رپورتاژ آگهی

دکتر بهرام بادامچی

در روش جراحی پیشرفته و نوین، عملکرد و حفظ ظاهر بینی بعد از گذشت چندین سال و به صورت دراز مدت مطرح است. دکتر بهرام بادامچی با استفاده از شیوه های مدرن بهترین جراحی بینی را انجام می دهد.

چگونه از عوارض هماتوم تیغه بینی بعد از عمل جلوگیری کنیم؟

یکی از عواملی که باعث می شود بیمار بعد از عمل دچار انسداد بینی شود و تیغه بینی از بین برود، تشکیل هماتوم در زیر بافت مخاطی تیغه بینی است. برای جلوگیری از این موضوع، جراح بعد از این که تیغه بینی را باز کرد و مقدار غضروف مصرفی را از داخلش در آورد و بعد از اتمام عمل باید تیغه بینی را با زدن بخیه قابل جذب دو طرف مخاط را به هم نزدیک کند و از ایجاد فضایی مرده در این ناحیه پرهیز کند. البته این کار را می شود با گذاشتن دو عدد طلق یا همان اسپلینت سیلیکونی انجام داد. معمولا این طلق ها را ۱۰ روز الی ۲ هفته در بینی قرار می دهیم که هم تیغه بینی در خط وسط قرار بگیرد و هم از ایجاد هماتوم یا لخته خون بین دو طرف تیغه بینی جلوگیری شود.

همانطور که می دانید غضروف تنها بافتی از بدن است که مویرگ ندارد و تغذیه آن از طریق قوانین اُسمزی ( Osmosi ) و دریافت مواد غذایی از مخاط که روی آن است اتفاق می افتد. وقتی که بین مخاط و تیغه بینی خون قرار می گیرد، دیگر این تغذیه رسانی غضروف مختل می شود و معمولا سلول های غضروف طوری هستند که ۷۲ ساعت می توانند این وضعیت را تحمل کنند. اگر بیشتر از این باشد، غضروف ها از بین می رود و بافت فیبروز آرام آرام جایش را می گیرد و بینی نشت پیدا می کند.

به خاطر این موضوع، توصیه دکتر بادامچی به بیماران این است که از فعالیت های شدید ورزشی و یبوست و فشار آوردن در هنگام دفع مدفوع و هر فعالیتی که باعث افزایش ضربان قلب مثل راه رفتن سریع و امور انجام زناشویی ( Sex ) پرهیز کنند. به بیماران توصیه می شود تا ۲ ماه از هرگونه فعالیت سنگین خودداری کنند. در ایام نقاهت بهتر است که بیماران از میوه و روغن های گیاهی استفاده کنند که دچار یبوست نشوند و از خم و راست شدن و بلند کردن اجسام با وزن بیش از ۵ کیلو هم خودداری کنند که دچار عارضه هماتوم تیغه بینی نشوند.

حالا اگر کسی دچار هماتوم تیغه بینی شد باید حتما بلافاصله به پزشک معالجش اطلاع دهد که قبل از طی شدن این ۳ روز که وقت طلایی است، پزشک تیغه بینی را از هماتوم تخلیه کند. این امر را معمولا داخل مطب می توان انجام داد که با پانسمان و دارو این وضعیت را درمان می کند تا غضروف از بین نرود.

علل ایجاد بوی بد بینی در افرادی که عمل زیبایی انجام می دهند چیست؟

یکی از مطالب جالبی که در این مورد وجود دارد، بعضی از بیماران تا مدت 6 ماه بعد از عمل اظهار می کنند که داخل بینی آنها بود می دهد. معمولا چندین علت مطرح است. یکسری از علل مربوط به قبل از عمل جراحی می شود. یکسری دیگر از علل مربوط به بعد از عمل جراحی می شود. کسانی که معمولا عمل بینی را انجام می دهند باید یکسری معاینات مثل آندوسکوپی تشخیصی داخل بینی و سینوس ها را اگر داخل مطب داشته باشند (که اکثر متخصص های گوش و حلق و بینی دارند)، بینی بیماران تحت آندوسکپی قرار می گیرد و اگر سینوزیت چرک عفونت قارچی اینها باشد به بیمار توصیه می کنیم که قبل از این که عمل جراحی بینی انجام بدهد، یکسری درمان انجام دهد که ببینیم سینوزیتش از نوعی است که به دارو جواب می دهد یا نه و اگر نیاز هم باشد سیتی اسکن می گیریم. وضعیت سینوس های بیمار را بهتر بررسی می کنیم که آیا امکان دارد همزمان با عمل زیبایی بینی، عمل سینوزیت را هم برای او انجام دهیم یا حتی قبل از عمل زیبایی بینی سینوزیتش را مورد عمل جراحی قرار دهیم.

دومین مورد وجود جسم خارجی است؛ که به هر علتی جسم خارجی چه قبل از عمل چه بعد از عمل داخل بینی مانده باشد باعث عفونت می شود. بعضی اوقات به هر دلیلی ممکن است مش هایی که برای جلوگیری از خونریزی داخل بینی گذاشته می شود، فراموش شده و در آورده نشوند و این باعث بوی بد و نامطبوع بینی شود که حتما باید بیماران این نکته را به پزشک یادآوری کنند.

سومین مورد وجود بیمار ریمیک آتروپیک است. کسانی که معمولا در معرض دود و تماس مواد شیمیایی هستند و یا آلرژی های طول کشیده که مجبور شده اند چندین سال اسپری بینی مصرف کنند، مخاط این افراد کم کم آن خاصیت ترشحی خودش را از دست می دهد و گابلت سل ها که وظیفه شان ترشح مخاط بینی است، اینها از بین می روند و دچار خشکی می شود. بینی که مقدار رطوبتش کم باشد، در معرض رشد میکروب هایی مثل سودمون است که باعث عفونت و بوی بد می شود؛ که باید بعد از عمل به بیمار توصیه شود که از شوینده های مناسب که شامل آنتی بیوتیک هم می شود به طور موضعی استفاده کند. یکسری اسپری ها هم هستند که خصایت اُسمزی آن خیلی زیاد است و تَملی که داخل آنها استفاده می شود غلیظ تر از سرُم شستشوی معمولی که به نام آب اسپری اُقیانوسی معروف هستند یا همان اسپری مینوپرز که در بازار ایران هم موجود است که به بیماران توصیه می شود جهت شستشوی بینی از این اسپری استفاده شود.

چهارمین علت که مهم ترین علت بوی بد بینی هم هست، به این شکل است که نخ جراحی وقتی که بینی باز می شود و ما می خواهیم غضروف ها را روبروی هم قرار بدهیم و تنظیم کنیم شکل ظاهری را، از این بخیه ها استفاده می کنیم. بخیه های داخل بینی دو نوع هستند و یکسری بخیه ها از جنس نایلون دائمی که جذب بدن نمی شوند؛ یکسری از بخیه ها از جنس PDS هستند که شش ماهه جذب می شوند و در نهایت یکسری از بخیه ها جذبی هستند ولی مدت جذب 20 روز الی یک ماهه دارند. معمولا داخل بینی اگر می خواهیم یک غضروف ماندگاری طولانی داشته باشد از بخیه های نایلونی استفاده می کنیم که دائمی باشند. در بعضی از موارد هم برای این که غضروف ها روبروی هم قرار بگیرند از نخ PDS استفاده می کنیم. خوبی این نخ این است که بالاخره اگر به هر علتی موقع بخیه زدن مشکلی داشته باشد که ما چند گره می زنیم که برجسته باشد. به مرور زمان جذب می شود. در عرض 6 ماه برجستگی آن برطرف می شود.

حالا به غیر از این موضوع چه بخیه ای که 6 ماهه جذب می شود (اسمش PDS) و چه بخیه ای که نایلون هست که ما از غضروف رد می کنیم نباید طوری باشد که قسمتی از نخ بخیه بیاید به داخل حفره بینی. اگر این اتفاق بیفتد قسمتی از نخی که قرار بود ما از غضروف عبور بدهیم آمده باشد و از مخاط داخل بینی رد شده باشد، این یک بهانه ای می شود که میکروب ها رخنه کنند به داخل بینی و بینی دچار عفونت مزمن و آبسه و گاهی بوی بد می شود. آنجا یک ناحیه و ترکتی می شود که از آنجا چون بینی انسان جزو نواحی است که خیلی کلونی های میکروبی فراوان دارد، بالاخره محل عبور هواست و هوا کلی ویروس و میکروب دارد؛ پس بینی محیط استریلی نیست. اگر نخ بخیه از داخلش رد شده باشد و یک سرش هم برود داخل غضروف بینی، این راهی برای نفوذ میکروب ها خواهد بود که معمولا تا شش ماه صبر می کنیم که معمولا از نوع بخیه هایی که از جنس PDS باشد معمولا در مدت این 6 ماه جذب می شود و این ارتباط از بین می رود ولی اگر از نوع نایلون باشد، بینی باید کلا باز شود و بخیه دوباره زده شود و به خاطر این موضوع دیگر الان قسمت های داخلی بینی غضروف ها بیشتر از نوع نخ PDS استفاده می کنند. نخ نایلون را برای دوختن برش های روی پوست بینی که بعد از 6 یا 7 روز کشیده می شود استفاده می کنند و برای دوختن مخاط داخل بینی از نخ های با جذب یک ماهه استفاده می شود که اینها دیگر نیاز به کشیدن ندارند و بر اثر شستشو، آرام آرام این بخیه ها داخل مخاط بینی جذب می شوند و مشکل رفع می شود.