سعه صدر آلمانی چه شد؟ (قسمت اول)

وبسایت نود: بوندس لیگا به نیم فصل خود رسید هر چند که بر خلاف همیشه، تعطیلات نیم فصل به جای هفته هفدهم از هفته شانزدهم آغاز شد. کاسه صبر اغلب باشگاه های بوندس لیگایی که از نتایج تیم خود در نیم فصل راضی نبودند، خیلی زودتر از حد تصور لبریز شد و تغییرات مهمی را در کادر فنی ایجاد کردند که بعضی از این تغییرات در حد نیمکت و بعضی دیگر حتی فرا تر از نیمکت و در حیطه پُست مدیر ورزشی (مدیر فنی) بود. شاید برای همه کسانی که فرهنگ فوتبال آلمان را می شناسند، کمی عجیب باشد که باشگاه های آلمانی چگونه در این فصل، صبر و طاقت خویش را از دست داده و همچون باشگاه های عربی مثل نقل و نبات مربیان خود را عوض می کنند.

تغییرات متعدد کادر فنی تیم های بوندس لیگا آن هم پیش از پایان نیم فصل در مقایسه با چند سال اخیر کمی غیر عادی و دور از انتظار بود. برخی از این تغییرات صرفاً به نتایج ضعیف کادر فنی مربوط نمی شد و عوامل دیگری دخیل هستند.

الف) باشگاه های صبور

نتایج تیم هایی همچون ماینتس، بایر لورکوزن و شالکه در این فصل کاملاً دچار افت شده ولی مسئولان این سه باشگاه فعلاً در زمره مدیران صبور قرار گرفته و به مربی خود فرصت بیشتری داده اند.

ماینتس

مارتین اشمیت سرمربی موفق ماینتس در دو فصل اخیر، هنوز نتوانسته تیم شایسته ای را مهیا کند. ماینتس از لیگ اروپا حذف شد و بر خلاف چند سال اخیر که معمولاً در جمع ۸ تیم بالای جدول قرار می گرفت، فعلاً شرایط خوبی ندارد. حتماً می دانید که کریستین هایدل مدیر ورزشی باشگاه ماینتس پس از سال ها فعالیت موفق و کشف مربیان بزرگی همچون یورگن کلوپ و توماس توخل، در تابستان گذشته از این باشگاه جدا شد. برخی از هواداران ماینتس علت این ناکامی های اخیر را عدم حضور هایدل می دانند. به هر حال نتایج خوب مارتین اشمیت در دو فصل اخیر باعث شده تا فعلاً مدیران باشگاه ماینتس در قبال او صبوری پیشه کنند.

بایر لورکوزن

اوضاع بایر لورکوزن هم اصلاً جالب توجه نیست. روگر اشمیت سرمربی لورکوزن کاملاً در معرض برکناری قرار گرفته و حتی در روزهای اخیر، نام گزینه های رنگارنگی برای جانشینی وی روی نیمکت ورکسلف شنیده می شود. میشائیل شاده و رودی فولر رئیس و مدیر ورزشی باشگاه بایر لورکوزن فعلاً از اشمیت حمایت می کنند هر چند که نتایج لورکوزن در نیم فصل نخست بوندس لیگا به هیچ وجه قابل دفاع نیست.

شاید تنها دلخوشی هواداران لورکوزن، صعود این تیم از مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا بوده و شاید تنها دلیل ادامه حضور روگر اشمیت نیز همین مسئله باشد. فراموش نکنیم که لورکوزن تحت هدایت اشمیت معمولاً در نیم فصل دوم بهتر می شود. فصل قبل هم نتایج لورکوزن در نیم فصل اول راضی کننده نبود ولی در مقاطع پایانی فصل، شیرها بدجوری شیر شده بودند و بدون رقیب نشان می دادند.

شالکه

اوضاع شالکه را هم که با فصل گذشته مقایسه می کنیم، به همین نتیجه می رسیم که آبی های اشرافی مصداق بارز «هر سال دریغ از پارسال» شده اند. فصل پیش که آندره برایتن رایتر روی نیمکت شالکه نشسته بود، بسیاری از او انتقاد می کردند و خواستار برکناری اش بودند در حالی که برایتن رایتر توانست شالکه را به جمع تیم های لیگ اروپا برساند.

تغییرات فنی شالکه پیش از شروع این فصل بسیار اساسی بود و مسئولان باشگاه تصمیم گرفتند تا برای آغاز یک پروژه جدید، ابتدا هورست هلت مدیر ورزشی معدنچی های گلزنکرشن را تغییر داده و کریستین هایدل مدیر ورزشی کهنه کار و موفق باشگاه ماینتس را با پیشنهادی وسوسه کننده به فلتینس آرنا بیاورند.

هایدل نیز در همان ابتدا عذر برایتن رایتر را خواست و به مارکوس واینتسیرل مربی موفق آگزبورگ اعتماد کرد. بسیاری از محافل فوتبال آلمان، واینتسیرل را کلوپ و یا توخل بعدی می نامیدند و حضور این مربی موفق در باشگاهی همچون شالکه را یک جهش بزرگ برای او می دانستند اما بر خلاف تصور همگان، شروع شالکه با واینتسریل در بوندس لیگا بسیار مفتضحانه بود.

۵ باخت پیاپی در ۵ هفته نخست باعث شد تا واینتسیرل در آستانه اخراج قرار بگیرد ولی هایدل پشت او ایستاد و همین حمایت منجر به بهبود نتایج شالکه گردید هر چند که آبی های اشرافی در ۴ هفته اخیر بوندس لیگا نیز مجدداً دچار افت شده و طعم پیروزی را نچشیده اند. حضور در رده یازدهم جدول به هیچ وجه برای هواداران شالکه راضی کننده نیست و شاید موفقیت این تیم در لیگ اروپا باعث شده تا همچنان واینتسیرل روی نیمکت گلزنکرشنی ها باقی بماند.