ستاره فوتبال اوکراین از بوکس تا گلف
ستاره فوتبال اوکراین در نوجوانی به بوکس روی آورد و اکنون در لیگ حرفه‌ای گلف فعالیت می‌کند.
خبرگزاری فارس: آندری میکولایوویچ شوچنکو که ۲۹ سپتامبر ۱۹۷۶ به دنیا آمد، بازیکن سابق تیم ملی فوتبال اوکراین است که در تیم‌های دیناموکیف، میلان و چلسی به میدان رفته است. شوچنکو با ۶۷ گل زده پنجمین گلزن برتر رقابت‌های اروپایی است. وی ۱۷۵ گل برای میلان به ثمر رساند تا دومین بازیکن برتر تاریخ این باشگاه و با ۱۴ گل زده دومین گلزن برتر تاریخ دربی میلان شود. به علاوه وی با ۴۸ گل زده برترین گلزن تاریخ تیم ملی فوتبال اوکراین است.
دوران حرفه‌ای شوچنکو با افتخارات زیادی درخشان شده است و معتبرترین آنها کسب توپ طلا در سال ۲۰۰۴ بود (او پس از اوله بلوخین و ایور بلانوف، سومین اوکراینی بود که این جایزه را دریافت کرد). او در سال ۲۰۰۳ با میلان فاتح لیگ قهرمانان اروپا شد و بارها در اوکراین، ایتالیا و انگلیس قهرمان لیگ و جام حذفی شد. شوچنکو در سال ۲۰۰۵ و ۲۰۰۸ نیز نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را تجربه کرد.
شوچنکو در دوران درخشان حضورش در تیم ملی، به عنوان کاپیتان اوکراین را در اولین حضور این تیم در جام‌جهانی در سال ۲۰۰۶ به مرحله یک‌چهارم نهایی رساند. وی قادر بود به عنوان مهاجم نوک یا بال چپ بازی کند و مهارت زیادی در ضربات کاشته یا پنالتی داشت. هرچند او بیشتر یک مهاجم بود اما پس از بازگشت به کیف بیشتر در نقش یک بال چپ حاضر شد.
شوچنکو در سال ۱۹۷۶ متولد شد و خانواده‌اش در سال ۱۹۷۹ به شهر جدیدی در نزدیکی کیف به اسم اوبولون (ایالت مینسک در ۱۹۷۵ برپا شد) منتقل شدند. شوچنکو به مدرسه ۲۱۶ شهر کیف رفت و در سال ۱۹۸۶ در سن ۹ سالگی به بخش فوتبال آن با مربیگری الکساندر شپاکوف رفت. به خاطر حادثه‌ای در تأسیسات هسته‌ای چرنوبیل، شوچنکو به همراه گروه ورزشی‌اش به طور موقت شهر را ترک کرد. وی در لیگ بوکس نوجوانان اوکراین هم شرکت می‌کرد اما ناگهان تصمیم گرفت به فوتبال روی بیاورد.
شوچنکو در سال ۱۹۸۶ در تست دریبل‌زنی برای وارد شدن به گروه ورزش حرفه‌ای مدرسه‌ای در کیف رد شد اما زمانی که در یک تورنمنت در رده سنی نوجوانان بازی می‌کرد، توجه کادر فنی دیناموکیف را جلب کرد و به این باشگاه رفت.
چهار سال بعد شوچنکو در تیم زیر ۱۴ سال دیناموکیف بازی می‌کرد و به عنوان برترین گلزن مسابقات جام آیان راش انتخاب شد. شوچنکو در فصل ۹۳-۱۹۹۲ با ۱۲ گل زده برترین گلزن تیم دوم دینامو شد و اولین حضورش را در ترکیب اصلی تجربه کرد. او کارش را در ۲۸ اکتبر ۱۹۹۴ در بازی مقابل شاختار دونتسک آغاز کرد و فصل بعد توانست دومین قهرمانی‌اش را در لیگ به دست آورد و در ۲۰ مسابقه ۶ گل بزند. وی در اولین مسابقه در مسیر لیگ قهرمانان اروپا ۹۸-۱۹۹۷ در پیروزی چهار بر صفر دیناموکیف مقابل بارسلونا، هت‌تریک کرد. ۱۹ گل او در ۲۳ بازی لیگ و ۶ گل در ۱۰ بازی لیگ قهرمانان (از جمله یک هت‌تریک در دو بازی رفت و برگشت مقابل رئال مادرید) پیش از ۲۸ گلی بود که در فصل ۹۹-۱۹۹۸ در تمام مسابقات به ثمر رساند. وی به همراه دینامو در هر پنج فصل حضورش در این تیم قهرمان لیگ شد.
شوچنکو در سال ۱۹۹۹ با مبلغ ۲۵ میلیون دلار به میلان رفت و در آن زمان رکورد گران‌ترین بازیکن را به نام خود ثبت کرد. وی با تساوی دو بر دو مقابل لچه در ۲۸ آگوست ۱۹۹۹ کارش را در این تیم شروع کرد. وی پنجمین بازیکن خارجی سری آ بود که توانست در اولین فصل حضورش در این مسابقات با ۲۴ گل زده در ۳۲ مسابقه آقای گل شود. شوچنکو در فصل ۰۱-۲۰۰۰ نیز توانست با زدن ۲۴ گل در ۳۴ مسابقه، همین روند فوق‌العاده‌اش را حفظ کند. وی همچنین در ۱۴ مسابقه لیگ قهرمانان توانست ۹ گل بزند اما میلان نتوانست از مرحله دوم گروهی بالاتر برود.
شوچنکو با وجود اینکه در ۲۴ مسابقه به دلیل مصدومیت تنها پنج گل زده بود، اولین بازیکن متولد اوکراین بود که توانست جام قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را بالای سر ببرد. میلان در ۰۳-۲۰۰۲ توانست قهرمان اروپا شود. وی گل پیروزی‌بخش تیمش مقابل یوونتوس را در فینال بازی‌ها به ثمر رساند. دو تیم در پایان مسابقه به تساوی بدون گل رسیدند و شوچنکو آخرین ضربه پنالتی را برای تیمش به گل تبدیل کرد. شوچنکو بعد از قهرمانی در اروپا به کیف رفت تا مدالش را تقدیم قبر والری لوبانوسکی کند که هدایت او را در دینامو بر عهده داشت و در سال ۲۰۰۲ از دنیا رفت. وی در فصل ۰۴-۲۰۰۳ برای دومین بار ۲۴ گل در ۳۲ مسابقه به ثمر رساند و میلان برای اولین بار در پنج سال قهرمان اسکودتو شد. ستاره اوکراینی میلان همچنین گل پیروزی بخش تیمش را مقابل اف‌سی پورتو در سوپرجام اروپا به ثمر رساند تا میلان به دومین قهرمانی خود در یک فصل برسد. وی در آگوست ۲۰۰۴ سه گل مقابل لاتزیو به ثمر رساند تا میلان قهرمان سوپرجام ایتالیا شود. شوچنکو با انتخاب شدن به عنوان مرد سال اروپا ۲۰۰۴ این سال را به پایان رساند تا سومین بازیکن اوکراین باشد که این جایزه را دریافت می‌کند.
وی در فصل ۰۵-۲۰۰۴ پس از اینکه چندین بازی را به دلیل شکستگی استخوان گونه از دست داد، ۱۷ گل به ثمر رساند. شوچنکو در ۲۳ نوامبر ۲۰۰۵ هر چهار گل تیمش را در پیروزی چهار بر صفر مقابل فنرباغچه در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا به ثمر رساند تا پنجمین بازیکنی باشد که توانسته این کار را انجام دهد، در حالی که تنها بازیکنی است که در یک دیدار خارج از خانه موفق به انجام این کار می‌شد. وقتی شوچنکو ضربه پنالتی خود را در فینال مقابل لیورپول از دست داد، میلان از رسیدن به قهرمانی باز ماند. وی در فصل ۰۶-۲۰۰۵ آخرین گلش را در میلان در دور برگشت مرحله یک‌چهارم نهایی مقابل المپیک لیون به ثمر رساند. میلان در نیمه‌نهایی با نتیجه یک بر صفر مغلوب بارسلونا شد؛ در دیداری که گل تساوی شوچنکو در دقیقه آخر در تصمیمی جنجالی از سوی داور مسابقه مردود اعلام شد. با این وجود او همچنان با ۹ گل زده در ۱۲ مسابقه برترین گلزن این رقابت‌ها است.
وی در هشتم فوریه ۲۰۰۶ دومین گلزن برتر میلان شد و با زدن ۱۷۵ گل در ۲۹۶ مسابقه به کار خود در میلان پایان داد.
گزارش‌هایی در تابستان ۲۰۰۵ از این حکایت داشت که رومن آبراموویچ، مالک ثروتمند چلسی قراردادی به ارزش ۷۵.۲ میلیون دلار به علاوه هرنان کرسپو را به میلان در ازای وی پیشنهاد داده است. میلان این قرارداد مالی را رد کرد اما کرسپو را به صورت قرضی به خدمت گرفت. پیتر کنیون، مدیر اجرایی چلسی در آن زمان گفت: فکر می‌کنم شوچنکواز آن نوع بازیکنانی است که دوست داریم. برای پیشرفت به بازیکنان بزرگ نیاز داریم و مطمئنا شوچنکو یکی از آنها است. شوچنکو نیز اعلام کرد که اصرار آبراموویچ یک عامل کلیدی برای انتقال او به چلسی بود. میلان که از حفظ این بازیکن ناامید شده بود، پیشنهاد تمدید قرارداد به مدت ۶ سال را به شوچنکو ارائه داد.
وی در ۲۸ می ۲۰۰۶ میلان را با ۳۰.۸ میلیون پوند به مقصد چلسی ترک کرد تا رکورد نقل و انتقال بازیکنان به انگلیس را بشکند. وی پیراهن شماره هفت را که مورینیو گفته بود شوچنکو می‌‌تواند همیشه آن را بر تن داشته باشد، انتخاب کرد.
وی گل‌های حیاتی زیادی برای تیمش به ثمر رساند تا چلسی به نیمه‌نهایی جام حذفی انگلیس برسد و کارش را با زدن ۱۴ گل در ۵۱ مسابقه به پایان رساند. وی در این مدت پنجاه و هفتمین گلش در مسابقات اروپایی را به ثمر رساند تا پس از گرد مولر دومین گلزن برتر اروپا شود. اینزاگی در فصل ۰۸-۲۰۰۷ رکورد او را شکست. فصل ۰۷-۲۰۰۶ به دلیل مصدومیت و عمل جراحی خیلی زود برای شوچنکو به پایان رسید. وی نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل لیورپول و فینال جام حذفی انگلیس مقابل منچستر یونایتد را از دست داد. شوچنکو به دلیل مصدومیت در طول فصل حضور ثابتی در ترکیب اصلی چلسی نداشت.
آدریانو گالیانی، نایب رئیس باشگاه میلان به شوچنکو پیشنهاد داد تا به سن‌سیرو برگردد و وی در فصل ۰۹-۲۰۰۸ به صورت قرضی به میلان بازگشت اما حضور موفقی در این دوره نداشت و نتوانست هیچ گلی در مسابقات لیگ به ثمر برساند و در ۲۶ بازی برای این تیم تنها دو گل زد و تنها در ۹ بازی در ترکیب اصلی قرار گرفت. در پایان فصل شوچنکو به چلسی بازگشت. آنچلوتی سرمربی وقت چلسی در آن زمان اعلام کرد که شوچنکو این تیم را ترک خواهد کرد و او در ۲۸ آگوست ۲۰۰۹ قراردادی دو ساله با دیناموکیف، باشگاه سابقش امضا کرد و به تیم برتر سال به عنوان بال چپ راه پیدا کرد. وی در اکتبر ۲۰۰۹ به عنوان بهترین بازیکن لیگ برتر اوکراین شناخته شد.
آندری شوچنکو در ۲۸ جولای ۲۰۱۲ اعلام کرد که برای وارد شدن به عرصه سیاست از فوتبال خداحافظی می‌کند.
وی ۱۱۱ بازی و ۴۸ گل ملی برای تیم ملی فوتبال اوکراین به ثبت رسانده است و در مسابقات جام‌جهانی ۲۰۰۶ و یورو ۲۰۱۲ برای این تیم به میدان رفت. وی در رقابت‌های مقدماتی جام‌جهانی ۲۰۰۶ توانست ۶ گل به ثمر برساند تا کشورش را برای اولین بار به این مسابقات برساند. وی در اولین پیروزی اوکراین (برد چهار بر صفر مقابل عربستان) برای تیمش گلزنی کرد و سپس گل پیروزی بخش اوکراین مقابل تونس را به ثمر رساند تا این تیم راهی دور دوم شود. اوکراین با شکست اوکراین در ضربات پنالتی به یک‌چهارم رسید و با شکست سه بر صفر مقابل ایتالیا از دور مسابقات کنار رفت. شوچنکو در نوامبر ۲۰۱۲ پیشنهاد فدراسیون فوتبال اوکراین برای هدایت تیم ملی فوتبال این کشور را رد کرد.
وی در اواخر دهه ۹۰ از حزب سوسیال دموکرات اوکراین حمایت می‌کرد. وی در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۰۴ این کشور به حمایت از ویکتور یانوکوویچ پرداخت. وی پس از خداحافظی از دنیای فوتبال در سال ۲۰۱۲ بلافاصله به حزب سوسیال دموکرات اوکراین پیوست و در رده دوم این حزب برای انتخابات پارلمان اوکراین در سال ۲۰۱۲ قرار گرفت. این در حالی بود که او یک ماه پیش اعلام کرده بود می‌خواهد بعد از بازنشستگی به مربیگری روی آورد. او در انتخابات پارلمان اوکراین در اکتبر ۲۰۱۲ شرکت کرد اما حزبش نتوانست رأی لازم را کسب کند.
وی در سال ۲۰۰۵ نیز به عنوان سفیر خیریه SOS Children's Village (دهکده کمک به کودکان) فعالیت می‌کرد. وی همچنین بنیادی برای حمایت از کودکان یتیم راه‌اندازی کرد. وی در سپتامبر ۲۰۱۳ نیز در مسابقات حرفه‌ای گلف شرکت کرد.
دوران حرفه‌ای شوچنکو با افتخارات زیادی درخشان شده است و معتبرترین آنها کسب توپ طلا در سال ۲۰۰۴ بود (او پس از اوله بلوخین و ایور بلانوف، سومین اوکراینی بود که این جایزه را دریافت کرد). او در سال ۲۰۰۳ با میلان فاتح لیگ قهرمانان اروپا شد و بارها در اوکراین، ایتالیا و انگلیس قهرمان لیگ و جام حذفی شد. شوچنکو در سال ۲۰۰۵ و ۲۰۰۸ نیز نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را تجربه کرد.
شوچنکو در دوران درخشان حضورش در تیم ملی، به عنوان کاپیتان اوکراین را در اولین حضور این تیم در جام‌جهانی در سال ۲۰۰۶ به مرحله یک‌چهارم نهایی رساند. وی قادر بود به عنوان مهاجم نوک یا بال چپ بازی کند و مهارت زیادی در ضربات کاشته یا پنالتی داشت. هرچند او بیشتر یک مهاجم بود اما پس از بازگشت به کیف بیشتر در نقش یک بال چپ حاضر شد.
شوچنکو در سال ۱۹۷۶ متولد شد و خانواده‌اش در سال ۱۹۷۹ به شهر جدیدی در نزدیکی کیف به اسم اوبولون (ایالت مینسک در ۱۹۷۵ برپا شد) منتقل شدند. شوچنکو به مدرسه ۲۱۶ شهر کیف رفت و در سال ۱۹۸۶ در سن ۹ سالگی به بخش فوتبال آن با مربیگری الکساندر شپاکوف رفت. به خاطر حادثه‌ای در تأسیسات هسته‌ای چرنوبیل، شوچنکو به همراه گروه ورزشی‌اش به طور موقت شهر را ترک کرد. وی در لیگ بوکس نوجوانان اوکراین هم شرکت می‌کرد اما ناگهان تصمیم گرفت به فوتبال روی بیاورد.
شوچنکو در سال ۱۹۸۶ در تست دریبل‌زنی برای وارد شدن به گروه ورزش حرفه‌ای مدرسه‌ای در کیف رد شد اما زمانی که در یک تورنمنت در رده سنی نوجوانان بازی می‌کرد، توجه کادر فنی دیناموکیف را جلب کرد و به این باشگاه رفت.
چهار سال بعد شوچنکو در تیم زیر ۱۴ سال دیناموکیف بازی می‌کرد و به عنوان برترین گلزن مسابقات جام آیان راش انتخاب شد. شوچنکو در فصل ۹۳-۱۹۹۲ با ۱۲ گل زده برترین گلزن تیم دوم دینامو شد و اولین حضورش را در ترکیب اصلی تجربه کرد. او کارش را در ۲۸ اکتبر ۱۹۹۴ در بازی مقابل شاختار دونتسک آغاز کرد و فصل بعد توانست دومین قهرمانی‌اش را در لیگ به دست آورد و در ۲۰ مسابقه ۶ گل بزند. وی در اولین مسابقه در مسیر لیگ قهرمانان اروپا ۹۸-۱۹۹۷ در پیروزی چهار بر صفر دیناموکیف مقابل بارسلونا، هت‌تریک کرد. ۱۹ گل او در ۲۳ بازی لیگ و ۶ گل در ۱۰ بازی لیگ قهرمانان (از جمله یک هت‌تریک در دو بازی رفت و برگشت مقابل رئال مادرید) پیش از ۲۸ گلی بود که در فصل ۹۹-۱۹۹۸ در تمام مسابقات به ثمر رساند. وی به همراه دینامو در هر پنج فصل حضورش در این تیم قهرمان لیگ شد.
شوچنکو در سال ۱۹۹۹ با مبلغ ۲۵ میلیون دلار به میلان رفت و در آن زمان رکورد گران‌ترین بازیکن را به نام خود ثبت کرد. وی با تساوی دو بر دو مقابل لچه در ۲۸ آگوست ۱۹۹۹ کارش را در این تیم شروع کرد. وی پنجمین بازیکن خارجی سری آ بود که توانست در اولین فصل حضورش در این مسابقات با ۲۴ گل زده در ۳۲ مسابقه آقای گل شود. شوچنکو در فصل ۰۱-۲۰۰۰ نیز توانست با زدن ۲۴ گل در ۳۴ مسابقه، همین روند فوق‌العاده‌اش را حفظ کند. وی همچنین در ۱۴ مسابقه لیگ قهرمانان توانست ۹ گل بزند اما میلان نتوانست از مرحله دوم گروهی بالاتر برود.
شوچنکو با وجود اینکه در ۲۴ مسابقه به دلیل مصدومیت تنها پنج گل زده بود، اولین بازیکن متولد اوکراین بود که توانست جام قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را بالای سر ببرد. میلان در ۰۳-۲۰۰۲ توانست قهرمان اروپا شود. وی گل پیروزی‌بخش تیمش مقابل یوونتوس را در فینال بازی‌ها به ثمر رساند. دو تیم در پایان مسابقه به تساوی بدون گل رسیدند و شوچنکو آخرین ضربه پنالتی را برای تیمش به گل تبدیل کرد. شوچنکو بعد از قهرمانی در اروپا به کیف رفت تا مدالش را تقدیم قبر والری لوبانوسکی کند که هدایت او را در دینامو بر عهده داشت و در سال ۲۰۰۲ از دنیا رفت. وی در فصل ۰۴-۲۰۰۳ برای دومین بار ۲۴ گل در ۳۲ مسابقه به ثمر رساند و میلان برای اولین بار در پنج سال قهرمان اسکودتو شد. ستاره اوکراینی میلان همچنین گل پیروزی بخش تیمش را مقابل اف‌سی پورتو در سوپرجام اروپا به ثمر رساند تا میلان به دومین قهرمانی خود در یک فصل برسد. وی در آگوست ۲۰۰۴ سه گل مقابل لاتزیو به ثمر رساند تا میلان قهرمان سوپرجام ایتالیا شود. شوچنکو با انتخاب شدن به عنوان مرد سال اروپا ۲۰۰۴ این سال را به پایان رساند تا سومین بازیکن اوکراین باشد که این جایزه را دریافت می‌کند.
وی در فصل ۰۵-۲۰۰۴ پس از اینکه چندین بازی را به دلیل شکستگی استخوان گونه از دست داد، ۱۷ گل به ثمر رساند. شوچنکو در ۲۳ نوامبر ۲۰۰۵ هر چهار گل تیمش را در پیروزی چهار بر صفر مقابل فنرباغچه در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا به ثمر رساند تا پنجمین بازیکنی باشد که توانسته این کار را انجام دهد، در حالی که تنها بازیکنی است که در یک دیدار خارج از خانه موفق به انجام این کار می‌شد. وقتی شوچنکو ضربه پنالتی خود را در فینال مقابل لیورپول از دست داد، میلان از رسیدن به قهرمانی باز ماند. وی در فصل ۰۶-۲۰۰۵ آخرین گلش را در میلان در دور برگشت مرحله یک‌چهارم نهایی مقابل المپیک لیون به ثمر رساند. میلان در نیمه‌نهایی با نتیجه یک بر صفر مغلوب بارسلونا شد؛ در دیداری که گل تساوی شوچنکو در دقیقه آخر در تصمیمی جنجالی از سوی داور مسابقه مردود اعلام شد. با این وجود او همچنان با ۹ گل زده در ۱۲ مسابقه برترین گلزن این رقابت‌ها است.
وی در هشتم فوریه ۲۰۰۶ دومین گلزن برتر میلان شد و با زدن ۱۷۵ گل در ۲۹۶ مسابقه به کار خود در میلان پایان داد.
گزارش‌هایی در تابستان ۲۰۰۵ از این حکایت داشت که رومن آبراموویچ، مالک ثروتمند چلسی قراردادی به ارزش ۷۵.۲ میلیون دلار به علاوه هرنان کرسپو را به میلان در ازای وی پیشنهاد داده است. میلان این قرارداد مالی را رد کرد اما کرسپو را به صورت قرضی به خدمت گرفت. پیتر کنیون، مدیر اجرایی چلسی در آن زمان گفت: فکر می‌کنم شوچنکواز آن نوع بازیکنانی است که دوست داریم. برای پیشرفت به بازیکنان بزرگ نیاز داریم و مطمئنا شوچنکو یکی از آنها است. شوچنکو نیز اعلام کرد که اصرار آبراموویچ یک عامل کلیدی برای انتقال او به چلسی بود. میلان که از حفظ این بازیکن ناامید شده بود، پیشنهاد تمدید قرارداد به مدت ۶ سال را به شوچنکو ارائه داد.
وی در ۲۸ می ۲۰۰۶ میلان را با ۳۰.۸ میلیون پوند به مقصد چلسی ترک کرد تا رکورد نقل و انتقال بازیکنان به انگلیس را بشکند. وی پیراهن شماره هفت را که مورینیو گفته بود شوچنکو می‌‌تواند همیشه آن را بر تن داشته باشد، انتخاب کرد.
وی گل‌های حیاتی زیادی برای تیمش به ثمر رساند تا چلسی به نیمه‌نهایی جام حذفی انگلیس برسد و کارش را با زدن ۱۴ گل در ۵۱ مسابقه به پایان رساند. وی در این مدت پنجاه و هفتمین گلش در مسابقات اروپایی را به ثمر رساند تا پس از گرد مولر دومین گلزن برتر اروپا شود. اینزاگی در فصل ۰۸-۲۰۰۷ رکورد او را شکست. فصل ۰۷-۲۰۰۶ به دلیل مصدومیت و عمل جراحی خیلی زود برای شوچنکو به پایان رسید. وی نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل لیورپول و فینال جام حذفی انگلیس مقابل منچستر یونایتد را از دست داد. شوچنکو به دلیل مصدومیت در طول فصل حضور ثابتی در ترکیب اصلی چلسی نداشت.
آدریانو گالیانی، نایب رئیس باشگاه میلان به شوچنکو پیشنهاد داد تا به سن‌سیرو برگردد و وی در فصل ۰۹-۲۰۰۸ به صورت قرضی به میلان بازگشت اما حضور موفقی در این دوره نداشت و نتوانست هیچ گلی در مسابقات لیگ به ثمر برساند و در ۲۶ بازی برای این تیم تنها دو گل زد و تنها در ۹ بازی در ترکیب اصلی قرار گرفت. در پایان فصل شوچنکو به چلسی بازگشت. آنچلوتی سرمربی وقت چلسی در آن زمان اعلام کرد که شوچنکو این تیم را ترک خواهد کرد و او در ۲۸ آگوست ۲۰۰۹ قراردادی دو ساله با دیناموکیف، باشگاه سابقش امضا کرد و به تیم برتر سال به عنوان بال چپ راه پیدا کرد. وی در اکتبر ۲۰۰۹ به عنوان بهترین بازیکن لیگ برتر اوکراین شناخته شد.
آندری شوچنکو در ۲۸ جولای ۲۰۱۲ اعلام کرد که برای وارد شدن به عرصه سیاست از فوتبال خداحافظی می‌کند.
وی ۱۱۱ بازی و ۴۸ گل ملی برای تیم ملی فوتبال اوکراین به ثبت رسانده است و در مسابقات جام‌جهانی ۲۰۰۶ و یورو ۲۰۱۲ برای این تیم به میدان رفت. وی در رقابت‌های مقدماتی جام‌جهانی ۲۰۰۶ توانست ۶ گل به ثمر برساند تا کشورش را برای اولین بار به این مسابقات برساند. وی در اولین پیروزی اوکراین (برد چهار بر صفر مقابل عربستان) برای تیمش گلزنی کرد و سپس گل پیروزی بخش اوکراین مقابل تونس را به ثمر رساند تا این تیم راهی دور دوم شود. اوکراین با شکست اوکراین در ضربات پنالتی به یک‌چهارم رسید و با شکست سه بر صفر مقابل ایتالیا از دور مسابقات کنار رفت. شوچنکو در نوامبر ۲۰۱۲ پیشنهاد فدراسیون فوتبال اوکراین برای هدایت تیم ملی فوتبال این کشور را رد کرد.
وی در اواخر دهه ۹۰ از حزب سوسیال دموکرات اوکراین حمایت می‌کرد. وی در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۰۴ این کشور به حمایت از ویکتور یانوکوویچ پرداخت. وی پس از خداحافظی از دنیای فوتبال در سال ۲۰۱۲ بلافاصله به حزب سوسیال دموکرات اوکراین پیوست و در رده دوم این حزب برای انتخابات پارلمان اوکراین در سال ۲۰۱۲ قرار گرفت. این در حالی بود که او یک ماه پیش اعلام کرده بود می‌خواهد بعد از بازنشستگی به مربیگری روی آورد. او در انتخابات پارلمان اوکراین در اکتبر ۲۰۱۲ شرکت کرد اما حزبش نتوانست رأی لازم را کسب کند.
وی در سال ۲۰۰۵ نیز به عنوان سفیر خیریه SOS Children's Village (دهکده کمک به کودکان) فعالیت می‌کرد. وی همچنین بنیادی برای حمایت از کودکان یتیم راه‌اندازی کرد. وی در سپتامبر ۲۰۱۳ نیز در مسابقات حرفه‌ای گلف شرکت کرد.
ارسال نظر