داریوش مصطفوی؛ مردی که دو بار فوتبال را احیا کرد
داریوش مصطفوی یک بار زمانی که تیم ملی ایران را بعد از ۲۰ سال دوری به جام جهانی رساند و یک بار وقتی که مقابل دخالت مستقیم نهادهای سیاسی و امنیتی ایستاد، فوتبال را احیا کرد.
روزنامه اعتماد: داریوش مصطفوی یک بار زمانی که تیم ملی ایران را بعد از ۲۰ سال دوری به جام جهانی رساند و یک بار وقتی که مقابل دخالت مستقیم نهادهای سیاسی و امنیتی ایستاد، فوتبال را احیا کرد.
بعد از انقلاب فدراسیون فوتبال هم مثل همه نهادهای دیگر دستخوش تغییرات بزرگی شد. شور انقلابی و تصورات عجیب برخی افراد که حرف از «فوتبال اسلامی» و «ورزش امپریالیستی» میزدند، باعث شد این رشته رو به رشد به یکباره دچار سکته شود. مسابقات باشگاهی تعطیل شد، بازیکنان پراکنده شدند و رویای صعودهای متوالی به جام جهانی رنگ باخت. در این شرایط بود که تیمسار نوآموز فوتبال را در دست گرفت و داریوش مصطفوی را که به تازگی از امریکا برگشته بود به عنوان دبیرکل منصوب کرد، اما اوضاع درست پیش نمیرفت. مرحوم مصطفوی در یکی از مصاحبههای مفصلش با سالنامه اعتماداز سختیهای کارکردن در آن دوران به تفصیل سخن گفته بود.
مصطفوی مدتی از فوتبال فاصله گرفت تا در نهایت سال 73 به عنوان رییس فدراسیون بازگشت. بازگشت او مصادف شد با مسابقات انتخابی جام جهانی 1998. مصطفوی در شرایطی فوتبال را تحویل گرفت که با یک ویرانه مواجه بود. ویرانهای به جا مانده از حضور ده رییس فدراسیون طی ده سال! مدیرانی که بعضی از آنها عمر مدیریتیشان بعد از چند ماه به پایان میرسید.
مصطفوی در این وضعیت و در شرایط پساجنگ موفق شد به هر طریقی که بود فوتبال ایران را بعد از چهار دوره غیبت در جام جهانی، به بزرگترین فستیوال فوتبال در جهان برساند. صعودی که هم به لحاظ ورزشی هم به لحاظ اجتماعی و سیاسی یکی از بزرگترین رخدادهای تاریخ بعد از انقلاب به حساب میآید. از آن تاریخ به بعد خیابانهای ایران هنوز جشنی به بزرگی و پرشوری جشن صعود به فرانسه 98 را به خودش ندیده است.
صعود به جام جهانی 1998 اهمیت تاریخی بزرگی دارد. این صعود دفتر فوتبال ایران را ورق زد و وارد فصلی تازه کرد. عدم صعود به جام جهانی برای کشوری که تلاش میکند توسعه در فوتبال را پیش ببرد مانند یک سد محکم عمل میکند؛ حداقل یک نسل از فوتبالیستهای یک کشور میسوزند، کما اینکه فوتبالیستهای دهه 60 ایران با وجود آن همه استعداد به خاطر عدم صعود ایران به جام جهانی سوختند و بسیاری فرصتهای مالی و زیرساختی از بین میرود. اگر ایران در جام جهانی 1998 به فرانسه نمیرسید بسیاری از بزرگانی که امروز به عنوان اسطوره شناخته میشوند نامی در حد معمول پیدا میکردند. خداداد عزیزی، کریم باقری، محمد خاکپور، احمدرضا عابدزاده و سایرینی که به واسطه حضور در تیم ملی ایران و صعود به جام جهانی 1998 وارد تالار مشاهیر تاریخ فوتبال ایران شدند. همه آنها این صعود را مدیون مردی هستند که با کمترین بودجه و امکانات آن هم در شرایطی که کشور دوران پساجنگ را میگذراند، ایران را به جام جهانی برد و البته به پاداش این خدمت بزرگ از کار برکنار شد!
داریوش مصطفوی نه حضور در مراسم قرعهکشی جام جهانی را دید و نه در جام جهانی حاضر شد، چرا که بعد از صعود ایران با برتری مقابل استرالیا از کار برکنار و جای خود را به محسن صفایی فراهانی داد. خودش میگفت این دستور سید محمد خاتمی به مصطفی هاشمیطبا رییس وقت سازمان تربیتبدنی بود و البته هاشمیطبا میگوید مصطفوی خودش گفته من قلب درد دارم و میخواهم استعفا بدهم. وارد این ماجرا نمیشویم که حق با کدام بوده اما احتمالا به خاطر همین اتفاق بود که وقتی دید همین بلا را سر کس دیگری آوردند یک تنه وارد میدان شد و با دو مصاحبه فوق جنجالی دوباره نقطه عطفی در تاریخ فوتبال ایران گذاشت. مصطفوی بعد از عزل شهابالدین عزیزی خادم که آن هم پس از صعود ایران به جام جهانی رقم خورد در یک مصاحبه تلویزیونی در پخش زنده از نقش نهادهای غیر فوتبالی سیاسی و امنیتی در این تغییر و تحول پرده برداشت و گفت: «ویدیویی وجود دارد از اعضای هیات رییسه که نشان میدهد این افراد اذعان میکنند با زور از ما امضا گرفتند [برای عزل رییس فدراسیون]». اظهاراتی که دردسرهای زیادی هم برایش ایجاد کرد که بعدها در فرصتی مناسب به آن خواهیم پرداخت (مصطفوی این دردسرها را در یک گفتوگوی خصوصی با خبرنگار روزنامه اعتماد روایت کرده است). افشای دلیل اصلی برکناری رییس قانونی فدراسیون در آن مقطع که هیچ کس حرفی نمیزند، چه به خاطر منافع شخصی چه به خاطر نگرانی از عواقب اظهارنظر، سندی شد برای تفسیر پشت پرده همه آنچه در این سالها در فوتبال جریان داشته است. در واقع مصطفوی تبدیل به اولین فردی شد که در آنتن زنده تلویزیون چنین مسالهای را عنوان کرد.
مصاحبه دوم هم برمیگردد به مجادله سخت او با احمد راستینه نماینده پایداریچی مجلس در آنتن زنده تلویزیون. جایی که مصطفوی خطاب به راستینه میگوید: «چرا در فوتبال دخالت میکنید؟ بروید آب و نان مردم را درست کنید! و تاکید میکند تا شما نماینده مجلس هستید هیچ چیزی درست نمیشود!» این ویدیو در آن مقطع به معنای واقعی کلمه مگاوایرال شد و جالب اینکه درست پس از انتشار خبر درگذشت او بلافاصله در شبکههای اجتماعی در کنار آن ویدیوی اول بازنشر شد و دوباره بازدید میلیونی گرفت.
مصطفوی یک بار با رساندن ایران به جام جهانی و یک بار به خاطر دفاع از فوتبال مقابل دخالت نهادهای غیر فوتبالی جان دوبارهای به این رشته ورزشی در کشور داد. اتفاقا مقابله با دخالت نهادهای غیر فوتبالی تا آخرین روزهای زندگی دغدغه او به عنوان یکی از قربانیان این مساله بود. کما اینکه در آخرین مصاحبه زندگیاش که با روزنامه اعتماد در تاریخ 20 خرداد انجام شد، تاکید داشت که افرادی غیر فوتبالی از برخی نهادها قصد برکناری امیر قلعهنویی سرمربی تیم ملی را دارند و این کاری است اشتباه!
داریوش مصطفوی به عنوان ستاره سابق تیم ملی و باشگاههای استقلال و پرسپولیس خدمات زیادی به فوتبال این کشور کرد. اما این دو خدمت او در تاریخ ثبت خواهد شد.
ارسال نظر