چوپان‌زاده‌ای که شماره یک ایران شد

فرهیختگان: در آستانه دیدارهای تیم ملی ایران در مرحله انتخابی رقابت‌های جام‌جهانی ۲۰۲۲ قطر، یک سایت اندونزیایی در گزارشی به معرفی علیرضا بیرانوند، گلر تیم ایران پرداخته و می‌نویسد: «داستان زندگی دروازه‌بان تیم ملی ایران بسیار جالب است و او به سختی توانسته به جایگاهی که هم‌اکنون دارد، برسد. شاید نام او برای عاشقان فوتبال چندان ناآشنا نباشد. بیرانوند به همراه تیم ملی ایران راهی جام‌جهانی ۲۰۱۸ شد و در این رقابت‌ها با مهار پنالتی کریس رونالدو نام خود را بیش از قبل مطرح کرد. او موفق شد پنالتی این فوق‌ستاره فوتبال را مهار کند تا تیمش درنهایت در این مسابقه به تساوی یک - یک برسد. به لطف این واکنش مهم و قهرمانانه او توانست توجهات بیشتری را به سمت خود جلب کند و درنهایت در ابتدای این فصل به آنتورپ بلژیک رفت.

این دروازه‌بان متولد سال ۱۹۹۲ است اما به راحتی به این جایگاه نرسیده و دوران سختی را در کودکی گذرانده است. پدر او از راه چوپانی خرج روزانه خانواده‌اش را تامین می‌کرد و در اوایل حضور پسرش در فوتبال به او توصیه کرده که کار دیگری پیدا کند چون فوتبال آینده چندان خوبی ندارد. با این حال بیرانوند درحالی که حتی دستکش هم نداشته، دروازه‌بانی را ادامه داده و پس از سختی‌های زیادی که با کار کردن در کارواش و رستوران داشته توانسته به این جایگاه برسد و دروازه‌بان اول تیم ملی ایران شود.

این بازیکن ۲۸ ساله با وجود مشکلات زیادی که در زندگی داشت توانست مسیر پیشرفت را در تیم‌های نفت و تهران و سپس پرسپولیس طی کند و با این تیم سه بار قهرمان لیگ ایران شد. همین روند خوب سبب شد تا در سال ۲۰۱۵ به تیم ملی کشورش هم دعوت شود و در این مدت ۴۰ بار در ترکیب ایران به میدان رفته است.»