مخمصه در منچستر

آی اسپورت: با خرید نمانیا ماتیچ با قیمت ۴۰ میلیون پوند، منچستریونایتد و خوزه مورینیو با یک تیر به دو نشان زدند: خلق بلند قامت‌ترین تیمی که لیگ برتر به خودش دیده و ایجاد ارتباط قوی با رقابت قهرمانی لیگ. بزرگترین رقیب منچسترسیتی، در ۴ سال گذشته سخت جنگیده تا به همان راهی نرود که قهرمانان سابق لیگ انگلیس، لیورپول و لیدزیونایتد رفته‌اند؛ جنگی که برایشان پرهزینه و دردناک بوده است.

لیدز در اوایل دهه هفتاد میلادی بر فوتبال انگلیس حکمرانی می‌کرد و لیورپول در حدود یک دهه و نصفی یعنی از سال ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۹ همین وضعیت را داشت. با یادآوری وضعیت آن روزهای این دو تیم و اوضاع کنونی‌شان، یونایتد با چنگ و دندان در تلاش است که به دست فراموشی سپرده نشود و توسط تیم‌هایی چلسی، سیتی و تاتنهام از چشم‌ها نیفتد. البته سیتی تلخ‌ترین کابوس یونایتد است. وقتی سرالکس فرگوسن جمله معروف "هیچ گاه در زندگی‌ام" را که به آینده سیتی اشاره داشت و پیشی گرفتن این تیم از یونایتد محبوبش را محال می‌دانست، این دشمنی‌ها بیشتر شد. اما همسایه پرسروصدا برای زمین زدن امپراطوری یونایتد در شهر منچستر، روش مستقیم را ابداع و انتخاب کرد و این در حالی بود که تصور نمی‌شد آنقدر حیله‌گر باشد که توانایی چنین کاری را داشته باشد.

زمانی که فرگوسن آن جمله را گفت با وجود آنکه کمی گستاخانه بود، اما کسی در صحبت آن و درستی انتخابش شک نداشت. سیتی طی چندین دهه این جملات و مشابه آنها را شنیده بود. در دهه ۹۰ یونایتد به طور کامل این تیم را از خاطره‌ها محو کرد. با بهتر شدن یونایتد، بدترین سیتی از راه رسید و با اختلاف گرفتن دو تیم و مشهود شدن تفاوت‌شان از نظر کیفیت فوتبال و قدرت مالی، دیگر مردمان شهر فراموش کردند که این تیم‌ها تهدیدی برای یکدیگر هستند. تیمی که در دسته سوم لیگ فوتبال انگلیس تلوتلو می‌خورد، ثابت کرد که آیه یاس هوادارانش درست بوده و این تیم دیگر ارزشی ندارد که بخواهد رقیبی چون یونایتد نگران وجودش باشد.

چند کیلومتر آنورتر یونایتد به راحتی در صدر جدول قرار داشت و حتی لیورپول را هم از قلمرو فرمانروایی خود کاملا دور کرده بود. لیدز و به مراتب بیشتر از آن لیورپول، قرار گرفتن در صدر فوتبال انگلیس را کاملا حس کرده بودند و می‌دانستند که چگونه چیزهای نامربوط می‌تواند یک تیم را به فرش بکشد، با این حال آنها از اینکه سالها در زمان خودشان مورد توجه همه قرار گرفته بودند، لذت برده بودند. سیتی بین سالهای ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۲ زیر سایه یونایتد قرار داشت اما پس از آن دو دهه به دسته‌های پایین‌تر سقوط کرد. برای صعود این تیم به دسته‌های بالاتر دهها هوادار با بردها و باخت‌هایش بیمار شدند.

در ۱۶ آوریل سال ۲۰۱۱، همه چیز به وسعت یک زمین لرزه تغییر کرد. نیمه نهایی جام حذفی میان دو باشگاه منچستری، اعتبار را باردیگر به بخش آبی شهر منچستر بازگرداند و اولین عنوان قهرمانی این تیم طی ۳۵ سال اخیر را رقم زد. در سوی مقابل این آغاز شکست برای همسایه قرمزپوش بود که صدایش فراتر از آنچه تصور می‌شد، بود. موج جزر و مد شکل گرفته یونایتد را به تیم دوم شهر منچستر تبدیل کرد. از آن لحظه بسیار مهم که سیتی به اولدترافورد سفر کرد و با پیروزی ۶-۱ از آن موقعیت خارج شد و در بازی برگشت هم سه بر صفر پیروز شد، اتفاقی غیرقابل تصور در ۴ دهه گذشته شکل گرفت؛ اتفاقی که دو قهرمانی لیگ را برای این تیم رقم زد.در آن زمان خیلی‌ها این ناکامی را به حضور فرگوسن نسبت دادند اما وقتی در ماه می گذشته یونایتد به تاتنهام باخت و مشخص شد که این تیم برای چهارمین فصل متوالی نمی‌تواند بالاتر از سیتی فصل را به پایان برساند، نه تنها رکورد این تیم از سال ۱۹۷۵ شکسته شد، بلکه مشخص شد فرگوسن هیچ نقشی در آن شکست‌ها نداشت.

سیتی در حالی برای چهارمین فصل متوالی از جدی ترین رقیب خود بالاتر قرار گرفت که یونایتد پس از آخرین قهرمانی خود در فصل ۲۰۱۲-۲۰۱۳، هیچ‌گاه نتوانست در جمع ۴ تیم صدرنشین لیگ برتر قرار بگیرد و به ترتیب در سالهای پس از آن لیگ را در رده‌های هفتم، چهارم، پنجم و ششم و با اختلاف ۶، ۲، یک و سه پله‌ای نسبت به سیتی به پایان رساند.

پس از اینکه لیورپول با فاصله گرفتن از روزهای خوب خود، از سیستم قدیمی لیگ قهرمانان اروپا کنار گذاشته شد، چنین وضعیتی در فصل‌های اخیر برای یونایتد پیش آمد اما حالا آنها راه بقای خود را در لیگ قهرمانان اروپا پس از قهرمانی در لیگ اروپا پیدا کردند. پیروزی مقابل آژاکس و قهرمانی لیگ اروپا، درهای بازگشت به سطح اول فوتبال اروپا را بر روی مورینیو و تیمش باز کرد. آنها اگر می‌خواهند این شرایط را برای خود حفظ کنند، باید برای قرار گرفتن در بین چهار تیم بالانشین لیگ برتر بجنگند.

در این راه یونایتد باردیگر رودرروی سیتی قرار می‌گیرد. پیش از این تنها دو بار این دو تیم برای جنگ قهرمانی رقیب یکدیگر بودند. سال ۱۹۶۸ و سال ۲۰۱۲ که در هر دو مرتبه سیتی فصل را به عنوان قهرمان تمام کرد و یونایتد دوم شد. حالا در فصل ۲۰۱۷-۲۰۱۸ چیزی شبیه به اتفاقات همان سالها در راه است. زمان آن رسیده که گواردیولا و مورینیو اثر خود را بر تیم‌های منچستری نشان دهند و برای یک جنگ نزدیک میان دو غول بزرگ این شهر آماده شوند.