نگاه کاظم جلالی به انتخابات ریاست جمهوری
نقشه احتمالی احمدی نژاد برای انتخابات
رئیس مرکز پژوهش های مجلس در رابطه با احتمال کاندیداتوری احمدی نژاد می گوید: «یکی اینکه خودش می آید دیگری اینکه سعی میکند، زیر پای روحانی را خالی کرده و پس از آن فرد دیگری می آید و نتیجه انتخابات را تعیین می کند.»
فرارو: رئیس مرکز پژوهش های مجلس در رابطه با احتمال کاندیداتوری احمدی نژاد می گوید: «یکی اینکه خودش می آید دیگری اینکه سعی میکند، زیر پای روحانی را خالی کرده و پس از آن فرد دیگری می آید و نتیجه انتخابات را تعیین می کند.»
بخش هایی از گفت و گوی کاظم جلالی با باشگاه خبرنگاران را می خوانید:
من فکر می‌کنم سال و انتخابات بسیار حساسی در پیش داریم اینکه چه کسانی رقیب آقای روحانی خواهند بود هنوز به طور شفاف مشخص نیست و تنها در حد گمانه زنی است چون در ایران نظام تحزبی قوی وجود ندارد، این اشخاص هستند که به عنوان بازیگران سیاسی نقش اول را دارند. مثلا در انتخابات ۹۲ از جریان اصولگرایی ۳، ۴ نفر آمدند و حضور پیدا کردند و بزرگان اصولگرایی هم نتوانستند آنها را به وحدت برسانند بنابراین درباره جریانات سیاسی هم نمی‌توانیم تحلیل داشته باشیم که آیا آنها قطعا با یک کاندیدا می‌آیند یا خیر.
امروز در هر دو جریان نوعی تشتت دیده می‌شود مثلا در جریان اصلاح طلبی برخی می‌گویند که قطعا کاندیدای ما آقای روحانی است اما برخی دیگر تردیدهایی را وارد کرده‌اند و شرط و شروط گذاشته‌اند مثلا اخیرا آقایی گفته است که اگر روحانی به اصولگرایان نزدیک شود اصلاح طلبان از او حمایت نمی‌کنند در جریان اصولگرایی هم هنوز شخصی به طور جریانی اظهارنظر نکرده است و مکانیزم جریانی هم شکل نگرفته است مثلا در دوره قبل آیت‌الله مهدوی کنی آمدند و یکسری تلاش‌هایی را انجام دادند اگرچه این تلاش‌ها به نتیجه‌ای نرسید.
با وجود همه این‌ها شاید نشود پیش بینی دقیقی از آنچه در آینده اتفاق می‌افتد داشته باشیم از طرف دیگر چون نظام ما حزبی نیست در افکار عمومی معمولا یک مطلبی می‌افتد و ولوله ایجاد می‌شود بنابراین در طول مدت ۱۰ ماه تا انتخابات ریاست جمهوری می‌تواند اتفاقاتی بیفتد که افکار عمومی را تحریک له یا علیه کند. باید ببینیم که دولت چه مسیری را طی میکند آیا همین مسیری که تا الان طی کرده را طی میکند مثلا انتظاراتی از دولت در خصوص تغییر در کابینه وجود دارد که هنوز اقدامی نشده است اما اینکه چقدر این موضوع در حال حاضر به مصحلت است خودش بحث دارد. دوم اینکه دولت چه برنامه‌های اقتصادی‌ای دارد آیا برنامه‌هایی دارد که در طول چند ماه بتواند یک تحرک اقتصادی ایجاد کند؟
در کشور ما که قحط الرجال وجود ندارد اما اینکه این رجال می‌آیند یا نمی‌آیند مورد بحث است. در هر دو جریان سیاسی افراد قوی در کشور داریم. حتی خارج از دو جریان هم افرادی را داریم. البته اینکه این افراد به چه میزان مقبولیت اجتماعی داشته باشند، برای خودش بحث است. اگر به انتخابات ریاست جمهوری برگزار شده بعد از آقای هاشمی رفسنجانی نگاه کنیم، می بینیم که کسی انتظار نداشت رئیس دولت اصلاحات، احمدی نژاد و روحانی رأی بیاورند.
در ایران چندان انتخابات قابل پیش بینی نیست. در انتخابات مجلس هم شاید برخی افراد رجزخوانی های انتخاباتی داشتند اما اینکه فردی با استدلال بیاید و بگوید که لیستی یک جا رأی می آورد، وجود نداشت. در ادوار گذشته ریاست جمهوری ما با پدیده‌های انتخاباتی رو به رو هستیم. باید ببینیم که چه پدیده‌هایی برای انتخابات سال آینده شکل می گیرد؛ البته معمولا تاکنون انتخابات دو دوره‌ای بوده است.
حضور پر رنگ رسانه‌ها به خصوص نوشتاری و فضای مجازی بسیار زیاد است. شاید اولین انتخابات فضای مجازی را که پشت سر گذاشتیم، همین انتخابات مجلس بود. مثلا در تهران اصلی‌ترین جایی که تأثیر داشت، فضای مجازی بود. در تهران فقط همان ۲، ۳ روز آخر خیابان‌ها شلوغ شد و عکس و پوستر می‌چسباندند. ما که فعال سیاسی و سوژه انتخابات بودیم، در بسیاری از نقاط تهران که سر می زدیم، خبر نبود. آن فضای مجازی انتخابات را پر رنگ کرد. انتخابات سال آینده هم متأثر از پر رنگی فضای مجازی و پر رنگی رقابت و جریانات سیاسی خواهد بود.
از طرف دیگر ما موضوعی به نام برجام را پشت سر گذاشتیم. خود برجام نقطه عطف است و در کنار آن دوران پسابرجام هم وجود دارد. در دوران پسابرجام دو نظریه وجود دارد، یکی اینکه باید صبر کرد تا اتفاقاتی بیفتد و دومی اینکه هیچ خبری در راه نیست و امیدی هم نباید به آن بست. این دو نظریه، دو تقابل فکری را ایجاد می کند.
در سال ۹۴، انتخابات برجامی در اوج برجام داشتیم؛ انتخابات ۹۶ علاوه بر برجامی بودن، پسابرجامی با دو نقطه نظر هم هست. در انتخابات ۹۴، برجام در اوج افکار عمومی بود لذا بخشی از موفقیتی که لیست امید داشت، از برجام و برجام‌سازان بود. در انتخابات ۹۶، برجام تا حدودی خود را نشان می دهد؛ به نظرم تقابل برجامی و غیر برجامی در انتخابات ۹۶ برای خود یک سوژه‌ای است.
هنوز که اظهار نظر صریحی از خود احمدی نژاد نشنیده ایم که می‌خواهد بیاید یا خیر. چند تحلیل وجود دارد؛ یکی اینکه خودش می آید دیگری اینکه سعی میکند، زیر پای روحانی را خالی کرده و پس از آن فرد دیگری می آید و نتیجه انتخابات را تعیین می کند.
نامه احمدی نژاد به اوباما را نخوانده‌ام و فقط شنیدم که چنین نامه‌ای نوشته شده است. تحلیلی درباره این نامه ندارم و فکر هم نمی‌کنم که چندان مهم باشد.
بخش هایی از گفت و گوی کاظم جلالی با باشگاه خبرنگاران را می خوانید:
من فکر می‌کنم سال و انتخابات بسیار حساسی در پیش داریم اینکه چه کسانی رقیب آقای روحانی خواهند بود هنوز به طور شفاف مشخص نیست و تنها در حد گمانه زنی است چون در ایران نظام تحزبی قوی وجود ندارد، این اشخاص هستند که به عنوان بازیگران سیاسی نقش اول را دارند. مثلا در انتخابات ۹۲ از جریان اصولگرایی ۳، ۴ نفر آمدند و حضور پیدا کردند و بزرگان اصولگرایی هم نتوانستند آنها را به وحدت برسانند بنابراین درباره جریانات سیاسی هم نمی‌توانیم تحلیل داشته باشیم که آیا آنها قطعا با یک کاندیدا می‌آیند یا خیر.
امروز در هر دو جریان نوعی تشتت دیده می‌شود مثلا در جریان اصلاح طلبی برخی می‌گویند که قطعا کاندیدای ما آقای روحانی است اما برخی دیگر تردیدهایی را وارد کرده‌اند و شرط و شروط گذاشته‌اند مثلا اخیرا آقایی گفته است که اگر روحانی به اصولگرایان نزدیک شود اصلاح طلبان از او حمایت نمی‌کنند در جریان اصولگرایی هم هنوز شخصی به طور جریانی اظهارنظر نکرده است و مکانیزم جریانی هم شکل نگرفته است مثلا در دوره قبل آیت‌الله مهدوی کنی آمدند و یکسری تلاش‌هایی را انجام دادند اگرچه این تلاش‌ها به نتیجه‌ای نرسید.
با وجود همه این‌ها شاید نشود پیش بینی دقیقی از آنچه در آینده اتفاق می‌افتد داشته باشیم از طرف دیگر چون نظام ما حزبی نیست در افکار عمومی معمولا یک مطلبی می‌افتد و ولوله ایجاد می‌شود بنابراین در طول مدت ۱۰ ماه تا انتخابات ریاست جمهوری می‌تواند اتفاقاتی بیفتد که افکار عمومی را تحریک له یا علیه کند. باید ببینیم که دولت چه مسیری را طی میکند آیا همین مسیری که تا الان طی کرده را طی میکند مثلا انتظاراتی از دولت در خصوص تغییر در کابینه وجود دارد که هنوز اقدامی نشده است اما اینکه چقدر این موضوع در حال حاضر به مصحلت است خودش بحث دارد. دوم اینکه دولت چه برنامه‌های اقتصادی‌ای دارد آیا برنامه‌هایی دارد که در طول چند ماه بتواند یک تحرک اقتصادی ایجاد کند؟
در کشور ما که قحط الرجال وجود ندارد اما اینکه این رجال می‌آیند یا نمی‌آیند مورد بحث است. در هر دو جریان سیاسی افراد قوی در کشور داریم. حتی خارج از دو جریان هم افرادی را داریم. البته اینکه این افراد به چه میزان مقبولیت اجتماعی داشته باشند، برای خودش بحث است. اگر به انتخابات ریاست جمهوری برگزار شده بعد از آقای هاشمی رفسنجانی نگاه کنیم، می بینیم که کسی انتظار نداشت رئیس دولت اصلاحات، احمدی نژاد و روحانی رأی بیاورند.
در ایران چندان انتخابات قابل پیش بینی نیست. در انتخابات مجلس هم شاید برخی افراد رجزخوانی های انتخاباتی داشتند اما اینکه فردی با استدلال بیاید و بگوید که لیستی یک جا رأی می آورد، وجود نداشت. در ادوار گذشته ریاست جمهوری ما با پدیده‌های انتخاباتی رو به رو هستیم. باید ببینیم که چه پدیده‌هایی برای انتخابات سال آینده شکل می گیرد؛ البته معمولا تاکنون انتخابات دو دوره‌ای بوده است.
حضور پر رنگ رسانه‌ها به خصوص نوشتاری و فضای مجازی بسیار زیاد است. شاید اولین انتخابات فضای مجازی را که پشت سر گذاشتیم، همین انتخابات مجلس بود. مثلا در تهران اصلی‌ترین جایی که تأثیر داشت، فضای مجازی بود. در تهران فقط همان ۲، ۳ روز آخر خیابان‌ها شلوغ شد و عکس و پوستر می‌چسباندند. ما که فعال سیاسی و سوژه انتخابات بودیم، در بسیاری از نقاط تهران که سر می زدیم، خبر نبود. آن فضای مجازی انتخابات را پر رنگ کرد. انتخابات سال آینده هم متأثر از پر رنگی فضای مجازی و پر رنگی رقابت و جریانات سیاسی خواهد بود.
از طرف دیگر ما موضوعی به نام برجام را پشت سر گذاشتیم. خود برجام نقطه عطف است و در کنار آن دوران پسابرجام هم وجود دارد. در دوران پسابرجام دو نظریه وجود دارد، یکی اینکه باید صبر کرد تا اتفاقاتی بیفتد و دومی اینکه هیچ خبری در راه نیست و امیدی هم نباید به آن بست. این دو نظریه، دو تقابل فکری را ایجاد می کند.
در سال ۹۴، انتخابات برجامی در اوج برجام داشتیم؛ انتخابات ۹۶ علاوه بر برجامی بودن، پسابرجامی با دو نقطه نظر هم هست. در انتخابات ۹۴، برجام در اوج افکار عمومی بود لذا بخشی از موفقیتی که لیست امید داشت، از برجام و برجام‌سازان بود. در انتخابات ۹۶، برجام تا حدودی خود را نشان می دهد؛ به نظرم تقابل برجامی و غیر برجامی در انتخابات ۹۶ برای خود یک سوژه‌ای است.
هنوز که اظهار نظر صریحی از خود احمدی نژاد نشنیده ایم که می‌خواهد بیاید یا خیر. چند تحلیل وجود دارد؛ یکی اینکه خودش می آید دیگری اینکه سعی میکند، زیر پای روحانی را خالی کرده و پس از آن فرد دیگری می آید و نتیجه انتخابات را تعیین می کند.
نامه احمدی نژاد به اوباما را نخوانده‌ام و فقط شنیدم که چنین نامه‌ای نوشته شده است. تحلیلی درباره این نامه ندارم و فکر هم نمی‌کنم که چندان مهم باشد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
اگه بیاد صددرصد رایسجمهوره اقای روحانی تو هم چمدانتو ببند مردم از دست تو خسته شدن. احمدی نژاد دوست داشتنی. دوستت داریم این حرف را 23میلیون نفر خواهند گفت. 96
پاسخ ها
اولا از طرف خودت نظر بده نه 23 میلیون نفر .دوما دلت برای اختلاس و تحریم دوباره تنگ شده انگار
به چه زبونی به شما بگوییم اقای دکترمحمود احمدی نژاد مادیگرشما را نمیخواهیم
خدایی تحلیل رو از روی غرض نزدی بس کنید..............
به نظر شما ارشناسان کسی که قابلیتت ریاست را ندارد چگونه دست پا میزند برای ریاست مگر اقای احمدی نژا د امتحان هشت ساله خود را نداده است چه کسی گره کور تحریم را کمی باز کرد کدام عقل سالم دوباره به رای خواهد عجب روی دارد در زمان این اقا شردع فساد اختلاص اغاز شد وما ملت چوب این بی سیاسی اورا خوردیم همه چیز یکباره به سوی گرانی رفت او صلاحیت ریس جمهور شدن ندارد ابن همه مشکلات از زمان اوشروع شد واقای روحانی را با خرواری دردسر روبرو کرد او اگر دلش با مردم بود هرگز اموال کشور را به بانک دشمن واریز نمیکرد حالا به کاپو افتاده ومیخواهد جبران منافات کند تورا خدا تابع رهبر باشید او هرگز حرفی نزده که به نفع ما نباشد بگذارید ابشان تصمیم بگیرد چرا تاین کشور اینقدر سخنگو دارد مگر روحانی چه کرده که چه بدی درحق ماکرده بگذاریم کارش راانجام بدهد زنده باد رهبر زنده باد روحانی مرگ بر انان که میخواهند دوباره کشور را تکه تکه کنند او حق ندارد در برابر این ملت حرف از تبلیغات بزند ودارو دست اش را پست ومقام بدهد بخدا وصع را از این که هست بد تر میکند
ایشان به خاطر هشت سال خیانتی که به این مملکت و مردمش کردند حتی یه معذرت خواهی خشک و خالی هم نکردند، جدا ما مردم ایران چرا نتونستیم ايشون رو محاکمه کنیم....
ای بابا چرا اینقدر نگرانید . چراابنقدر دلواپس هستید . چه اشکالی داره . این خواسته اگثر ملت ایرانه که دکتر احمدی نژاد رای بیاره.
لابد پولهایی رو که برده تمام شده، حتما پول نداره دیگه!
این همه مردم هم ندارند.چی مگه؟
سلام بر احمدی نژاد شجاع
ما نمیگذاریم مملکت بدست مدیران بی تدبیرداده شود ما همه در یک کشتی نشسته ایم
اطرافیانش اینقدر خوردن که هارشدن . تشنه قدرت وثروتند . آهای ملت باغیرت به هوش باشیم . این دفعه برگرده فاتحه همه مخالفینشو میخونه .
به نظر خیلی از مردم عزیز کشورمان باید احترام گذاشت .یادمان باشد که قرار بود 100 روزه وضعیت معیشت مردم درست شود که نشد چند میلیون از مردم کشور یارانشان قطع شد خوب البته بنزین هم به ان اضافه کنیم.حالا خود مردم یه مقایسه کنند و ببینند پول یارانه قطع شده ودیگر چیزها چه شد