با فیلم های جشنواره فیلم فجر ۳۵ آشنا شوید

ماهنامه همشهری ۲۴ - سید احسان عمادی، علی سیف الهی: جشنواره امسال، به لحاظ حضور کارگردان های اسم و رسم دار و چهره های شناخته شده، جشنواره چندان پر و پیمانی نیست و به غیر از چند اسم معدود، کمتر نامی در فهرست فیلمسازها دیده می شود که مخاطب را به تماشای نتیجه تلاشش مشتاق کند. در این مطلب مشخصات ۲۰ فیلم از فیلم های حاضر در بخش مسابقه را آورده ایم. در واقع تمام فیلمها به غیر از فیلم اولی های که البته ۱۲ فیلم هستند و در بخش مسابقه هم حضور دارند اما در این مطلب جایشان خالیست.

آباجان

* کارگردان: هاتف علیمردانی
* فیلمنامه نویس: هاتف علیمردانی
* بازیگران: فاطمه معتمدآریا، سعید آقاخانی، حمیدرضا آذرنگ، محمدرضا غفاری، فریبا متخصص، شبنم مقدمی

اصل مطلب: دهه 60، زنجان، پشت صحنه جنگ

آنچه باید بدانیم: هاتف علیمردانی کارگردانی منظم با سرعت تولید بالاست. از سال 90 تا امروز، هر سال یک فیلم ساخته و پنج فیلم اخیرش در جشنواره فجر حاضر بوده اند. با وجود این سرعت خوب- که طبعا بخشی از آن به ورودش به پروسه تهیه کنندگی مربوط می شود؛ تجربه ای که در «آباجان» هم تکرار شده است- کیفیت این فیلم را باید جداگانه به قضاوت نشست. فیلم هایی اجتماعی که از نمونه های قابل اعتنا مثل «به خاطر پونه» تا اثری شتاب زده همچون «مردن به وقت شهریور» در بینشان دیده می شود.

منتظر چه باشیم: مضامین تقریبا یکدست فیلم های علیمردانی در این سال ها و خلاصه ای که از داستان «آباجان» منتشر شده، نشان می دهد که این دفعه هم نباید در انتظار فضایی متفاوت از قبلی ها باشیم. قصه و اتمسفر «آباجان»- صرف نظر از دوره تاریخی اش- دور از «کوچه بی نام» به نظر نمی رسد؛ آدم هایی از طبقه متوسط اقتصادی اما به لحاظ فرهنگی، سنتی که این بار ترکش های سال های جنگ به زندگی روزمره شان گرفته. فضای دهه شصتی فیلم، بازی معتمدآریا به عنوان شخصیت محوری فیلمنامه و تیتراژ پایانی آن- که البته هنوز وضعیت پخشش نامشخص است- از نکته های کنجکاوی برانگیز «آباجان» است.

شانس جایزه: فیلم های اخیر علیمردانی، اغلب بازی هایی گرم و باورپذیر داشته اند که از نقاط قوت آثار او بوده اند. این بار خودش هم بازی معتمدآریا را بسیار تحسین کرده است. با این اوصاف، می توان نام او را در کنار آقاخانی و آذرنگ- که دست به نامزدی شان در فجرهای اخیر خوب بوده- در فهرست شانس های احتمالی سیمرغ بازیگری قرار داد. حسین جعفریان هم در مقام فیلمبردار فیلم های واقع گرا و اجتماعی، جزو پایه های ثابت نامزدی در جشنواره است. غیر از این، طراحی صحنه تاریخی فیلم نیز اگر دقیق و پرجزییات کار شده باشد، بدون شانس نیست.

اسرافیل

* کارگردان: آیدا پناهنده
* فیلمنامه نویسان: ارسلان امیری، آیدا پناهنده
* بازیگران: هدیه تهرانی، پژمان بازغی، مریلا زارعی، سهیلا رضوی، پوریا رحیمی سام، علی عمرانی

اصل مطلب: عاشقانه ای از نگاه زنانه که در آن جرقه های عشقی فراموش شده از زیر خاکسترش شعله می کشد.

آنچه باید بدانیم: «ناهید» جایزه ای از فجر نبرد، هر چند در نمایش های خارجی مورد استقبال قرار گرفت و حتی یکی از جوایز بخش «نوعی نگاه» کن را از آن خود کرد. حالا پناهنده فیلم دومش را با انگیزه و اعتماد به نفسی بالاتر در حال و هوایی دیگر می سازد. همچون «ناهید»، بخش عمده ای از فیلمبرداری «اسرافیل» نیز در شمال کشور انجام گرفته، هر چند این بار به جای گیلان به مازندران رفته اند.

منتظر چه باشیم: «مردی که ماهی را دوست داشت، برگشته است. دختری که بهروز را دوست دارد بر می گردد... مردگان زنده می شوند». جمله آخر خلاصه ای از سازندگان «اسرافیل» از داستان فیلمشان منتشر کرده اند، گره از راز نام فیلم باز می کند، فرشته ای که در شیپورش می دمد تا مردگان از جای برخیزند. احتمالا ماهی و بهروز، نقش های هدیه تهران و پژمان بازغی در فیلمی باشند که داستان زنده شدن عشقی از یادرفته را روایت می کند. البته از عکس های فیلم بر می آید که به جای دنیای رمانتیک، به دل فضایی تلخ و غم انگیز پرتاب خواهیم شد.

پناهنده در «ناهید»، به خوبی توانسته بود به انزلی هویت ببخشد و از خانه قهرمانش، کاراکتر بسازد. قابل تصور است که این تجربه در «اسرافیل» هم تکرار شده باشد و دست کم به لحاظ بصری، با فیلمی تماشایی مواجه باشیم. قدرت پناهنده در شخصیت پردازی هم می تواند نقطه امیدی باشد تا شاید نزدیک به یک دهه بعداز «چهارشنبه سوری»، خاطرات خوش بازی های گذشته تهران را با صور این اسرافیل زنده کنیم.

شانس جایزه: در نبود نام های همیشگی فجر- که انگار برای نامزدی سیمرغ سهیمه دارند- شاید هیئت داوران به کارگردانی پناهنده روی خوش تری از قبل نشان دهد. بازیگران دو- سه نقش اصلی هم شانس دیده شدن در جشنواره امسال را دارند. فیلمبرداری مرتضی قیدی و طراحی صحنه کیوان مقدم نیز به همچنین.

بدون تاریخ، بدون امضا

* کارگردان: وحید جلیلوند
* فیلمنامه نویسان: علی زرنگار، وحید جلیلوند
* بازیگران: امیر آقایی، هدیه تهرانی، سعید داخ، علیرضا استادی، نوید محمدزاده

اصل مطلب: جلیلوند در دومی فیلمش، در یک بستر معمایی- جنایی به موضوعات اجتماعی مورد علاقه اش می پردازد.

آنچه باید بدانیم: «چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت»، از شگفتی های فجر دو سال قبل بود؛ اولین فیلم بلند وحید جلیلوند، که هم سیمرغ اصلی بخش «نگاه نو» را از آن خود کرد هم از آن مهم تر، جایزه منتقدان جشنواره ونیز را گرفت. جلیلوند اما برخلاف صدای خوبش، بعد از این موفقیت ها باز هم بی سر و صدا و چراغ خاموش در رسانه ها جلو رفت تا امسال فیلم دومش را بسازد. «بدون تاریخ، بدون امضا».

منتظر چه باشیم: خلاصه قصه، جذاب و کنجکاوی برانگیز به نظر می رسد: «دکتر کاوه نریمان (آقاییی) که پزشک قانونی است، در حل کارش با جسدی مواجه می شود که قبلا او را می شناخته است». یک تم معمایی- پلیسی، که احتمالا سرآغاز داستانی است برای نقب زدن به گذشته شخصیت اصلی و رفتن به دل درونمایه هایی آشنا از جنس فیلم قبلی؛ موضوع مورد علاقه جلیلوند و فیلمنامه نویس همکارش در «چهارشنبه...»، علی زرنگار. تنها سکانس منتشرشده از فیلم و معدود عکس های آن، نشان می دهد که اینجا نیز با فضایی تیره و پرتنش مواجه خواهیم بود.

«بدون تاریخ، بدون امضا»، اثر پربازیگری است که در اتفاقی خوشایند، هدیه تهرانی را در یکی از دو نقش آفرینی امسالش به عنوان یکی از نقش هاس اصلی اش در خدمت دارد. «خوشایند» از این لحاظ که بعد از یک دهه بخت آزمایی ناکام در حزوه های دیگر، فعال شدن دوباره ستاره ای مثل او و بازگشتش به مسیر درست و حرفه ای را نمی توان به فال نیک نگرفت.

شانس جایزه: «چهارشنبه...» در سه رشته اصلی بخش نگاه نوی فجر دو سال قبل نامزد شد و دو تا از جایزه ها را گرفت. بعید نیست «بدون تاریخ...» دست کم در یکی از این سه رشته مورد توجه قرار بگیرد. هر سه بازیگر اصلی اش نیز انگیزه کافی برای دیده شدن در جشنواره را دارند. غیر از اینها، می ماند موسیقی پیمان یزدانیان که اغلب فارغ از خود فیلم هایش هم شنیدنی است.

پشت دیوار سکوت

* کارگردان: مسعود جعفری جوزانی
* فیلمنامه نویسان: مسعود جعفری جوزانی، سحر جعفری جوزانی
* بازیگران: سحر جعفری جوزانی، رویا تیموریان، امین تارخ، پرویز پورحسینی

اصل مطلب: یک قصه قهرمان محور زنانه، با یک سوژه ملتهب (ایدز)

آنچه باید بدانیم: جعفری جوزانی چندان به عنوان فیلمساز اجتماعی شناخته نمی شود. در کارنامه سینمایی او- که به غیر از کمدی «ایران برگر»، آخرین اثرش به هجده سال قبل بر می گردد- بیشتر فیلم هایی درباره تاریخ معاصر به چشم می خورد، در کنار یک فیلم درباره روابط انسانی (بلوغ). حالا اما او به کمک دخترش سحر- که از نویسندگان سریال «آژانس دوست» هم بوده- فیلمنامه «پشت دیوار سکوت» را درباره مسائل و مشکلات یک بیمار مبتلا به ایدز نوشته. فیلمنامه ای که نگارشش بر مبنای یک پژوهش میدانی پزشکی- اجتماعی انجام شده و در نهایت نیز قرار است بخشی از درآمد فروش آن، برای درمان و کمک به مبتلایان به ویروس اچ آی وی صرف شود.

منتظر چه باشیم: برخلاف جریان اغلب سینمای ما در سال های اخیر (روایت های خرده پیرنگ با شخصیت های متعدد که به پایانی تلخ یا باز منتهی می شود)، ظاهر در «پشت دیوار سکوت» با قهرمانی امیدوار و کنشگر مواجهیم که به جای انفعال و دست روی دست گذاشتن و پیچیده و عمیق کردن بحران، از پس حل مسئله اش بر می آید؛ ستاره دختر جوانی است که تلاش می کند زندگی خود و اطرافیانش را در تغییر دهد. می گویند فیلم با نگاهی «شاعرانه»، سراغ مشکلات مبتلایان به ایدز رفته و به بررسی سکومت آنها درباره بیماری و انزواطلبی شان در جامعه پرداخته است.

شانس جایزه: «پشت دیوار سکوت» فارغ از ویژگی های کیفی و قوت و ضعف های خودش به خاطر محتوای امیدبخش و پایان به ظاهر روشنش- در این فضای تلخ و سیاه اغلب فیلم هایمان- شانس زیادی دارد که از سوی هیئت داوران به عنوان الگویی قابل ارائه برای دیگر فیلمسازان مورد توجه قرار بگیرد. نکته ای که حتی خزاعی تهیه کننده فیلم هم رویش تاکید کرده.

خفگی

* کارگردان: فریدون جیرانی
* فیلمنامه نویس: فریدون جیرانی
* بازیگران: نوید محمدزاده، الناز شاکردوست، پولاد کیمیایی، پردیس احمدیه، ماهایا پطروسیان

اصل مطلب: خفگی احتمالا بازگشت جیرانی است به فضای فیلم های اولش؛ قرمز، آب و آتش و شام آخر.

آنچه باید بدانیم: سردبیری برنامه «هفت»، سردبیری روزنامه «سینما»، کارگردانی دو- سه فیلم سینمایی و یکی- دو سریال تلویزیون، نوشتن یا مصاحبه با این روزنامه و آن مجله... در این شش سال تا همین چند وقت پیش (قبل از تعطیلی روزنامه)، فریدون جیرانی همیشه آدم سرشلوغی بود. اما انگار فراغت چندماه اخیر، بالاخره بعد از مدت ها به او فرصتی داده تا ده سال بعد از «پارک وی»، خودش دست به قلم شود. فیلمنامه ای در حال و هوای نخستین و مهم ترین کارهایش بنویسد. از استوری های اول صبحی اینستاگرام الناز شاکردوست از ساعت پل مدرس هم می شود حدس زد که تعداد جلسات شب کاری فیلم قابل ملاحظه بوده.

منتظر چه باشیم: اطلاعاتی زیادی از «خفگی» منتشر نشده، همین قدر می دانیم که بای فیلمنامه پلیسی- جنایی با رگه هایی از ملودرام مواجه خواهیم بود. فیلم های اول جیرانی، معمولا شخصیتی عصبی و هیستریک در خود داشتند (مثل فروتن در «قرمز»، یا پسیانی در «آّب و آتش») که یکی از قطب های اصلی داستان را تشکیل می داد. احتمالا محمدزاده هم با توجه با سبک غالب بازی و شمایلی که از خودش ساخته، برای ایفای چنین کاراکتری به فیلم دعوت شده.

حضور الناز شاکردوست در جشنواره نیز چهار سال بعد از «رسوایی»- با نقش اول فیلمی که به خاطر اسم کارگردانش طبعا دیده خواهدشد- از آن ریسک هایی است که فقط از کسی مثل جیرانی بر می آید. مسعود سلامی «خفگی» را طوری فیلمبرداری کرده که نتیجه کار، به فضای تیره و تار و «نوآر»طور مدنظر کارگردانی، نزدیک تر باشد.

شانس جایزه: به غیر از نوید محمدزاده- که یحتمل نقش، انگ خودش باشد- حدس دیگری نمی توان درباره جوایز «خفگی» زد، جز این که احتمالا قوت فیلم بیشتر به کارگردانی اش مربوط می شود تا فیلمنامه آن.

خوب، بد، جلف

* کارگردان: پیمان قاسم خانی
* فیلمنامه نویس: پیمان قاسم خانی
* بازیگران: مانی حقیقی، حمید فرخ نژاد، پژمان جمشیدی، سام درخشانی، ویشکا آسایش، آزاده صمدی

اصل مطلب: اولین تجربه فیلمسازی موفق ترین کمدی نویس یک دهه اخیر سینما و تلویزیون

آنچه باید بدانیم: پیمان قاسم خانی کار در سینما را با فیلمنامه «من زمین را دوست دارم» شروع کرده و فیلمنامه حدود بیست سریال را نوشته و در چهارده فیلم سینمایی به عنوان نویسنده یا بازیگر حضور داشته و حالا پس از ۲۲ سال فعالیت سینمایی، برای اولین بار کارگردانی تجربه می کند. «خوب، بد، جلف» از ماه ها پیش در صف اکران بود و آخر سر قاسم خانی قید اکران را زد تا نمایش فیلمش را با جشنواره شروع کند.

منتظر چه باشیم: پیمان قاسم خانی در کارنامه اش فیلم های قابل توجهی مانند «مارمولک» و «ورود آقایان ممنوع» دارد که از بهترین فیلم های کمدی سینمای ایران هستند. اما در اولین تجربه فیلمسازی به قول خودش سراغ موضوع حساسی نرفته است: «یک داستان کمدی اکشن پلیسی است که الان در این شرایط داستان امنی است.

داستانی که قرار است دردسر ایجاد نشود و راحت اکران شود». حال و هوای شخصیت های فیلم به سریال «پژمان» نزدیک است اما از آن پرجنب و جوش تر است و پربازیگرتر. علاوه بر پژمان جمشیدی و سام درخشانی، مانی حقیقی و حمید فرخ نژاد و آزاده صمدی هم جلوی دوربین قاسم خانی رفته اند. «خوب، بد، جلف» در لوکیشن های متفاوتی مثل قبرستان ماشین ها فیلمبرداری شده است که به قول قاسمخانی برخلاف کاراهای قبلی اش همه اش در به دری است!

شانس جایزه: ستاره فیلم احتمالا خود پیمان قاسم خانی است؛ متن فیلمنامه کمدی او و کارگردانی اش شاید در بین فیلم اولی ها مورد توجه قرار بگیرد. حمید فرخ نژاد هم مانند «گشت ۲»، کاراکتر معمولا جدی اش را شکسته و یک نقش کمدی بازی می کند و ممکن است حداقل به لیست نامزدها راه پیدا کند.

رگ خواب

* کارگردان: حمید نعمت الله
* فیلمنامه نویس: معصومه بیات
* بازیگران: لیلا حاتمی، کورش تهامی، الهام کردا، لیلی فرهادپور، بامداد نعمت الله، حمیدرضا آذرنگ

اصل مطلب: فیلمی عاشقانه و تلخ، درباره روند خودویرانگری یک زن؛ فیلمی که از امیدهای جشنواره امسال است.

آنچه باید بدانیم: این که فیلمساز کم کاری مثل نعمت الله- که در ده سال تنها سه فیلم ساخته، ناگهان در دو سال متوالی دو فیلم بسازد، رکورد قابل توجهی است. فیلمنامه «رگ خواب» را معصومه بیات همسر نعمت الله نوشته و با نظرات کارگردان، تقریبا به طور کامل بازنویسی شده. از همان اول به لیلا حاتمی و کورش تهامی برای ایفای نقش های اصلی آن فکر شده بود. ظاهرا «رگ خواب» در هیئت انتخاب جشنواره همه را راضی کرده و با قاطعیت به فجر ۹۵ راه یافته.

این بار از فضای سرخوشانه و شیطنت آمیز «بی پولی» و «آرایش غلیظ» خبری نیست و با جهانی جدی و تلخ مواجهیم؛ مینا زن میان سالی است که با علاقه عاشقانه اش، خود را آرام آرام ویران می کند و به نقل از آن مصاحبه معروف و پرسر و صدای لیلا حاتمی در پشت صحنه این فیلم، دچار «اضمحلال» می شود. ظاهرا فیلم، یک پیچ داستانی هم دارد که از دل شخصیت حمیدرضا آذرنگ به دنیا می آید.

منتظر چه باشیم: «رگ خواب» با نگاهی به «سرگذشت آدل ه»ی تروفو (با بازی ایزابل آجانی) ساخته شده که فضا و مضمونی نزدیک به همین حال و هوا دارد. خوشبختانه نعمت الله از معدود کارگردان های سینمای ماست که فیلم ساختن و قصه گفتن، برایش به مراتب از «دغدغه مند بودن» و «منتقد سیاسی و اجتماعی و اخلاقی و انسانی شدن» مهم تر است و می شود خاطرجمع بود که همه تلاشش را برای ساختن فیلمی «لذت بخش» و «سرگرم کننده» کرده.

شانس جایزه: «رگ خواب» از مهم ترین فیلم و امید اصلی فجر امسال است و می شود منتظر نامزدی اش در همه رشته های اصلی بود. به غیر از لیلا حاتمی- که می گویند مینای «رگ خواب»، نقشی متفاوت در کارنامه اش محسوب می شود- باقی بازیگران هم بدون شانس نیستند.

زیر سقف دودی

* کارگردان: پوران درخشنده
* فیلمنامه نویس: پوران درخشنده
* بازیگران: مریلا زارعی، فرهاد اصلانی، بهنوش طباطبایی، حسام نواب صفوی، شهرام حقیقت دوست، آزیتا حاجیان، رسول نجفیان

اصل مطلب: بررسی معضل طلاق عاطفی زوج ها و تبعات مختلف آن برای خانواده و اجتماع، در یک فیلم آموزنده

آنچه باید بدانیم: از پایان فیلم پرسر و صدای «هیس! دخترها فریاد نمی زنند» تا شروع تولید «زیر سقف دودی»، چهار سالی فاصله بوده است. «زیر سقف دودی» فیلم پرلوکیشن و پرکاراکتری است و همین که در بازه زمانی کوتاهی آماده شده، نشان می دهد که چقدر درخشنده جمع کردن کار را بلد است.

منتظر چه باشیم: درخشنده جزو فیلمسازهایی است که سینما برایشان ابزار است نه هدف. در مصاحبه هایش هم بیشتر درباره دغدغه های اجتماعی و فرهنگی اش (به خصوص نسبت به قشر جوان) می گوید تا ملاحظات فنی و هنری. خیلی به جوایز جشنواره ها و نقدهای منتقدان اعتنا ندارد و به قول خودش، نشستن بر دل مردم را ترجیح می دهد. با این اوصاف، عجیب نیست اگر در «زیر سقف دودی» با یک فیلم پیام دار آموزنده هشداردهنده اخلاقی طرف باشیم که این بار، معضل طلاق عاطفی والدین و تبعاتش برای فرزندان را مدنظر قرار داده.

ظاهرا اصلانی و زارعی زوج اصلی داستان را تشکیل می دهند که مرد خانواده به دلیل بحران عاطفی، به سمت زن دیگری (طباطبایی) کشیده می شود. به غیر از اینها، فیلم دو چهره جوان تازه را به عنوان کشف های درخشنده در عرصه بازیگری به ما معرفی می کند: ابوالفضل میری و لاله مرزبان، که شاید در آینده بتوانند بخشی از خلا بازیگران جوان را در سینمای ما پر کنند.

شانس جایزه: فیلم اگر سوژه جنجالی و ملتهبش را به قدر کافی ورز داده باشد، احتمالا مثل «هیس!...» از فیلم های محبوب تماشاگران جشنواره خواهدبود. غیر از آن، داوران معمولا روی خوشی به فیلم های اخیر درخشنده نشان نداده اند. هرچند بازیگران اصلی اش- به خصوص طباطبایی، که با شکل و شمایلی تازه و متفاوت در فیلم ظاهر شده- ممکن است از شانس های نامزدی سیمرغ باشند.

سارا و آیدا

* کارگردان: مازیار میری
* فیلمنامه نویس: امیر عربی
* بازیگران: پگاه آهنگرانی، غزل شاکری، مصطفی زمانی، سعید چنگیزیان، شیرین نیزدان بخش

اصل مطلب: مثلث طلایی «سعادت آباد» یک بار دیگر به هم رسیده اند؛ این بار برای روایت یک رفاقت زنانه

آنچه باید بدانیم: زوج کارگردان- فیلمنامه نویسی که در چند اثر، همکار هم شده باشند اینجا زیاد پیدا نمی شود. مازیار میری و امیر عربی اما از معدود مثال های نقض این قاعده اند و بعد از تجربه های نسبتا موفق «سعادت آباد» و «گاوصندوق» در سینما و تلویزیون، حالا برای سومین بار در «سارا و آیدا» با هم کار می کنند.

منتظر چه باشیم: «سعادت آباد» را خیلی ها با «درباره الی...»- که یک سال زودتر ساخته شده بود- مقایسه کردند؛ قیاسی که به مذاق سازندگانش خوش نیامد و هر شباهتی را اتفاقی دانستند. اما با خلاصه قصه منتشرشده از «سارا و آیدا»، بعید است کسی دنبال مقایسه اش با فیلم دیگری باشد؛ دختری جوان باید به دوست صمیمی اش کمک کند تا حیثیت به خطر افتاده اش را نجات دهد، اما معلوم نیست تا کجا پای رفاقتش خواهدماند؛ ظاهرا این وسط پای یک برادر سرتق هم درمیان است.

برخلاف دو همکاری قبلی این زوج، در این فیلم با شخصیت های متعدد و داستان های فرعی فراوان مواجه نیستیم و قصه با کاراکترهای محدود، متمرکز روی یک خط جلو می رود. عربی و میری نشان داده اند که قدرت اصلی شان در پرداخت شخصیت ها و فضاسازی درست از روابط بین آدم هاست (برخلاف منطق روایی و توان داستان پردازی، که معمولا پاشنه آشیل شان بوده). احتمالا موفقیت یا ناکامی این یکی هم، منوط به درست از کار درآمدن ارتباط «سارا و آیدا»ست.

شانس جایزه: پگاه آهنگرانی (آیدا) و غزل شاکری (سارا) در نقش دخترانی جوان تر از سن واقعی خود، مسیر سختی را برای جلب توجه هیئت داوران پیش رو دارند. حسین جعفریان اما در اولین همکاری اش با میری، برای نامزدی سیمرغ کم شانس نیست. هرچند قضاوت درباره خود فیلم از روی شنیده ها، دشوار است.

سد معبر

* کارگردان: محسن قرایی
* فیلمنامه نویس: سعید روستایی
* بازیگران: حامد بهداد، باران کوثری، نادر فلاح، نگار عابدی، اکبر رحمتی، آوا شریفی، محسن کیایی

اصل مطلب: یک موقعیت اخلاقی ساده در یک درام اجتماعی، با فیلمنامه ای از سعید روستایی

آنچه باید بدانیم: «خسته نباشید» محسن قرایی و افشین هاشمی در فجر ۹۱، به عنوان یک فیلم اول جمع و جور بی ادعا و آبرومند، مورد تحسین و توجه قرار گرفت. اما هر دو نفر مثل بسیاری دیگر از خیل بی شمار فیلم اولی ها، برای ساخت فیلم دومشان در دست اندازهایی افتادند. قرایی بالاخره بعد از چهار سال «سعد معبر» را با فیلمنامه ای از سعید روستایی جلوی دوربین برد...

منتظر چه باشیم: فیلمنامه در ابتدا «نمره اخلاق ۲۰» نام داشت. با در نظر گرفتن این موضوع و خلاصه قصه منتشر شده از آن، می شود حدس زد که با فیلمی اجتماعی رو به روییم که قهرمانش را در موقعیتی اخلاقی قرار می دهد؛ قاسم (حامد بهداد) که کارمند اداره سد معبر شهرداری است، سعی دارد شرایط اقتصادی زندگی خود و خانوادهاش را- لابد از مسیر نادرست- بهتر کند، اما همسرش نرگس (باران کوثری) با این کار مخالف است.

با توجه به حال و هوای فیلم قبلی قرایی، در نظر گرفتن پایان بندی «ابد و یک روز» و البته نام اولیه فیلمنامه، احتمالا این بار با پایان خوشی مواجه خواهیم بود که در آن قهرمان از پس مسئله اش بر می آید. قرایی در «سد معبر» برخلاف «خسته نباشید»- که چهره نامداری در فهرست بازیگرانش نداشت- با ستاره های معروفی کار می کند. هرچند تجربه اخیرش در نمایش «۹۶۳+» در مقام کارگردان همراه با باران کوثری، نشان می دهد که با چنین فضایی ناآشنا نیست.

شانس جایزه: زوج پرانرژی بهداد و کوثری در کنار هم، می توانند در دیده شدن فیلم بسیار موثر باشند. غیر از این، با آن همه جایزه ای که «ابد و یک روز» درو کرده، نگاه ها بیش از هر چیز به فیلمنامه جدید روستایی است.