طنز؛ ژانگولرهای انتخاباتی
امروز با یک حادثه تلخ شروع شد و آن هم پایان مهلت ثبت‌نام برای انتخابات ریاست‌جمهوری بود. در حالی که هنوز نیمی از هموطنان ما نامزد ریاست‌جمهوری نشده‌اند، وزارت کشور چطور به خودش اجازه می‌دهد درهای ستاد انتخابات را به روی متقاضیان ببندد؟
مهرشاد مرتضوى در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:
ما ثبت‌نام نکردیم!
امروز با یک حادثه تلخ شروع شد و آن هم پایان مهلت ثبت‌نام برای انتخابات ریاست‌جمهوری بود. در حالی که هنوز نیمی از هموطنان ما نامزد ریاست‌جمهوری نشده‌اند، وزارت کشور چطور به خودش اجازه می‌دهد درهای ستاد انتخابات را به روی متقاضیان ببندد؟ آیا این نشان نمی‌دهد که دولت در راه مبارزه با مردم سالاری گام برمی‌دارد و نمی‌گذارد یک کودک پنج ساله پس از پایان موعد ثبت‌نام، شانس خود را برای رییس‌جمهور شدن امتحان کند؟ یادش بخیر یک زمانی طرف سه ساعت دیر به ستاد انتخابات می‌رسید، بعد زنگ می‌زد بچه‌ها در را باز کنند و ثبت نام‌کنندگان را بیدار کنند و بکشانند به ستاد انتخابات تا از این بزرگوار ثبت نام به عمل بیاورند اما الان هیچ‌کس به احساس تکلیف این زحمتک‌شان توجهی نمی‌کند و نمی‌گذارند آمار ثبت نام‌کنندگان به آمار رای دهندگان برسد.
بزن بزن که داری خوب می‌زنی
یکی از روزنامه‌ها به تقدیر از عملکرد سیاسی رسانه ملی پرداخت و تاکید کرد «خوب می‌کنی جناحی برخورد می‌کنی، درستشم همینه!» رسانه ملی هم چشم‌هایش را مهربون کرد و گفت: «منو میگی؟ چشم» و تصمیم گرفت همان دوزار طرف مناظره شبیه به حامی دولت را هم از برنامه حذف کند و الکی وقت مردم را نگیرد و یک نفر را بیاورد که خیلی شیک اقدامات دولت را بکوبد و به صورت کاملا تلویحی از کاندیداهای اصولگرا فقط نام ببرد. تنها مشکلی که وجود دارد این است که دقیقا نمی‌دانند از کدام کاندیدا حمایت کنند، چون اصولگرایان جوری همه جانبه وارد انتخابات شده‌اند که اگر صداوسیما هر کدام از 50، 60 شبکه‌اش را هم به یک نفر اختصاص بدهد، طبق اصل لانه کاندیدایی باز دو کاندیدا در یک شبکه قرار خواهند گرفت. خلاصه با این وضع احساس تکلیفی که بین عزیزان حاکم شده، باید استودیوی خندوانه را برای مناظره‌ها قرض بگیرند که همه جا شوند.
فلفل ریختن روی زبان بدن
یکی از مسائلی که این روزها خیلی در سیاست کاربرد دارد و سیاسیون را با آن تحلیل می‌کنند، زبان بدن است؛ مثلا بعضی از سیاستمداران موقع حرف زدن گردن‌شان را خم می‌کنند یا پلک می‌زنند یا حتی روی پای‌شان را می‌خارانند که نشان می‌دهد دارند آگاهانه دروغ می‌گویند؛ البته داریم سیاستمدارانی که توی دروبین زل می‌زنند و هیچ عکس‌العملی هم موقع دروغ گفتن ندارند. ولی به‌هر‌حال جالب است بدانید که زبان بدن در خارج به این حرکات ریز‌و‌کوچک ختم می‌شود. ولی چون ما کلا اعتقاد به «یه وقت کم نباشه» داریم، همه چیز را زیاد دوست داریم؛ بنابراین زبان بدن‌مان به جای پلک زدن و خاراندن، از فشن‌کردن موهای فرفری شروع شده، به 180 زدن وسط حیاط ستاد انتخابات ختم می‌شود. با این اوصاف، اگر یکی از این عزیزان ژانگولر گمنام که ثبت‌نام کرده‌اند رییس‌جمهور بشود، چند وقت بعد شاهد این جمله خواهیم بود که «آقای رییس‌جمهور رو از کمد بیارین پایین، نشست خبریش داره شروع می‌شه!»
ما ثبت‌نام نکردیم!
امروز با یک حادثه تلخ شروع شد و آن هم پایان مهلت ثبت‌نام برای انتخابات ریاست‌جمهوری بود. در حالی که هنوز نیمی از هموطنان ما نامزد ریاست‌جمهوری نشده‌اند، وزارت کشور چطور به خودش اجازه می‌دهد درهای ستاد انتخابات را به روی متقاضیان ببندد؟ آیا این نشان نمی‌دهد که دولت در راه مبارزه با مردم سالاری گام برمی‌دارد و نمی‌گذارد یک کودک پنج ساله پس از پایان موعد ثبت‌نام، شانس خود را برای رییس‌جمهور شدن امتحان کند؟ یادش بخیر یک زمانی طرف سه ساعت دیر به ستاد انتخابات می‌رسید، بعد زنگ می‌زد بچه‌ها در را باز کنند و ثبت نام‌کنندگان را بیدار کنند و بکشانند به ستاد انتخابات تا از این بزرگوار ثبت نام به عمل بیاورند اما الان هیچ‌کس به احساس تکلیف این زحمتک‌شان توجهی نمی‌کند و نمی‌گذارند آمار ثبت نام‌کنندگان به آمار رای دهندگان برسد.
بزن بزن که داری خوب می‌زنی
یکی از روزنامه‌ها به تقدیر از عملکرد سیاسی رسانه ملی پرداخت و تاکید کرد «خوب می‌کنی جناحی برخورد می‌کنی، درستشم همینه!» رسانه ملی هم چشم‌هایش را مهربون کرد و گفت: «منو میگی؟ چشم» و تصمیم گرفت همان دوزار طرف مناظره شبیه به حامی دولت را هم از برنامه حذف کند و الکی وقت مردم را نگیرد و یک نفر را بیاورد که خیلی شیک اقدامات دولت را بکوبد و به صورت کاملا تلویحی از کاندیداهای اصولگرا فقط نام ببرد. تنها مشکلی که وجود دارد این است که دقیقا نمی‌دانند از کدام کاندیدا حمایت کنند، چون اصولگرایان جوری همه جانبه وارد انتخابات شده‌اند که اگر صداوسیما هر کدام از 50، 60 شبکه‌اش را هم به یک نفر اختصاص بدهد، طبق اصل لانه کاندیدایی باز دو کاندیدا در یک شبکه قرار خواهند گرفت. خلاصه با این وضع احساس تکلیفی که بین عزیزان حاکم شده، باید استودیوی خندوانه را برای مناظره‌ها قرض بگیرند که همه جا شوند.
فلفل ریختن روی زبان بدن
یکی از مسائلی که این روزها خیلی در سیاست کاربرد دارد و سیاسیون را با آن تحلیل می‌کنند، زبان بدن است؛ مثلا بعضی از سیاستمداران موقع حرف زدن گردن‌شان را خم می‌کنند یا پلک می‌زنند یا حتی روی پای‌شان را می‌خارانند که نشان می‌دهد دارند آگاهانه دروغ می‌گویند؛ البته داریم سیاستمدارانی که توی دروبین زل می‌زنند و هیچ عکس‌العملی هم موقع دروغ گفتن ندارند. ولی به‌هر‌حال جالب است بدانید که زبان بدن در خارج به این حرکات ریز‌و‌کوچک ختم می‌شود. ولی چون ما کلا اعتقاد به «یه وقت کم نباشه» داریم، همه چیز را زیاد دوست داریم؛ بنابراین زبان بدن‌مان به جای پلک زدن و خاراندن، از فشن‌کردن موهای فرفری شروع شده، به 180 زدن وسط حیاط ستاد انتخابات ختم می‌شود. با این اوصاف، اگر یکی از این عزیزان ژانگولر گمنام که ثبت‌نام کرده‌اند رییس‌جمهور بشود، چند وقت بعد شاهد این جمله خواهیم بود که «آقای رییس‌جمهور رو از کمد بیارین پایین، نشست خبریش داره شروع می‌شه!»
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر