پرندگان عجیبی که مصریان به خدایان تقدیم می‌کردند

خبرآنلاین-امیرحسین فوقانی: پرندگان مومیایی شده قبلاً توسط مصریان باستان به عنوان قربانی برای خدایانی مانند هوروس، رای و توت دفن می شدند.

 در حقیقت، میلیون ها پرنده سلاخی شده در کنار مومیایی های مصری دفن شدند. اما تا این لحظه مشخص نبود که آیا این پرندگان مانند گربه ها اهلی شده اند یا حیوانات وحشی هستند. در فرهنگ مصر باستان، پرندگان اهمیت بسیار مهمی داشتند.

یکی از شناخته شده ترین نمادهای مصر باستان پرنده مصری است. به عنوان نمادی برای زندگی پس از مرگ و تولد دوباره و همچنین مکانی برای رفتن روح عمل می کرد. مصریان معتقد بودند که پس از مرگ، روح یک فرد توسط پرنده ای ربوده می شود و به اوزیریس بر تخت او می پیوندد.

این نماد همچنین به عنوان نمادی قوی از الهه نخبت عمل می کند که اغلب با تاج یا روسری ساخته شده از پرندگان مصری نشان داده می شد.

بر اساس مطالعات اخیر که ترکیب شیمیایی این پرندگان را مورد بررسی قرار داده است، قبل از حفر لانه های خود، آنها حیواناتی رام نشده و وحشی بودند که در طبیعت زندگی می کردند. یک جنبه و سوال جالبی که اغلب مطرح می شود این است که چگونه مصری ها توانستند این همه پرنده را صید کنند؟

این یک بحث شدید است. اگر این پرندگان در مقیاس صنعتی پرورش داده شوند، تأثیر اقتصادی قابل توجهی خواهد داشت، اما اگر شکار شوند، این به معنای بار زیست محیطی عظیمی بر جمعیت پرندگان خواهد بود.

استخوان ها و عادات غذایی پرندگان به محققان کمک کرد تا معما را کشف کنند. محققان در موزه تلاقی ها در لیون همچنین پوست مومیایی شده ۲۰ پرنده ایبیس و دیگر پرندگان را بررسی کردند.

این رژیم غذایی برای حیوانی که در اسارت نگهداری می شود امکان پذیر نبود.

از آنجایی که ابیس ها احتمالاً یک جمعیت محلی دائمی در دره نیل بودند، یافته های این مطالعه نشان می دهد که پرندگان شکاری اغلب به خارج از آن منطقه می رفتند. با این حال، آنها در جستجوی غذا بیشتر از مصری هایی که حیوانات را مومیایی می کردند، این کار را انجام می دادند.

بقایای پرندگان در مراحل مختلف زندگی نیز توسط محققان کشف شد که نشان می دهد آنها به نوعی در اسارت بزرگ شده اند. در برخی از متون آن عصر نیز به این عمل اشاره شده است.

با این حال، شواهدی مبنی بر شکار پرندگان وحشی در هنر مصر باستان وجود دارد و یک تحقیق در سال ۲۰۱۹ این فرضیه را مطرح کرد که آنها پرندگان مهاجری بودند که برای مدت کوتاهی رام شدند.

طبق آخرین مطالعه، این پرندگان وحشی بودند.

با توجه به این واقعیت که مصری ها میلیون ها گونه شکارچی و ابیس را صید کردند، کارشناسان به این نتیجه رسیدند که آنها یک شبکه شکار پیشرفته داشتند.