سربازی اجباری و عمر بر باد رفته
نوراللهی و عالیشاه از نیم‌فصل دوم برای تراکتورسازی به میدان خواهند رفت.
آی‌اسپورت: نوراللهی و عالیشاه از نیم‌فصل دوم برای تراکتورسازی به میدان خواهند رفت.
دو سال یا هفت ماه، فرقی می‌کند که احمد نوراللهی چه قدر باید در تیمی نظامی بازی کند؟ نوراللهی، عالیشاه و هر جوان دیگری یک روز از میان زندگی معمول‌شان، از جمع محبّت خانواده و از دایرهٔ رفاقت‌ها پرت می‌شوند به برهوتی به نام سربازی.
حسین ماهینی ستارهٔ سمت راست پرسپولیس و تیم ملّی بود. دو سال به باتلاق انزلی تبعیدش کردند؛ جایی که هیچ خبری از او نبود. و حالا برگشته و هنوز آماده و ستاره امّا، ناگهان دو سال بعد است؛ یک‌باره نزدیک سی‌سالگی. و مگر کم‌اند این دو سال‌های گم‌شده؟ همه ستاره‌هایی که رفتند و دیگر دیده نشدند. احمد نوراللهی شاید فصل بعد به تیم محبوبش برگردد شاید هم نه. ولی هر چه که هست او حالا، امروز، این زمان پرسپولیس را از دست داده است.
حقّ هیچ انسانی نیست که دو سال از جوانی‌اش به چیزی بگذرد که برای آن ساخته نشده. البتّه که فوتبالیستها از بهترین شرایط این ماجرا برخوردارند و گذرشان به کارهای سخت و پاسبانی‌ها و خدمات فرساینده نمی‌کشد امّا، چه فرقی‌ست بین گم شدن دوست‌داشتنی‌های زندگی در برجک‌های غم‌زده، با ترک زمین و زمان محبوب در تیم دوست‌داشتنی و رفتن به شهری غریب و تیم رقیب؟ همه‌اش سر و ته یک چیز است. نه آنها که همیشه درس‌خوانده‌اند و رویا و سودای پیشرفت علمی داشته‌اند خواب پاسبانی و شلّیک گلوله و شست و شوی زمین‌های ناجور را می‌دیدند، و نه او که پا به توپ از کوچه و خیابان و آکادمی باشگاه را با دندان گرفته تا به تیم محبوبش برسد تاب و تحمّل یک‌باره کندن و رفتن به دنیایی ناخواسته را دارد. اشک‌های نوراللهی نمادی بود از جوانی تباه شده؛ لحظه‌ای دراماتیک از سوختن و ساختن همراه با تماشاگر ملّی و میلیونی.
صدایی انگار می‌گوید: «شما هیچ کدام از خاطره‌ها و دوست‌داشتنی‌های پیشین‌تان نیستید. شما از آن ما هستید. تا آزاد شوید ناگهان دو سال بعد.»
دو سال یا هفت ماه، فرقی می‌کند که احمد نوراللهی چه قدر باید در تیمی نظامی بازی کند؟ نوراللهی، عالیشاه و هر جوان دیگری یک روز از میان زندگی معمول‌شان، از جمع محبّت خانواده و از دایرهٔ رفاقت‌ها پرت می‌شوند به برهوتی به نام سربازی.
حسین ماهینی ستارهٔ سمت راست پرسپولیس و تیم ملّی بود. دو سال به باتلاق انزلی تبعیدش کردند؛ جایی که هیچ خبری از او نبود. و حالا برگشته و هنوز آماده و ستاره امّا، ناگهان دو سال بعد است؛ یک‌باره نزدیک سی‌سالگی. و مگر کم‌اند این دو سال‌های گم‌شده؟ همه ستاره‌هایی که رفتند و دیگر دیده نشدند. احمد نوراللهی شاید فصل بعد به تیم محبوبش برگردد شاید هم نه. ولی هر چه که هست او حالا، امروز، این زمان پرسپولیس را از دست داده است.
حقّ هیچ انسانی نیست که دو سال از جوانی‌اش به چیزی بگذرد که برای آن ساخته نشده. البتّه که فوتبالیستها از بهترین شرایط این ماجرا برخوردارند و گذرشان به کارهای سخت و پاسبانی‌ها و خدمات فرساینده نمی‌کشد امّا، چه فرقی‌ست بین گم شدن دوست‌داشتنی‌های زندگی در برجک‌های غم‌زده، با ترک زمین و زمان محبوب در تیم دوست‌داشتنی و رفتن به شهری غریب و تیم رقیب؟ همه‌اش سر و ته یک چیز است. نه آنها که همیشه درس‌خوانده‌اند و رویا و سودای پیشرفت علمی داشته‌اند خواب پاسبانی و شلّیک گلوله و شست و شوی زمین‌های ناجور را می‌دیدند، و نه او که پا به توپ از کوچه و خیابان و آکادمی باشگاه را با دندان گرفته تا به تیم محبوبش برسد تاب و تحمّل یک‌باره کندن و رفتن به دنیایی ناخواسته را دارد. اشک‌های نوراللهی نمادی بود از جوانی تباه شده؛ لحظه‌ای دراماتیک از سوختن و ساختن همراه با تماشاگر ملّی و میلیونی.
صدایی انگار می‌گوید: «شما هیچ کدام از خاطره‌ها و دوست‌داشتنی‌های پیشین‌تان نیستید. شما از آن ما هستید. تا آزاد شوید ناگهان دو سال بعد.»
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
خداپدرومادرنویسنده ی این متنو بیامرزه
دمت گرم فقط دوسال تلف کردن عمرمونه
لعنت به قانون مزخرف سربازی
حالا فوتباليست ها هيچي ولي مگه بقيه تو اون دوسال چيكار ميتونن بكنن كه تو سربازي نميشه
چه فرقی میکنه چه ویا کی هستی،فرزند این آب وخاکی
خدمت مقدس سربازی تکلیفه،مگر این فوتبالیستا چشمشون سیاهتره یا خونشون رنگینتره؟این همه بچه های مردم پس همه بیکار بودن رفتن شهید شدن؟یه جوری گفتین2سال عمرشون تلف میشه دلمون سوخت بخدا
بابا مگه میخاد بره لب مرز خدمت کنه ویا بره تو پادگان
واقعا با توجه به شرایط الان سرباز احمقانه است
مثلا دوسال اونجا چیکار کردیم؟
چی یاد گرفتیم؟
غیر اینه که دوسال حروم شد
و بعدشم بیکار به اغوش جامعه بازپس فرستاده شدیم؟
سربازی اونا که سربازی نیست. تفریح و عشق و حاله.. برا خودشون فوتبال بازی میکنن. سربازی برای همه هستش اما به این شکل درست نیست. باید برن پادگان
چه متن مزخرفی نوشته اید مگر ما جوان این مملکت نبودیم که در مرز افغانستان بیست و یک ماه از جوانیمان را فدای این مملکت کردیم.آیا فقط جوانی فوتبالیستها تلف میشود با دریافتیهای میلیاردی و بازی در حد مسابقات کوچه و محله؟
مطمئنم پرسپولیسی هستی و از اینکه بازیکنان به تراکتور می روند آتیش می گیری.چطور جوانهای مردم در پادگانهای بیرون شهر خدمت می کنند ولی بازی در تیمهای نظامی برای فوتبالیستها سخت است.چطور می توانی به تیم ملوان انزلی لقب برهوت بدی ؟یه کم از اسب غرور و خودخواهی پیاده بشبن
مگه خون ایناازپزشک های که دوسال درلب مرزخدمت کردندرنگین تره که سنگ فوتبالیست هاروبی سینه میزنیداصلااین دوسال رامثل بقیه جوانان بایدخدمت کنند.
خدا لعنت کنه سربازی, دو سال از عمر گرانبهام رو خراب کرد, لعنت, لعنت, لعنت
نوشته ی این متن خودش فراری,همه برای خودشون ستارن فوتبالیسته که باشه