ترامپ می‌تواند دستور حمله اتمی بدهد
اگر تسلیحات هسته ای داریم، چرا نمی توانیم از آن استفاده کنیم؟» این پرسشی است که ترامپ چند بار از مشاور خود پرسیده است.
دیپلماسی ایرانی: اگر تسلیحات هسته ای داریم، چرا نمی توانیم از آن استفاده کنیم؟» این پرسشی است که ترامپ چند بار از مشاور خود پرسیده است.
«اگر ما تسلیحات هسته ای داریم، چرا نمی توانیم از آن استفاده کنیم؟» این پرسشی است که دونالد ترامپ، کاندیدای جمهوری خواهان در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده، چندین بار از مشاور و کارشناس روابط بین الملل خود پرسیده است.
الی کلیفتون در لوب لاگ می نویسد: گرچه ستاد انتخاباتی ترامپ هرگونه علاقه ترامپ برای استفاده از تسلیحات هسته ای و جهل ساده انگارانه او را نسبت به تئوری بازدارندگی هسته ای رد کرده و گفته که این مساله حقیقت ندارد؛ اما واقعیت این است که ترامپ در طول رقابت های انتخاباتی همواره از "غیرمحتمل شمردن استفاده از تسلیحات هسته ای" شانه خالی کرده است، امری که او را در برابر (اگر نه تمامی، اما) اغلب کارشناسان تشکیلات سیاست خارجی قرار می دهد. برای مثال، جان نونان، افسر سابق نیروی هوایی و مشاور سابق سیاست خارجی جب بوش و میت رامنی، کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۲، بارها از توئیت های دونالد ترامپ که در آنها امر بازدارندگی هسته ای نادیده گرفته شده انتقاد کرده است.
ترامپ شاید در زمان اعلام موضع خود تنها دیده شود، اما او تنها نیست. شلدون آدلسون، بزرگترین حامی مالی جمهوری خواهان نیز تقریبا موضعی مشابه دارد. ادلسون که بیش از ۱۰۰ میلیون دلار برای ورود دونالد ترامپ به کاخ سفید و به دست گرفتن کنترل تسلیحات هسته ای ایالات متحده در نظر گرفته، سال ۲۰۱۳ در دانشگاه یشیوا در نیویورک خطاب به حضار گفت: «ما قرار است درباره چه مذاکره کنیم؟ من می گویم "گوش کنید، شما آنجا بیابانی می بینید، می خواهم چیزی نشانتان بدهم"... بعد گوشی تلفن را برمی دارید و به جایی در نبراسکا زنگ می زنید و می گویید "بسیار خوب رهایش کنید" و آن وقت یک بمب هسته ای سوار بر موشک بالستیک در وسط بیابان فرود می آید، بیابانی که هیچ انسانی در آن زندگی نمی کند: فقط شاید چند مار زنگی و عقرب و چیزهای دیگر. آن وقت می گویید "ببینید! بعدی وسط تهران فرو خواهد آمد. بنابراین ما به دنبال معامله هستیم. شما می خواهید محو شوید؟"
اقدامات آدلسون در مخالفت با گفت وگوهای هسته ای به همین تهدیدات کلامی ختم نشده است. او تاکنون بی سر و صدا بسیاری از گروه ها و لابی های مخالف توافق هسته ای ایران را تامین کرده است، از جمله بنیاد دفاع از دموکراسی، ائتلاف یهودیان جمهوری خواه، و گروه اتحاد علیه ایران هسته ای.
ادلسون شاید برای گروه ها و سیاستمدارانی که مخالف توافق هسته ای ایران هستند سخاوتمند باشد اما هنوز مشخص نیست که آیا وعده کمک ۱۰۰ میلیون دلاری خود را برای ورود دونالد ترامپ به کاخ سفید عملی کرده است یا خیر. با این حال ادلسون و همسرش در گردهمایی ملی جمهوری خواهان حضور داشتند و حالا برخی انتشار سخنان ترامپ درباره چرایی عدم استفاده از تسلیحات هسته ای را گامی در جهت جلب توجه آدلسون می دانند.
همین ماه ژوئن بود که نامزد جمهوری خواهان مایکل عبود، خواهرزاده مشاور ارشد سیاسی ادلسون را به عنوان مسئول ارتباطات خود استخدام کرد. حالا گفته می شود که عبود نقش محوری در انتخاب پیام های کارزار انتخاباتی ترامپ دارد. نام او به عنوان یکی از دست اندرکاران نگارش متن سخنرانی ترامپ در هفته گذشته فاش شد، سخنرانی که جنجال زیادی به پا کرد و با انتقاد شدید خزر خان و غزاله خان، والدین سرباز کشته شده در جنگ عراق روبه رو شد.
کلیفتون می نویسد: از آنجایی که ترامپ به طور مرتب در حال پریدن از یک موضع گیری جنجالی به موضع گیری آتشین دیگری است، احتمالا رویکرد پرحاشیه او درباره تسلیحات هسته ای نیز یک عقب نشینی خواهد داشت. گرچه حمایت او برای استفاده از تسلیحات هسته ای، وی را مورد توجه بزرگترین حامی مالی جمهوری خواهان قرار داده است.
زاک بیوکمپ نیز در مطلبی در پایگاه اینترنتی وکس می نویسد: اینکه ترامپ از کسی پرسیده "اگر ما تسلیحات هسته ای داریم، چرا نمی توانیم از آن استفاده کنیم" نَقل یک مکالمه دسته سوم است که می تواند اتفاق افتاده باشد یا نیفتاده باشد. اما می توان ردپای این تمایل ترامپ به تسلیحات هسته ای را در سخنان علنی اش هم پیدا کرد. به عنوان مثال، وقتی یک مجری تلویزیونی در ماه مارس به ترامپ گفته بود که روسای جمهور نباید از احتمال استفاده از تسلیحات هسته ای صحبت کنند (آن طور که ترامپ بارها صحبت کرده است)، کاندیدای جمهوری خواهان در پاسخ این پرسش را مطرح کرد "پس چرا این بمب ها را درست کرده ایم؟"
بیوکمپ می نویسد: این پرسش تردیدهای بسیار جدی و خطرناکی را درباره قضاوت و طرز تفکر ترامپ ایجاد می کند. طرح چنین پرسشی نشان می دهد که ترامپ حتی اصول اولیه این که تسلیحات هسته ای قرار است چه کار کنند را نمی داند، یعنی مفاهیم مربوط به بازدارندگی هسته ای. به همین خاطر او ممکن است که پس از هری ترومن، نخستین رییس جمهوری ایالات متحده، باشد که دستور استفاده از تسلیحات هسته ای را صادر کند. حالا پرسش بعدی که به طور طبیعی به ذهن می رسد این است که آیا ترامپ می تواند واقعا این کار را انجام دهد؟ و پاسخ بسیار ساده است: بله، می تواند.
رییس جمهور ایالات متحده در استفاده از تسلیحات هسته ای قدرت نامحدودی دارد. در سیستم سیاسی امریکا رییس جمهور تنها کسی است که می تواند این قدرت را داشته باشد. باقی این سیستم حول یک باور بنیادین شکل گرفته است، باور به این که مردم آمریکا رهبری باثبات و هوشیار را انتخاب خواهند کرد که جدی بودن مساله تسلیحات هسته ای را درک می کند. کسی که نامش دونالد ترامپ نیست.
«اگر ما تسلیحات هسته ای داریم، چرا نمی توانیم از آن استفاده کنیم؟» این پرسشی است که دونالد ترامپ، کاندیدای جمهوری خواهان در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده، چندین بار از مشاور و کارشناس روابط بین الملل خود پرسیده است.
الی کلیفتون در لوب لاگ می نویسد: گرچه ستاد انتخاباتی ترامپ هرگونه علاقه ترامپ برای استفاده از تسلیحات هسته ای و جهل ساده انگارانه او را نسبت به تئوری بازدارندگی هسته ای رد کرده و گفته که این مساله حقیقت ندارد؛ اما واقعیت این است که ترامپ در طول رقابت های انتخاباتی همواره از "غیرمحتمل شمردن استفاده از تسلیحات هسته ای" شانه خالی کرده است، امری که او را در برابر (اگر نه تمامی، اما) اغلب کارشناسان تشکیلات سیاست خارجی قرار می دهد. برای مثال، جان نونان، افسر سابق نیروی هوایی و مشاور سابق سیاست خارجی جب بوش و میت رامنی، کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۲، بارها از توئیت های دونالد ترامپ که در آنها امر بازدارندگی هسته ای نادیده گرفته شده انتقاد کرده است.
ترامپ شاید در زمان اعلام موضع خود تنها دیده شود، اما او تنها نیست. شلدون آدلسون، بزرگترین حامی مالی جمهوری خواهان نیز تقریبا موضعی مشابه دارد. ادلسون که بیش از ۱۰۰ میلیون دلار برای ورود دونالد ترامپ به کاخ سفید و به دست گرفتن کنترل تسلیحات هسته ای ایالات متحده در نظر گرفته، سال ۲۰۱۳ در دانشگاه یشیوا در نیویورک خطاب به حضار گفت: «ما قرار است درباره چه مذاکره کنیم؟ من می گویم "گوش کنید، شما آنجا بیابانی می بینید، می خواهم چیزی نشانتان بدهم"... بعد گوشی تلفن را برمی دارید و به جایی در نبراسکا زنگ می زنید و می گویید "بسیار خوب رهایش کنید" و آن وقت یک بمب هسته ای سوار بر موشک بالستیک در وسط بیابان فرود می آید، بیابانی که هیچ انسانی در آن زندگی نمی کند: فقط شاید چند مار زنگی و عقرب و چیزهای دیگر. آن وقت می گویید "ببینید! بعدی وسط تهران فرو خواهد آمد. بنابراین ما به دنبال معامله هستیم. شما می خواهید محو شوید؟"
اقدامات آدلسون در مخالفت با گفت وگوهای هسته ای به همین تهدیدات کلامی ختم نشده است. او تاکنون بی سر و صدا بسیاری از گروه ها و لابی های مخالف توافق هسته ای ایران را تامین کرده است، از جمله بنیاد دفاع از دموکراسی، ائتلاف یهودیان جمهوری خواه، و گروه اتحاد علیه ایران هسته ای.
ادلسون شاید برای گروه ها و سیاستمدارانی که مخالف توافق هسته ای ایران هستند سخاوتمند باشد اما هنوز مشخص نیست که آیا وعده کمک ۱۰۰ میلیون دلاری خود را برای ورود دونالد ترامپ به کاخ سفید عملی کرده است یا خیر. با این حال ادلسون و همسرش در گردهمایی ملی جمهوری خواهان حضور داشتند و حالا برخی انتشار سخنان ترامپ درباره چرایی عدم استفاده از تسلیحات هسته ای را گامی در جهت جلب توجه آدلسون می دانند.
همین ماه ژوئن بود که نامزد جمهوری خواهان مایکل عبود، خواهرزاده مشاور ارشد سیاسی ادلسون را به عنوان مسئول ارتباطات خود استخدام کرد. حالا گفته می شود که عبود نقش محوری در انتخاب پیام های کارزار انتخاباتی ترامپ دارد. نام او به عنوان یکی از دست اندرکاران نگارش متن سخنرانی ترامپ در هفته گذشته فاش شد، سخنرانی که جنجال زیادی به پا کرد و با انتقاد شدید خزر خان و غزاله خان، والدین سرباز کشته شده در جنگ عراق روبه رو شد.
کلیفتون می نویسد: از آنجایی که ترامپ به طور مرتب در حال پریدن از یک موضع گیری جنجالی به موضع گیری آتشین دیگری است، احتمالا رویکرد پرحاشیه او درباره تسلیحات هسته ای نیز یک عقب نشینی خواهد داشت. گرچه حمایت او برای استفاده از تسلیحات هسته ای، وی را مورد توجه بزرگترین حامی مالی جمهوری خواهان قرار داده است.
زاک بیوکمپ نیز در مطلبی در پایگاه اینترنتی وکس می نویسد: اینکه ترامپ از کسی پرسیده "اگر ما تسلیحات هسته ای داریم، چرا نمی توانیم از آن استفاده کنیم" نَقل یک مکالمه دسته سوم است که می تواند اتفاق افتاده باشد یا نیفتاده باشد. اما می توان ردپای این تمایل ترامپ به تسلیحات هسته ای را در سخنان علنی اش هم پیدا کرد. به عنوان مثال، وقتی یک مجری تلویزیونی در ماه مارس به ترامپ گفته بود که روسای جمهور نباید از احتمال استفاده از تسلیحات هسته ای صحبت کنند (آن طور که ترامپ بارها صحبت کرده است)، کاندیدای جمهوری خواهان در پاسخ این پرسش را مطرح کرد "پس چرا این بمب ها را درست کرده ایم؟"
بیوکمپ می نویسد: این پرسش تردیدهای بسیار جدی و خطرناکی را درباره قضاوت و طرز تفکر ترامپ ایجاد می کند. طرح چنین پرسشی نشان می دهد که ترامپ حتی اصول اولیه این که تسلیحات هسته ای قرار است چه کار کنند را نمی داند، یعنی مفاهیم مربوط به بازدارندگی هسته ای. به همین خاطر او ممکن است که پس از هری ترومن، نخستین رییس جمهوری ایالات متحده، باشد که دستور استفاده از تسلیحات هسته ای را صادر کند. حالا پرسش بعدی که به طور طبیعی به ذهن می رسد این است که آیا ترامپ می تواند واقعا این کار را انجام دهد؟ و پاسخ بسیار ساده است: بله، می تواند.
رییس جمهور ایالات متحده در استفاده از تسلیحات هسته ای قدرت نامحدودی دارد. در سیستم سیاسی امریکا رییس جمهور تنها کسی است که می تواند این قدرت را داشته باشد. باقی این سیستم حول یک باور بنیادین شکل گرفته است، باور به این که مردم آمریکا رهبری باثبات و هوشیار را انتخاب خواهند کرد که جدی بودن مساله تسلیحات هسته ای را درک می کند. کسی که نامش دونالد ترامپ نیست.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر