در آيات و روايات دين مبين اسلام تاكيد بسياري بر چگونگي انجام عبادات شده است كه در بسياري از موارد شرط قبولي آن‌ها را نيز در برمي‌گيرند و توجه به آن‌ها مي‌تواند پاسخي در برابر سوال برخي از افراد باشد كه عبادت خود را خالي از حس و حال معنوي مي‌دانند.
خبرگزاری ایسنا: در آيات و روايات دين مبين اسلام تاكيد بسياري بر چگونگي انجام عبادات شده است كه در بسياري از موارد شرط قبولي آن‌ها را نيز در برمي‌گيرند و توجه به آن‌ها مي‌تواند پاسخي در برابر سوال برخي از افراد باشد كه عبادت خود را خالي از حس و حال معنوي مي‌دانند.
آيات بسياري از كلام الله مجيد به بحث چگونگي انجام عبادات مي‌پردازد كه در ادامه به برخي از آن‌ها به همراه دو مورد از رواياتي كه از پيامبر مكرم اسلام (ص) در اين زمينه نقل شده است، مي‌پردازيم.
آيات و روايات، براي عبادت شيوه‌ها و شرايطي را بيان كرده است كه در جاي خود بحث خواهد شد؛ ولي چون اين آيه، اولين فرمان الهي خطاب به انسان در قرآن است، سر فصل‌هايي را بيان مي‌كنيم تا مشخص شود، عبادت بايد چگونه باشد:
1- عبادت مامورانه؛ يعني طبق دستور او و بدون كم و زياد و خرافات.
2- عبادت آگاهانه، تا بدانيم مخاطب و معبود ما كيست. «حَتَّى تَعْلَمُوا ما تَقُولُونَ» (سوره نساء آيه 43).
