جلال حسینی حسرت چه چیزی را می خورد؟

هفته نامه تماشاگران امروز - حمید ابراهیمی: جلال حسینی، پژمان منتظری و آندرانیک تیموریان، آخرین بازمانده های بالای 30 سال تیم کی روش هستند. تیمی که با ترکیبی جوان تر از سال های قبل برای جام جهانی روسیه آماده می شود.

جوان گرایی ترکیب تیم ملی در بازی های اخیر، تاثیر منفی روی نتایج تیم ملی نگذاشته و ایران همچنان با اختلاف قابل توجهی نسبت به کره، ژاپن و استرالیا در صدر آسیا قرار دارد. جلال حسینی از راه سخت تیم ملی برای رسیدن به این جایگاه صحبت کرد. راهی که با رفتن بازیکنان جوان تیم ملی به اروپا، در سال های آینده می تواند با سرعت بیشتری طی شود.


در آخرین رنکنیگ فیفا، ایران هنوز صدرنشین آسیاست و سابقه نداشته این مدت پیاپی صدرنشین باشیم. چه شد تیم ملی به این ثبات رسید؟

این اتفاق به سادگی رخ نداده و نشانه ثبات تیم ملی در سال های اخیر است. بعد از صعود به جام جهانی که با بازی های مقتدرانه و صعود به عنوان تیم اول برای ایران همراه بود، شرایط به گونه ای پیش رفت که ما همچنان این عنوان را به خود اختصاص دهیم. مشکلی اصلی تیم ملی در طول این سال ها کمبود دیدارهای دوستانه بود و اگر این مساله مهیا می شد علاوه بر اینکه در رنکینگ آسیا شرایط برای ما کاملا تثبیت می شد، در روند کلی تیم هم موثر بود. شاید اگر پیش از حضور در جام جهانی بازی های تدارکاتی مناسب را پشت سر می گذاشتیم نتایج بهتری در گروه سخت مان کسب می کردیم. باید پذیرفت شرایط تیم ملی ایران برای صعود به جام جهانی و بعد از آن رقابت با این قدرت ها سخت بود.

تیم ملی در سال های اخیر چه پیشرفتی کرده؟

این خودباوری خاص که باعث شده خیلی راحت به میدان برویم و صعود به عنوان تیم اول اصلا کار آسانی نبود. حالا جوان گرایی را نیز در تیم ملی شاهد هستیم و هیچ کس جایگاهش تثبیت شده نیست. این مسائل در حالی اتفاق افتاده که ما مشکلات زیادی را تحمل کرده ایم.

چقدر این خودباوری در جام جهانی تاثیرگذار بود؟

بازی ما مقابل آرژانتین و بازیکان بزرگش را دیدی. شما می توانید با الگوبرداری از تمرینات و برنامه های کریس رونالدو شبیه او شوید. اگر کسی او را الگوی خود قرار دهد مطمئنا می تواند شبیه او شود اما هیچ کس تحت هیچ شرایطی نمی تواند لیونل مسی شود.

با چهار مربی مختلف در تیم ملی کار کرده ای. فرق کارلوس کی روش با بقیه در چه چیز است؟

با همه مربیانم رابطه خوبی داشته ام و از همه آنها چیزهای زیادی یاد گرفته ام و مطمئنا کارلوس کی روش نیز به عنوان یکی از مطرح ترین و کاریزماتیک ترین مربیان جهان ویژگی های خاصی داشته که آن را به تمام بازیکنان آموزش داده است. هر دقیقه کار با او تجربه ای فوق العاده برای همه ماست.

کی روش چقدر به صورت انفرادی با بازیکنان حرف می زند؟

تمام بازیکنانی که به تیم ملی دعوت می شوند در حد ملی پوش شدن هستند و این ذهنیت توسط مربی خیلی زود به آنها منتقل می شود. برای شخص من بعد از سال ها حضور در اردو هنوز تازگی دارد و وقتی در اردوها حاضر می شوم همچنان با تمرکز و ذهنیت مثبت وارد می شوم و کی روش نیز تمام وقت در اختیار تیم ملی و بازیکنانش است.

برای او فرقی بین بازیکنی که اولین بار به اردو دعوت می شود با بازیکنی که صد بازی ملی در کارنامه اش دارد، وجود ندارد و برای همه وقت می گذارد.


در دوره های قبلی همیشه بحث این وجود داشته که یک سری بازیکنان، باند تشکیل داده اند و مخالف سرمربی هستند، ولی در حال حاضر چنین مسائلی شنیده نمی شود.

الان هم باند داریم و آن باند، همه بازیکنان در کنار تمام مردم هستند. باندی قدرتمند که مطمئنا در پیشرفت و موفقیت تیم ملی نقش دارد. همدلی و اتحاد بین تیم ملی به بالاترین حد خود رسیده و احترامی که به پرچم کشورمان و موفقیت آن داریم بر همه چیز ارجحیت دارد. همه برای پرچم ایران بازی می کنند و کسی به دنبال اتفاقات دیگر نیست و همه به دنبال این هستند تا از نظر فنی و اخلاقی خود را بالاتر ببرند.

در تیم کی روش به خاطر سبک بازی دفاعی، نقش مدافعان بیشتر از قبل به چشم می آید. این موضوع فشار روی تو و منتظری را افزایش نداده?

اصلا این طور نبود که در بازی های دفاعی تمام فشار روی مدافعان باشد. دفاع کردن سخت است و ما تفکرات دفاعی خوبی کسب کرده ایم. مشکل ما زمانی بود که کی روش تازه به تیم ملی آمده بود و الان تقریبا آن را برطرف کرده ایم. تیم ما سیستم دفاعی قدرتمندی دارد که از فوروارد تا مدافعان روی آن تمرکز دارند و در بازی هایی که دفاعی یا هجومی بازی می کنیم تمام بازیکنان در این قالب به میدان می روند. ما سیستم تیمی دفاعی و هجومی داریم و به پست مرتبط نیست.

نظرت درباره انتقادهایی که از کی روش و تیم ملی می شود، چیست؟

ما شرایط خوبی داریم و به کارمان طی یک مسیر هدفمند و با برنامه ادامه می دهیم. متوجه چنین اتفاقاتی و دلایل آن نمی شوم. برای همه ما و مردم موفقیت تیم ملی در اولویت قرار دارد. اما متاسفانه گهگاهی شاهد حملات جالبی از سوی طیف خاص هستیم. همه ما همدلی بین تیم ملی و مردم را می بینیم و این، یکی از بزرگ ترین اتفاقات سال های اخیر فوتبال ماست.

فوتبالی که به رغم مشکلات فراوان موفق شده مردم را با خود همراه کند و این حس به گونه ای منتقل شده که انگار تمام انرژی حاصل از طرفداران، برای بازی بهتر، به ما منتقل می شود. همه جا شرمنده هواداران هستیم که با لطف خود باعث می شوند قدرت مان بیشتر شود. این حسی است که بین مردم و تیم ملی به وجود آمده و البته بعضی ها آن را نمی پسندند و انگار نه انگار که مردم می خواهند از فوتبال و تیم ملی کشورشان لذت ببرند. به نظرم محبوبیت فوتبال همچنان بعضی ها را اذیت می کند. همین مساله، بزرگترین مشکل ماست.

در تمام پست های تیم ملی جوان گرایی شده، نگران نیستی جایگاهت را در تیم ملی از دست بدهی؟

من چهار قهرمانی در لیگ به دست آورده ام و دو بار به جام ملت ها رفته ام و یک بار طعم جام جهانی را چشیده ام، اما هنوز انگیزه زیادی برای موفقیت های بیشتر دارم و هیچ وقت از انگیزه هایم کم نشده است. بله، من هم می ترسم اما این مساله باعث نمی شود یک قدم عقب بگذارم و با تمرینات بیشتر سعی دارم جایگاهم را فعلا تثبیت کنم.

در پست دفاع هم بازیکنان جوان خوبی حضور دارند و در تیم ملی باید همیشه احساس خطر کنی، چون دست سرمربی تیم ملی بازتر است. این شرایط در تیم باشگاهی وجود ندارد و بازیکنان جایگاه تثبیت شده تری دارند. در تیم ملی همه فرصت دارند و همه بازیکنان احساس خطر می کنند.


بازیکنان جوان تیم ملی مثل طارمی پیشنهادات خوبی از کشورهای عربی دارند. به عنوان کسی که فصل قبل در قطر بازی می کرد، موافق رفتن بازیکنان ایرانی به این کشور هستی؟

مطمئنا شرایط فکری من با این بازیکنان متفاوت است و هر فرد دیدگاه و نظر خاص خودش را دارد. نمی توانم توصیه خاصی داشته باشم اما بازی در لیگی مثل ستارگان هم از نظر کیفی شرایط خوبی دارد و تیم های عربی با سرعتی باورنکردنی در حال پیشرفت در همه زمینه ها هستند اما بازیکن برای پیشرفت باید از فضای فوتبال آسیا فاصله بگیرد و به اروپا و تیم های کاملا حرفه ای ملحق شود.

اگر ده سال قبل شرایط مثل حالا بود و می توانستی به اروپا بروی، این کار را می کردی؟

من اوایل فوتبالم پیشنهادات خوبی داشتم. تصمیماتم از نظر خودم چندان بد نبود و البته شاید حسرت بزرگم، رد پیشنهاد تیم وولسفبورگ بود. در جام ملت ها که به همراه امیر قلعه نویی حضور داشتیم مسوولان تیم وولسفبورگ در هتل حاضر شدند و در حالی که قرارداد تیم را به همراه داشتند پیشنهادشان را رد کردم و همچنان حسرت آن را می خورم. شاید حضور در فوتبال آلمان به پیشرفت بیشترم کمک می کرد.

آرزویی داری که هنوز با تیم ملی به آن نرسیده باشی؟

بزرگترین آرزو و هدفم حضور در جام جهانی بود که به آن رسیدم. در لیگ ایران چهار قهرمانی دارم و خوشبختانه از نظر موفقیت شرایط بدی ندارم اما آرزوی بعدی ام حضور مجدد در جام جهانی است. چیزی که شاید اتفاق بیفتد و نیاز به تلاش چند برابری خودم و آمادگی ام دارد.