وقتی یک نمای متضاد، ریتم خیابان‌های لندن را می‌شکند

عصرایران: در میان بافت آجری و خاموش شرق لندن، ناگهان رنگی آبی خودنمایی می کند. خانه آبی چیزی فراتر از یک خانه و بیانیه ای معماری است که با نمای متمایز خود، ریتم خیابان را در هم می شکند و با مفهوم «خانه ای درون خانه»، لایه های جدیدی به زندگی شهری می افزاید.

عصر ایران - «خانه آبی» (The Blue House)، شاهکار استودیوی معماری FAT Architecture که در امتداد جاده هاکنی در لندن قرار دارد، با نمای زنده و رنگارنگ خود، ریتم یکنواخت بافت شهری اطراف را به هم زده است. این ساختمان که توسط شان گریفیتس (Sean Griffiths)، موسس فعلی استودیوی مادرن آرکیتکت، طراحی شده، اکنون برای فروش فهرست شده و فرصتی دوباره برای دوستداران طراحی ایجاد کرده تا نگاهی تازه به یکی از نشانه های طراحی اوایل دهه 2000 میلادی بیندازند.

ظاهری متمایز و مفهوم «خانه ای درون خانه»

از پیاده رو، نمای آبی درخشان و حصار دندانه دار بالای خانه، یک تصویر مطمئن و برجسته در برابر رنگ های خنثی خیابان ایجاد می کند. این ساختمان، با وجود حضور قدرتمند و متمایز، حس آرامش خود را حفظ کرده است.

گریفیتس یک بار این پروژه را «خانه ای درون خانه» توصیف کرد؛ ایده ای که از طریق لایه های محصورکننده و یک نمای محافظ بیان می شود. این نما مانند یک پوسته عمل می کند و فضاهای زندگی داخلی را در آغوش می گیرد و نوعی حس محافظت شده ایجاد می کند.

فضاهای داخلی منعطف برای زندگی متغیر

فضای داخلی خانه آبی، توالی از فضاهای به هم پیوسته است که پیرامون ستون های باریک و دهانه های سخاوتمندانه چیده شده اند.

در طبقه همکف، کف پوش پارکت حس گرمی را به فضا می بخشد و رنگ های خنک تر دیوارها را متعادل می کند. یک اجاق هیزمی در گوشه ای از اتاق نشیمن قرار دارد که بر حس آرامش حاکم بر فضای خانه می افزاید.

ساختار طبقات بالا به گونه ای طراحی شده که تشویق کننده انعطاف پذیری است. قرارگیری دو راه پله مجزا در دو انتهای ساختمان، مسیرهای متفاوتی را در خانه ایجاد می کند و امکان تغییر چیدمان و پیکربندی فضاها را در طول زمان فراهم می سازد.

لبه های منحنی و گرد جایگزین تلاقی های تیز و تند شده اند، که حرکت و گردش در خانه را از طریق آستانه های نرم هدایت می کنند و به دو اتاق خواب، مرزهایی ملایم و نامنظم می بخشند.

این انعطاف پذیری بازتاب دهنده هدف اصلی FAT Architecture است که خانه را به عنوان محیطی برای اشکال همپوشان زندگی (کار و زندگی خانگی) در نظر می گرفت.

ارتباط با طبیعت: حیاط خلوت و باغچه پنهان

در بخش پشتی خانه، آشپزخانه مستقیما به یک حیاط خلوت باز می شود که سرخس های درختی انبوه و درختان کوچک تتراپاناکس در آن کاشته شده اند.

شیشه های تاشوی بزرگ، باغ را وارد زندگی روزمره کرده و نور و برگ و گیاه را به فضای داخلی می آورند. این تعامل بین فضاهای داخلی و خارجی، کیفیتی پایدار و زمینی به خانه ای می بخشد که اغلب به دلیل نمای بیرونی چشمگیرش مورد توجه قرار می گیرد.

استودیوی پشت بامی و تضاد با بافت زیرین

یک افزودنی جدیدتر توسط شرکت مادرن آرکیتکت، یک استودیوی پشت بامی به همراه تراس در بالای خانه اصلی به وجود آورده است.

این حجم با سنگریزه های سیمانی پوشیده شده و با لبه های زرد رنگ مشخص شده که همراه با یک درب محوری با قاب سبز، تضادی جسورانه در برابر آسمان ایجاد می کند. این سطح بالایی، اشاره ای به دوران زندگی خانواده در ساحل دارد و یک تضاد بافتی با نمای آبی و صاف زیرین برقرار می کند. ترکیب این عناصر، هویت لایه لایه خانه را تقویت می کند؛ هویتی که توسط مراحل مختلف تاریخ شخصی و آزمایش های معماری شکل گرفته است.