تفاوت دندانپزشکی بیومیمتیک با روش های دیگر ترمیم دندان

دندانپزشکی بیومیمتیک (Biomimetic Dentistry) یک رویکرد نوین در ترمیم دندان است که هدف اصلی آن، تقلید از ساختار، عملکرد و زیبایی دندان طبیعی است. این روش بر خلاف دندانپزشکی سنتی که تمرکز بر ترمیم‌های مکانیکی بزرگ و اغلب تهاجمی دارد، بر حفظ حداکثری بافت سالم دندان، حذف تنها بافت‌های آسیب‌دیده و ایجاد یکپارچگی کامل بین ترمیم و ساختار باقی‌مانده دندان از طریق تکنیک‌های پیشرفته چسبندگی (باندینگ لایه‌ای) تأکید دارد. بیومیمتیک با اطمینان از اینکه ترمیم و دندان به عنوان یک واحد واحد و یکپارچه عمل می‌کنند، تنش‌های جویدن را به صورت بهینه توزیع کرده و به طور چشمگیری از شکستگی‌های دندان، ریزنشتی و نیاز به درمان‌های تهاجمی‌تر مانند روکش کامل یا درمان ریشه جلوگیری می‌کند تا طول عمر طبیعی دندان در دهان افزایش یابد.

تفاوت‌های  دندانپزشکی بیومیمتیک با روش های سنتی

دندانپزشکی بیومیمتیک با روش های سنتی تفاوت های بسیاری دارد. خوب است اگر قصد انجام این کار را دارید، با تفاوت های آن آشنا شوید:

حفظ ساختار در مقابل حذف بافت

روش‌های سنتی: برای نصب یک روکش کامل یا یک ترمیم بزرگ آمالگام، دندانپزشک مجبور است مقدار زیادی از بافت سالم مینا و عاج را حذف کند تا دندان را به شکل یک مخروط کوچک درآورد. این اقدام، به طور قابل توجهی دندان را تضعیف کرده و احتمال شکستگی‌های عمودی را در آینده افزایش می‌دهد.

دندانپزشکی بیومیمتیک: اصل بر حفظ حداکثری است. دندانپزشک فقط بافت پوسیده را حذف می‌کند. سپس با استفاده از ترمیم‌های غیرمستقیم، از بافت باقی‌مانده محافظت کرده و آن را تقویت می‌کند.

یکپارچگی چسبندگی

روش‌های سنتی: ترمیم‌هایی مانند آمالگام یا روکش‌های قدیمی با سمان‌های ضعیف، پیوند محکمی با دندان ندارند. این منجر به ایجاد شکاف‌های میکروسکوپی (ریزنشتی) می‌شود که محل تجمع باکتری‌ها، پوسیدگی ثانویه و حساسیت پس از عمل است.

دندانپزشکی بیومیمتیک: این روش متکی بر تکنیک‌های پیشرفته باندینگ لایه‌ای و پوشش‌دهی فوری عاج (IDS) است. این تکنیک، ترمیم را به طور شیمیایی و مکانیکی با دندان ادغام می‌کند. در نتیجه، ترمیم و دندان به صورت یک واحد  عمل می‌کنند و تنش‌های جویدن را به طور یکنواخت توزیع کرده، از ایجاد ترک و شکست جلوگیری می‌کنند.

 مدیریت تنش و شکست

دندان طبیعی دارای دو لایه است: مینای سخت بیرونی و عاج انعطاف‌پذیر داخلی. این دو لایه با هم کار می‌کنند تا ضربه را جذب کنند.

روش‌های سنتی: اغلب از مواد ترمیمی استفاده می‌کنند که بسیار سفت‌تر یا سخت‌تر از دندان هستند (مانند فلز یا برخی روکش‌های قدیمی). این ناهماهنگی در سفتی باعث می‌شود که تنش به درستی توزیع نشود و در نهایت منجر به ترک و شکست دندان طبیعی در زیر ترمیم شود.

دندانپزشکی بیومیمتیک: از مواد کامپوزیتی و سرامیکی استفاده می‌کند که از نظر خواص الاستیک (نرمی و سختی)، تا حد امکان نزدیک به مینا و عاج طبیعی هستند. این هماهنگی بیومکانیکی، دندان ترمیم شده را قادر می‌سازد تا مانند یک دندان سالم "خم" شود و به این ترتیب، احتمال شکستن خود دندان به شدت کاهش می‌یابد.

برتری‌های دندانپزشکی بیومیمتیک 

دندانپزشکی بیومیمتیک ، مزایا و برتری های فراوانی دارد. در واقع، روش بیومیمتیک برترین گزینه برای بیمارانی است که به دنبال درمان‌های محافظه‌کارانه و طولانی‌مدت هستند و می‌خواهند از تکرار درمان‌ها و نیاز به درمان ریشه در آینده جلوگیری کنند. دیگر دلایل این برتری عبارتند از:

حفظ حداکثری ساختار دندان 

در روش‌های سنتی، اغلب بخش زیادی از بافت سالم دندان برای ایجاد جایگاه مکانیکی روکش یا ترمیم حذف می‌شود که دندان را تضعیف می‌کند. اما در بیومیمتیک، هدف حداکثر حفظ بافت سالم است. ترمیم‌ها (مانند آنله) فقط قسمت آسیب‌دیده را پوشش می‌دهند و در نتیجه، دندان در برابر شکستگی مقاوم‌تر می‌ماند.

یکپارچگی و استحکام واقعی 

بیومیمتیک از تکنیک‌های پیشرفته چسبندگی (Adhesion) استفاده می‌کند که در آن ترمیم به صورت شیمیایی و مکانیکی با دندان یکپارچه می‌شود. در نتیجه، ترمیم و دندان به صورت یک واحد واحد عمل می‌کنند و تنش‌های ناشی از جویدن را به طور یکنواخت توزیع می‌کنند (مشابه دندان طبیعی). این امر مانع از ریزنشتی، پوسیدگی ثانویه و شکستگی دندان می‌شود، که از مشکلات رایج ترمیم‌های سنتی هستند.

حفاظت از پالپ و کاهش حساسیت 

تکنیک‌های بیومیمتیک مانند پوشش‌دهی فوری عاج (IDS) بلافاصله پس از برداشتن پوسیدگی، بافت عاج را مهر و موم می‌کنند. این کار باعث کاهش چشمگیر حساسیت پس از درمان شده و از نفوذ باکتری‌ها به پالپ (عصب) جلوگیری می‌کند، که در نهایت نیاز به درمان ریشه را کاهش می‌دهد.

طول عمر و پایداری بلندمدت ترمیم 

همسویی مکانیکی و زیستی ترمیم با بافت دندان، همراه با کمترین درز و مقاومت به سایش، طول عمر ترمیم را افزایش می‌دهد. در این روش،  از مواد با قابلیت تقویت اطراف ترمیم استفاده می‌شود و روش‌های کم‌تهاجم برای حفظ بافت سالم به کار می‌رود.

زیبایی طبیعی‌تر و هم‌رنگ‌تر با بافت دندان

استفاده از رزین‌های شفاف و فیلرهای نانو، با رنگ و شفافیت نزدیک به دندان، نتیجه‌ای طبیعی‌تر ایجاد می‌کند. بیومیمتیک به دنبال نتایجی است که از نظر ظاهر، رنگ و شفافیت به طور نزدیک به بافت دندان طبیعی باشد، تا نتیجه‌ای زیبا و هم‌خوان با محیط دهانی به دست آید. ترمیم‌ها  خیلی طبیعی به نظر می‌رسند و با بافت دندان هم‌رنگ می‌شوند.