نابغه ای که «یازده» می پوشید

همه عاشق کسانی می مانیم که به اسطوره بودنشان افتخار می کنیم و تا انتها برایشان ایستاده دست می زنیم.

طرفداری: الکس فرگوسن، علاوه بر افتخارات زیادی که در فوتبال کسب کرده است، برخی اوقات در زمینه جملات طلایی خودش را به اثبات می رساند.

مثل، فیلیپو اینزاگی که ، " در آفساید به دنیا آمده است "؛ آرسن ونگر، " مرد تازه کار " و یا جمله ای که در وصف منچستر سیتی بیان کرد، " بله، همسایگان پر سر و صدا."

بخش عمده ای از شوخ طبعی های فرگوسن برای رقبا خرج شد، اما با این وجود بهترین گفته او هم چنان برای رایان گیگز محفوظ باقی مانده است. زمانی که فرگوسن به یاد می آورد که برای اولینربار رایان گیگز را در ۱۳ سالگی مشاهده کرده و گفته: " او همه زمین را مانند یک سگ پا کوتاه به دنبال یک تکه کاغذ نقره ای که در باد شناور بود، می دوید."

خیلی سریع به دل مقاله می رسیم، بدون هیچ توضیح یا گفتار اضافه. رایان گیگز بزرگ در حال حاضر دهه چهارم زندگی خود را طی می کند. قرار دادن کلمات در توضیح و وصف دستاوردهای مرد ولزی بسیار دشوار است، حداقل برای بنده حقیر. اگه بخواهم مو به مو تمام لحظات بزرگ گیگز را بنویسم، فکر می کنم باید نصف درخت های شهر را قطع کرد. پس به من اجازه دهید خیلی خلاصه با برخی از اعداد بازی کنم:

۹۶۳ بازی برای منچستر یونایتد.

۶۷۲ حضور در لیگ برتر.

۱۵۱ حضور در لیگ قهرمانان.

۱۰۹ گل زده در لیگ برتر.

۳۴ عنوان.

۱۳ قهرمانی در لیگ برتر.

۴ جام حذفی.

۲ لیگ قهرمانان.

۱ باشگاه.

وای، این شگفت انگیز است. آیا تا به حال بازیکن بزرگ تری از رایان گیگز در تاریخ فوتبال بریتانیا دیده اید؟ من که فکر نمی کنم.

خیلی ها بزرگ بودند، اما برخی جزئیات هستند که کسانی را از افراد دیگر متمایز می کنند. رایان گیگز ۲۳ سال برای منچستر یونایتد بازی کرد و هیچ گاه اولدترافورد را به مقصدی دیگر ترک نکرد. امری که خیلی ها به آن پشت کردند، " تاتر رویاها " به رویا پردازی شان کمک کرد اما رفتند.

شاید در آن بعد از ظهر به یاد ماندنی که رایان گیگز توپ را برداشت و از وسط زمین استارت زد، یک به یک حریفان را دریبل کرد و توپ را وارد دروازه آرسنال جا داد، همه انگشت به دهان به زمین فوتبال خیره شدند که این پسر با آن صورت سرد چه کسی می تواند باشد؟

اما مانند همیشه و با گذشتن زمان، همه پی بردند که سر الکس فرگوسن چرا معطوف پسری لاغر اندام شده که به گفته خودش مانند دیوانه ها به دنبال تکه های کاغذ می دوید.

همه که می گویم، واقعا یعنی همه. حتی ما که در این طرف آب ها، روزی به عشق پسر لاغر یونایتد کتانی های خود را ور می انداختیم و بر سر اسم " رایان گیگز " سر و کله می شکاندیم، به عشق کسی که تمام عناوین را منفجر کرد.

اگر در کوچه به عشق زیدان سرمان را همیشه بالا می گرفتیم، به عشق توتی جوراب هایمان را هر چند کوتاه، اما پایین تر می کشیدیم، به عشق روماریو تمام توپ ها را با نوک پا شوت می کردیم، به عشق رایان گیگز از دم دروازه خودی تا آن طرف گل کوچیک حریفمان استارت می زدیم. می دویم تا یادمان بماند " یازده " منچستر یونایتد تمام عمر فوتبالی اش را برای پیروزی و خوشحالی مردم در " تاتر رویاها " دوید. یادمان بماند نابغه ای است که " یازده " می پوشد.

گاهی وقت ها، به احترام بعضی ها باید ایستاد و سکوت کرد.

تولدت مبارک گیگزی...