نقص تازه لو رفته‌ی بیمارستان گاندی که همه را متعجب کرد
در عملیات اطفای حریق این ساختمان ۱۶ طبقه، نمی‌توانستیم لوله‌کشی کنیم و باید از سامانه‌های اطفای حریق طبقات استفاده می‌شد که البته فیزیک و تاسیسات سامانه وجود داشت ولی تاسیسات آب برای اطفای حریق نداشت.»
اعتماد: با گذشت سه روز از حادثه آتش‌سوزی در هتل بیمارستان گاندی، جلسه علنی دیروز شورای شهر تهران به بررسی این حادثه و حوادث احتمالی در باقی ساختمان‌های ناایمن پایتخت اختصاص داشت. در این جلسه، قدرت‌الله محمدی؛ مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی پایتخت، ضمن اینکه علت انتقال و گسترش آتش به سایر طبقات این اولین هتل بیمارستان کشور را استفاده از نمای ناایمن کامپوزیت اعلام کرد، با مروری بر جزییات وقوع حادثه و اطفای حریق در این مرکز درمانی وابسته به بخش خصوصی گفت: «ساعت ۱۸ و ۲۰ دقیقه عصر پنجشنبه، مرکز فرماندهی سازمان آتش‌نشانی، از حریق در بیمارستان گاندی مطلع شد و با توجه به خط قرمزها برای مراکزی که در هنگام وقوع حادثه، افراد ساکن در آن نمی‌توانند خود را نجات بدهند، به سرعت ۱۰ ایستگاه آتش‌نشانی به محل حادثه اعزام شدند. اولویت در این حادثه، نجات بیماران بود. تماسی از کردستان داشتیم که می‌گفت فرزندش در نقطه‌ای از بیمارستان است و باید نجات داده شود و با وجود آنکه اعلام کردیم که همه منتقل شده‌اند اما تاکید کردند که جنین‌شان در بیمارستان نگهداری می‌شود که در همین راستا علاوه بر ۱۱ بیمار بستری در (آی‌سی‌یو) و بیماری که با وصل به دستگاه و با مراقبت‌های ویژه، زنده مانده بود، ۹ جنین هم نجات پیدا کردند. با وجود آنکه آسانسورها قطع شده بود و لذا انتقال بیماران کار سختی بود.»
محمدی در ادامه توضیحات خود گفت: «حریق بیمارستان گاندی از اتاق ۱۰۶ واقع در طبقه ۱۶ آغاز شد و به نمای کامپوزیت بیمارستان منتقل شد که اگر نمای این ساختمان، غیر از کامپوزیت بود هیچ‌کدام از طبقات دچار حریق نمی‌شد و در همان طبقه حریق اطفا می‌شد. چون در میان لایه‌های کامپوزیت، ماده اشتعال‌زا همچون بنزین وجود دارد که نمی‌دانم کدام آزمایشگاه این نما را تایید کرده است! ما سایت بیمارستان را نجات دادیم. ۵۰ درصد این بیمارستان، هتلینگ و ۵۰ درصد بیمارستان بود که اگر حریق به بخش بیمارستان منتقل می‌شد، این بیمارستان به طور کامل از رده خارج می‌شد آن هم در حالی که با کمبود بیمارستان در تهران مواجهیم.
در عملیات اطفای حریق این ساختمان ۱۶ طبقه، نمی‌توانستیم لوله‌کشی کنیم و باید از سامانه‌های اطفای حریق طبقات استفاده می‌شد که البته فیزیک و تاسیسات سامانه وجود داشت ولی تاسیسات آب برای اطفای حریق نداشت.»
بخش دیگری از صحبت‌های مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی تهران به هشدار درباره سرنوشت مشابه بیمارستان گاندی برای ساختمان‌های دولتی و وزارتخانه‌های مستقر در پایتخت و سازه‌های ناایمن اختصاص داشت و محمدی افزود: «۵۰ درصد ساختمان‌های دولتی و وزارتخانه‌های ما ناایمن هستند و ۲۰ هزار ساختمان ناایمن سازه‌ای در تهران داریم ولی برای بازدیدها ما را راه نمی‌دهند و باید پرسید که چرا ساختمانی که تاییدیه آتش‌نشانی ندارد، بیمه می‌شود؟»
در این اخطاریه، البته هیچ اشاره‌ای به ناایمن بودن نمای ساختمان نشده اما پررنگ شدن نقص سیستم اعلام حریق در این اخطاریه، جواب همان ابهامی است که «اعتماد» در گزارش میدانی خود که روز 7 بهمن منتشر شد، مطرح کرد: «سوال مهم این است چطور با وجود آغاز حریق و علایم اولیه شروع آتش‌سوزی، سیستم اطفای حریق بیمارستان فعال نشده یا پرسنل حاضر در طبقات برای خاموش کردن آتش از کپسول‌های آتش‌نشانی استفاده نکردند و البته سوال اصلی این است که اصلا سیستم اطفای حریق و تجهیزات خاموش کردن آتش در این بیمارستان کافی و به‌روز بوده یا اینکه این امکانات هم دچار مشکل بوده است؟»
نکته‌ای که حالا بعد از ارایه گزارش آسیب‌شناسی حادثه روز 5 بهمن و پنجمین اخطار سازمان آتش‌نشانی به اولین هتل - بیمارستان کشور، به سوال دیگری منجر می‌شود این است که مسوولان بیمارستان‌های خصوصی، چه بخشی از درآمد بیمارستان را باید برای ایمن‌سازی، به‌روزرسانی و رفع نواقص خطرساز و حادثه‌آفرین سازه‌ای صرف کنند و آیا اصلا چنین هزینه‌کردی برای مسوولان بیمارستان‌های خصوصی، اولویت دارد؟ فهرست بلندبالای ایرادات و نواقص خطر‌سازی که در اخطاریه آتش‌نشانی به بیمارستانی که یکی از گران‌ترین مراکز درمانی پایتخت بوده، نشان می‌دهد که باید نسبت به اولویت این گونه هزینه‌کردها تردید کرد؛ چنانکه تا روز وقوع حادثه که در واقع پایان مهلت سه ماهه برای رفع نواقص ایمنی و ایمن‌سازی بیمارستان بوده هم هیچ اقدامی از سوی مسوولان بیمارستان برای رفع این نقص‌ها صورت نگرفته بود.
حادثه آتش‌سوزی در هتل بیمارستان گاندی به دلیل ناایمن بودن نما و مندرجات در اخطار آتش‌نشانی مبنی بر نقص‌های ایمنی در این مرکز درمانی خصوصی، دومین مورد از این دست بعد از حادثه تلخی است که تیر ماه سال 1399 در مرکز جراحی سینامهر در خیابان شریعتی تهران رخ داد و به جان‌باختن 19 نفر از هموطنان منجر شد. این حادثه چنان ابعاد گسترده‌ای داشت که آسیب‌شناسی و تحلیل زوایای آن به مجلس هم رسید و در گزارش کمیسیون بهداشت و درمان مجلس تایید شد که بی‌توجهی به اخطارهای مکرر سازمان آتش‌نشانی تهران درباره نواقص ایمنی در این مرکز درمانی، عامل اصلی وقوع فاجعه بوده است.
این هشدار در حالی مطرح شد که اردیبهشت امسال، مهدی بابایی؛ رییس کمیته ایمنی شورای شهر به خبرنگار مهر گفته بود که حریق درون ساختمانی در شهر تهران، سالانه رشد 27/0 درصدی داشته اما طی ۱۰ سال اخیر، هر سال شاهد افزایش 1.2 درصدی حریق بیرون از ساختمان‌ها بوده‌ایم.
نظر کاربران
میخواستن همه کاسه کوزه ها رو سر کارگر بدبخت بیمارستان بشکونن
اولا ازبابت اتش سوزی واقعا متاسف هستیم ..کاش اتفاق نمی افتاد.....ولی ازنگاه دیگه بایدبگم مگه دست اندر کاران بیمارستانها به همین راحتی ماشین چاپ اسکناس رو که ازجیب این ملت تامین میشه متوقف میکنند که به ایمن سازی بپردازند..ابدا.....ضمنافردا هم تقصیر حریق رو گردن چند تن ازکارکنان زحمتکش بیمارستان میندازند وصورت مسله رو حل میکنند......خدابه داد اونا برسه.!!!!؟؟؟؟
و دیگه این که تمامی پزشگان که اطراف بیمارستان مطب دارند ، سونوگرافی ، ازمایش ،ام ار ای ، عکس وووووو بیماران خود را با معرفی نامه بیمارستان گاندی بدون در نظر گرفتن این که بیمار شیرابه وجودش بر اثر هزینه های هنگفت درمان کشیده شده را به آنجا میفرستند ، حالا هم همگی با هم ضرر و زیان بپردازند