سرباز در خانه آخر شطرنج وزارت آموزش و پرورش
آموزش و پرورش را به یقین مي‌توان دشوارترین وزارتخانه کشور نامید. جامعه فرهنگیان همواره با مشکلات اقتصادی و معیشتی در گیر بوده‌اند در حالی که بودجه در نظر گرفته شده برای این وزارتخانه، هیچ‌وقت کفاف هزینه‌ها را نداده است و وزرای انتخاب‌شده نیز نه تنها نتوانسته‌اند خواسته‌های فرهنگيان را تامین کنند بلکه اغلب حتی به کف خواسته‌ها نیز نزدیک نشده‌اند.
روزنامه قانون: آموزش و پرورش را به یقین مي‌توان دشوارترین وزارتخانه کشور نامید. جامعه فرهنگیان همواره با مشکلات اقتصادی و معیشتی در گیر بوده‌اند در حالی که بودجه در نظر گرفته شده برای این وزارتخانه، هیچ‌وقت کفاف هزینه‌ها را نداده است و وزرای انتخاب‌شده نیز نه تنها نتوانسته‌اند خواسته‌های فرهنگيان را تامین کنند بلکه اغلب حتی به کف خواسته‌ها نیز نزدیک نشده‌اند.
انسجام مدیریت را می‌توان حلقه گمشده این وزارتخانه نامید. سلیقه‌های متفاوت و نادرست، هر آن سکان این کشتی طوفان‌زده را به سویی کشیده است تا جایی که گویا مسیر اصلی دیگر پیدا نیست. وزرایی که می‌آیند و می‌روند، اغلب فرقی با هم ندارند. همه فاقد توان اجرایی و ایجاد تحول هستند و به نوعی جز خنثی نگه داشتن شرایط و جلوگیری از غرق شدن این کشتی کاری انجام نداده‌اند. سنت مثل جوهری که به خورد کاغذ رفته باشد، در تار و پود این وزارتخانه گره خورده، در حالی که نظام آموزش و پرورش تحول اساسی می‌خواهد. سندی مانند سند تحول بنیادین را حتی با اغماض نيز نمی‌توان تحول نامید و در حد تغییرات پراکنده و بی‌اساس در کتب درسی و نام پایه‌ها و آموزش‌های ناقص معلمان باقی مانده است. مشکلات روی هم انباشته شده و اكنون به غده‌ای سفت و قدیمی شبیه است که کسی جرات دست زدن به آن را ندارد.
دست پرورده های بافت سنتی آموزش و پرورش
هر چهار سال هنگام انتخاب وزرای کابینه جدید، فرهنگیان با اشتیاق منتظر اعلام اسامی می‌مانند به این امید که این بار گزینه ای متناسب با نیاز آن ها معرفی شود اما هر بار پایان این اشتیاق، با فریاد اعتراض همراه است. گزینه‌های معرفی‌شده، ناامیدکننده هستند. گزینه‌های مناسب نيز گویا ترجیح می‌دهند عقب بایستند. حالا در سال های اخیر وزراي آموزش و پرورش را از بدنه فرهنگیان انتخاب می کنند به این دلیل که با مصايب این وزراتخانه و فرهنگیان آشنا باشند، بی آنکه توجه کنند بافت آموزش و پرورش کشور، سنتی و عقب‌مانده است و انتخاب از دل این بافت، نتیجه ای جز ادامه راه قبلی ندارد. علی اصغر فانی، وزیر اسبق آموزش و پرورش از بدنه فرهنگیان انتخاب شد اما اقتدار مدیریتی و تصمیم‌گیری های سخت این وزارتخانه در توان او نبود. او انتخاب فرهنگیان نبود و خود نیز از ناتوانی خود خبر داشت که در ماه‌های پاياني وزارت حتی تصمیم به استعفا گرفت و پس از آن هم ترجیح داد مدت باقی مانده تا پایان دولت یازدهم را در سکوت و بدون رخداد اتفاقی خاص از سر باز کند.
وزیر پیشنهادی جدید برای دولت دوازدهم نیز از دل این بافت سنتی آمده است، «محمد بطحایی». این یک واقعیت است که فرهنگیان او را نمی‌خواهند و معتقدند یکی از معاونان متوسط و معمول آموزش و پرورش است و قدرت چانه‌زنی لازم برای احقاق حقوق فرهنگیان را ندارد. همچنین او را به دلیل سکوت در برابر فسادهای مالی صندوق ذخیره فرهنگیان، تنزل یافتن بیمه طلایی معلمان، نپرداختن حق التدریس‌ها و مواردی از این دست که در زمان معاونت او رخ داد، مقصر می دانند. اما اگر به این فکر کنیم که فرهنگیان بطحایی را نمی خواهند و مثلا نجفی را می‌خواهند، باز هم به نتیجه درست نمی‌رسیم. نظام آموزش و پرورش کشور این روزها این قدر درمانده شده که فقط به دنبال ناجی و معجزه می گردد و این معجزه حتی از نجفی بر نمی آمد و فقط ازمحبوبیت او را می‌كاست. باز کردن و درمان این غده كهنه، از پس پزشک عمومی و متخصص بر نمی‌آید و مهارت و جسارتی بالاتر از آن می طلبد. به نظر می آید دولت‌ها ترجیح می‌دهند نادیده‌اش بگیرند و بگذارند این غده بدون اینکه سر باز کند، همان جا که هست بماند.
چالش صندوق ها
«سیدمحمد بطحایی» از معلمی به وزارت آموزش و پرورش رسیده است. این را خودش و موافقانش بارها به عنوان دلیل انتخاب او به عنوان وزیر پیشنهادی وزارت آموزش و پرورش دولت دوازدهم اعلام کرده‌اند. ۵۴ ساله است و در کارنامه خود سابقه معاون دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش، سرپرست وزارت آموزش و پرورش، قائم مقام وزیر و معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش را دارد. او از جمله وزرای پیشنهادی بود که ضمن بررسی برنامه‌ها و صلاحیت‌های وزرای پیشنهادی کابینه دوازدهم در مجلس، با بیشترین نظر مخالف همراه شد. اغلب نمایندگان و همچنین فرهنگیان معتقدند که بطحایی به دلیل شرطي كه رییس‌جمهور برای انتخاب وزیر مبنی بر سابقه معاونت وزیر در کارنامه افراد گذاشت، انتخاب شد. خودش و موافقانش اما این را قبول ندارند.
او در جلسه اول مجلس خود را فردی از خانواده آموزش و پرورش معرفی کرد و گفت که به دلیل اینکه از زوایای پیدا و پنهان این حوزه شناخت کاملی دارم، از سوی ريیس‌جمهور برای تصدی وزارت آموزش و پرورش دعوت شدم. حرف مهم او این بود که می خواهیم نسلی کارآمد، توانا و خلاق را پرورش دهیم که بدون اتکا به نفت، آینده خود را رقم بزنند و آموزش و پرورش باید هر چه سریع‌تر در اولویت اصلی نظام قرار بگیرد. هر چند که کار به سخن‌دانی بر می‌آید نه سخنرانی اما سخنرانی ایشان موافقان خود را دارد. «جبار کوچکی‌نژاد» یکی از این موافقان بود که عقیده دارد بطحایی، تنها وزیری است که تمام عمرخود در این وزارتخانه بوده است و گفت که گزارش‌هاي تحقیق و تفحص از صندوق فرهنگیان نيز آماده است و پس از انتخاب وزیر ارائه می‌شود! اما واقعا باید پرسید، چرا بعد از انتخاب وزیر؟ این سوال فرهنگیان نيز هست. «نرگس ملک‌زاده» فعال آموزش و پرورش و کنشگر صنفی در این خصوص در گفت‌وگو با «قانون» می‌گوید: «گفته‌اند بحث تخلفات صندوق بعد از رای اعتماد بیان می شود. معلوم نیست قصد مطرح کردن چه چیز را در این گزارش دارند که آن را به بعد موکول می‌کنند. حقیقت این است که تخلفات صندوق
در زمان معاونت ایشان بوده و ایشان نيز مسئول است. باید این گزارش را قبل از رای اعتماد مطرح می‌کردند».
گله مندي فرهنگيان
ولی‌ا... داداشی در موافقت با گزینه پیشنهادی وزارت آموزش و پرورش گفت که بطحایی با برنامه آمده است. بیمه فرهنگیان و تسهیلات مختص فرهنگیان باید افزایش پیدا کند و در این زمینه بطحایی اقدامات خوبی داشته است. اما بدنه فرهنگیان به خصوص از اقدامات بطحایی در حوزه بیمه گله دارند. ملک‌زاده در این باره می‌گوید: « در زمان معاونت بطحایی ضعف خدمات بیمه طلایی را شاهد بودیم به گونه ای که حتی خدماتی مانند دندانپزشکی کاملا از این بیمه حذف شد. همچنین اعتراضی که بازنشسته‌ها در این مدت اخیر داشتند، به خاطر ضعف در نپرداختن پاداش‌ها بود و حق التدریس ها نيز پرداخت نشد. افت دو هزار میلیاردی سود صندوق ذخیره فرهنگیان هم که بر کسی پوشیده نیست». این فعال آموزش و پرورش در ادامه گفت که بیمه معلمان یکی از طرح هایی بود که موجب تامین آرامش روانی آن ها بود اما در زمان معاونت بطحایی تنزل پیدا کرد یعنی حتی آن را در وضعیتی که بود نگه نداشت. وزیر معرفی شده از بدنه معلمان است اما سابقه کار خوبی ندارد.
انتظار فرهنگيان برآورده نشد
حسن روحانی نیز در دفاع از وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش این‌گونه گفت که رشد سازمانی بطحایی در وزارت آموزش و پرورش بوده و به زیر و بم این وزارتخانه آشناست و در سند تحول نيز زحمت زیادی کشید. روحانی گفت که برای آموزش و پرورش سفارش ویژه می‌کنم که این وزیر وارد کار سخت و پیچیده وزارت شود. عجیب است! فرهنگیان نیز از جمله مردم ایران بودند که به دولت دوازدهم رای دادند. کاش وزیری معرفی می شد که لااقل با کف مطالبات آن ها هماهنگ بود. کانون صنفی معلمان انتخاب این وزیر را یکی از بدترین گزینه‌ها برای تصدی این پست می‌داند. «محمد فلاحی» عضو هیات مدیره کانون صنفی معلمان در گفت و گو با «قانون» می‌گوید که کاری به شایعه هایی که پیرامون بطحایی درباره مسائل صندوق هست ندارد اما گزینه پیشنهادی رییس جمهور، همین شرایط رکود و یکنواختی آموزش و پرورش را در سال‌های آتی ادامه خواهد داد. فلاحی به‌صورت مسقیم می‌گوید که انتخاب رییس جمهور انتظار ما را برآورده نکرده و تحول مورد نظر ما از نظر مدیریتی و بودجه را هم برآورده نمی‌کند. افرادی هم که می‌توانند کمی این اوضاع را سامان دهند، اصلا انگیزه ای برای این کار ندارند. دولت از خودش بپرسد که چرا
وضعیت یک وزارتخانه چنین است؟ نیروی کارآمد کم نیست اما نه می آیند و نه اگر بیایند انتخاب می‌شوند.
ابهام در عملكرد بطحايي
مجلس شورای اسلامی این روزها درگیر بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی است اما کمیسیون آموزش و تحقیقات نيز گویا چندان با وزارت بطحایی موافق نیست وتنها با نظر رییس جمهور، او را تایید می‌کنند. اما و اگر در صحبت‌های نمایندگان این کمیسیون بسیار است. «داوود محمدی» نایب رییس اول کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در گفت و گو با «قانون» می گوید که در وزارت آموزش و پرورش همواره به جهت اینکه اعتبارات و مسائل اقتصادی با مشکل مواجه است، نارضایتی از وزرا ابراز شده و در مورد وزیر پیشنهادی نیز فکر می‌کنم وضع به همین منوال است. به گفته محمدی در مقطعی که بطحایی معاونت وزارتخانه را به عهده داشته، نکات مبهمی وجود دارد که حال نمی‌توان در مورد آن صحبت کرد اما گزارش آماده است. محمدی در پاسخ به اینکه آياگزینه‌های بهتری برای معرفی وجود داشت؟گفت: «به هر حال هر گزینه‌ای دارای ویژگی‌هایی است و بي‌شك رییس‌جمهور با بررسی‌های لازم و بر اساس شاخص های مهم، ایشان را معرفی کرده است».
«محمود نگهبان سلامی» نایب رییس دوم کمیسیون اجتماعی مجلس نیز به «قانون» می‌گوید که بطحایی سوابق ارزنده‌ای در حوزه آموزش‌وپرورش دارد اما فرهنگیان با دغدغه‌های مختلف معیشتی و اقتصادی و غیره انتظار گزینه دیگری را داشتند. نگهبان در پاسخ به اینکه به عقیده فرهنگیان ایشان قدرت چانه‌زنی ندارد، گفت: « شخصیت آقای بطحایی آرام و متین و پیگیر است. اگر نمایندگان تشخیص دهند که می‌تواند در وضعیت متلاطم، انتظارات فرهنگیان را برآورده کند، به او رای خواهند داد و باید منتظر ماند. شاید هم ایشان در زمان وزارت انتظارات را برآورده کند».
نایب رییس کمیسیون اجتماعی در ادامه در پاسخ به اینکه اگر انتظارات برآورده نشود شاهد عقبگرد در این وزارتخانه خواهیم بود، گفت: «آموزش‌و پرورش در دوره‌های مختلف با مشکلات عدیده مواجه بوده و حتما رییس جمهور با درنظر گرفتن جمیع جهات ایشان را معرفی کرده و باید دید نمایندگان چه تصمیمی می‌گیرند». آنچه مسلم است مشکلات آموزش و پرورش را نه تنها پایانی نیست،بلکه هر دوره شروع یک سوءمدیریت تازه است. باید دید نتیجه رای اعتماد به وزیر پیشنهادی چه خواهد بود. وضعیت مدارسی که این روزها کسری بودجه خود را از جیب والدین تامین می‌کنند، در دوره جدید وزارت چگونه خواهد بود و وزیر تازه نفسی که از راه برسد، با جامعه فرهنگیان چگونه تعامل می‌کند؟
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
امیدوارم آموزش پرورش رو بیشتر از اینها درک کنند
معلمین همیشه مظلومندبخصوص مقطع ابتدایی که باراصلی باسوادنمودن وخواندن ونوشتن دانش اموزان را بردوش می کشند وهیچکس به فکراین قشر زحمتکش نیست ومتاسفانه فقط ملاک شده مدرک، ومدرک گرایی.نه شایسته سالاری.
اگر وزیر در حد امضای بخشنامه هاست که ... هم میتونه. واگر باری به هر جهت که خوب باز ... میتونه. پس یکبار برای همیشه دندان خراب را بکنید.
اگر ایده بطحایی همان باشد که در معاونت بود وضع آموزش و پرورش از این بدتر خواهدشد.ایده ای که به فکر در آمد زایی در آموزش و پرورش بود بجای آنکه از شاخصه های تخصیص اعتبار آموزش و پرورش دفاع کند. آموزش و پرورش ماهیت تولید سود نیست ماهیتش آموزش و پرورش هست و وزیر باید به کیفیت آموزش و ارتقا شاخصه های آموزشی و رفاه فرهنگیان و عدم تبعیض در معلم و دانش آموزان فکر کند.
ته وسر شما یه کرباسه.سیستم عملا موافق تخریب جامعه علمی اموزش و پرورش است.فاتحه آموزش خوانده شده است.
آموزش و پرورش اولویت نظام نیست. رفاه و معیشت فرهنگیان هر چهار سال یک بار به سخره و مزاح گرفته می شود. عملا مشهود است در طی ادوار گذشته رئیس جمهور ، وزرای انتصابی ، کابینه و نمایندگان قانونگذار مجلس به طور جد عزمی جزم درصدد رفع مشکلات جاری آموزش و پرورش ندارند . بودجه ی اختصاصی سرانه ی دانش آموزی صفر شد.
اداره ی مدرسه برای مدیران آموزشی تبدیل به یک کابوس شد.
تابستان که فصل ثبت نام دانش آموزان است ؛ وزارتخانه و صدا و سیما برای تطهیر خود در نظر مردم و اولیا اعلام می کنند هیچ مدیر آموزشی حق دریافت هر گونه وجهی بابت ثبت نام ندارند. نه اینکه ما موافقیم؟؟!!
سرانه ات صفر است و باید مدرسه را برای آغاز مهر ماه آماده ی بازگشایی کنی!! تناقض دلیل بطلان است !!
چگونه است که با دست خالی به اداره ی کیفی حداقلی یک مدرسه اقدام شود؟؟!!
البته در جهان سوم هرچیزی شدنی است...
این وازتخانه بی پول را هیچ فرد قدرتمندی هم تحویل نمیگیرد...اول باید پول تزریق بشه...تا هر کسی بتونه بیاد..