روزنامه اعتماد: رفتار «جمنا» کاریکاتوری است

روزنامه اعتماد نوشت: هنگامی که به عنوان یک ناظر بی‌طرف به امور سیاسی و فعالیت‌های گروه‌ها و احزاب موجود نگاه می‌کنیم از نحوه رفتار اصولگرایان تعجب می‌کنیم که پس از گذشت ٣٨ سال از انقلاب مرتکب رفتارهایی می‌شوند که گویی افراد تازه‌واردی در سیاست هستند.

قصد تحقير و تخفيف نيست، ولي خب حداقل اين انتظار را بايد داشت كه اين مجموعه سياسي در سطح بالاتري از رفتار سياسي عمل كنند. مساله فقط ناشيگري در رفتار سياسي نيست، مساله اصلي اين است هنگامي كه يك گروه سياسي قادر به برنامه‌ريزي و سازماندهي يك كنش سياسي عادي نيست، چگونه مي‌خواهد كشور را اداره كند؟ آيا انتظار دارند كه مردم به آنان رأي دهند؟ از اين مقدمه كه بگذريم رفتار جمنا (جبهه مردمي نيروي انقلاب) براي رسيدن به يك نامزد واحد جهت شركت در انتخابات به صورت كاريكاتوري از يك اقدام سياسي در آمده است كه در ذيل به مواردي از آن پرداخته مي‌شود.

١ـ نخستين مورد اين است كه اين جبهه چه برنامه‌اي براي اداره كشور دارد؟ در يك كلام هيچ. اينكه بگوييم اقتصاد مقاومتي را قبول داريم يا به اصول قانون اساسي تمسك كنيم، مشكلي را حل نمي‌كند، چرا كه در اين موارد اختلاف نظري ميان گروه‌هاي سياسي وجود ندارد. بنابراين آنان فاقد هرگونه برنامه‌اي هستند. به همين دليل تاكنون در اين‌باره متن روشني ارايه نكرده‌اند.

٢ـ نكته بعدي اين است كه وحدت را از خلال نشست و برخاست در يك جلسه كه معلوم نيست افرادش به چه نسبتي و از كجا انتخاب شده‌اند، محقق نمي‌كنند. بلكه وحدت بايد در عينيت اجتماعي و ذهنيت طرفداران شكل بگيرد.

در حالي كه براي اين جبهه هيچ عينيت و ذهنيت مشتركي نمي‌توان برشمرد. هرچه هست گروه‌هاي طالب قدرتي هستند كه هركدام مي‌كوشند از فضاي موجود به نفع خود بهره‌برداري كنند. تنها وجه مشترك آنان مخالفت با دولت فعلي است و البته علاقه به رييس‌جمهور شدن بسياري از آنان هم هست. چنين وجه مشتركي براي رسيدن به وحدت كفايت نمي‌كند. اتفاقا مي‌تواند مبناي تفرق و شكاف باشد.

٣ـ بهترين دليل براي اثبات رفتار كاريكاتورگونه اين جبهه، نحوه اعلام نامزد براي رياست‌جمهوري است. اول اينكه اگر آنان يك جبهه يا حزب واحد و متحد هستند، بايد نامزدهاي مذكور در كنار يكديگر رقابت كنند و نشان دهند كه كدام‌شان و به چه دليل بر ديگري برتري دارند؟ و الا اگر قرار باشد كه هركدام آنان، طرفداران خاص خود را داشته باشند و چشم بسته از نفر موردنظر خود حمايت كنند، اين كار را رسيدن به نامزد مشترك و واحد نمي‌نامند.

٤ـ آنان در ابتدا گفتند كه ١٠ نفر را به صورت رأي‌گيري به عنوان نامزد مرحله اول انتخاب خواهند كرد. ولي اكنون و پس از گذشت دو هفته، بجاي ١٠ نفر ١٤ نفر را معرفي كرده‌اند! يعني حتي زورشان به ٤ نفر بعد از نفر دهم نيز نرسيده و آنان را هم در ليست گذاشته‌اند تا بلكه آتش اختلافات در اين مرحله زبانه نكشد. غافل از اينكه اگر اين چهار نفر به آراي داده شده حتي در اين مرحله تمكين نكنند، در مرحله بعد به چه دليل بايد تمكين كنند؟ به علاوه در مرحله نهايي ٩ نفر ديگر چرا بايد در برابر راي نفر اول تمكين كنند؟ جبهه مذكور حتي نتوانسته است سياهه اين ١٤ نفر را برحسب آراي كسب شده منتشر كند. چون از الآن آتش اختلافات را شعله‌ور مي‌كرد و چنين نيز كرد. اخبار ضد و نقيض از اعضاي اصلي اين جبهه درباره ليست اعلام شده، به تنهايي براي اينكه اعلام شود اين اقدام وحدت‌ساز از ابتدا شكست خورده و متفرق متولد شده، كافي است.

جالب اينكه بسياري از نامزدهاي احتمالي منتظر اعلام نتيجه نمانده‌اند و شال و كلاه كرده و عازم سفرهاي استاني شده‌اند! اينها افرادي هستند كه حضور خود را در اين جبهه مصداق هم فال و هم تماشا دانسته‌اند. به اين معنا كه نفس حضورشان و طرح نام آنها، موجب تبليغات براي آنان مي‌شود و هيچ ضرري را متوجه آنان نمي‌كند و گرفتن تعهد و كنار رفتن در برابر نامزد واحد نيز يك امر صوري است كه كسي به آن متعهد نخواهد ماند. همه اينها در شرايطي است كه برخي از اين جناح به كلي خود را از اين جبهه كنار كشيده‌اند.

طرفداران احمدي‌نژاد كه ساز خود را مي‌زنند، مجموعه طرفداران رييس مجلس كه خود را به كلي از آنان دور كرده است. برخي ديگر از آنان مثل جبهه پايداري از الان دبه در آورده‌اند و سازوكار رسيدن به اين وحدت را مورد سوال قرار داده‌اند. حال پرسش اين است كه اگر فرض كنيم كه جبهه مذكور به نامزد واحد برسد، چگونه مي‌خواهد با روحاني رقابت كند؟ در حالي كه نه برنامه دارند و نه انسجام و نه حتي همه اصولگرايان را پوشش مي‌دهند. احتمال پيروزي در چنين شرايطي تعليق به محال است، البته مشروط بر اينكه به نامزد برسند كه اين نيز تقريبا غيرممكن به نظر مي‌رسد.