«از یاد رفته» شما را کنجکاو میکند/ معما در دل درام
«از یاد رفته» را می توان یک اثر پر و پیمان دانست که میتواند با فضاسازی و خلق موقعیتهای درام و معماگونه، کشش داستانی خود را حفظ کند.
«از یاد رفته» را می توان یک اثر پر و پیمان دانست که میتواند با فضاسازی و خلق موقعیتهای درام و معماگونه، کشش داستانی خود را حفظ کند.
برزو نیکنژاد را با فیلم و سریالهای متنوعی میشناسیم که وجه اشتراک اغلب آنها داستانهایی ملتهب، غافلگیرکننده و با شخصیتهای فراوان است. او در جدیدترین ساخته خود که این روزها از فیلم نت در حال پخش است سراغ یک درام معمایی و روانشناختی رفته است. «از یاد رفته» داستان زندگی فردی است که از گذشته تلخش فرار میکند، اما این فرار او را درگیر بحرانی عمیقتر میکند و رازهای پنهان شخصیتهای اطرافش را آشکار میکند.
کار نیک نژاد از آن حیث دشوار و سخت میشود که دست روی موضوعی کلیشهای گذاشته که تاکنون خوانشهای متعددی در نسخههای سینمایی و به ویژه سریالی داشته است. ماجرای یک راز قدیمی در خانوادهای بزرگ، جنگ بر سر قدرت، پیدا شدن سر و کله یک وارث تازه، سر باز کردن کینههای قدیمی و میل به انتقام و در نهایت نهال عشقی که در میانه این هیاهو سر بر میآورد و احتمالا مسیر همه چیز را تغییر میدهد.
اگرچه نیکنژاد در سریال جدیدش سراغ موضوعی تکراری رفته و اصطلاحا روی لبه تیغ گام برداشته است اما سعی کرده با شیوه متفاوتی روایت خود را به تصویر بکشد. هرچند هنوز هم آبشخور اصلی «از یاد رفته» همان مختصات و نمادهای سمبلیک و تیپیکالی است که پیشتر هم در آثاری با این مضمون دیده شده، مانند تصویری که از آدمهای پولدار و تفریحاتشان تا عمارتهای بزرگ و شرکتهای چند طبقه به نمایش درآمده و در مقابل آدمهای خوب قصه که ظاهرا مورد ظلم قرار گرفتند و همان تیپ همیشگی از طبقه ضعیف جامعه با ساختارهای معمول را باز تعریف می کنند.
اما قسمت اول «از یاد رفته» چیزی فراتر از معرفی شخصیتهای داستان است. روایتی غیرخطی و پرشتاب با فلشبک و فلشفورواردهایی که گاه باعث سردرگمی مخاطب میشود. کاراکترهایی که نمیشناسیم اما مجبوریم با آنها همگام شویم تا بفهمیم که هستند و چه میخواهند. با توجه به تعدد شخصیتهای مختلف و اینکه کارگردان اصرار دارد معرفی هرچند مختصری از هرکدام از آنها داشته باشد، مخاطب را در همان قسمت نخست با حجم زیادی از اطلاعات مواجه میکند. البته در قسمتهای بعدی کم کم این اطلاعات در ذهن تهنشین و جایگاه شخصیتها و روابط شان با یکدیگر شفافتر میشود و همین همراه شدن بیننده با آنها، کنجکاوی برای دنبال کردن سریال را هم بیشتر میکند.
از یاد رفته اختصاصی در فیلم نت
حضور بازیگرانی همچون فرهاد اصلانی، آزیتا حاجیان، حسین محجوب، فریبا متخصص، فریبا کوثری، مجید مظفری، سینا مهراد، پردیس احمدیه، ارسطو خوش رزم و الهام اخوان ویترین پررنگ و لعابی برای «از یاد رفته» فراهم کرده که میتواند عاملی برای جذب مخاطبان به این سریال باشد و از سویی دیگر به دلیل حضور نسلهای مختلف در داستان توازن قابل قبولی به دست آمده است. نکته دیگر خردهروایتهای مختلفی است که حول محور هسته اصلی داستان شکل می گیرد و ما را با رازهایی مواجه میکند که هر یک از شخصیتهای داستان دارند و این امتیاز دیگری است که «از یاد رفته» را به یک اثر پر و پیمان تبدیل کرده که می تواند از آن برای فضاسازی و خلق موقعیتهای درام و معماگونه بهره برده و به کشش داستانی کمک کند.
ضرباهنگ و ریتم تند سریال در کنار غافلگیریهایی که هر قسمت با خود به همراه دارد و اتفاقی که پایان هر اپیزود را به قسمت بعدی ضمیمه میکند باعث میشود انتظار و کنجکاوی را در ذهن مخاطب برانگیزاند، ولی با این حال قضاوت درباره اینکه این سریال به چه سمت و سویی خواهد رفت هنوز زود است، اما واقعیت این است که «از یاد رفته» برای اینکه از یادها نرود نیاز به خلق یک اتفاق تازه در دل بحرانهایش دارد؛ چیزی فراتر از آنچه در ملودرامهای معمایی مشابه دیدهایم.
صبا کریمی
ارسال نظر