همه پرسی از جنس غربی
برگزاری دو همه پرسی به فاصله یك هفته، یكی در منطقه غرب آسیا(خاورمیانه) در اقلیم كردستان عراق و دیگری دراروپا و درمنطقه کاتالونیای اسپانیا پیش چشم مردم دنیاست.
روزنامه صبح نو: برگزاری دو همه پرسی به فاصله یك هفته، یكی در منطقه غرب آسیا(خاورمیانه) در اقلیم كردستان عراق و دیگری دراروپا و درمنطقه کاتالونیای اسپانیا پیش چشم مردم دنیاست.
در این یكی یعنی اقلیم كردستان سران اقلیم در سایه حمایت‌های رژیم صهیونیستی و رفت و آمد پشت پرده مقامات غربی، دیكتاتورمابانه انتخابات برگزار كردند اما در منطقه خودمختار کاتالونیای اسپانیا، پلیس با هجوم به حوزه‌های رأی گیری و توقیف صندوق‌ها و بازداشت رأی دهندگان، مانع از برگزاری انتخابات شد و نخست وزیر اسپانیا رسماً اعلام كرد اجازه همه پرسی و جدایی به این منطقه را نخواهد داد.
آیا اگر دولت عراق با برگزاركنندگان همه پرسی در منطقه اقلیم شبیه دولت اسپانیا رفتار كرده بود، دولتهای غربی همین گونه كه در برابر خشونت همپیمان غربی‌شان سكوت اختیار كردند، بی تفاوت باقی می‌ماندند؟ آیا دولت اسپانیا به رژیم توطئه گر و آشوب طلبی مثل رژیم صهیونیستی اجازه می‌دهد كه آزادانه در منطقه کاتالونیا حضور یابد و به تحریك سردمداران و مردم این منطقه برای جدایی بپردازد؟ قطعاً معیارهای دوگانه و رفتار منافقانه دولتهای غربی در برابر اتفاقات مشابه بین المللی، از چشم مردم دنیا دور نمی‌ماند و موجبات بیزاری از این رفتارها را به دنبال خواهد داشت.
این سال‌ها، مشابه همین رفتارهای دوگانه در برخورد با گروه‌های تروریستی در عراق و سوریه و لبنان و ...هم جریان داشته است. اگر تروریست‌ها در خیابان‌های لندن و پاریس و مادرید دست به عملیات بزنند، مستحق نابودی‌اند اما اگر همین تروریست‌ها در دمشق و بغداد و بیروت دست به جنایت بزنند، نه تنها محكوم نمی‌شوند بلكه به اسم ارتش آزاد یا گروه‌های جهادی یا سازمان منافقین در پاریس یا گوشه‌ای دیگر از اروپا، گردهم می‌آیند و زیر چتر حمایت‌های مالی و تسلیحاتی غربی، عربی، عبری قرار می‌گیرند.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
اگر مردم سرتاسر کشور به یک اندازه از امکانات و ثروت کشور برخوردار باشند و اینقدر در تنگناهای مالی و فرهنگی نگهداشته نشوند ،هیچکس حاضر به تکه پاره کردن کشور خودش نیست .
اما متاسفانه دولتهای مرکزی عوض توجه یکسان به همه، ثروتهای کلان کشور را فقط در پایتخت و چند شهر بزرگ انباشت کرده اند.