چند رفیق خوب که دست مافیا را از پشت بستند!

برترین‌ها: فیلم‌های گنگستری و جنایی از دهه‌ی ۳۰ میلادی تا کنون تماشاگران بسیاری را مجذوب خودشان کرده‌اند و شخصیت‌های تاریک و خطرناک و مرموزی را به ما نشان داده‌اند که در جنایت‌های مختلفی دست دارند؛ از مواد مخدر گرفته تا همکاری با سازمان‌های جنایی و مافیا. این ژانر هیجان‌انگیز و تماشایی بستری غنی و بی‌پایان برای فیلم‌سازان بود و آن‌ها داستان‌هایی خلق کردند که با گذر زمان آثاری کلاسیک شدند و به بازیگرها قابلیت خلق کاراکترهایی را داد که تا ابد ماندگار هستند. 

روز دوشنبه بود که دی دی سوروینو همسر پل سوروینو خبر از مرگ همسرش داد. او که در «رفقای خوب» اسکورسیزی در قله حضور داشت حالا به جمع دیگر رفقایش پیوسته. ری لیوتا و تونی سیریکو را هم در ۲۰۲۲ از دست دادیم و همین خالی شدن دنیای سینما از گنگسترهایش بهانه این مطلب است. گنگسترهایی که برای عاشقان سینما هیچ گاه تکرار نشوند. 

جیمز کان

ماه گذشته بود که یکی از اعضای خاندان کورلئونه برای همیشه جاودانه شد. کان برای بازی در فیلم پدرخوانده نامزد جایزه گلدن گلوب و اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شده بود. در قسمت دوم پدرخوانده (۱۹۷۴)، وی دوباره نقش سانی کورلئونه را بازی کرد و در پایان یک حضور کوتاه داشت. او یکی از شناخته‌شده‌ترین بازیگران روی پرده نسل خود بود که به خاطر به تصویر کشیدن شخصیت‌های سرسخت و جالب شهرت داشت.

در ابتدا قرار بود جیمز کان نقش مایکل کورلئونه را ایفا کند اما این نقش در نهایت به آل پاچینو رسید و نقش برادر بزرگ‌تر او، سانی، به کان رسید؛ برادری که قرار بود وارث عنوان پدرخوانده باشد، اما خیلی زود توسط گروه‌های رقیب به خون کشیده شد. صحنه کشته شدن سانی ، یکی از معروف‌ترین صحنه‌های پدرخوانده است که در آن از صد و چهل ترقه و خون‌های انفجاری بر روی بدن کان استفاده شد تا فوران خون طبیعی به نظر برسد. پس از مرگ او چهره‌های مختلفی چون فرانسیس فورد کوپولا، راب راینر، آل پاچینو و رابرت دنیرو مرگ او را تسلیت گفتند. کوپولا دوستی‌اش با کان را نزدیک‌ترین و طولانی‌ترین رفاقتش با چهره‌های سینمایی خواند و نوشت: «فیلم‌های او و نقش‌های بزرگی که بازی کرد هیچ وقت فراموش نمی‌شود.» پاچینو هم او را دوستی دیرینه، برادر و بازیگری درخشان خواند.

ری لیوتا

خردادماه امسال بود که خبری غیرمنتظره، جهان سینما را در شوک فرو برد. ری لیوتا، بازیگر سرشناس سینما و تلویزیون آمریکا در ۶۷ سالگی از دنیا رفت. او در اوایل دهه ۱۹۹۰ با درخشش در درام تحسین‌شده «رفقای خوبِ» مارتین اسکورسیزی در کنار ستارگانی چون رابرت دنیرو و جو پشی به شهرتی کم‌سابقه دست یافت. فیلم رفقای خوب در واقع جوابیه‌ای به پدرخوانده بود. چرا که اسکورسیزی می‌خواست بگوید آنقدرها هم که فکر می‌کنید گنگسترها مبادی آداب و رسمی ‌نیستند. لیوتا هم به خوبی این مدعا را بازی در کاراکتر هنری هیل به اثبات رساند.  

هنری هیل زمانی با خانواده جنایتکار لوکِسی در نیویورک همکاری می‌کرد و در اقدامات مجرمانه چون سرقت از لوفتانزا در فرودگاه بین‌المللی جان اف. کندی در دسامبر ۱۹۷۸ نقش داشت. در آن سرقت مبلغ پنج میلیون دلار پول نقد و ۸۷۵ هزار دلار جواهرات به سرقت رفت که در زمان خود یک رکورد بود. هیل بعدها خبرچین پلیس فدرال (اف‌بی‌آی) شد و چند سال تحت برنامه محافظت از شاهدان بود، اما پس از ارتکاب چند جرم از برنامه خارج شد. او ۱۲ ژوئن ۲۰۱۲ درگذشت.

تونی سیریکو

بازیگری که در نقش پیتر گوالتیری در سریال «سوپرانوها» نقش‌آفرینی کرده بود هم در سال جاری درگذشت. شخصیتی که وی نقشش را ایفا کرد از همان ابتدا از همراهان تونی سوپرانو با بازی جیمز گاندولفینی بود. وی در هر ۶ فصل این سریال حضور داشت و شخصیتش با وجود قدمت و درآمد حسابی، یکی از عجیب‌ترین و بی‌پرواترین یاران تونی و مسلماً بی‌رحم‌ترین آنها بود. هم‌بازی‌های وی در سریال «سوپرانوها» پس از انتشار خبر درگذشتش از وی یاد کردند از جمله مایکل ایمپریولی که نوشت: تونی سیریکو بزرگ امروز درگذشت. وی شبیه هیچ کسی دیگری نبود؛ جدی، وفادار و باقلبی بزرگ و بخشنده بود و روزهای خوشی با هم داشتیم. هیچکس جایگزین وی نمی‌شود.

او در ابتدا نامش جنارو آنتونی سیریکو جونیور بود. سیریکو قبل از اینکه وارد عرصه بازیگری شود ۲۸ بار دستگیر شد. در واقع خوی گنگستری در او نهادینه بود و همین امر یکی از عوامل موفقیت او در این کاراکترها بود. اولین مورد دستگیری‌اش در سن ۷ سالگی پس از دزدی از دکه روزنامه‌فروشی بود. او همینطور یک بار به اتهام حمل سلاح غیرمجاز و بار دیگر به اتهام سرقت مسلحانه به زندان رفت. «رفقای خوب» اسکورسیزی و «گلوله ها برفراز برادوی» وودی آلن دو کار شاخص دیگر این بازیگر در دنیای سینما هستند.

پل سوروینو

سوروینو بازیگری را از دهه ۱۹۷۰ آغاز کرده و در فیلم هایی مانند The Panic In Needle Park در کنار آل پاچینو و The Gambler با جیمز کان بازی کرد. در دهه ۱۹۸۰، سوروینو در فیلم Reds اثر وارن بیتی و A Fine Mess از بلیک ادواردز ظاهر شد و در دهه بعدی با بازی در فیلم Goodfellas ساخته مارتین اسکورسیزی به شهرت رسید. 

در دهه های اخیر، سوروینو به بازیگری ادامه داد اما هیچگاه نتوانست نقش قابل توجهی مانند پل سیسرو در فیلم Goodfellas را بدست آورد. شخصیت سیسرو بر اساس شخصیت واقعی پل واریو رییس خانواده مافیایی لوچس شکل گرفته بود و سوروینو فاش کرده بود که نزدیک بود این نقش را نپذیرد زیرا در توانایی خود برای به تصویر کشیدن چنین شخصیت خشنی شک داشته است. سوروینو توانست نقش این شخصیت را به خوبی بازی کرده و بدین ترتیب یکی از شخصیت های ماندگار یکی از بهترین فیلم های تمام دوران را برای همیشه جاودانه ساخت.