مار کوتوله بوآ چقدر خطرناک است؟

این مار کوچک تنها حدود ۷.۸ اینچ طول دارد و متعلق به خانواده Tropidophiidae، گروهی از مارهای کوتوله غیر سمی است. این یافته به این معنی است که در حال حاضر ۳۴ گونه Tropidophis تایید شده است.

وزارت محیط زیست اکوادور در بیانیه‌ای اعلام کرد: این کشف نادر توسط محققان چند سازمانی انجام شده است که شامل مائوریسیو اورتگا آندراده، الکساندر بنتلی، کلودیا کخ، ماریو یانز-مونوز و عمر انتیاوسپه نتو می‌شود.

این گونه به خصوص منحصر به فرد است زیرا دارای "لگن وستیژیال" است، به این معنی که اگرچه بدون دست و پا است، اما هنوز استخوان های لگن دارد. این یک ویژگی اولیه است که در برخی از گونه‌های مارها یافت می‌شود و نشان می‌دهد که آنها از مارمولک‌هایی که میلیون‌ها سال پیش دست و پای خود را از دست داده‌اند تکامل یافته‌اند.

یانز مونوز، که برای موسسه ملی تنوع زیستی کار می کند، به خبرگزاری فرانسه گفت: مارها "یادگار زمان هستند. آنها حیوانات باستانی هستند که پیدا کردن یا برخورد با یکی از آنها یک امتیاز است."

دانشمندان دقیقاً نمی دانند چه زمانی مارمولک ها پاهای خود را از دست دادند، اما اولین نمونه مار در دوره ژوراسیک، بین ۱۴۳ تا ۱۶۷ میلیون سال پیش، در آثار فسیلی ظاهر شد.

مدتی پس از انقراض دایناسورها در ۶۶ میلیون سال پیش، خزندگان متنوع شدند و به مارهای مدرنی تبدیل شدند که امروزه می شناسیم.

در حال حاضر بیش از ۳۰۰۰ گونه تایید شده مار روی این سیاره وجود دارد که ۶۰۰ گونه از آنها سمی هستند. اما دانشمندان ممکن است همه گونه ها را کشف نکرده باشند، به ویژه آنهایی که در مناطق دور افتاده زندگی می کنند.

در یک مطالعه جدید بر روی این گونه، محققان تأیید کردند که بوآ احتمالا بومی این کشور است، به این معنی که اکنون ۶ مار کوتوله وجود دارد که بومی آمریکای جنوبی هستند.

در این مطالعه آمده است که گونه جدید به دلیل نادر بودن باید یک گونه در معرض تهدید در نظر گرفته شود. اکنون، محققان به مطالعه این گونه برای تعیین چگونگی انجام تلاش‌های حفاظتی ادامه خواهند داد.

به گفته وزارت محیط زیست، بوآ در بخش‌های بسیار روستایی جنگل‌های استوایی آمازون، از جمله کوهپایه‌های استوایی شرقی و جنگل‌های کوهستانی همیشه سبز پایین زندگی می‌کند.

بوآ کوتوله از نظر رنگ آمیزی شبیه مار بوآ، مار بسیار بزرگتر دیگری است که در جنگل های بارانی آمریکای جنوبی زندگی می کند. بوآها با قطع خون رسانی طعمه ها را می کشند. آنها این کار را با حلقه زدن به اطراف قربانی خود و هدف قرار دادن سیستم گردش خون آن انجام می دهند.

این کشف گونه بر نیاز دانشمندان به انجام تحقیقات بیشتر در مناطق گرمسیری دورافتاده برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تنوع زیستی آنها تاکید دارد.