شیادی وزیر طالبان درباره حقآبه ایران از هیرمند
گزارش روزنامه جمهوری اسلامی نشان میدهد که نورالدین عزیزی، وزیر صنعت و تجارت طالبان، در مواجهه با مطالبه ایران برای حقابه رودخانه هیرمند، با استناد به خشکسالی، نقش واقعی انحراف آب به سمت شورهزار گودزره را پنهان کرده و سیاست تاریخی افغانستان در مهندسی اجتماعی و استفاده سیاسی از منابع آب را نادیده گرفته است.
روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: نورالدین عزیزی، وزیر صنعت و تجارت افغانستان که برای توافق پیرامون احداث مسیر دوم مرز میلک، افزایش مراودات مرزی و بهرهبرداری بیشتر از بندر چابهار به سیستان سفر کرده بود، در مواجهه با مطالبه تأمین حقابه ایران از رودخانه هیرمند، خشکسالی افغانستان را عامل عدم پرداخت حقابه سیستان دانست و گفت: "خدای ناخواسته دشمنی و انگیزهای برای انحراف مسیر آب نداریم. آنچه جریان دارد، یک وضعیت طبیعی ناشی از خشکسالی شدید است! "

تناقضگویی وزیر طالبان نشان از شیادی طالبان در خصوص رویکرد سیاسی افغانستان دارد. علت اصلی عدم تأمین حقابه رودخانه هیرمند از جانب حکام افغانستان، انحراف آب این رودخانه به سمت شورهزار گودزره است، اما وزیر طالبان در وهله نخست خشکسالی حاکم بر افغانستان را عامل عدم پرداخت حقابه ذکر کرده و سپس به موضوع انحراف آب اشاره کرده و مدعی شده که حکومت خودگردان طالبان انگیزهای برای انحراف آب ندارد.
علاوه بر این که نورالدین عزیزی در این زمینه دچار تناقضگویی شده، پیرامون دو مسئله "خشکسالی" و نداشتن انگیزه برای انحراف آب رود هیرمند نیز به طور فاحش دروغ گفته است.
پس از بهرهبرداری از بند کمال خان، با توجه به سامانه انحرافی این سازه آبی، هر ساله غالب سیلاب رودخانه هیرمند به شورهزار گودزره منحرف میشود و تصاویر ماهوارهای روی این ادعا صحه میگذارند. برخی سالها دو میلیارد و برخی سالها مانند سال آبی گذشته تا چهار میلیارد متر مکعب آب به سمت شورهزار گودزره منحرف شده است.
علیرغم ادعای وزیر صنعت و تجارت طالبان، همزمان با افتتاح بند کمال خان، وزارت آب و انرژی و شرکت انکشاف ملی افغانستان در دوره جمهوریت رسماً اعلام کردند که بند مذکور برای احیای ۴۹ هزار هکتار از اراضی گودزره و اسکان ۴۹ هزار خانواده پشتون احداث و به بهرهبرداری رسیده است. این اقدام افغانستان در راستای سیاست مهندسی اجتماعی و گسترش و اسکان پشتونها با هدف حفظ قدرت از دوره یعقوب خان تا کنون در حال انجام است.
پس از بهرهبرداری از بند کمال خان، ریاست جمهوری اشرف غنی چندان دوام نیافت و ذیل توافق دوحه، افغانستان به طالبان تسلیم شد، اما بهرغم تغییر حکومت، انحراف سیلاب رودخانه هیرمند توسط بند کمال خان استمرار دارد و حتی کمیسر آب افغانستان در دوره طالبان در جلسه کمیسران آب ایران و افغانستان با اصلاح سازه بند مذکور صراحتاً مخالفت کرد.
اگر حکومت خودخوانده طالبان انگیزهای برای انحراف آب رود هیرمند ندارد، چرا با اصلاح بند کمال خان صریحاً مخالفت کرد؟ چرا باید سیلاب رود هیرمند به جای استفاده کشاورزان بلوچ ولایت نیمروز افغانستان و تأمین حقابه هیرمند به شورهزار گودزره بریزد؟
استمرار انحراف رود هیرمند به سمت گودزره و عدم پرداخت حقابه به بهانه واهی خشکسالی، به معنای ادامه رویکرد سیاست دوره جمهوریت نیست؟ اگر طالبان انگیزهای برای انحراف آب رودخانه هیرمند ندارند، میتوانند با اصلاح سامانه انحرافی بند کمال خان، حسن نیت خود را اثبات کنند.
نظر کاربران
با التماس کار پیش نمیره ، جذب حداکثری اتباع افغانستان توسط تفکری انحصار طلب ، قبل از اینکه مزیتی برای کشور ایجاد کند ، امنیت ملی کشور را به خطر می اندازد ، اتباع مهاجر باعث خروج طلا و کمک به طالبان در جهت توسعه طلبی های انهاست ! اخراج اتباع و جلوگیری از پخش یارانه غیر مستقیم ، باید جز اهداف باشد .
ذات بد نیکو نگردد چون که بنیادش بد است
ایران با بد موجوداتی دست دوستی داده تازه این اول ماجراست......