آلبوم نایاب از نبردی که آغاز پایان امپراتوری انگلستان بود
آلبومی با ۱۵۰ عکس از دور اول جنگ بریتانیا با «بوئرها» مننتشر شده است که تصاویری نایاب و دیده نشده از نبرد تاریخی که برخی آن را آغازی بر پایان امپراتوری بریتانیا می‌دانند را در بر دارد.
آلبومی با ۱۵۰ عکس از دور اول جنگ بریتانیا با "بوئرها" مننتشر شده است که تصاویری نایاب و دیده نشده از نبرد تاریخی که برخی آن را آغازی بر پایان امپراتوری بریتانیا می‌دانند را در بر دارد.
به گزارش مجله تاریخ فرادید، "بوئر" در لغت به معنای کشاورز است که مهاجران هلندی مستقر در آفریقای جنوبی را هم که عمدتا کشاورز بودند "بوئر" خوانده‌اند. این مهاجران قدیمی چون انگلیسی‌ها را همه جا در تعقیب خود دیده بودند سرانجام دست به مقاومت مسلحانه زدند.
این مقاومت هنگامی در سطحی وسیع آغاز شد که انگلیسی‌ها جمهوری «ترانسوال» آنها را ضمیمه ایالت "کیپ" کردند. جنگ از ۱۶ دسامبر ۱۸۸۰ آغاز شد. در دور اول جنگ، انگلیسی‌ها شکست خوردند و فرمانده آنان ژنرال "کالی" نیز کشته شد. ویلیام گلدستون نخست‌وزیر وقت انگلستان که چنین دید، از در سازش وارد شد و خودمختاری ترانسوال را پذیرفت. پس از کشف طلا در ترانسوال، هزاران انگلیسی برای کار در معادن وارد این منطقه شدند و شهر ژوهانسبورگ در مدتی کوتاه ساخته شد.
بوئرها که چنین دیدند بر کارگران غیربومی و شرکت‌های انگلیسی استخراج طلا، مالیات سنگین بستند و تازه واردان را از شرکت در انتخابات و کسب مقام دولتی در آن منطقه محروم کردند. این وضعیت، باعث اعتراض معدن‌داران شد و به وزارت مستعمرات در لندن شکایت بردند.
این وزارت به دولت محلی بوئرها اولتیماتوم داد که به آن توجه نشد. به دستور لندن نیروی نظامی انگلستان مستقر در "کیپ" وارد عمل شد و دور دوم جنگ از یازدهم اکتبر ۱۸۹۹ آغاز شد و هر حمله نظامی انگلیسی‌ها به شکست انجامید.
این بار بوئرها از شیوه جنگ "گریلایی" استفاده می‌کردند به‌این معنی که لباس غیرنظامی می‌پوشیدند و از کمینگاه حمله می‌بردند. همچنین، این بار دولت‌های اروپایی متخاصم با انگلستان به‌ویژه آلمان به بوئر اسلحه برتر و آموزش نظامی می‌دادند، به گونه‌ای که تا آخرین ماه‌های این جنگ ۲۹ ماهه از نیروی ۲۵۰ هزار نفری انگلستان کار موثری برنیامد. انگلستان بهترین سربازان و ژنرال‌های خود را به جنگ بوئرها فرستاده بود. جنگ در ۱۹۰۲ با امضای پیمان ورینیگینگ پایان یافت. دولت انگلستان طبق این پیمان ۳ میلیون پوند به بوئرها داد، خودمختاری آنان را به رسمیت شناخت و قول داد که بعدا اجازه دهد جمهوری فدرال آفریقای جنوبی را تشکیل دهند.
این جنگ‌ها اختلاف سفید و سیاه را در آفریقای جنوبی افزایش داد زیرا در طول جنگ، انگلیسی‌ها سعی کرده بودند از سیاهپوستان محلی بر ضدبوئرها استفاده کنند. سرانجام بوئرها (افریکانرها) با محروم کردن اکثریت سیاهپوست، حکومت اقلیت ایجاد کردند که تا آخرین دهه قرن بیستم ادامه داشت.
به گزارش مجله تاریخ فرادید، "بوئر" در لغت به معنای کشاورز است که مهاجران هلندی مستقر در آفریقای جنوبی را هم که عمدتا کشاورز بودند "بوئر" خوانده‌اند. این مهاجران قدیمی چون انگلیسی‌ها را همه جا در تعقیب خود دیده بودند سرانجام دست به مقاومت مسلحانه زدند.
این مقاومت هنگامی در سطحی وسیع آغاز شد که انگلیسی‌ها جمهوری «ترانسوال» آنها را ضمیمه ایالت "کیپ" کردند. جنگ از ۱۶ دسامبر ۱۸۸۰ آغاز شد. در دور اول جنگ، انگلیسی‌ها شکست خوردند و فرمانده آنان ژنرال "کالی" نیز کشته شد. ویلیام گلدستون نخست‌وزیر وقت انگلستان که چنین دید، از در سازش وارد شد و خودمختاری ترانسوال را پذیرفت. پس از کشف طلا در ترانسوال، هزاران انگلیسی برای کار در معادن وارد این منطقه شدند و شهر ژوهانسبورگ در مدتی کوتاه ساخته شد.
بوئرها که چنین دیدند بر کارگران غیربومی و شرکت‌های انگلیسی استخراج طلا، مالیات سنگین بستند و تازه واردان را از شرکت در انتخابات و کسب مقام دولتی در آن منطقه محروم کردند. این وضعیت، باعث اعتراض معدن‌داران شد و به وزارت مستعمرات در لندن شکایت بردند.
این وزارت به دولت محلی بوئرها اولتیماتوم داد که به آن توجه نشد. به دستور لندن نیروی نظامی انگلستان مستقر در "کیپ" وارد عمل شد و دور دوم جنگ از یازدهم اکتبر ۱۸۹۹ آغاز شد و هر حمله نظامی انگلیسی‌ها به شکست انجامید.
این بار بوئرها از شیوه جنگ "گریلایی" استفاده می‌کردند به‌این معنی که لباس غیرنظامی می‌پوشیدند و از کمینگاه حمله می‌بردند. همچنین، این بار دولت‌های اروپایی متخاصم با انگلستان به‌ویژه آلمان به بوئر اسلحه برتر و آموزش نظامی می‌دادند، به گونه‌ای که تا آخرین ماه‌های این جنگ ۲۹ ماهه از نیروی ۲۵۰ هزار نفری انگلستان کار موثری برنیامد. انگلستان بهترین سربازان و ژنرال‌های خود را به جنگ بوئرها فرستاده بود. جنگ در ۱۹۰۲ با امضای پیمان ورینیگینگ پایان یافت. دولت انگلستان طبق این پیمان ۳ میلیون پوند به بوئرها داد، خودمختاری آنان را به رسمیت شناخت و قول داد که بعدا اجازه دهد جمهوری فدرال آفریقای جنوبی را تشکیل دهند.
این جنگ‌ها اختلاف سفید و سیاه را در آفریقای جنوبی افزایش داد زیرا در طول جنگ، انگلیسی‌ها سعی کرده بودند از سیاهپوستان محلی بر ضدبوئرها استفاده کنند. سرانجام بوئرها (افریکانرها) با محروم کردن اکثریت سیاهپوست، حکومت اقلیت ایجاد کردند که تا آخرین دهه قرن بیستم ادامه داشت.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر