افاضلی: اسم بعضی بازیکنان را تازه فهمیدم!

ایسنا: افاضلی پس از حذف تیم ملی فوتبال زیر ۲۲ سال از بازی‌های عمان درباره دستاورد حضور تیم ایران از حضور در این رقابت‌ها، چالش‌ها و فرصت‌هایی که در عمان داشت و همینطور آینده این تیم سخن گفت که مشروح آن در زیر می‌آید:

** در شرایط سختی به عمان رفتید، دستاورد ایران از حضور در این بازی‌ها چه بود؟

مشکلات و محدودیت‌ها تیم ما را همه می‌دانند، اینکه بازیکنان زیادی بخاطر حضور در مسابقات باشگاهی نتوانستند تیم ملی را همراهی کنند و حتی در روز آخر محمدرضا خانزاده یکی از مدافعان اصلی تیم هم همراه ما نیامد. همین‌طور تغییراتی که در کادر فنی ایجاد شد و تمرین نکردن بازیکنان جدید کنار هم، همه و همه دغدغه‌های جدی تیم زیر ۲۲ سال بود. همچنین فاصله ۴۸ ساعته میان بازی‌ها که یک تصمیم اشتباه از سوی AFC بود و پس از بنده مربیان دیگری هم اعتراض کردند که شرایط را برای تیم ایران سخت‌تر کرد چون عملا با کمبود بازیکن و نداشتن فرصت کافی برای ریکاوری مواجه بودیم. در مجموع می‌توان گفت فوتبال اصولی دارد و وقتی این اصول را رعایت نمی‌کنید، اولویت‌ها تغییر می‌کنند. به طور مثال یک تیم نیاز به زمان کافی برای آماده‌سازی دارد تا نوع تصمیم‌گیری‌های بازیکنانش به هم نزدیک شوند و در نتیجه تاکتیک تیم را شکل می‌دهند. داشتن تاکتیک نیازمند اول داشتن بازیکنان کافی و دوم انجام تمرینات است. ما در تمام بخش‌ها دچار مضیقه بودیم و همین شانس موفقیت را کم می‌کرد. بنابراین هدف‌گذاری تیم از حضور در مسابقات را ایجاد فرصتی برای بازیکنان که بتوانند قابلیت‌هایشان را نشان دهند و شانسی برای حضور در لیگ‌های خارجی پیدا کنند، قرار دادیم که فکر می‌کنم در این زمینه موفق بودیم.

** یعنی صرفا روی بحث انگیزه موفقیت شخصی بازیکنان متمرکز شدید؟

شاید این بازیکنان در آینده فرصت حضور در اروپا را داشته باشند. همچنین این مسابقات تجربه بین‌المللی بعضی از بازیکنان را افزایش می‌داد و برخی دیگر که هیچ تجربه بین‌المللی نداشتند، با حضور در این تورنمنت صاحب تجربه می‌شدند.

** در بازی با ژاپن که به تساوی سه بر سه رسید، اگر در خط دفاع بهتر بودیم و در موقعیت‌های گلزنی دقت بیشتری داشتیم، می‌توانستیم بازی را ببریم؟

برای بازی با ژاپن محدودیت‌های ما بیشتر بود. ۲ بازیکن از اولین مسابقه جام محروم بودند و عملا ۱۷ بازیکن در اختیار داشتیم. از این تعداد هم ۳ نفر دروازه‌بان بودند. ضمن اینکه علاوه بر بحث شناخت از ژاپن، ما از تیم خودمان هم شناخت کافی نداشتیم. باور کنید اسم کامل بعضی بازیکنان را تازه بین دو نیمه این مسابقه یاد گرفتم! اگر با تمرکز و دقت بیشتری از موقعیت‌های گلزنی در بازی با ژاپن استفاده می‌کردیم، شاید می‌توانستیم ۵ یا ۶ گل به این تیم بزنیم.

** به نظر جناح راست خط دفاعی تیم ما بویژه در بازی با ژاپن با ضعف جدی مواجه بود؟

با توجه به اینکه محمدرضا خانزاده به تیم ما اضافه نشد، مجبور شدیم در خط دفاع یک کار آزمایشی انجام دهیم. با این اقدام در نیمه نخست بازی اصلا جواب نگرفتیم و در بین دو نیمه تغییراتی انجام دادیم که در نیمه دوم خیلی خوب شد. ما از این تغییر به تجربه‌ای رسیدیم که در ۲ بازی بعدی هم طبق همان رویه به میدان رفتیم؛ نتیجه‌اش هم خوردن تنها یک گل در هر کدام از این دو بازی بود، هرچند یک گل خورده در هر بازی هم خیلی خوب نیست اما شرایط تیم ایران خاص بود.

** چرا نتوانستیم به استرالیا گل بزنیم؟

فرصت ریکاوری ۴۸ ساعته که بسیار کم بود و از طرفی مجبور بودیم همان بازیکنانی که مقابل ژاپن بازی کرده بودند را مقابل استرالیا به میدان بفرستیم؛ اما در طرف دیگر، استرالیا از ۱۰ بازیکن جدید نسبت به مسابقه‌ اولش استفاده کرد و از نظر میزان انرژی به هیچ وجه قابل مقایسه با بازیکنان ما نبودند. در بازی هم تیم ایران در دقایق پایانی صاحب سه یا چهار فرصت گلزنی بسیار خوب شد اما بازیکنانی که این موقعیت‌ها را بدست آوردند تجربه بازی بین‌المللی نداشتند که اگر داشتند می‌توانستیم به گل برسیم.

** میانگین سنی بازیکنان استرالیا چقدر از تیم ایران کمتر بود؟

میانگین سنی بازیکنان استرالیا حدود یک سال از تیم ما کمتر بود اما این نفرات در تورنمنت‌های بین‌المللی مختلف صاحب تجربیات متعددی شده بودند. تیم ژاپن هم تقریبا همین شرایط را داشت.

** در بازی با کویت هم که با وجود پیروزی دیگر شانسی برای صعود نبود.

مقابل کویت با وجود آن که سه گل زدیم اما می‌توانستیم سه گل دیگر هم بزنیم. همچنین گلی که خوردیم در دقایقی اتفاق افتاد که قبل از آن بازیکنان ما از نتیجه همزمان بازی ژاپن و استرالیا اطلاع پیدا کرده بودند و عملا تاحدودی بازی را رها کرده بودند.

** علاوه بر مشکلاتی که اشاره شد، تعدادی از عوامل تیم هم بخاطر محرومیت، همراه شما نبودند؟

از این حیث یکی از مشکلات جدی ما نداشتن سرپرست بود. کارهای سرپرستی تیم یکسری از کارهای اساسی هستند که بخاطر نداشتن سرپرست، انجام این کارها انرژی زیادی از ما گرفت.

** البته دکتر ابارشی که محروم شده بود با تاخیر به جمع‌تان اضافه شد؟

بله، پزشک تیم پس از گذشت ۳ روز از اقامت تیم ملی در عمان به جمع ما اضافه شد.

** از چه مدت با تیم زیر ۲۲ سال همکاری می‌کردید و در تصمیم‌گیری برای این تیم نقش داشتید؟

حدود ۳ ماه قبل از بازی‌های عمان اما پیش‌تر در کمیته فنی که یکی از وظایفش تصمیم‌گیری برای این تیم بود عضو بودم؛ البته کمیته فنی هم در مدت زیادی بنابر دلایلی تشکیل نمی‌شد.

** حال به عنوان عضوی از کمیته فنی از شما می‌پرسم: یکسال پیش که تیم جوانان از مسابقات قهرمانی آسیا حذف شد و می‌دانستیم صرفا بازیکنان آن تیم می‌توانند در بازی‌های انتخابی المپیک ۲۰۱۶ ریودوژانیرو شرکت کنند و همینطور می‌دانستیم مسابقات زیر ۲۲ سال در سال ۹۲ صرفا یک تورنمنت نمایشی است که رتبه‌های برتر آن به المپیک یا هیچ رقابت جهانی راه پیدا نمی‌کنند، آیا بهتر نبود همان یکسال پیش تیم المپیک (امید) متشکل از بازیکنان جوانان را ایجاد می‌کردیم تا علاوه بر مراحل آماده‌سازی که تاکنون داشت، در بازی‌های قهرمانی زیر۲۲ سال عمان هم شرکت می‌کرد و کم کم برای انتخابی المپیک ۲۰۱۶ آماده می‌شد؟

با تجربه‌ای که امروز بدست آوردیم، بله.

** اگر مشکلات و محدودیت‌ها امروز را هم نداشتیم و ایران قهرمان آسیا هم‌ شد، باز هم با نظر بنده موافق بودید؟

ببینید متاسفانه در فدراسیون یک فرهنگ نتیجه‌گرایی حاکم است و این فرهنگ هم بخاطر فشارهای رسانه‌ای روی مدیران فدراسیون ایجاد می‌شود. مردم که جهت‌گیری شان را از رسانه‌ها می‌گیرند نیز در این زمینه با رسانه‌ها هم‌نظر می‌شوند. بنابراین فدراسیون هم خود به خود در این مسیر قدم بر می‌دارد.

** اما دقیقا به یاد دارم در همان مقطع زمانی سال گذشته، بعضی از رسانه‌ها وجود تیم ملی زیر ۲۲ سال را غیرضروری دانسته و آینده‌سازی برای تیم المپیک (امید) را اولویت می‌دانستند؟

ببینید آن موقع که موضوع برگزاری اولین دوره مسابقات زیر ۲۲ سال آسیا مطرح شد، تیم ملی زیر ۲۲ سال ایران هم از بازیکنانی تشکیل می‌شد که عمدتا در باشگاه‌هایشان بازی نمی‌کردند. یک پروسه تدریجی آغاز شد این بازیکنان با حضور در اردوهای تیم زیر ۲۲ سال و بازی‌های مقدماتی که در قطر انجام دادند از طریق تیم ملی صاحب هویت شدند و کم‌کم در باشگاه‌هایشان بکار گرفته شده و الان به نفرات تاثیرگذار تیم‌هایشان تبدیل شده‌اند.

** با نظر شما مخالفم! بازیکنانی چون پیام صادقیان، محسن مسلمان و... همان زمان هم بازیکنان موثری بودند و صادقیان همان موقع بیش از ۱۱۰ بازی ملی بین‌المللی در قالب تیم‌های ملی مختلف در کارنامه‌اش داشت؟

یکی صادقیان بود که برای ذوب‌آهن بازی می‌کرد و یکی هم مسلمان که برای تیمش بازی می‌کرد.

** فکر می‌کنم بازیکنانی مثل محمدرضا خانزاده، میلاد غریبی، امید عالیشاه، یعقوب کریمی، بختیار رحمانی و حتی کاوه رضایی سال گذشته هم شرایط خوبی داشتند.

خانزاده در پرسپولیس بود که بخاطر فرصت زیادی که برای بازی کردن پیدا نمی‌کرد به ذوب‌آهن رفت. به تیم ملی بزرگسالان هم بخاطر ارتباط کی‌روش و منصوریان که او را بازیکن خوب و آینده‌داری عنوان کرده بود، دعوت شد. از نظر بنده این بازیکنان در تیم زیر ۲۲ سال صاحب شخصیت جدیدی شدند و رشد کردند. هدف فدراسیون این بود که یکسری از این بازیکنان صاحب شرایط خوبی برای رسیدن به تیم بزرگسالان شوند و از طرفی این تیم در مسابقات قهرمانی آسیا به مقام هم برسد.

** کشورهای دیگر هم همین تفکر را داشتند؟

یکسری کشورهای دیگر برخلاف ما عمل می‌کردند. آنها البته اگر تیم پایه‌شان ببازد، سرمربی تیم را تغییر نمی‌دهند. یادتان هست سال گذشته با اکبر محمدی سرمربی وقت تیم جوانان چه کردند؟! مسوولان فوتبال کشورهایی نظیر استرالیا و کره‌جنوبی می‌گفتند ما هم مشکلاتی مشابه شما داشتیم اما سه سال پیش قانونی را وضع کردیم که تیم ملی برای اردوهای برنامه‌ریزی شده خود هر بازیکنانی را خواست، باشگاه‌ها موظف هستند بازیکنان را تحویل دهند. بنابراین مشکل ما کاملا حل شد. بگذارید خاطره‌ای از جلسه کمیته فنی چند سال پیش بگویم درست وقتی که باید تیم امید تشکیل می‌شد و بازی‌های آسیایی گوانژو می‌رفت. در آن جلسه گفتم " من سابقه دستیاری برانکو ایوانکوویچ در تیم امید ایران برای بازی‌های آسیایی پوسان کره‌جنوبی را دارم و براساس تجربه‌ام می‌گویم بهتر است تیمی به بازی‌های آسیایی گوانژو اعزام شود که می‌تواند برای المپیک ۲۰۱۲ لندن آماده شود؛ بنابراین بهتر است در بازی‌های آسیایی تفکر نتیجه‌گرایی نداشته باشیم." اما متاسفانه نماینده کمیته المپیک در آن جلسه به من گفت تجربه‌ات به درد خودت می‌خورد و تیم ایران باید با تمام قوا به بازی‌های آسیایی برود و برای مدال طلا هم بجنگد نه مدال نقره! همان شد که روی غلامحسین پیروانی فشار آوردند و او هم مجبور شد حتی دو، سه بازیکن بزرگسال هم به همراه خودش ببرد. نتیجه‌اش را هم دیدید که هم آن تیم به مدالی نرسید، هم تیم المپیک واقعی را تشکیل ندادیم تا در آن مسابقات صاحب تجربه شود و هم رزومه غلامحسین پیروانی را خراب کردیم!

** ولی فدراسیون فوتبال تصمیم‌گیرنده اصلی تیم امید یا المپیک است و حرف آخر را می‌زند!

درست است اما بودجه تیم المپیک (امید) را کمیته ملی المپیک می‌دهد. وقتی تامین مسایل مالی برعهده کمیته است و آن زمان فدراسیون هم تحت فشارهای مالی بود، قطعا باید تعامل می‌کرد تا مشکلات حل شود. این همان یکی از سه مشکل همیشگی تیم امید در طی سالیان گذشته است.

** پس بهتر نبود از تجربیات قبلی درس می‌گرفتیم؟ اگرچه الان هم باید تیم امید هرچه سریعتر ایجاد شود.

بله! بنده با وجود آنکه ممکن است خودم هم در تیم ملی نباشم، امیدوارم الان تیم امید هرچه سریعتر ایجاد شود تا بتوان مراحل آماده‌سازی‌اش را طی کند و مسوولان هم این تیم را به بازی‌های آسیایی اینچئون کره‌جنوبی بفرستند. الان مهم نیست چه کسی هدایت تیم امید را برعهده می‌گیرد، فقط این تیم باید تشکیل شود.

** با توجه به اینکه مسابقات زیر ۲۲ سال آسیا از مرحله بعدی (۲سال دیگر) انتخابی المپیک خواهد بود،‌ بنابراین عملا تیم ملی زیر ۲۲ سال منحل شد؟

از این به بعد در تیم زیر ۲۲ سال باید کسانی حضور داشته باشند که شانس راه یافتن به تیم بزرگسالان را دارند. بحث تشکیل تیم ملی ب ایران هم از این منظر بود. اینکه تحت عنوان چه تیم یا سازمانی تشکیل شود را نمی‌دانم.

** فدراسیون برای تداوم حضور شما در تیم‌های ملی و به طور مثال همان تیم ب ایران، صحبتی داشته است؟

خیر هیچ صحبتی تاکنون نبوده و ضمنا بنده از بازی‌های مقدماتی ۲۰۰۲ تاکنون در تیم‌های ملی حضور داشتم که فکر می‌کنم اندازه کافی در تیم‌های ملی بوده ام و بهتر است در صورت فراهم شدن شرایط بتوانم در عرصه باشگاهی هم فعالیتی داشته باشم.

** اگر فدراسیون از شما بخواهد به عنوان مربی و دستیار اول سرمربی خارجی تیم امید فعالیت کنید، می‌پذیرید؟

خیر، من تصمیم گرفته‌ام از این به بعد دیگر به عنوان دستیار و کمک مربی کار نکنم. دیگر سن و سالی هم از من گذشته و باید تصمیم‌های جدیدی بگیرم.

** به هر حال اگر هدایت تیم زیر ۲۲ سال در عمان را آخرین ماموریت‌تان در تیم‌های ملی بدانیم، شما کار پسندیده‌ای کردید که در شرایط سخت و تغییرات گسترده در تیم زیر ۲۲ سال، مسوولیت این تیم را برعهده گرفتید!

همه ما یک خانواده هستیم و من می‌خواهم از رسانه‌ها بخاطر حمایت‌هایشان از تیم زیر ۲۲ سال و شفاف‌سازی موقعیتی که تیم ملی در آن قرار گرفته بود،‌ تشکر کنم.