تو فكر يك ميزم!

مجله منزل - ليدا هادي: يكي بشقاب به دست جلوي تلويزيون و آن ديگري روي تخت اتاق لم داده و همين‌طور كه با تلفن همراهش سر و كله مي‌زند، غذايش را هم مي‌خورد. خيلي هم آدم‌هاي مقيدي باشند مقابل اپن آشپزخانه روي صندلي‌هايي كه نشستن روي‌شان مهارت مي‌خواهد مي‌نشينند و غذا را كنار هم مي‌خورند و مي‌روند. اين تصويري است كه اين روزها وقتي فضاي محدود داشتن يك ميز غذاخوري را محال كرده در خانه خيلي‌ها ديده مي‌شود. اين جور مواقع فقط بايد دنبال ايده بود؛ ايده‌هايي كه خانه‌هاي كوچك امروزي را صاحب يك ميز مشترك كند و اعضايش را كنار هم بنشاند.

اگر خانه‌تان اين‌قدر كوچك است كه از مبل‌ها يا تخت‌هاي تاشو استفاده مي‌كنيد، بهتر است نگاهي به اين طراحي خاص داشته باشيد. در نگاه اول ميز ساده‌اي است كه با طراحي خاصي از ديوار كناري جدا شده ؛ ميزي كه هر وقت استفاده از آن تمام شد با يك حركت به سمت ديوار برمي‌گردد و جزئي از بدنه ديوار مي‌شود. نكته اينجاست كه در اين طراحي ميز از ديوار جدا نشده است بلكه از زير بدنه تختخواب تاشو بيرون آمده است؛ يعني صاحبخانه بعد از اينكه خوابش را كرد، تخت را جمع مي‌كند و از زير تخت، ميز را با يك حركت بيرون مي‌آورد. بعد هم تا قبل از خواب و تا شب از ميز هم براي صرف غذا استفاده مي‌كند و هم كار. شب هم كه شد ميز سرجايش برمی‌گردد و مي‌شود قطعه‌اي از تختخواب؛ به همين راحتي!

يك تير و دو نشان. كافي است همين الان به نزديك‌ترين نجاري محل برويد و از نجار بخواهيد براي‌تان يك طاقچه بسيار ساده بسازد كه قسمت كناري آن با لولا جدا شده باشد. حتي مي‌توانید اين كار را روي يكي از شوفاژهاي خانه هم انجام دهيد؛ طاقچه‌اي كه روي رادياتور را مي‌پوشاند و قطعه‌اي كه قسمت پايين آن را پوشش مي‌دهد. با اين كار فقط تا اينجا يك نشان را زده‌ايد. هدف دوم داشتن يك ميز ناهارخوري ساده است كه با طراحي خاصي كه در اين آپارتمان ساده نيويوركي مي‌بينيد مي‌توان به آن هم رسيد. ميز آماده‌اي كه مي‌تواند در گوشه هال يا پذيرايي يا حتي قسمتي از آشپزخانه به ديوار نصب شود بدون اينكه جاي زيادي را هم بگيرد. سختي كار فقط دو عدد صندلي است كه بايد هميشه دم دست باشد.

سوئدي‌ها معمولا آدم‌هاي ساده‌اي هستند كه خانه‌هاي آن‌قدر بزرگي هم ندارند. براي همين خيلي‌هاي‌شان به استفاده از فضاي بهينه از خانه روی آورده‌اند. اين طراحي عجيب ميز ناهارخوري در آشپزخانه هم متعلق به يكي از خانه‌هاي سوئد است. ميز غذاخوري مانند يك كشوي بسيار باريك در فضاي بين دو كشوي بزرگ آشپزخانه قرار گرفته است. پايه‌هاي آن هم طوري ساخته شده‌اند كه هيچ برخوردي با كشوهاي پاييني نداشته باشند. فقط كافي است سر صبح ميز كشويي را بيرون بكشيد و صندلي‌ها را دورش بچينيد. كارتان هم كه تمام شد، ميز سرجايش برمي‌گردد بدون اينكه كوچك‌ترين اثري از شلوغي در آشپزخانه باقي مانده باشد.

اين روزها طراحي كابينت‌هاي آشپزخانه با قديم‌ترها خيلي فرق كرده است. پيش از اين كابينت‌هاي فلزي با دسته‌هاي هلالي بودند و شكل و شمايل يك‌دستي كه داشتند؛ چند رديف پايين آشپزخانه و چند تايي هم روي ديوارها. نهايت ايده‌اي كه خرج مي‌كردند ساختن دو، سه تا كشو بود. بعدها كه كابينت‌هاي ‌ام‌دي‌اف آمد باز هم طراحي‌ها زياد فرقي نكرد فقط اينكه آشپزخانه‌ها اپن شدند و مي‌شد براي‌شان كاري كرد. اما حالا طراحي‌ها ناب و بكر شده‌اند؛ طرح‌هايي كه هم زيبايي مدرن خودشان را دارند و هم كلي از مشكلات را حل مي‌كنند. مانند اين آشپزخانه فرانسوي كه يكي از كابينت‌هايش به خاطر فضاي محدود خانه كلا به شكل ميز در كنار بقيه كابينت‌ها جاساز مي‌شود. اين‌طوري هر وقت كسي به ميز غذا نياز داشت فقط كافي است در مخفي كابينت روان را پيدا كند و آن را به هر قسمتي از خانه كه خواست ببرد حتي جلوي تلويزيون!

معمولا در كافه‌ها دنج‌ترين جا كنار پنجره هاست. ميزي كوچك و صندلي‌هاي كناري و يك فنجان قهوه؛ تصويري كه شايد عده كمي از ما در خانه‌هاي‌مان بتوانيم تجربه كنيم؛ مگر اينكه واقعا خانه كوچكي داشته باشيم و پنجره‌اي بزرگ كه از قضا كشويي باشد. آن وقت مي‌توان با خيال راحت گوشه دنج كافه را به خانه آورد. اين ترفندي است كه اين روزها طراحان دكوراسيون در خانه‌هاي كوچک بدون فضاي كافي براي ميز غذاخوري استفاده مي‌كنند. آنها روي پنجره‌هاي كشويي يك قطعه چوب بزرگ نصب مي‌كنند؛ فكر ساده‌اي كه شايد كمتر كسي جسارت انجام آن را در خانه‌اش داشته باشد. خيلي‌ها هم پنجره‌اي با چهارچوب كشويي ندارند که آن وقت بايد بين نداشتن يك ميز غذاخوري يا پنجره‌اي هميشه بسته يكي را انتخاب كرد.

نيمكت‌ها در خانه‌هاي كوچك يك‌جورهايي عصاي دست طراحان داخلي هستند. آنها هر وقت فضايي داشته باشند كه به هيچ دردي نخورد با گذاشتن يك نيمكت قضيه را تمام مي‌كنند. نيمكت‌ها اين روزها در خانه‌هاي مدرن حتي با اسباب و لوازم لوكس هم زياد ديده مي‌شوند چه برسد به خانه‌هايي كه بيشتر از ۵۰ تا ۶۰ مترمربع نيستند! پس اصلا نگران شكل و شمايل خانه نباشيد فقط كافي است فضايي بدون استفاده داشته باشيد، آن‌وقت حتما بايد از يك نيمكت كمك بگيريد به‌خصوص آن وقت‌هايي كه ميز غذاخوري هم نداريد. يك نيمكت ساده يا پارچه‌اي گلدار با ميز چوبي رنگين ظاهر هر خانه‌اي را كاملا عوض مي‌كند حتي اگر در گوشه آشپزخانه و بين فضاي كابينت‌ها هم باشد!

اين روزها طراحي كابينت‌هاي آشپزخانه طوري است كه بيشتر خانه‌ها هرقدر هم كه كوچك باشند به خواست صاحبخانه جزيره كوچك جدا افتاده‌ای دارند؛ همان اپن‌هاي سابق بر اين‌كه امروز از كابينت‌هاي ديگر جدا مي‌شوند تا دست صاحبخانه براي هر نوع چيدماني در آشپزخانه باز باشد. اين وسط بهترين استفاده از جزيره‌ها براي درست كردن يك ميز ناهارخوري است. فقط كافي است كابينت‌ساز يك ميز كشويي دوپايه‌اي ساده از فضاي كناري جزيره براي‌تان بيرون بياورد آن‌وقت با دور چيدن صندلي‌ها مي‌توانيد در چشم به هم‌زدني يك ميز غذاخوري مجلل داشته باشد. به اين ترتيب ديگر نيازی به خريد ميز اضافه نداريد و همان داشتن صندلي‌ها كفايت مي‌كند!

وقتي صحبت از خريد ميز غذاخوري در آشپزخانه مي‌شود بي‌اختيار همه به يك ميز چهارنفره گرد فكر مي‌كنند و صندلي‌هايي كه دور آن چيده شده است. اين تصويري است كه بيشتر ما داريم؛ براي اينكه ما بچه‌هاي نسل خانه‌هاي بزرگ هستيم و آشپزخانه‌هايي كه به اندازه هال و پذيرايي خانه وسعت داشتند. اما حالا جريان فرق كرده است. وقتي كل خانه روي هم رفته به اندازه مطبخ خانه پدري نيست پس بهتر است به جاي رويا بافتن براي ميز ناهارخوري بزرگ به فكر يك ميز جمع و جور باريك باشيم حتي اگر فقط به اندازه يك نفر جا داشته باشد. مهم انتخاب محلي مناسب براي آن است. اين‌طوري هم ديگر مجبور نيستيم صبحانه‌ها را سر پا روي كابینت آشپزخانه بخوريم و هم اينكه كمي فضاي بيشتری براي آشپزخانه داريم.