سرحال و خوشحال مثل جمشید قاسم‌پور و اهالی شکرآباد

حالا در روزهایی که پلتفرم‌ها روی آثار جنایی معمایی و عاشقانه تمرکز کردند و خبری از آثار طنز نیست، پخش فصل دوم سریال نیسان آبی به کارگردانی مسعود اطیابی از فیلیمو تنوع در تماشای آثار سرگرم‌کننده را بیشتر کرده است. نیسان آبی که با فصل اول خود به کارگردانی منوچهر هادی توانسته بود نظر مخاطبان را جلب کند و استقبال از آن نیز بسیار بالا بود، حالا در فصل دوم خود به کارگردانی مسعود اطیابی که سازنده کمدی‌های پرفروش سال‌های اخیر در سینماست، به شبکه نمایش خانگی بازگشته است.

در نخستین قسمت از فصل دوم، مهم‌ترین نکته‌ای که به ذهن مخاطب می‌رسد، تداوم و انسجام قصه است که در ادامه همان شخصیت‌ها با حفظ تمامی کاراکترها و بازیگران فصل اول است. سریال با یک جشن عروسی متفاوت به سبک جنوب شهری و محله شکرآباد آغاز می‌شود. عروسی ممد چاخان، مرد عاشق پیشه فصل اول که با یک زن مقتدر و ثروتمند به نام اشرف ازدواج کرده که از قضا چند سالی هم از ممد چاخان بزرگتر است. اینکه کارگردان سعی کرده است فصل دوم را نیز همانند فصل اول با شادی و رقص و آواز آغاز کند، نوید یک سریال شاد و مفرح را به مخاطب می‌دهد که قرار است هر هفته با فراغت و سپردن مشکلات به دست فراموشی لحظه‌ای را با آرامش و خنده سپری کند.

حفظ تمام شخصیت‌های اصلی سریال که در فصل اول حضور داشتند و مخاطب با آن‌ها هفته‌ها وقت گذرانده بود، از نکات مهم فصل دوم است. مخاطب به خوبی می‌داند در فصل دوم باید باز هم ماجراهای جمشید و رضا و خانواده‌هایشان را دنبال کند. تمرکز بر همان شوخی‌های فصل اول و تداوم کنش‌های شخصیت‌ها که از فصل اول آمده‌اند نشان از هوشمندی نویسندگان سریال است که تلاش نکردند با ابداع قصه‌های جدید، مخاطب را سردرگم کنند و این می‌تواند مخاطب پیگیر و علاقه‌مند به سریال را حفظ کند.

یکی از بامزه‌ترین اتفاق‌های فصل اول که در فصل دوم هم شاهد آن هستیم، شوخی سریال با سکانس‌های معروف تاریخ سینما و سریال سازی است. در قسمت اول کارگردان به سراغ شوخی با سکانس معروف وان یخ سریال زخم کاری با بازی جواد عزتی رفت و ممد چاخان را درون وان یخ قرار داد. این جنس شوخی‌ها برای افرادی که علاقمند به فیلم‌های کالت هستند، می‌تواند جذاب باشد.

نیسان آبی ۲ در برهوت سریال‌های کمدی در کنار سریال مگه تموم عمر چند تا بهاره، برگ برنده سریال سازی نمایش خانگی است و می‌توان با لذت هر چهارشنبه به تماشای آن نشست.