فستیوال کاملا بی هیجان با نام های بزرگ!

روزنامه هفت صبح: نیمی از جشنواره کن گذشت و هنوز فیلم تکان دهنده ای که همه منتقدان متفق القول دوستش داشته باشند به نمایش درنیامده است. با این وجود به نظر می رسد به روزهای اوج نزدیک می شویم. همچنان بیشترین امتیاز را «آقای ترنر» مسیر زندگی جوزف مالورد ویلیام ترنر، نقاش منظره و نابغه سنت شکن را دنبال می کند که تصاویر خود از آسمان های تهدیدآمیز و دریاهای توفانی را با زندگی شخصی پرآشوبش می آمیخت.

روز ششم جشنواره کن، میزبان یک فیلم بسیار مهم بود: «نقشه سفر به ستارگان» ساخته دیوید کراننبرگ که همه مشتاقانه منتظر دیدنش بودند.

ورایتی درباره این فیلم می نویسد: «کراننبرگ» همیشه فیلمسازی بوده که خلاف قواعد و رسوم معمول روایی، فیلم هایش را ساخته است اما این فیلم آخر دیگر به همه نمونه های قبلی هم می تازد. فیلم به کمک فیلمنامه عبوس و البته مجذوب کننده بروس واگنر رمان نویس، موفق می شود به درجات عالی دست پیدا کند. این فیلم که در واقع ادامه ای بر «کازموپولیس» است که کراننبرگ در سال 2012 ساخت (اولیه پروژه ای که این فیلمساز کانادایی در آمریکا ساخته بود) خیلی بهتر از نمونه قبلی اش، کارش را در تقبیح سرمایه داری منحرف انجام می دهد.

فیلمنامه واگنر در حقیقت یورشی به فرهنگ مدرن است. این عصبانی ترین فیلم کراننبرگ تا به امروز است. البته نتیجه فیلم فاقد به هم پیوستگی است. منتقدان ورایتی، فیلم را متوسط ارزیابی کرده اند.

فیلم Foxcatcher به کارگردانی بنت میلر هم روز گذشته در کن به نمایش درآمد. بنت میلر در هر سه اثر متاخرش، سراغ زندگی آدم های حقیقی رفته است. البته که او را بیشتر با «مانی بال» به یاد می آورند ولی Foxcatcher بازگشت او به فیلم «کاپوتی» است با روایتی سرد و اجرایی که باعث می شود درونمایه اش سیاه تر هم به نظر برسد.

اگرچه تکیه فیلم بر بازگشت عبوسانه و تاثیرگذار چانینگ تاتوم است اما اجرای مکاشفه آمیز استیو کارل، دلیل اصلی قدرت فیلم است. فیلم داستان یک میلیونر بشر دوست (با بازی کارل) در سال 1996 را بازگو می کند که یک کشتی گیر برنده طلای المپیک به نام دیو شولتز را به قتل می رساند.

درست مثل «کاپوتی» فضای این فیلم هم از ابتدا تا آخر مغشوش است و با یک موقعیت سیاه آغاز می شود و باز به یک مسیر تاریک دیگر تغییر مسیر می دهد. غنی ترین و تاثیرگذارترین صحنه فیلم، جایی است که میلیونر را در دفتر گرانقیمتش تنها نشان می دهد که در صفحه تلویزیون به چهره خودش خیره شده است.

منتقدان فیلم را خوب ارزیابی کرده اند و احتمالا فردا که ستاره های شان منتشر شود، فیلم میاک لی یک رقیب قدر خواهد داشت که فیلم بنت میلر است. استیو کارل در جلسه مطبوعاتی فیلم گفت، از همان اول که میلر فیلم را برایشان تعریف کرد، به نظر فوق العاده می رسید. البته آنها در طی فیلمبرداری مواقعی از مسیر منحرف شده اند اما به طور کلی فیلم بازتاب کلی فیلمنامه است.

در یک نگاه کلی تا به امروز، فیلم مایک لی با 3.8 امتیاز صدرنشین است. «خواب زمستانی» نوری بیلگه جیلان هم توانسته توجه ها را به خودش جلب کند و 3.4 امتیاز دارد. فیلم تامی لی جونز و آلیس رورواچر و عبدالرحمان سیساکو هم در رقابت سختی با یکدیگر برای اشغال رتبه سوم جدول هستند.

اتوم اگویان با «اسیر» و برتراند بونلو با «سن لوران» هم که حسابی همه را ناامید کرده اند و تقریبا می شود گفت از دور مسابقه خارج شده اند. البته فردا که امتیازهای Foxcatcher بنت میلر اعلام شود معادلات تغییر می کند. فیلم مهمی که فردا در انتظارش هستیم اثر فیلمسازان محبوب کن، برادران داردن است.