استپانیان: روی دست عابدزاده دیگر گلری نمی‌آید
کاپیتان سابق سپاهان می گوید همیشه از استقلال و پرسپولیس پیشنهاد داشته اما هیچ وقت دلش نمی‌خواست از این تیم جدا شود.
ایرنا: اگر بخواهیم بهترین بازیکنان خارجی تاریخ لیگ ایران را انتخاب کنیم، بی‌اختیار نام لئون استپانیان هم به ذهن‌مان خطور خواهد کرد. هافبک چپ‌پا و شوتزنِ سپاهان که یکی از بهترین بازیکنانِ لیگ ایران- از اواسط دهه ۷۰ تا اواسط دهه ۸۰ شمسی- بود. غالبِ دوران حرفه‌ای استپانیان در ترکیبِ سپاهان سپری شد و عملکردش به قدری درخشان بود که هواداران، او را با لقبِ :«لئونِ استویچکف» صدا می‌زدند. این لقب به دلیل شباهتِ سبک بازی استپانیان با ستاره اسبق تیم ملی بلغارستان و باشگاه بارسلونا بود. لئون که حالا چند سال است از فوتبال ایران فاصله گرفته، این روزها سرمربی تیم دوم پیونیک ارمنستان است و البته مدیریت آکادمی این باشگاه مشهور را نیز بر عهده دارد.
او صحبت‌های جالبی انجام داد؛ به‌خصوص جایی که گفت اگر او، عابدزاده و علی دایی در این دوران بازی می‌کردند، تیلیاردر می‌شدند.
به عنوان اولین سوال، دوست دارم بدانم لئون استپانیان که زمانی یکی از بهترین بازیکنان لیگ ایران بود، این روزها چه می‌کند؟ آیا در فوتبال فعالیتی داری یا کلاً این رشته را بوسیده و کنار گذاشته‌ای؟
من چند سال است که سرمربی تیم دوم پیونیک هستم. با این تیم در سطح دوم فوتبال باشگاهی در ارمنستان حضور دارم. ضمن اینکه مدیر آکادمی این باشگاه نیز هستم و به تربیت بازیکنان جوان مشغولم.
وقت می‌کنی بازی‌های سپاهان و همچنین لیگ ایران را دنبال کنی؟
زیاد نه؛ وقت نمی‌کنم. سرم خیلی شلوغ است، چون بازی‌های ما شروع شده و درگیر هستم. با این حال کم‌وبیش در جریانِ نتایج سپاهان هستم و به طور خلاصه هم که شده، بازی‌های تیم محبوبم را دنبال می‌کنم.
پس می‌دانی که سپاهان چه نتایجی کسب کرده و در کجای جدول قرار دارد؟
بله؛ می‌دانم و به نظرم فعلاً سپاهان خوب نتیجه نگرفته. با این تیمی که بسته‌اند، نتایج ضعیفی کسب کرده‌اند.
سال آخر که در اوج بودم و کاپیتان، ۱۷ یا ۱۸ هزار دلار گرفتم. از سال بعد، بازیکنان شدند ۱۰۰ و ۲۰۰ هزار دلاری. پول که به فوتبال ایران آمد، دیگر بازیکنان مثل قبل نشدند که نشدند. الان خودشان را بُکشند، دیگر بازیکنی مثل علی دایی متولد نمی‌شود. یا اینکه روی دست عابدزاده نمی‌آید که خودش یک تیم بود.
به نظرت مشکل سپاهان کجاست؟ بازیکنان، مدیریت یا کادرفنی؟
من معتقدم سپاهان به زمان نیاز دارد تا نتایج بهتری کسب کند. بازیکنان هنوز گیج هستند و نتوانسته‌اند آن مدلِ فوتبالی که نویدکیا می‌خواهد را در زمین به نمایش بگذارند. بازیکنان سپاهان یکدست نیستند و فکر می‌کنم از هفته پنجم و ششم بتوانند به همان روند قبل برگردند و به تیمی بهتر تبدیل شوند.
گفتی مدلی که نویدکیا می‌خواهد. سرمربی سپاهان چه سبکِ فوتبالی را در ذهن دارد؟
محرم همیشه دنبال فوتبالِ مدرن، کلاسیک، تکضرب و حرکت از کناره‌ها است. او تیمش را برای انجامِ این سبک از بازی به زمین می‌فرستد اما فعلاً نتیجه نگرفته است.
البته این نتایج باعث شده تا هواداران سپاهان، نگرانِ آینده تیم‌شان باشند.
من که نگران نیستم و به آن‌ها هم توصیه می‌کنم که نگران نباشند. اصلاً شک ندارم که سپاهان با نویدکیا به روزهای اوج برمی‌گردد اما باید به او و تیم زمان بدهیم. سپاهان با نویدکیا خوب و قشنگ بازی می‌کند اما در نتیجه‌گیری موفق عمل نکرده که مطمئنم این اتفاق هم رخ خواهد داد.
اما پشتِ این نتایج، یک اتفاق مثبت هم رخ داده که پنهان مانده.
چه اتفاق مثبتی؟
اینکه نویدکیا اعتقاد ویژه‌ای به بازیکنان جوان دارد و در رقابت‌های آسیایی هم دیدیم که بازیکنان ۱۸ و ۱۹ ساله در ترکیب قرار گرفتند. اینکه یک سرمربی در دلِ بحران، چنین جسارتی داشته باشد، مثال‌زدنی است.
اینکه صدر در صد اما سپاهان همیشه این کارها را انجام داده و چنین اتفاقی فقط مختص به نویدکیا نیست. سپاهان بهترین آکادمی فوتبال ایران را دارد و همه ساله بازیکنان بسیاری به تیم اصلی تزریق می‌شوند. خودِ محرم هم یکی از بازیکنانی بود که از آکادمی سپاهان راهی تیم اصلی شد.
به موضوع مهمی اشاره کردی. یادت هست زمانی را که نویدکیا به تیم اصلی سپاهان آمد؟
چطور یادم نباشد؟ من کاپیتان تیم بزرگسالان بودم و محرم در تیم جوانان بازی می‌کرد. من چند بازی‌ِ تیم جوانان را دیدم و به مربیانی نظیر مهدی مناجاتی و حمید ندیمیان گفتم که یک بازیکن به نام محرم نویدکیا هست که فوق‌العاده بازی می‌کند. پیشنهاد دادم و کادرفنی هم بررسی کرد و نویدکیا با توجه به استعداد بالایی که داشت، به تیم بزرگسالان آمد. بعدها در زمانِ مربیگری استانکو به اوج رسید و به یکی از بهترین بازیکنانِ تیم تبدیل شد.
بگذریم. می‌دانی که مبلغ قراردادها در فوتبال ایران بالا رفته و اعداد و ارقام سر به فلک می‌کشند؟
می‌دانم و تا حدودی اطلاع دارم.
خودت دوست نداشتی در این دوره بازی کنی و پول بیشتری بگیری؟
چرا که نه اما به عقب که نمی‌شود برگشت. نه‌تنها من بلکه اغلب هم‌دوره‌ای‌هایم مثل احمدرضا عابدزاده، علی دایی، کریم باقری و ... اگر الان بازی می‌کردند، تیلیاردر می‌شدند. آن موقع پول نبود و رفاقت و تعصب، حرف اول را می‌زد. خیلی چیزها در فوتبال از بین رفته است.
من همه ساله از استقلال و پرسپولیس پیشنهاد داشتم. به سپاهان علاقه‌مند بودم و نمی‌خواستم به خاطرِ چند هزار دلارِ بیشتر، از تیم محبوبم جدا شوم. من ۱۰ فصل برای سپاهان بازی کردم و امکان نداشت در فصل نقل‌و انتقالات، استقلال و پرسپولیس سراغ من نیایند.
البته با این حرف تو مخالفم که می‌گویی آن زمان اصلاً پول نبود.
چرا مخالفی؟
خودت از سپاهان چقدر می‌گرفتی؟
مبلغ را بگویم، خنده‌ات می‌گیرد. سال آخر که در اوج بودم و کاپیتان، ۱۷ یا ۱۸ هزار دلار گرفتم. از سال بعد، بازیکنان شدند ۱۰۰ و ۲۰۰ هزار دلاری. پول که به فوتبال ایران آمد، دیگر بازیکنان مثل قبل نشدند که نشدند. الان خودشان را بُکشند، دیگر بازیکنی مثل علی دایی متولد نمی‌شود. یا اینکه روی دست عابدزاده نمی‌آید که خودش یک تیم بود. من از سال ۱۳۷۴ وارد فوتبال ایران شدم؛ فوتبالیست‌های آن زمان کجا و این‌ها کجا؟
الان بازی می‌کردی، چقدر می‌گرفتی؟
کمتر از یک میلیون دلار نمی‌گرفتم؛ شک نکنید.
با توجه به کیفیت بازیکنانِ فعلی و ارقام قرارداد آن‌ها، رقم معقولی را گفتی...
الان بازیکنان نقشی در انتقال‌ها ندارند، بلکه ایجنت‌ها نقش اصلی را ایفا می‌کنند. برای فوتبالیست هم مهم نیست چقدر بازی کند، چون می‌داند با حمایتِ همان ایجنت، فصل بعد هم تیم دارد. غیرت و تعصب هم مثل قبل در فوتبال ایران وجود ندارد. یادم می‌آید انتقال از پرسپولیس به استقلال یا بر عکس، یک تابو بود اما حالا خیلی راحت، بازیکنان به تیم رقیب می‌روند.
تو گفتی از پرسپولیس به استقلال نمی‌رفتند و برعکس اما من می‌گویم حتی بازیکنان سپاهان هم خیلی سخت به این دو تیم مطرح پاسخ مثبت می‌دادند. نمونه‌اش خودت.
عجب حرفی زدی؛ کاملاً درست است. من همه ساله از استقلال و پرسپولیس پیشنهاد داشتم. به سپاهان علاقه‌مند بودم و نمی‌خواستم به خاطرِ چند هزار دلارِ بیشتر، از تیم محبوبم جدا شوم. من ۱۰ فصل برای سپاهان بازی کردم و امکان نداشت در فصل نقل‌و انتقالات، استقلال و پرسپولیس سراغ من نیایند.
در ذهنت نبود که حداقل یکی دو فصل برای یکی از این تیم‌ها بازی کنی؟
هدف من این بود که در سپاهان بمانم و در این تیم با فوتبال خداحافظی کنم. چیزی جز این در ذهنم نبود و به همین دلیل هرگز به استقلال و پرسپولیس نرفتم.
حرفی مانده که بخواهی بزنی و ما از تو سوال نکرده باشیم؟
حرف خاصی ندارم. فقط متشکرم که هنوز به یاد من هستید. من ایران را دوست دارم و هر چه دارم از کشور شماست. آرزوی موفقیت می‌کنم برای دوستانم در لیگ ایران و همچنین باشگاهِ بزرگ سپاهان.
ارسال نظر