بهترین نقش آفرینی‌های بازیگران در تاریخ فیلم‌های اکشن

برترین ها: ژانر اکشن چیزی فراتر از اسلحه، خونریزی و انفجار است. این ژانر دارای تاریخی بسیار طولانی و پرجزییات است که به سال ۱۹۰۳ باز می گردد، زمانی که تماشاگران روی صندلی های خود نشسته و فیلم صامت «سرقت بزرگ قطار» (The Great Train Robbery) را تماشا می کردند.

از آن زمان به بعد تماشاگران با فیلم های شاهکاری در این ژانر مانند «بولیت» (Bullitt)، «ارتباط فرانسوی» (The French Connection)، «جان سخت» (Die Hard) و «جان ویک» (John Wick) آشنا شده اند که در هر یک شاهد هنرنمایی های خیره کننده بازیگران آن ها بوده ایم. در این ژانر است که استعداد بسیاری از بازیگران با نشان دادن شجاعت، آسیب و غم مشخص می شود. از فیلم های اکشن کلاسیک تا شاهکارهای مدرن، شما را با برخی از بهترین نقش آفرینی ها در تاریخ ژانر اکشن آشنا می کنیم.

1- سیلوستر استالونه در نقش جان رمبو در فیلم «اولین خون» (1982)

علیرغم بازی های پرفراز و نشیب استالونه وی بازیگر خارق العاده است و راجر ایبرت او را با مارلون براندو در دوران جوانی مقایسه کرده است. وی برای بازی در فیلم «کرید» (Creed) نامزد دریافت جایزه اسکار شد و بازی اش در فیلم هایی مانند «راکی» (Rocky) و «سرزمین پلیس ها» (Copland) با تحسین منتقدان روبرو شد. اگر چه گاهی صحنه های مجموعه فیلم های «رامبو» مضحک می شود اما استالونه بهترین بازی اش را در فیلم «اولین خون» (First Blood) ارایه داد که در آن نقش یک کهنه سرباز جنگ ویتنام را بازی می کرد که صورتی مهربان و بدنی سخت و ذهنی ترسیده داشت.

بازی او در این فیلم بسیار متفاوت از بازی های بعدی او بود. وی در این فیلم نقش شخصیت اصلی داستان را مانند یک بچه بازی می کند، مردی مهربان و دل نرم که برای برقرار کردن تماس چشمی نیز مشکل دارد. او خسته است و در جهنمی که برای او ساخته اند جایی برای آرام گرفتن نمی یابد.

از این رو وقتی سعی می شود او را از بین ببرند صورت او از درماندگی و ناامیدی تلخ فرو می رود تا این که رفته رفته به یک ماشین قاتل تبدیل می شود. بازی او با چشم هایش در این فیلم بی نظیر است. گاهی چشم هایش مانند یک حیوان به دام افتاده از حدقه بیرون می زنند و گاهی مانند یک سگ وحشت زده خرناس می کشد.

2-مل گیبسون در نقش مارتین ریگز در فیلم «اسلحه مرگبار» (1987)

مل گیبسون بازیگر فوق العاده ای است و مهارت بالایی در ترکیب دیوانگی، مردانگی و زمانبندی کمیک دارد. برای تایید این مطلب می توان به فیلم «اسلحه مرگبار» (Lethal Weapon) توجه کرد که بدون شک بهترین فیلم پلیسی با ترکیب مضامین طنز و اکشن است. وی در این فیلم نقش یک پلیس از کنترل خارج شده را بازی می کند که به پیشواز مرگ می رود و از همان ابتدای فیلم مشخص است که با مردی دیوانه روبرو هستیم.

تغییر شخصیت او در طول روز و شب بسیار باورنکردنی است. شب مست می کند و در فکر خودکشی است اما صبح پلیسی مغرور و با اعتماد به نفس است که با چشمانی از حدقه بیرون زده در تعقیب تبهکاران است. وی با ترکیب احساسات و دیوانگی توانسته شخصیتی در این فیلم بسازد که به شدت بیننده را با خود همراه می سازد هرچند هیچ پلیسی دوست ندارد با او همکار باشد.

3- ناتالی پورتمن در نقش ماتیلدا لاندو در فیلم «لنون: حرفه ای» (1994)

معمولاً بهترین نقش آفرینی های بازیگران نوجوان در فیلم های درام و ترسناک دیده می شود اما ناتالی پورتمن وقتی در نقش ماتیلدا لاندو در فیلم «لئون: حرفه ای» (Leon: The Professional) به کارگردانی لوک بسون نقش آفرینی کرد به بازی کودکان در فیلم های اکشن اعتبار تازه ای بخشید. او در سن ۱۱ سالگی با یک تست بازیگری خارق العاده این نقش را بدست آورد و با بازی خیره کننده خود در کنار ژان رنو و گری اولدمن توانست باعث حیرت تماشاگران و منتقدان شود به طوری که بازی او بین یک شخصیت بزرگسال انتقام جو و یک کودک معصوم در نوسان بود. او چنان با اعتماد به نفس در این نقش ظاهر شده که به سختی می توان باور کرد این اولین فیلم پورتمن بوده است.

بازی کنترل شده و حضور همراه با بلوغ او در صحنه های فیلم انسان را به فکر فرو می برد. شاید به یاد ماندنی ترین صحنه این فیلم زمانی باشد که وی در حال قدم زدن در راهرو آپارتمان است و وقتی متوجه کشته شدن خانواده اش می شود به سمت در خانه لئون می رود و دیدن ترسی که در نگاه این دختر است انسان را حیرت زده می کند.

4- جینا دیویس در نقش سامانتا کین/چارلی بالتیمور در فیلم «بوسه طولانی شب بخیر» (1996)

سال ۱۹۹۶ سال بسیار مهمی برای ژانر اکشن بود و تماشاگران در این سال با فیلم های بلاک باستر زیادی مانند «روز استقلال» (Independence Day)، «عملیات غیرممکن» (Mission: Impossible)، «صخره» (The Rock) و بسیاری دیگر آشنا شدند. در این میان فیلم «بوسه طولانی شب بخیر» (The Long Kiss Goodnight) کمتر مورد توجه قرار گرفت، شاهکاری با بازی جینا دیویس در نقش زنی که دو شخصیت کاملاً متفاوت داشت.

از یک طرف او سامانتا کین است که دوست داشتنی ترین زن خانه دار جهان با رازهای سر به مهر است و از طرف دیگر او چارلی بالتیمور است یک قاتل جذاب که در ناخودآگاه سامانتا پنهان شده است. به لطف داستان پیچیده فیلم که شامل هویت های پنهان و فراموشی است، بدون شک دیویس کار سخت و البته لذتبخشی در به تصویر کشیدن دو نقش متفاوت داشته است.

او به عنوان یک زن خانه دار ساده در پی یک حادثه در می یابد که مهارت زیادی در استفاده از چاقو دارد و وقتی که یک تفنگ در دست می گیرد به راحتی و بدون لحظه ای تفکر آن را سرهم کرده و حیرت و تعجب را می توان در چهره او دید. اما وقتی پای چارلی به میان می آید دیویس به یک شخصیت تاریک بسیار متفاوت تبدیل می شود.

5- اوما تورمن در نقش بئاتریکس کیدو در فیلم «بیل را بکش» (2003)

اگر فهرستی از بزرگ ترین قهرمانان فیلم های اکشن تاریخ تهیه کنیم بدون شک نام بئاتریکس کیدو نیز در آن خواهد بود. او در زمینه ورزش های رزمی آموزش دیده و تشنه انتقام است و نقش او را اوما تورمن با مهارت تمام بازی کرده است به نحوی که بسیار سخت است کسی غیر از تورمن را در این نقش دید.

واقعیت این است که تارانتینو از همان ابتدا این نقش را برای اوما تورمن نوشته بود و تورمن نیز با بهره گیری از استعداد بازیگری خود توانست تمامی احساسات طبیعی یک انسان را در دو فیلم با عنوان «بیل را بکش» (Kill Bill) به نمایش بگذارد. بازی او در قسمت اول و دوم فیلم کاملاً متفاوت است. در قسمت اول او عروسی است که از کما خارج شده و در مسیر انتقام هر آن کس که سر راهش قرار بگیرد را می کشد.

بازی او همراه با خشم و عزمی مثال زدنی است و توانایی جسمانی او بی نظیر است. در قسمت دوم اما جنبه های ملایم انسانی بئاتریکس کیدو آشکار می شود و در حالی که تحت تعلیم ورزش های رزمی قرار می گیرد شاهد ناامیدی، درماندگی، تحقیر و خواست او برای موفقیت هستیم. وقتی که کیدو می فهمد دخترش زنده است زنانگی او بیش از هر زمان دیگری نمود پیدا می کند. بازی او در این فیلم کلاسیک بسیار زیبا و فراموشی نشدنی است.

6- دنزل واشنگتن در نقش جان کریزی در فیلم «مردی در آتش» (2004)

دنزل واشنگتن در تمام فیلم هایی که بازی کرده کانون توجه فیلم بوده است حتی اگر نقش اول داستان نبوده باشد اما نقش آفرینی او در فیلم «مردی در آتش» (Man on Fire) که تریلری کمتر دیده شده از تونی اسکات بود بسیار ویژه بوده است. وی در این فیلم نقش یک مامور سابق سازمان سیا را بازی می کند که در الکل غرق شده اما زمانی که برای محافظت از یک دختر نوجوان ثروتمند استخدام می شود خود را در شانس تازه ای می بیند.

رفته رفته بین او و دخترک رابطه عمیق و احساسی شکل می گیرد و بعد از مرگ دختر، به جای احساسات، خشمی مرگبار جایگزین آن شده و شخصیت اول داستان انتقامی سخت از قاتلان او می گیرد. دنزل واشنگتن شخصیت کریزی را به عنوان یک مرد تودار و محافظه کار که رابطه خوبی با احساسات ندارد به زیبایی هر چه تمام تر ایفا می کند اما همزمان عشقش به دخترک را در قالب تمامی حرکات بدنی اش نشان می دهد. نکته کلیدی در مورد بازی واشنگتن در این فیلم حرکات اوست که از ابتدا تا انتهای فیلم زبان او برای ابراز عشق به دخترک و در نهایت انتقامی سخت از قاتلان اوست.

7- تام کروز در نقش وینسنت در فیلم «وثیقه» (2004)

در فیلم «وثیقه» (Collateral) به کارگردانی مایکل مان، تام کروز نقش وینسنت را بازی می کند، یک شخصیت خونسرد با موهای خاکستری که شخصیتی کاریزماتیک دارد اما رفته رفته وی به شخصیت منفی داستان تبدیل می شود. در واقع وینسنت یک قاتل است قربانیانش را تنها اسامی می بیند که باید از یک فهرست حذف شوند. وقتی زمان کشیدن ماشه می رسد او هیچ مشکلی ندارد و به راحتی این کار را انجام می دهد.

کروز نقش وینسنت را مانند یک شیطان مجسم بازی می کند، با استادی، خونسردی و اعتماد به نفس تمام به قابلیت های خودش. او شخصیتی است که تنها به کارش علاقه داشته و با دل و جان آن را انجام می دهد و همزمان می تواند بهترین دوست و بدترین دشمن شما باشد. کروز همواره بازیگر خلاقی بوده اما بازی او در فیلم «وثیقه» به او اجازه داد که نیمه تاریک درون خود را نیز به زیبایی به نمایش بگذارد.

8- لیام نیسون در نقش جان اوتوی در فیلم «خاکستری» (2011)

فیلم «خاکستری» (The Grey) تنها یک فیلم در مورد گرگ های درنده نیست بلکه فیلمی است در مورد میل به زنده ماندن، وجود خدا و جایگاه یک انسان در دنیای مادی. برای چنین فیلمی که ترکیبی از اکشن و موعظه گری پوچ گرایانه است باید شخصیت اول فیلم بین ویژگی های مردانه و صداقت عاطفی در نوسان باشد و لیام نیسون بهترین انتخاب برای این امر است. اگر چه وی در فیلم های اکشن بسیاری حضور داشته اما در «خاکستری» بازی وی استاندارد جدیدی را در نقش آفرینی های وی تعریف می کند.

وی در این فیلم نقش مردی خسته را بازی می کند که می توان غم را به وضوح در چهره اش دید و گاه و بیگاه به خودکشی فکر می کند اما بعد از سقوط در آلاسکا و مواجهه شدن با گرگ هایی درنده، هدفی برای زنده ماندن می یابد.

بدون شک بازی او در این فیلم لیاقت نامزدی اسکار را داشت. گاهی او را درمانده و گمشده می بینیم و وقتی که در مورد دوران جوانی و پدرش صحبت می کند لحن صدایش حزن انگیز است و وقتی که با خدا حرف می زند صدایش پر از خشمی ناشی از درماندگی است و البته وقتی یکی از همکارانش در حال خونریزی منتهی به مرگ است نجواهای او آرامش بخش می شود. بازی او در نقش رهبر یک گروه کارگر در مقابل دسته ای گرگ کاملاً باورپذیر است.

9-بنیسیو دل تورو در نقش آلخاندرو گیلیک در فیلم «سیکاریو» (2015)

فیلم اکشن «سیکاریو» (Sicario) به کارگردانی دنیس ویلنوو فیلمی پر از بازی های خیره کننده است؛ از شخصیت خوب و بد جاش برولین تا بازی خیره کننده امیلی بلانت در نقش یک مامور اف بی آی. اما اگر بخواهید یک بازی را به عنوان بهترین نقش آفرینی انتخاب کنید بدون شک باید بنیسیو دل تورو در نقش آلخاندرو گیلیک را انتخاب کنید، مردی با چشم هایی که مرگ از آن ها می بارد.

او وکیلی است که اکنون به یک قاتل بیرحم تبدیل شده، مردی خطرناک و خونسرد مانند یک مار زنگی. هر حرکتی که او می کند می تواند حرکتی مرگبار باشد و بازی فیزیکی دل تورو در این شرایط بسیار منحصر به فرد است، برای مثال صحنه ترسناک و آشفته کننده برداشتن ظرف آب را به یاد بیاورید. صحنه شکنجه یکی از اعضای کارتل مواد مخدر و حان برنثال را که می بینید به خشونت و بیرحمی غیرقابل توصیف این شخصیت در عین خونسردی او پی می برید. صحنه آخر رویارویی او با امیلی بلانت نیز بسیار ترسناک است.

دل تورو به آرامی بازوی بلانت را گرفته و با انگشتش اشک های او را پاک می کند بدون این که احساس آرامشی در بلانت یا تماشاگر ایجاد شود. هر حرکت او ظاهراً اتفاقی و غیرجدی است اما در واقع طوری دقیق برنامه ریزی شده که بیشترین تاثیر را داشته باشد. صحنه ای که وی در انتهای داستان سرکرده کارتل و خانواده او را به قتل می رساند اوج خشونت و نفرتی است که در این مرد وجود دارد.

10- جیمی فاکس در نقش بتس در فیلم «بچه راننده» (2017)

شاید جیمی فاکس یکی از بهترین بازیگران هالیوودی باشد که کمتر به او توجه شده و مورد تقدیر قرار گرفته است. در فیلم «وثیقه» او شخصیتش را بی نقص بازی می کند و در «جانگوی آزاد شده» (Django Unchained,) نیز بازی او خیره کننده است و برای بازی در نقش ری چارلز نیز برنده جایزه اسکار شد. اما وقتی آن نقش آفرینی ها را با نقش بتس در فیلم اکشن «بچه راننده» (Baby Driver) نگاه می کنید متوجه می شوید که فاکس لیاقت حضور در این فهرست را دارد.

هر بار که وی در این فیلم در مقابل دوربین ظاهر می شود کانون توجه فیلم می شود. او نقش مردی را بازی می کند که اطرافیانش باید بسیار مواظب و ملاحظه کار باشند. کوچکترین حرف نامربوطی مرگ در یک کوچه خلوت را برای شما در پی خواهد داشت.

او همواره سعی می کند اطرافیانش را تحقیر و تهدید کند و دست از سر آن ها نیز برنمی دارد. وی گفته که این شخصیت بسیار نزدیک به شخصیت یکی از دوستانش در زندگی واقعی بوده است. هر جمله ای که بتس به زبان می آورد یک تهدید است و برخلاف دیگر فیلم هایش، در «بچه راننده» وی یک شخصیت بسیار ترسناک دارد.