داستان‌های ادامه‌دار ترکمانچای لباس تیم‌ملی
جام جهانی ۲۰۱۸ شروع نشده برای ما تمام شد؛ عصر جمعه نخستین بازی تیم ملی مقابل مراکش در حالی برگزار می‌شود که فوتبال ایران از این بازار بهره‌ای نبرده که در روزهای آینده کمک حال فوتبال ایران باشد.
ایران ورزشی: جام‌جهانی ۲۰۱۸ شروع نشده برای ما تمام شد؛ عصر جمعه نخستین بازی تیم ملی مقابل مراکش در حالی برگزار می‌شود که فوتبال ایران از این بازار بهره‌ای نبرده که در روزهای آینده کمک حال فوتبال ایران باشد. همه تیم‌ها در دنیا رسیدن به جام جهانی را رسیدن به فرصتی بزرگ برای درآمدزایی می‌دانند و تا جایی که برای‌شان ممکن است، از صعود خود به فکر پولسازی هستند.
ساده‌ترین راه درآمدزایی که در تمام دنیا مرسوم است، جذب اسپانسرهای مختلف- از تبلیغات محیطی تا شرکتهای تولیدی لباس ورزشی- که تمام فدراسیون‌های دنیا آن را یاد گرفته‌اند اما فدراسیون ایران در اقدامی تاریخی برای نخستین‌بار در تاریخ به جای آنکه از شرکتهای تولیدی پوشاک درآمد کسب کند، اقدام به خرید لباس از کمپانی معروف آدیداس کرده و بی‌آنکه شرکت آدیداس طرح و نقشی برای لباس ایران طراحی کند، با فدراسیون ایران مثل افراد عادی برخورد کرده و لباس‌هایی که در فروشگاه‌های خود داشته را با چاپ شماره پیراهن و نام بازیکن به ایران می‌فروشد در حالی که تمام تیم‌های حاضر در روسیه به جز دریافت مبالغ هنگفت بابت پوشیدن هر برندی، لباس و تجهیزات کاملی هم دریافت می‌کنند.
در این باره بحث‌های مفصلی در رسانه-حتی صداوسیما- از ماه‌ها پیش وجود داشت اما فدراسیون هرگز پاسخ روشنی برای این آبروریزی و افتضاح نداشت که به مردم ارائه دهد. فدراسیون با این ادله که به دلیل تحریم‌ها هیچ شرکتی حاضر به قرارداد با ایران نیست، به توجیه ضعف و کمکاری خود پرداخت درحالی که در همان بازه زمانی غول‌های پوشاک ورزشی با استفاده از برجام حاضر به قرارداد با فدراسیون ایران بودند و مبالغ عرفی را پیشنهاد دادند اما فدراسیون ایران بی آنکه به این پیشنهادها توجه کند، تن به قراردادی داد که بعدها به ترکمانچای فوتبالی معروف شد.
بدترین اتقاق اما همین چند روز پیش رخ داد که هواداران فوتبال را شوکه کرد؛ کمپانی آدیداس اعلام کرد که علاقه‌مندان به ایران تنها از طریق فدراسیون فوتبال می‌توانند پیراهن جام جهانی را خریداری کنند. پرسش ما و اغلب هواداران اینجاست که ایرانی‌های مقیم خارج که به روسیه سفر کرده‌اند یا در شهرستان زندگی می‌کنند و دسترسی به فدراسیون ندارند چگونه باید پیراهن ملی را تهیه کنند. این چه مدل قراردادی است که این همه مصائب و دردسر برای تهیه یک پیراهن پیش روی هواداران فوتبال ایران قرار می‌دهد؟ چه شد آن همه وعده و وعید درباره درآمدزایی از فروش پیراهن که فدراسیون ادعا می‌کرد ۲ میلیون دلار درآمدزایی خواهد داشت؟ بعید است که با این شرایط درآمد فدراسیون به ۲ میلیون تومان هم برسد چرا که تا امروز کسی نتوانسته به لباس تیم ملی در جام جهانی ۲۰۱۸ دسترسی پیدا کند.
فاجعه دیگر در قرارداد با آدیداس اینجاست که لباس‌های تمرینی این شرکت که در فروشگاه‌های خارجی دیده می‌شود، به‌عنوان لباس اصلی ایران در نظر گرفته شده تا از نگاه کارشناسان و رسانه‌های خارجی لباس تیم ملی ایران به یکی از زشت‌ترین لباس‌های جام لقب بگیرد. فدراسیون ایران هیچ‌گاه در قبال این ابهامات پاسخگو نبوده و با اینکه ابهامات قرارداد و برخی مسائل پشت صحنه در رسانه‌ها به بوق و کرنا گذاشته شده اما نهادهای مرتبط هم به قراردادهای شکست خورده فدراسیون ۵ ستاره ایران ورود نکرده و بعد از چند روز آبها از آسیاب افتاده و مساله به فراموشی سپرده شده.
جام جهانی ۲۰۱۸ و درآمدهای حاصل از آن تمام شد اما از حالا باید به فکر جام ملت‌ها، جام جهانی ۲۰۲۲ قطر و سایر رویدادهای بزرگ باشیم. نگاهی به قرارداد تیم‌های بزرگ دنیا نشان می‌دهد که فوتبال ایران به دلیل بی‌کفایتی و نبود شایسته‌سالاری از چه درآمد هنگفتی محروم شده است. آلمان تا سال ۲۰۲۲ با آدیداس قرارداد دارد و سالانه ۵۰ میلیون یورو از این شرکت می‌گیرد که بازیکنان ملی‌پوشش لباس‌های آدیداس برتن کنند. فرانسه، انگلیس، برزیل و اسپانیا هم با قراردادهای مشابهی مثل آلمان با نایکی قرارداد دارند و به ترتیب ۴۵، ۳۹ و۳۰ میلیون یورو سالانه درآمد دارند. ایتالیا هم پوما را انتخاب کرده که تا سال ۲۰۲۲ سالانه ۱۸ میلیون یورو می‌گیرد.
اگر این تیم‌های بزرگ را کنار بگذاریم، سنگال به‌عنوان یک کشور آفریقایی از پوما سالی ۳ میلیون یورو می‌گیرد؛ با این تفاسیر تو خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل و بدانیم که چه فرصت‌های بزرگی به دلیل عدم شایسته سالاری از دست می‌رود. این مشتی از خروار کوتاهی‌های فدراسیونی است که کمکاری و کوتاهی‌های خود را پشت صعود مقتدرانه تیم ملی که عامل اصلی‌اش یک مربی بزرگ و دانا به نام کی‌روش بود پنهان کرده. جز افسوس کاری از ما ساخته نیست!
نظر کاربران
من که میدونم صحبت من انتشار پیدا نمیکنه ولی آقایان مسولین به فکر فدراسیون فوتبال باشید این اقایان فدراسیدن رو به تباهی بردن
همیشه همینطور بوده جای تعجب نیست مدیریت ضعیف و سیاسی همینه
توی کدام ارگان کشور کارشون درست انجام میدن که این میخواد
دومی باشه
خاک بر سر مسئولان بی کفایت فوتبال ایران، همین لباس رو هم نمیپوشیدن بهتر بود و اصلا از تولیدات داخلی استفاده میکردن
خیلی دوست داریم در دنیابدرخشیم فقط اگر فدراسیون با مثال مدیریت خصوصی سازی اگر اداره میشد شاید کمی بخاطر حداقل بالابردن ستاره ونفع خود بهتر کارمیکرد! مگه توایران نمیتوانند همین شرکتهای تولیدی چه از اون که مارک خوب میزنه وچه کیفیت لباس دست به دست بدن که التماس درهمه جا ونهایت ابرویزی نکنیم!درج شماره مارک زدن رو به خانمهای خیاط هم بدن بمراتب زیباتر وبهتر از این مارک و چاپ زشته!
بدبختی این مملکت را فرا گرفته.اگر زمامداران مملکت فقط یک روز بیاندیشند که چه عاملی باعث این همه دشمن تراشی شده مطمئنا می توانند در صدد چاره و تدبیری برای این کشور باشند.کشوری که دم از حمایت از مظلومان می زند به عنوان یکی از ارکان اختلاس و رانت و از هم گسیختگی فرهنگی و اجتماعی است.