آقایان پیشکسوت، نیمکت پرسپولیس ارثیه شما نیست!
در چند روز اخیر، بحث درباره آینده و سرمربیگری تیم پرسپولیس به یکی از موضوعات داغ در فضای فوتبال ایران تبدیل شده است.
ایران ورزشی: در چند روز اخیر، بحث درباره آینده و سرمربیگری تیم پرسپولیس به یکی از موضوعات داغ در فضای فوتبال ایران تبدیل شده است. برخی از پیشکسوتان این باشگاه، با مصاحبههایی که اخیراً انجام دادهاند، بر این باورند که نیمکت تیم باید به دست پیشکسوتان و اسطورههای سابق پرسپولیس سپرده شود.
فرشاد پیوس، یکی از چهرههای محبوب و مطرح در تاریخ پرسپولیس، در مصاحبهای اعلام کرد که باید پیشکسوتها مربی شوند و نقش مهمی در هدایت تیم ایفا کنند. این دیدگاه اما، نکتههایی را در ذهن هواداران و کارشناسان فوتبال برانگیخته است. نکته اصلی این است که در دنیا، انتخاب مربی برای تیمهای بزرگ و موفق، صرفاً براساس پیشکسوت بودن یا محبوبیت نیست. بسیاری از باشگاهها ترجیح میدهند مربیان خود را براساس سبک کاری، تجربه، موفقیتهای قبلی و توانایی مدیریت تیم انتخاب کنند. نمونه بارز آن یورگن کلوپ است که هرچند اسطوره لیورپول نبوده اما توانسته با سبک خاص خود انقلاب بزرگی در این باشگاه ایجاد کند و قهرمانیهای متعددی کسب کند. او نشان داد که موفقیت یک مربی بیشتر به تواناییهای فنی و مدیریتی او بستگی دارد تا به سابقه بازیگری یا حضور طولانیمدت در باشگاه.
در تاریخ فوتبال جهان نیز نمونههای زیادی وجود دارد که نشان میدهد انتخاب مربی صرفاً براساس پیشینه بازیکنی یا ارتباط قبلی با باشگاه نمیتواند تضمینکننده موفقیت باشد. مثلاً در دهه هشتاد شمسی، پرسپولیس به دلیل اعتماد بیش از حد به پیشکسوتان خود دچار مشکلات شدیدی شد؛ نتایج ضعیف و ناکامیهایی که هنوز هم خاطره تلخی برای هواداران باقی مانده است. این تجربه نشان میدهد که اعتماد بیقید و شرط به پیشکسوتان بدون ارزیابی دقیق تواناییهای فنی و مدیریتی آنها ممکن است منجر به نتایج منفی شود. همچنین باید توجه داشت که بازیکنان قدیمی همه لزوماً مربیان خوبی نیستند. بسیاری از ستارههای سابق شاید نتوانند دانش فنی و تاکتیکی خود را به نسل جدید انتقال بدهند یا بهدرستی تیم را مدیریت کنند. نیمکت تیم نباید ارث کسی باشد بلکه باید براساس شایستگیها و قابلیتها انتخاب شود. هر فردی نمیتواند نقش مربی را ایفا کند؛ همانطور که هر بازیکن خوبی نمیتواند مربی موفق باشد. در نهایت، مهمترین معیار برای انتخاب سرمربی یک تیم بزرگ مانند پرسپولیس باید سبک کاری او باشد؛ کسی که بتواند روحیه تیم را بالا ببرد، تاکتیک مناسب پیاده کند و نتیجهگرا باشد.
موفقیتهای گذشته تنها بخشی از پرونده یک مربی است ولی معیار اصلی باید توانایی او در هدایت تیم در مسیر پیروزی باشد. ضمن اینکه یک بازیکن سابق اگر میخواهد به نیمکت پرسپولیس برسد، باید توانمندیهای خود را در لیگ برتر و در سایر تیمها به اثبات برساند. نمونه انتخاب موفق پیشکسوت پرسپولیس، یحیی گلمحمدی است که با تیمهای نفت تهران و ذوبآهن و شهرخودرو تجربههای لازم را کسب کرد و در پرسپولیس درخشان ظاهر شد. بنابراین بهتر است تصمیمگیری درباره نیمکت پرسپولیس بر پایه شایستگیها صورت گیرد نه صرفاً براساس رابطه قبلی یا محبوبیت میان هواداران یا پیشکسوتان. فوتبال حرفهای نیازمند برنامهریزی دقیق، ارزیابی عادلانه و تمرکز بر آینده است تا بتواند دوباره جایگاه واقعی خود را پیدا کند و هوادارانش را خوشحال نگه دارد.
ارسال نظر