بازیکن ۳ میلیاردی روی نیمکت استقلال!

وطن امروز: هر چه جلوتر می‌رویم رد پای افکار شفر پررنگ‌‌‌‌‌‌تر از قبل می‌شود اگرچه استقلال نتوانسته بازگشت رویایی به جدول داشته باشد اما تغییر در نوع بازی این تیم مشهود است و سرمربی آلمانی این تیم نشان داده اگر از ابتدای فصل مسؤول هدایت آبی‌ها بود شاید نصف بازیکنانی که منصوریان به خریدشان اصرار داشت او رایگان هم جذب‌شان نمی‌کرد!

آبی‌ها مقابل پیکان به تساوی بدون گل رضایت دادند تا کماکان بدترین خط حمله لیگ هفدهم را از آن خود داشته باشند. واژه بدشانسی یا موقعیت‌سوزی زمانی به کار می‌رود که یک تیم دست‌کم صاحب ۶ موقعیت مسلم گلزنی شود و مهاجمانش نتوانند از آن بهره ببرند اما حداقل مقابل پیکان این موضوع سندیت نداشت. تیم شفر، مالکیت را در اختیار گرفت اما موقعیت گل‌‌های حریف به مراتب زهردار‌‌‌‌‌‌تر بود.

شاید مهم‌ترین صحنه این نبرد شوت محمدصادق بارانی در واپسین دقایق بازی بود. توپی که حسینی با دفعش نشان داد دیگر رحمتی کوچک‌ترین امیدی برای بازگشت به قفس توری استقلال نخواهد داشت. استقلال گل نمی‌زند چون به اندازه کافی موقعیت گل نمی‌سازد. در بازی با گسترش فولاد اگر خسوس، گلر برزیلی گسترش، به اشتباه دروازه خودی را باز نمی‌کرد شاید روند گل نزنی استقلال در همان بازی هم تکرار می‌شد. اما خسوس اشتباه کرد و با جلو کشیدن گسترش فولاد، استقلال توانست گل دوم را بزند اما مقابل پیکان هیچ اشتباهی از سوی هیچ بازیکنی رخ نداد. تنها موقعیت جدی آبی‌ها که می‌توانست به گل منجر شود شوت از راه دور جپاروف بود که بخوبی جلو آمدن پیام نیازمند، گلر حریف را دید اما توپش با فاصله بسیار کمی به بیرون رفت.

خلاقیت فردی، قربانی سرعت و دقت

به طور قطع مشکل اعظم شفر و استقلال نوع حملات این تیم در مواجهه با تیم‌‌‌هایی است که چند لایه دفاع مستحکم دارند. به‌غیر از شوت‌‌های از راه دور که بازیکنانی مثل امید ابراهیمی، جپاروف، نورافکن و حتی اسماعیلی نشان دادند مامور اجرایش هستند، خلاقیت فردی هم یکی دیگر از عوامل خلق موقعیت گل است. اما استقلال آگاهانه تیمش را خالی از این خلاقیت فردی کرده است. مقابل پیکان فقط شاهد سانترهای پرتعداد از جناحین بودیم.

خسرو حیدری دیگر نمی‌تواند مثل سابق سانترها مواج و هدفمند داشته باشد و میلاد زکی‌پور هم چندان در این امر متبحر نیست. در عوض استقلال روی نیمکت چند بازیکن فانتزی‌باز داشت که شفر ترجیح داد در ۲۰ دقیقه پایانی از آنها بهره ببرد البته با دستور ویژه تک‌ضرب بازی کردن. داریوش شجاعیان که با مبلغ حدود ۳ میلیارد تومان(نصف این مبلغ هزینه رضایتنامه‌‌‌‌اش شد) از گسترش فولاد به استقلال آمد، تصورش را هم نمی‌کرد در پایان نیم‌فصل تبدیل به بازیکن تعویضی شود. او در زمان منصوریان هر بازی در یک پست بود و دست آخر حتی مدافع چپ این تیم هم شد. با این وجود شجاعیان نسبت به دیگر بازیکنان استقلال، عملکرد مطلوب‌تری داشت. به واسطه قدرت حمل توپ و دریبلینگ او قادر بود کمی بازی تیمش را جذاب‌‌‌‌‌‌تر کند.

در آن سو مهدی قائدی که از سرعت و تکنیک قابل ملاحظه‌ای بهره می‌برد هم همانند زمان منصوریان تنها در ۱۵ دقیقه پایانی مجال خودنمایی دارد. یعقوب کریمی دیگر بازیکن تکنیکی استقلال حتی جایی در لیست ۱۸ نفره هم ندارد و به نظر می‌رسد در نیم‌فصل باید به فکر تیم جدیدی باشد. همین نگرش وینفرد شفر نشان می‌دهد او به هیچ وجه به بازیکنان فانتزی که سرعت تیم را می‌گیرند عقیده ندارد. در بازی با گسترش فولاد در پایان نیمه نخست بشدت از عملکرد شجاعیان ناراحت بود و مرتب در رختکن به او تذکر می‌داد که چرا به دستورات مبنی بر سرعت دادن به بازی گوش نمی‌دهی؟ شفر اعتقاد دارد که شجاعیان به صورت غریزی بازی می‌کند و برایش دریبل یک بازیکن در اولویت است تا یک پاس خوب و رو به جلو. از این رو بعد از این صحبت‌ها در همان بین ۲ نیمه این بازیکن را از زمین بیرون کشید تا حساب کار دست سایر بازیکنان بیاید. در بازی با پیکان هم شجاعیان را برای تنبیه روی نیمکت نشاند و ترجیح داد در ۲۰ دقیقه پایانی به او بازی بدهد. این بازیکن به محض ورود به زمین نشان داد دیگر هیچ اصراری مبنی بر دریبل بازیکن حریف ندارد. البته مهدی قائدی که از سرعت خوبی برخوردار است تقریبا همان فوتبال همیشگی‌‌‌‌اش را انجام داد اما او هم موفق به باز کردن قفل دروازه حریف یا ساختن موقعیت گل جدی نشد.

نیمکت‌نشینی غافلگیرکننده

به نظر می‌رسد در ادامه کار اگر شجاعیان نتواند خود را با افکار تاکتیکی شفر هماهنگ کند همانند قائدی تبدیل به بازیکن تعویضی می‌شود. شفر بزرگ‌ترین مشکل تیمش را سرعت بخشیدن در بازی دیده از این‌رو از هافبک‌هایش می‌خواهد عوض دریبل و نگه داشتن توپ به فکر سرعت دادن به بازی باشند.

با این وجود به نظر می‌رسد شفر تا حدودی توانسته مشکلات تدافعی استقلال را حل کند اگرچه روزبه چشمی کماکان پرریسک و کم سرعت در خط دفاعی ظاهر می‌شود اما بعید است تا بازگشت منتظری به خط دفاع، چشمی به میانه میدان بازگردد. آمار خط دفاعی آبی‌ها مطلوب شده اما مشکل اصلی کماکان پا برجاست. باید دید بدون استفاده از قدرت دریبلینگ بازیکنان فانتزی، استقلال قادر است تنها با سرعت بخشیدن به بازی، مشکل گلزنی‌‌‌‌اش را حل کند یا نه. بیت‌سعید هم یکی از نخستین قربانیان همین متد است. او به عنوان مهاجم حق زدن ضربه اضافی را ندارد اما شفر که از نوع بازی کند او ناراضی بود حالا عملا حتی به عنوان بازیکن تعویضی هم به این مهاجم جنوب نگاه نمی‌کند و احتمالا بیت‌سعید هم یکی از بازیکنان خروجی استقلال در نیم‌فصل است، البته اگر رضایت طرفین جلب شود.

آنها کم گل می‌زنند چون به اندازه استاندارد صاحب موقعیت ویژه نمی‌شوند. در این بین جابر انصاری به واسطه جاگیری مناسب و تیزهوشی‌‌‌‌اش بیش از سایر مهاجمان صاحب موقعیت می‌شود اما او در زدن ضربات آخر دقت لازم را ندارد. شاید با بازگشت بهنام برزای و مرتضی کریمی این مشکل آبی‌ها تا حدودی مرتفع شود. اما آنچه قابل حدس است به محدود شدن حرکات بازیکنان فانتزی مربوط می‌شود. شفر تاکید زیادی روی سرعت بازی دارد از این‌رو فانتزی‌‌های آبی‌پوش دیگر مثل زمان منصوریان اجازه بازی نمایشی ندارند. اگر شجاعیان نتواند خودش را با این وضعیت وفق دهد شاید بزرگ‌ترین قربانی تاکتیکی شفر لقب گیرد.