کلا قفل میشه، چند نفر هم یخ می‌زنن. یعنی یه برف 3ساعته به اندازه کل عصر یخبندان رو زندگی ما اثر می‌ذاره.
یا همین باد؛ وقتی باد می‌وزه تهرانی‌ها میگن «آخیش، الان یه مقدار هوا تمیز میشه». ولی اولش این شکلیه، کم‌کم می‌بینیم که به جای بردن ریزگردها و آلاینده‌ها، باد داره یه سری چیزا مثل خاک و برگ و سنگ و کلوخ و آچار فرانسه و فرمون ماشین و سقف خونه‌ها رو از اطراف شهر میاره و تو هوا پخش می‌کنه.
اونجاست که هر آدم آگاهی با دیدن این منظره می‌خونه «قطع درختان سبز، در نظر روزگار، هر ورقش دفتری است، زحمت‌های شهردار» و نشون میده که تبدیل درخت‌های اطراف شهر به برج، حتی کیفیت بادهای ما رو بیشتر کرده و به جای هوای تازه و این لوس بازیا، وسایل و ابزار مورد نیازمون رو با خودش میاره!
خلاصه قدر مسئولان رو بدونیم. هیچ جای دنیا با این سرعت وارد عمل نمیشن و با ابراز تاسف و تکذیب، نگرانی‌های بی‌مورد شما رو برطرف نمی‌کنن.
خوشبختانه قدرت شناختی و سرعت واکنش مسئولان ما رو هیچ مسئول دیگه‌ای تو دنیا نداره. مثلا فقط 10 ثانیه از ریختن ساختمون پلاسکو گذشته بود که مسئولان فهمیدن همچین ساختمونی هم بوده.
در حالی که همین کار تو کشورای خارجی حدود 20 سال طول می‌کشه، البته 20 سال قبل از ریختنش! یا توی سیستان سیل میاد و کلی خونه خراب میشه. زیر یک دقیقه متوجه میشن که همچین استانی تو کشور وجود داره و سریع خودشون رو می‌رسونن و بعد از اینکه می‌بینن تکذیب جواب نمیده، برای 10 سال آینده به مردم سیل‌زده وعده میدن.
وعده هم که می‌دونین، بهترین وسیله رفع مشکلات سیلزدههاست. یعنی شما دو تا وعده مناسب بدی، آب خودش خجالت می‌کشه و میره تو زمین و همه چی درست میشه. از اون طرف مردم خودشون رو تیکه پاره میکنن که خوزستان رو گرد و خاک برداشته. مسئولان در جا متوجه میشن و میگن «می‌دونیم، فقط منتظریم هوا تمیز شه ببینیم چی کار میشه براش کرد».
البته اینکه میگن مشکل زیرساخت داریم، خیلی حرف کارشناسی و درستیه. چون زیرساخت یعنی از زیر بسازیم بیایم بالا. در حالی که الان سازنده‌های ما واقعا وقت و حوصله این حاشیه‌ها رو ندارن. تئوری غالب اینه که ساختمون باید نماش خوشگل باشه، بقیه‌ا‌ش حل شدنیه! به خاطر همین، هر اتفاقی که تو کشور می‌افته (از زلزله 6ریشتری تا عطسه محکم افراد بالای 50کیلو) ظرف سه سوت تبدیل به یه بلای طبیعی و غیرطبیعی میشه.
مثلا برف میاد، همین‌طور که یه مسئول داره جلوی دوربین میگه «این نعمت خدادادی خیلی برای ما قابل استفاده‌ا‌س» پشت سرش سقف یه ساختمون زیر فشار 2سانتیمتر برف میاد پایین و خرابی به بار میاره، نصف راه‌های کشور بسته میشه، ترافیک تو شهرهای بزرگ کلا قفل میشه، چند نفر هم یخ می‌زنن. یعنی یه برف 3ساعته به اندازه کل عصر یخبندان رو زندگی ما اثر می‌ذاره.
یا همین باد؛ وقتی باد می‌وزه تهرانی‌ها میگن «آخیش، الان یه مقدار هوا تمیز میشه». ولی اولش این شکلیه، کم‌کم می‌بینیم که به جای بردن ریزگردها و آلاینده‌ها، باد داره یه سری چیزا مثل خاک و برگ و سنگ و کلوخ و آچار فرانسه و فرمون ماشین و سقف خونه‌ها رو از اطراف شهر میاره و تو هوا پخش می‌کنه.
اونجاست که هر آدم آگاهی با دیدن این منظره می‌خونه «قطع درختان سبز، در نظر روزگار، هر ورقش دفتری است، زحمت‌های شهردار» و نشون میده که تبدیل درخت‌های اطراف شهر به برج، حتی کیفیت بادهای ما رو بیشتر کرده و به جای هوای تازه و این لوس بازیا، وسایل و ابزار مورد نیازمون رو با خودش میاره!
خلاصه قدر مسئولان رو بدونیم. هیچ جای دنیا با این سرعت وارد عمل نمیشن و با ابراز تاسف و تکذیب، نگرانی‌های بی‌مورد شما رو برطرف نمی‌کنن.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر